โอ้! อัมพวานี่หนางามจริง ทุกสิ่งเป็นสัญญา   สัปดาห์ที่ผ่านมา  พวกเราไปเที่ยวอัมพวา กันอีกแล้ว รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้  รู้แต่ว่ารอบนี้  เราไม่ได้ค้างเหมือนเดิม  ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ค้างที่นี่น๊อ!   วันนั้นเราออกเดินทางกันตอนบ่าย (เหมือนเดิม) เพราะต้องรอให้คุณตาปิดคลีนิคก่อน  คุณตาเป็นคนขับรถพาไป  ทริปนี้พ่อเชนไม่อยู่  หนีพวกเราไปธุระที่สุโขทัยซะงั้น  พวกเราเลยหนีเที่ยวเลย ก่อนถึงอัมพวา  เราแวะตลาดหุบร่มเหมือนเคย  เพราะเกิดอาการอยากกินปูทะเลไข่ (อีกแล้ว)     ส่วนคุณตากะคุณยายอยากกินปลาหมึกนึ่งมะนาว  ก็เลยแวะซื้อที่ตลาดนี้กัน เราไปถึงก็บ่ายกว่าแล้ว  บ่าย 2 โมงกว่าล่ะมั๊ง  ของที่ขายก็ไม่ค่อยมีแล้ว  คิดในใจเอ๊..วันนี้เราจะเจอรถไฟมั้ยน๊า สรุป  ขณะที่กะลังซื้อของอยู่  ก็เห็นพ่อค้าแม่ค้าเลื่อนล้อกระบะขายของถอยเข้าไปในร้าน แล้วก็ได้ยินเสียงวูดรถไฟดัง  อ้าว..รถไฟเที่ยวสุดท้ายกำลังกลับพอดี  โชคดีจัง  คุณตาได้เห็นแระน๊า (คุณตาไม่เคยมาตลาดนี้)  ส่วนหมีพูห์ก็ยังชอบรถไฟที่นี่เหมือนเดิม      ออกจากตลาดหุบร่มแล้ว  พวกเรากะว่าจะไป โบสถ์โพธิ์ปรก กะ ค่ายบางกุ้ง กันต่อ  แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจเพราะเจอขนมบัวลอยไข่ กะโรตี ที่หน้าตลาด  เลยนั่งกินกัน ก็เลยคิดว่าไม่ไปแระวัด  เพราะไปป่านนี้ วัดคงปิดแล้ว  เลยมุ่งเข้าอัมพวากันเลย     ทางเข้าอัมพวา  รถติดใช้ได้เลยอ่ะ  ติดเหมือนเดิม  ก็มันวันอาทิตย์อ่ะเนอะ  คนก็เลยเยอะ ขับรถข้ามสะพานไป  มองไปไกลๆ เห็นคนมหาศาล  หาที่จอดรถ  ที่จอดตรงไหนก็เต็มไปหมดเลยอ่ะ เลยบอกคุณตาว่า  ถ้าหาไม่ได้ก็กลับบ้านแระ  ขี้เกียจหา กว่าจะได้ที่จอด โน้น! ใน รร.โน้นแน่ะ (ฟรี)     เดินมาตลาดไกลมากเลยอ่ะ  แต่พวกเราเดินกันมาเรื่อยๆ  ก็เลยไม่เมื่อยเท่าไหร่ พี่เอิร์ธก็เดินไปถ่ายรูปหมีพูห์ไป  ถ่ายได้บ้างไม่ได้บ้างตามประสา วันนี้ที่อุทยาน ร.2 คนเยอะมากเลย     เดินถึงตลาดอัมพวาแระ  ก่อนทางที่จะถึงสะพานเบียดมากๆ  อย่าเรียกว่าเดินเลย  เรียกว่าไหลไปดีกว่า  555 เจอร้านขายของที่ระลึกอัมพวาเยอะแยะ  ก็เลยเดินเลือกกันกะพี่เอิร์ธ 2 คน     ส่วนหมีพูห์ปล่อยล่วงหน้าไปกะคุณยาย  