'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
หนูน้อยอัลแลน (Edgar Allan By John Nevfeld)






หนูน้อยอัลแลน
(Edgar Allan By John Nevfeld)
แววตา/แปล
สนพ.ผลึก /พิมพ์ (ธันวาคม ๒๕๓๐)


~ เรื่องราวอันเจ็บปวด สะเทือนใจลึกซึ้งของครอบครัวคนผิวขาวที่ยอมรับเด็กผิวดำเป็นลูกบุญธรรม ~







หนังสือเล่มเล็ก ๆ บาง ๆ แสนจะเก่าแก่เล่มนี้วางแอบอยู่บนชั้นมานานเนิ่น
ไม่แน่ใจด้วยซ้ำไปว่าได้มาอย่างไร...
อาจจะซื้อเองในราคาเล่มละสิบบาทตามกองหนังสือเก่าที่ใดที่หนึ่ง...
หรือใครให้มา...? (แต่ปกติถ้าเป็นหนังสือที่มีคนให้มาก็น่าจะจำได้นะว่าใครให้ เนื่องในโอกาสอะไร...?)
หรือเป็นหนังสือของพ่อ ของพี่ ของน้อง ...?

แต่ช่างเถอะ จะหนังสือของใครก็...มันอยู่บนชั้นในบ้านฉัน มันก็คงรอให้ฉันอ่านมันนั่นแหละ...

แล้ววันนี้ฉันก็ได้หยิบมันลงมาอ่าน ด้วยมีแรงบันดาลใจจากภาพข่าวการเข้าพิธีรับตำแหน่งประธานาธิบดีผิวสีคนแรกของสหรัฐฯ เมื่อสองวันก่อน...
จะด้วยอะไรก็ตาม ฉันน่ะแอบเชียร์บารัค โอบามามาตั้งแต่ตอนที่เขาขับเคี่ยวกันมากับฮิลลารี่ คลินตันเพื่อชิงตำแหน่งตัวแทนพรรคโน่นแล้ว...
ถึงแม้ใจหนึ่งจะแอบอยากเห็นปธน.สหรัฐฯผู้หญิงคนแรกอยู่บ้างก็เถอะ...
แต่ส่วนลึกจริง ๆ กลับอยากเห็นคนผิวสีสามารถฝ่าข้ามอคติทั้งหลายทั้งปวง ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำของประเทศยักษ์ใหญ่ที่มีเรื่องราวของการแบ่งแยก เหยียดผิวให้เราได้ร่วมรับรู้ผ่านวรรณกรรมและสื่อต่าง ๆ อยู่เยอะแยะมากมาย...
และเมื่อเขาทำได้สำเร็จจริง ๆ ก็รู้สึกยินดีไปกับเขา ทั้ง ๆ ที่เราไม่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับเขาเลย...ก็เป็นแค่ความรู้สึกเล็ก ๆ ของคนเล็ก ๆ คนหนึ่งที่อยากเห็นคนมองคนที่เนื้อในมากกว่าสีผิวที่ฉาบอยู่เพียงภายนอก...

(แหะ ๆ กำลังอินกะซีรียส์อเมริกัน 24 อยู่ด้วยแหละ...ฉะนั้นช่วงนี้หากจะห่าง ๆ บล็อกไปบ้างก็โปรดเข้าใจนะคะ... แม่ไก่กำลังจะกลายเป็น(แม่)นกฮูกอยู่ในไม่ช้านี่แล้ว...)


กลับมาที่หนังสือเล่มนี้ดีกว่าค่ะ....
อ้อ...หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มีเนื้อหาใด ๆ เกี่ยวข้องกับท่านประธานาธิบดีคนใหม่เลยแม้แต่น้อยค่ะ
แต่ที่โยงไปหากันได้ก็เพราะตัวละครเอกของเรื่องนี้...เอ็ดการ์ อัลแลนนั้นเป็นเด็กผิวสี...เท่านั้นเอง

เป็นหนังสือที่อ่านได้เพลิน ๆ รวดเดียวจบ...เพราะเล่มบางมาก...
อีกสำนวนภาษา(แปล)ก็เรียบลื่น ไม่สะดุด
แต่เนื้อในหนังสือนี่สิ....
อ่านจบแล้วอึ้ง...หนึบ ๆ หน่วง ๆ อยู่ภายใน มีทั้งความเข้าใจและไม่เข้าใจปะปนกัน
มีหลายจุดหลายตอนที่กระทบ กระแทกใจ...
ก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือน...แม้ไม่มากแต่ก็พอรู้สึกได้นั่นแหละ

