'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
"ก็พอใจอยากจะรักให้นักหนา" รวมบทกวีรางวัลครูเผย โดย ศักดิ์สิริ มีสมสืบ





"ก็พอใจอยากจะรักให้นักหนา"
โดย ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
สนพ.แพรว (มี.ค. ๒๕๔๑)
๑๒๐ หน้า

รวมบทกวีรางวัลครูเผย โดยกวีซีไรท์ ปี ๒๕๓๕(มือนั้นสีขาว
)





อาจจะเป็นด้วยอารมณ์โหยหา...
และเสียดายบทอาขยานที่คนรุ่นก่อนเคยร้องเคยเรียนกันมา...
เช่นนิทานร้อยบรรทัด บทที่ขึ้นต้นว่า

"เจ้านกน้อยน่ารัก ร้องทักว่า
ไปไหนมาหนูเล็กเด็กชายหญิง
ทั้งรูปร่างหน้าตาน่ารักจริง
ข้ายิ่งดูก็ยิ่งจำเริญตา
สองพี่น้องเห็นวิหคนกพูดได้
ก็พอใจอยากจะรักให้นักหนา
ต่างนึกชอบชิงกันตอบสกุณา
ทั้งสองข้าไปโรงเรียนเพียรประจำ "

ศักดิ์สิริ มีสมสืบจึงแต่งนิทานสองร้อยบรรทัดขึ้นมาเพื่อ"ล้อ" บทกวีเดิม
ที่ผู้คนแทบจะลืมเลือนไปหมดสิ้น...
แฝงแววประชดประชันเสียดสีไว้ในเนื้อหาอย่างเต็มที่

ให้ชื่อเรื่อง "ปล่อยนก"


เรื่องราวมีอยู่ว่า...
มีเด็กชายหญิงสองพี่น้องคูหนึ่ง ชื่อ"นกน้อย" กับ"หน็อยแน่"
อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเขาโทน
วันหนึ่งได้พบกับนักปักษีวิทยาคนหนึ่งฃื่อพี่ไพร ที่เข้ามาส่องนกในเขตป่าใกล้หมู่บ้าน
เขาได้พาสองพี่น้องเที่ยวท่องไปดูนกกับเขา ให้ความรู้เกี่ยวกับนกชนิดต่าง ๆ
จนเด็กน้อยทั้งสองรู้สึกรักและผูกพัน...
ทั้งกับ”พี่ไพร” และบรรดานกทั้งหลาย

เมื่อพี่ชายใจดีคนนั้นกลับบ้านไป ในอีกหนึ่งปีต่อมา
บิดาของเด็กทั้งสองซึ่งเป็นกำนันก็บอกกับเด็ก ๆ ว่า...

ขณะนี้ทางการได้มีโครงการส่งเสริมการศึกษา
โดยให้พัฒนาการท่องเที่ยวเพื่อทำรายได้ให้จังหวัด
จึงมีแนวคิดสร้างกรงนกที่ใหญ่ที่สุดในโลก
จับนกทุกชนิดให้มาอยู่รวมกันในกรงนกนั้น
เด็ก ๆ ทั้งสองใจหายวาบ...

"เป็น"หมู่บ้านรักนก"ตลกแท้
เจ้าหน็อยแน่หวามฤดีตีอกผาง
โถนกไพรต่อนี้ไปจะไร้ร้าง
เมื่อฟ้ากว้างถูกย่อลงเท่ากรงนี้"


สองพี่น้องจึงวางแผนจะ "ปล่อยนก" ในวันเปิดกรงนกที่ใหญ่ที่สุดในโลก...





นอกจากนิทานเรื่องนี้ก็ยังมีบทกวีบทอื่น ๆ ที่บอกเล่าความเป็นไปในสังคม
ที่ความเปลี่ยนแปลงเป็นสัจธรรม....

ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านบทกวี...โดยเฉพาะบทกวีที่เป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้
แต่ในเล่มนี้ มีหลายบทที่อ่านแล้วอึ้ง...