ซักพักนึงก็เจอหมีพูห์ ร้องหาของกินเหมือนเดิม จะอะไรซะอีก  ก็ไอติมหลอดเหมือนเดิม  จะเอาทีตั้ง 3 อัน  มานจะเอาไปทำไมของมานก็รู้     เดินถึงสะพานแระ  ขึ้นไปชมวิวถ่ายรูปบนสะพานหน่อยดีกว่า บนสะพานวันนี้คนไม่เยอะอ่ะ  ข้างล่างคนเยอะกว่า  อาจเพราะทางมันแคบอ่ะเนอะ     2 ฝั่งของอัมพวาวันนี้คนเยอะเเหมือนเดิม  ของกินที่เป็นเรือขายของก็เป็นของเดิมๆ ที่เราเห็นตามตลาดน้ำ คนนั่งกินกันเต็มเลย     ความจริงเราก็อยากไปนั่งกินเหมือนกัน  แต่คนเยอะอ่ะ  ไม่มีที่ว่างจะแยงก้นนั่งเลยอ่ะ  ก็เลยได้แต่มองบนสะพานนี่แหละ     ถ่ายรูปเล่นบนสะพาน     เห็นหอยเชลล์ย่างน่ากินจัง  จานละ 30 บาทเอง  ปลาหมึกย่าง หอยทอด ผัดไทย  กุ้งเผา     ถ่ายรูปเด็กน้อยบนสะพานดีกว่า บอกให้ยิ้มให้กล้องหน่อย  ยิ้มออกมาตาหยีเลย  บอกลืมตาด้วยลูก ลืมตา 555     ส่วนพี่เอิร์ธผู้ซึ่งตั้งใจจะมาถ่ายรูปอยู่แล้ว  ก็เลยแอ๊คอาร์ตไปหลายรูป หมีพูห์ลีลาเยอะ เลยต้องใช้ถ่ายแบบแคนดิดเอา     คนมาถ่ายรูปบนสะพานเยอะ แต่ที่นี่ถ่ายแล้วไม่อึดอัด  เพราะคนรู้จักถ่าย  ไม่มีใครบังวิวใคร     มองเห็นร้าน ก พาณิชย์ด้วย  คนในร้านเยอะเหมือนเดิม ให้หมีพูห์ถ่ายคู่กะตู้ไปรษณีย์มา   แต่ว่าออกมาแล้วไม่สวย  มันเบลอเพราะ he ยุกยิก     กดชัตเตอร์กันไปสักพักนึง  ก็ไปเดินเที่ยวข้างล่างกันต่อดีกว่า  เผลอแป๊บเดียวเห็นคุณตานั่งอยู่ที่ร้านข้าวต้มปลาซะแล้ว  เสร็จไป 1 ชาม  ชามละ 10 บ. เอ๊ง     เดินกันต่อ  จะเจอร้านขายเสื้อ สกรีนคำว่า "อัมพวา" เยอะแยะ  แล้วแต่ว่าจะ create เขียนว่าอะไร พี่เอิร์ธสอยเสื้อกล้ามมา 1 ตัว ตามระเบียบ 140 บ. สกรีนคำว่า "อัมพวา..ซิ่ง"     ถัดไปอีกร้านก็จะเป็นร้านขายของเก๋ๆ  กำไล  สร้อย  ของเล่น บางร้านก็หน้าตาเชิญชวนลูกค้า  บางร้านก็หน้าหงิกซะไม่มี   ร้านไหนหน้าหงิก  เราไม่เข้า 555 และสังเกตุว่าคนอื่นก็ไม่เข้าด้วยนะ  เงียบเลย     เจอร้านเสื้อกิ๊บเก๋ร้านนึง  ไม่ได้ดูว่าร้านอะไร  แต่เขียนคำได้แนวว และฮามาก เลยแอบซื้อมาฝากพ่อเชน  เกี่ยวกับผัวๆ เมียๆ อะไรนี่แหละ  เขียนเป็นคำกลอน  ถ่ายรูปมานะ  แต่ว่ามันเบลอ     ร้านขายของแนวไอเดียเยอะ  เดินดูกันไปเพลินๆ  แปลกนะ  ตลาดนี้  มากี่ทีก็ไม่เคยเบื่อเลย     ร้านนี้ขายที่ห้อยมือถือเป็นรูปหิ่งห้อย  