นับว่าเป็นหนังสือเล่มเล็กอีกเล่มที่...
ถึงอ่านจบไปแล้วจะยังคงประทับมั่นอยู่ในใจไปอีกนานทีเดียว





เรื่องย่อ (บางส่วนจากคำนำหนังสือ)

"...'เอ็ดการ์ อัลแลน' เป็นชื่อของเด็กน้อยผิวดำผู้หนึ่ง ซึ่งในระยะหนึ่ง ได้มีโอกาสเข้ามาอยู่ในครอบครัวของคนผิวขาวในฐานะลูกบุญธรรมอย่างมีความสุขตามประสาเด็กวัยสามขวบ
และเมื่อถึงจุดตึงเครียดที่ต้องพลัดพรากจากกัน หนูน้อยผู้นี้ก็กลายเป็นชนวนที่จุดไฟกองใหญ่ไว้ในครอบครัวนั้น
ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอันใหญ่หลวงขึ้น นั่นคือ ทำให้ทุกคนได้ซาบซึ้งถึงการมีชีวิตที่เท่าเทียมกันของมนุษย์
และตระหนักถึงความเด็ดเดี่ยว ที่จะยืนหยัดทำในสิ่งที่ตนคิดว่าดีงามและถูกต้อง
โดยไม่หวั่นไหวต่อกระแสต่อต้านและปัญหารอบข้าง..."


เป็นเรื่องเล่าที่...เล่าด้วยสำนวนภาษาที่เรียบง่าย ซื่อ ๆ ตรงไปตรงมาของเด็กชายวัย ๑๒ ปี...ไมเคิล...ลูกชายคนที่สองของสาธุคุณโรเบิร์ต ฟิกเก็ตต์
เขาเล่าเรื่องได้น่ารัก และอบอุ่นเป็นธรรมชาติมาก...
แต่ก็แฝงไว้ด้วยแง่คิด มุมมองที่น่าสนใจทีเดียว

อย่างตอนที่เขาเปิดเรื่องด้วยการเล่าถึงพ่อของเขากับพระเจ้า...

"นี่คือเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อของผมและพระเจ้า...ซึ่งทั้งสองเรื่องนี้ล้วนแต่ยากที่จะเข้าใจ...
พ่อเป็นคนมีอารมณ์ขัน แต่พ่อดูจริงจังในยามที่พ่อจำต้องเป็น และอาจทำให้คุณรู้สึกกริ่งเกรงได้บ้างหากคุณกำลังนั่งฟังพ่อเทศน์อยู่ในโบสถ์....
...........
ส่วนเรื่องพระเจ้า ผมคงพูดอะไรได้ไม่มากนัก และคิดว่าคงไม่มีใครทำได้เช่นกัน
แต่พระองค์เป็นผู้ที่สำคัญต่อครอบครัวของเรา......
แม่ชอบพูดว่าพระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่ ณ ทุกหนทุกแห่ง
และเพียงแต่คุณจะเข้าใจในพระองค์เท่านั้น คุณก็จะรู้ว่าพระองค์สถิตอยู่ ณ ที่แห่งใด..."


แม้บางตอนเขาจะทำให้เรารู้สึกว่าเขาออกจะเป็นเด็กช่างคิด และโตเกินวัยอยู่พอสมควรทีเดียว
ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจนัก เพราะเขาเป็นลูกของบาทหลวงที่จะต้องได้รับการคาดหวังจากคนอื่น ๆ ในสังคมว่าจะต้องเป็นเด็กดีและต้องทำดี...
ไมเคิลคิดว่า...มันอาจจะไม่น่าสนุกเท่าไหร่ที่จะต้องเป็นอะไรบางอย่างที่แสนดี และเขาต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะพิสูจน์ให้ใคร ๆ เห็นว่าเขาเองก็เป็นเด็กธรรมดา ๆ คนหนึ่ง...
แต่บางทีมันก็ค่อนข้างจะยากและทำให้เขารู้สึดขัดแย้ง เขาจึงหันมาใช้เวลาอยู่กับตัวเองเป็นส่วนใหญ่ เขากลายเป็นหนอนหนังสือตัวยงและหลงใหลในเรื่องราวของประวัติศาสตร์เป็นชีวิตจิตใจ...