บางบทอ่านแล้วอมยิ้ม…อย่างบทสั้น ๆ “กำทาย”

“ตะลึงตึงตังมือล่างรึมือบน
แก้วจอมซนร้องถามทำหน้าซื่อ
จุกทายล่าง แกละทายบน...ผลก็คือ
แก้วแบมือสองข้าง ...ว่างเปล่าเอย”


(จุก แกละ โกรธแก้วแล้วละเจ้า เอามือเปล่ามากำทายตัวร้ายเอ๋ย)

บางบทอ่านแล้วหดหู่...

เช่นบท "พ่อเลี้ยง"….

“…….
วันหนึ่งเจ้าหม่นหมองแอบร้องไห้
ซุกอยู่ในเล้าไก่ไฟทุกข์โหม
ผัวของแม่เมียงเข้าประเล้าประโลม
ตะปบคว้าถาโถมตะโบมทรวง

เจ้านกน้อยหลบเลี่ยงเบี่ยงสะบัด
ฮึดฮัดห้าวห่ามห้ามหวง
พ่อเลี้ยงรุกเร้าละลาบละล้วง
ยังไม่ทันล้ำล่วงต้องเลิกรา

………….

พูดไม่ออกบอกใครใครจะเชื่อ
หากฟ้องแม่แน่ใจเหลือยืดเยื้อศึก
ก็พ่อเลี้ยงร่ายมนตร์ดำครอบสำนึก
แม่จมลึกลูกไม่กล้าจะพาที
.......”


ตัดตอนมาพอเป็นตัวอย่างเพียงเล็กน้อย...

สรุปโดยรวมว่าชอบค่ะ บทกวีที่ใช้ถ้อยคำและสำนวนง่าย ๆ หากมองเห็นภาพชัดเจน


อ้อ...หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือ ๑ ใน ๑๐๐ เล่มที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่าน กลุ่มเด็กวัย ๑๓-๑๘ ปี ประเภทกวีนิพนธ์ค่ะ





*เข้ามาอีดิธคำผิดค่ะ ขอบคุณคุณสาวไกด์ฯที่ช่วยชี้จุด แหะ ๆ








Create Date : 25 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2553 11:16:31 น. 10 comments
Counter : 4929 Pageviews.

 
ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะ แต่เพิ่งรู้ที่มาว่ามาจากบทกวีนี้เอง

ก็พอใจอยากจะรักให้หนักหนา

มันกึ่งเอาแต่ใจ กึ่งจริงจังกับความรักอย่างไรบอกไม่ถูก


ต่างนึกชอบขิงกันตอบสกุณา - ขิง ในประโยคนี้แปลว่าอะไรอะคะ?


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:02:06 น.  

 
^ เดาว่า
ต่างนึกชอบ"ชิง" กันตอบสกุณา
จ้า

"บทอาขยานที่คนรุ่นก่อนเคยร้องเคยเรียนกันมา"

เค้าไม่คุ้นเลยน้า ..


โดย: ปลายทางของสายรุ้ง วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:19:51 น.  

 
ชอบอ่านบทกวีเหมือนคุณแม่ไก่เลยค่ะ
ชอบชื่อหนังสือเล่มนี้จัง

"ก็พอใจอยากจะรักให้หนักหนา"


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:38:22 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:59:15 น.  

 
^
^
อุ๊บส์...

โดนตา Scanner อย่างคุณสาวไกด์ฯจับได้เสียแล้ว

คุณหนิงช่วยพี่แก้จริง ๆ หรือรู้ทั้งรู้เนี่ย...แหะ ๆ

สวัสดีทุกคนค่ะ อัพบล็อกทิ้งไว้แล้วไปนั่งดูยิมนาสติกเพลินเลย งานการไม่ทำ เอิ้ก


โดย: แม่ไก่ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:05:40 น.  

 
หวัดดีค่ะ..พี่แม่ไก่
ไม่ค่อยเห็นพี่แม่ไก่อัพบล็อกเท่าไหร่

บทกวี ด้านบน..ชื่อเรื่องโรแมนติกมากๆ
นึกว่าบทกลอนด้านใน จะเป็นแนวกวีหวานๆ เสียอีก


โดย: nikanda วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:42:47 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:22:56 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:20:12 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:25:16 น.  

 
อยากทราบครับว่า
-ลักษณะคำประพันธ์แบบใด
-เรื่องย่อ
-คุณค่า


โดย: นายตัวดำ IP: 223.24.60.98 วันที่: 10 ธันวาคม 2562 เวลา:19:26:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.