อันละ 39 บ. เรืองแสงด้วยน๊า  น่ารักเชียว  มีหลายสี  ตอนแรกว่าจะไม่ซื้อแล้ว  เพราะพี่เอิร์ธซื้อมาแล้วจากร้านแรกๆ ที่เดินผ่านมา แต่แม่แพรเห็นมันน่ารัก  อ้วนๆ ดี  เหมือนตัวแม่แพร  ก็เลยซื้อดีกว่า     ระหว่างทาง  หมีพูห์ he เดินกะคุณยาย  ร้องซื้อของเล่นตลอดเวลา ประมาณว่า  มานี่ชั้นต้องได้ของอะไรก็ได้ซักอย่าง ถามว่าอยากได้อะไร   he บอกไม่รู้  รู้แต่ว่าหนูอยากได้ของเล่นไว้ถือ  เดี๋ยวหนูเดินดูก่อน     he แวะร้านที่มีของเล่นทุกร้าน  แต่ละร้าน he ก็จะเลือกๆๆๆ นาน  แต่ไม่เอาซักกะที หยิบอันนั้นวางอันนี้วาง จนคุณยายรำคาญ  ซักพักคงนึกได้มั๊งว่า  เลือกนานเดี๋ยวมีอด  เลยหยิบของเล่นบ้าบออะไรมาไม่รู้  โดนคุณยายดุไปตามระเบียบ ฮ่าๆๆๆ     he ก็เลยร้องๆ ปนกับเหวี่ยงทุกคนไปหมด  ทำหงิก  แต่ก็มาหยุดเอากะร้านนึง  ซึ่งขายของที่ he อยากได้  อะไรรู้มั้ย  "มีดดาบ" งัย "จะเอาทำไมหล่ะลูก  ที่บ้านแม่เรานะ  เป็นคลังแสงอาวุธแล้วนะ ไม่เอาแล้วลูก"  คุณยายบอก he ก็บ่นบอก หนูอยากได้ หนูอยากได้  จนคุณยายทนไม่ไหวบอก  ซื้อให้มานไปเหอะ  ไม่งั้นก็ร้องอยู่อย่างงี้แหละ เลยได้หอกชาละวันมาอันนึง  กระบี่มังกรหยกมาอันนึง อันละ 50 บ. เสียงบ่นอู้อี้ จู้จี้เลยหายไป  โล่งหูดีจริงๆ     แวะกินน้ำจรวดที่ร้านนี้ทุกทีที่มา  ชื่นใจจริงๆ  ตอนนี้เย็นแล้ว  จะกลับบ้านแล้วน๊า  แต่ว่าเสียงเจ้าหมีพูห์ดังขึ้นมาอีกแระว่า  "อยากดูหิ่งห้อย" เพราะตอนก่อนนอนแม่แพรจะชอบร้องเพลง "นิทานหิ่งห้อย" ให้ฟัง   he เลยอยากเห็นของจริงที่อยู่บนต้นลำพู     ความจริงหิ่งห้อยเนี่ยะ ที่บ้านแม่แพรก็มีนะ  นานๆ จะบินมาตอนกลางคืนซักตัว แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเห็นแระ  เพราะมาทีไร อินังหมีพูห์จะชอบไล่จับทุกที วันนี้เลยขอดูหิ่งห้อยแบบเยอะๆ กันหน่อย  ดูที่มันอยู่บนต้นลำพูเลย  ซึ้อตั๋วลงเรือกัน  คนละ 50 บ.  เด็กอย่างหมีพูห์ฟรีจ้า..  ลงเรือเที่ยวแรกเลยนะ  เราไม่ต้องรอนาน  เพราะเข้าหน้าหนาวมืดเร็ว     ลุงคนขับเรือพูดเก่งมาก  แถมยังอุ้มหมีพูห์ลงเรืออีกต่างหาก  เก่งว่ะ หมีพูห์หนัก 30 โล  อุ้มได้งัยเนี่ยะ (แต่ได้ยินแกแอบบ่นนะ)  วันนี้แหละแขนบวมแน่ลุง  555   ใส่เสื้อชูชีพเสร็จแระ  หมีพูห์กะพี่เอิร์ธจองนั่งหน้าเลย  