เขามีความเชื่อมั่น ศรัทธาและภาคภูมิใจในผู้เป็นพ่อมาตลอด...
จนกระทั่งวันที่เอ็ดการ์ อัลแลนก้าวเข้ามาในครอบครัว...
อีเอ...(ซึ่งไม่ได้ย่อมาจาก Edgar Allan อย่างที่เราคิด หากแต่ย่อมาจาก Early Afternoon )ได้ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านและขัดแย้งทั้งภายในครอบครัวของเขาและสังคมในชุมชนเล็ก ๆ ที่พวกเขาอาศัยอยู่...
ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นเพียงเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่มีความน่ารักและซื่อใสบริสุทธิ์เช่นเดียวกันกับเด็กวัยนี้ทั้งหลายจะเป็น
แล้วจู่ ๆ เพียงชั่วระยะเวลาสองสามเดือน ท่ามกลางความขัดแย้ง...อีเอก็จากไป
ไมเคิลรู้สึกสับสนและขัดแย้ง...
นั่นทำให้ความเชื่อมั่นที่เขาเคยมีในตัวพ่อของเขา...เริ่มสั่นคลอน...
หรือเขาจะตัดสินอะไร(หรือใคร)ฉาบฉวยเกินไปอย่างที่แม่บอก...?


บอกได้สั้น ๆ ว่าชอบและประทับใจมาก...ทั้งกินใจ กระแทกใจจริง ๆ
(คิดในใจว่า...น่าจะหยิบมาอ่านเสียตั้งนานแล้ว...)

หนังสือเล่มนี้แม้จะเล่าเรื่องโดยเด็ก และเป็นเรื่องราวของเด็ก ๆ แต่ก็ไม่อาจจัดให้อยู่ในกลุ่มวรรณกรรมเยาวชนได้ เพราะแท้ที่จริงแล้ว เนื้อหาในหนังสือนั้นคนเขียนเขาตั้งใจที่จะสื่อให้กับ"ผู้ใหญ่" ที่มองเด็กผิวดำคนหนึ่งเพียงรูปลักษณ์ภายนอก โดยไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าเขานั้นเป็นเด็กที่ร่าเริง เฉลียวฉลาดและน่ารักปานใด...

อ้อ...นำรีวิวของ The NewYork Times สั้น ๆ มาฝากไว้ตรงนี้ด้วยค่ะ

"เรื่องนี้มิใช่นิยายที่เกี่ยวกับอคติ หรือเรื่องการแบ่งเชื้อชาติ หรือความเป็นพี่น้องกัน
หรืออะไรก็ตามที่เป็นเรื่องธรรมดาอย่างนั้น
หากแต่เป็นเรื่องราวของเด็ก ผู้เยาว์วัย และผู้ใหญ่
เกี่ยวกับความรักและความล้มเหลวการสูญเสียและการค้นพบ
ซึ่งกลายเป็นเงื่อนไขระหว่างคนคนหนึ่งกับคนอื่น ๆ
กล่าวโดยสรุปแล้ว Edgar Allan คืออีกรูปแบบหนึ่งของงานศิลปะ"


หนังสือเก่า ๆ ที่อยากเล่าต่ออีกเล่มค่ะ











Create Date : 23 มกราคม 2552
Last Update : 4 มิถุนายน 2552 14:45:45 น. 18 comments
Counter : 1040 Pageviews.

 

Comment Hi5 Glitter


สุข สดชื่น แจ่มใส และมีความสุขมากๆ ในเทศกาลตรุษจีนนะคะ



โดย: หอมกร วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:16:31:53 น.  

 
วันนี้จะอ่านอะไรดี
นิยาย
หรือ
วรรณกรรมเยาวชน
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:17:01:39 น.  

 
น่าอ่านดีนะพี่... หนูชอบปกสีฟ้าแป้งๆ แบบนี้จัง มันดูอ่อนโยนดี


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:17:39:55 น.  