คนพร้อม เรือพร้อม  ลุยจ้า ไม่ได้ถ่ายรูปมานะ  เพราะมืดแล้ว  เกรงใจเจ้าหิ่งห้อยด้วย  เดี๋ยวแสงแฟลชไปรบกวนมัน  ใครอยากเห็นต้องไปดูเอง วันนี้หิ่งห้อยเยอะ  ไม่เหมือนคราวที่แล้วที่มาดูเลย  คราวนี้เยอะกว่ามาก  แถมบรรยากาศก็ดี แต่พี่เอิทมันบอก หนาว     ผ่านคลองใหญ่ๆ แม่น้ำ  แต่มาเสียบรรยากาศตอนดู ตรงผู้โดยสารคนอื่นที่นั่งไปด้วยนี่แหละ  she กะ he เล่นถามตลอดเวลา ไม่เกรงใจใครเลย จะดูเงียบๆ หรือพูดเบาๆ ก็ไม่ได้  แทนที่จะให้ลุงเขาบรรยายไป  เราก็ฟังเขาไป สบายๆ ชิวๆ  แต่นี่ he เล่นถาม  ตัวอย่างคำถามนะ "หิ่งห้อย นี่ใส่ถ่านกี่ก้อนอ่ะลุง" ถามเสียงดังด้วยนะ  อืมม์! มุขเก่ามาก เกรียนมาก ขอบอก และก็ยังมีคำถาม ปญอ. อีกเยอะ  หันไปมองหน้าก็แล้ว he ก็ไม่หยุด  เวงกำของหูกรู  น่าตบเกรียนแตกจริงๆ ไอ้เรารึก็อยากจะดื่มดำบรรยากาศ  นั่งชิวๆ  ฟังเสียงแมลง เสียงจั๊กจั่น  ดันมีเสียงอะไรไม่รู้  อย่างงี้ต้องเช่าเหมาลำมาเองนะคะทีหลังน่ะ   ทนมานมาได้ซักพัก  ก็สมควรแก่เวลาแระ  เรือย้อนกลับมาที่เดิมแล้ว  กลับบ้านดีกว่าเนอะ ตอนขึ้นเรือแม่แพรทำรองเท้าหลุดด้วย  เกือบหล่นลงน้ำ  นึกว่าต้องเดินรองเท้าข้างเดียวกลับบ้านซะแล้ว 555     ทริปนี้กลับถึงบ้าน  3 ทุ่ม  หมีพูห์หลับไปบนรถตามระเบียบ กลับถึงบ้านอาบน้ำ  นอนหลับป๊อกไปเลย  เจอกันใหม่ไดหน้าจ้า     เพลง : อยู่คนเดียว ศิลปิน : เบิร์ด   Create Date : 06 เมษายน 2554 3 comments Last Update : 6 เมษายน 2554 22:23:10 น. Counter : 17007 Pageviews. Share Tweet

น้องหมีพูห์อ้วนน่ารักจัง   โดย: โจ IP: 223.205.18.176 23 มกราคม 2556 15:39:48 น.

อ้วนจิง   โดย: อ้วนจัง IP: 223.204.89.124 11 กุมภาพันธ์ 2556 18:54:29 น.

แม่แพรค่ะ คืออ่านกระทู้เรื่องโรงเรียนสารสาสตอนลูกแม่แพรย้ายไปเรียนใหม่ๆ แต่คอมเม้นต่อไม่ได้แล้วอะ ตอนนี้น้องคงโตแล้วสิเนอะ นี้ปี2560แล้ว น้องเรียนอยู่ชั้นอะไรแล้วค่ะ เรียนที่เดิมอยู่หรือป่าว เทอมหน้ากะว่าจะให้ลูกชายไปเรียนอ.2เทอม2ค่ะ เลยหาข้อมูล บังเอิญเจอกระทู้ของแม่ แต่อ่านคอมเม้นก็นะ555 ไม่ค่อยได้เนื้อเลย เฮ้อ ถ้าแม่แพรอ่านเจอ ช่วยตอบมาด้วยนะค่ะ😙😙😙 ว่าน้องเรียนต่อประถมด้วยหรือป่าวค่ะ   โดย: แม่บี IP: 110.168.214.128 23 พฤษภาคม 2560 11:55:25 น.