 
ตะกี้ผมอ่านเม้นท์ของปี้แม่ไก่หื้อมาดามฟัง
เธอว่า
ผมต่างหากตี้โจ้กดีตี้ได้เธอเป๋นกู้ชีวิตครับ 55555





โดย: กรวิก (กะว่าก๋า ) วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:18:09:14 น.  

 
ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยมบ้าน...
ขอสมัครเป็นเพื่อนบ้านถาวรเลยนะคะ...

เคยเป็นคนชอบอ่านหนังสือ...
แต่ตอนนี้...มีปัญหาด้านสายตา...ใช้สายตานานๆไม่ได้...
หนังสือหนึ่งเล่มจึงต้องใช้เวลาอ่านหลายวันกว่าจะจบ...เวลาก็ไม่ค่อยเอื้ออำนวย...
แล้วก็ต้องสอนและปลูกฝังให้เด็กรักการอ่าน...

จะรังเกียจไหมคะถ้าจะนำเนื้อหาไปเล่าให้เด็กฟังเพื่อกระตุ้นให้เด็กสนใจติดตามอ่านต่อไป...


โดย: ratana_sri วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:18:45:01 น.  

 
เอ่อ ไม่คุ้นปกเลยค่ะ
สมัยก่อนเราว่าเราไม่ค่อยพลาดวรรณกรรมเด็กนะ ตกหล่นไปได้ไง ฮึ่ม

ขอบคุณที่อ่านเรื่องดี ๆ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:18:49:04 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


มาแล้วจ้าาาาา มาพร้อมเรื่องล่า อัพมาร้อนๆ …… สอนลูกมองโลก ……
แม้เชลล์ไม่มาชิมแต่ป้ากุ๊กเชิญไปชมค่ะ
……………………………….

ขอบคุณแม่ไก่ที่หยิบหนังสือบนหิ้งลงมาปัดฝุ่น เพื่อแบ่งปันเนื้อหาดีๆแก่กัน

อยู่กับใจที่อิ่มเย็นและดูแลสุขภาพนะคะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:22:00:22 น.  

 
กำลังจะพูดว่าเรื่องราวเหล่านี้มันไม่ได้สอนแต่เด็กเลยค่ะ
เพราะว่าผู้ใหญ่ได้รับอะไรมากกว่าเหมือนกัน แล้วพี่แม่ไก่
ก็มาปิดท้ายด้วยการคิดเหมือนกันเลยค๊า

.............

เรื่อง 24 พู่กับคนข้างๆ ติดหนึบหนับจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน
กันมาแล้วคะพี่ ตอนนี้ดูซีซั่น 6 จบไปแล้ว ประมาณว่า
นั่งรอตอนใหม่ล่ะคะ อีกเรื่องไม่รู้ว่าดูยังอ่ะค่ะพี่แม่ไก่
เรื่อง Prison Break น่ะค่ะ เรื่องนี้ดูแล้วติดเหมือนกันนะคะ

อ้อ ส่วนอีกเรื่องแม่บ้านหัวใจเปลี่ยว ดูเช่นกันค่ะพี่ติดเหมือนกัน
ดูไปแล้วคนเขียนบทนับถือมาก เขียนออกมาได้ยังไงเก่งมากๆ เลยค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:23:51:12 น.  

 
แวะมาอ่านหนังสือ


จะเข้ามาเมื่อวาน เน๊ตเต่าสนิทค่ะ
แม่ไก่ อัพบล๊อกแล้ว


เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับครอบครัว
เป็นความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยความผูกพัน
และ(บางครั้ง)ซับซ้อน
(น่าอ่าน)



ปล.

"(แอบงงเล็กน้อยว่า...บล็อกนี้ของน้องคิวพี่ว่าพี่อ่านแล้ว เมนท์ไปแล้วนี่หว่า...แต่ไหงแวะมาอีกทีหาเมนท์ตัวเองบ่เจอ...หรือเราจะหลง งือ )"



เมนท์หรือยัง? อาจงงเล็กน้อย...
แต่ความคิดถึงกันเสมอ.. มะมีงงงงงงง...






คิดถึงสำเหมอค่ะ
สุขสันต์เทศกาลตรุษจีน
ขอให้รวยๆๆๆ เฮงๆๆๆๆ ค่ะ




โดย: treehouse วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:8:01:44 น.  

 
สวัสดีครับปี้แม่ไก่

ช่วงฮับปริญญา
ผมบ่าอยากออกไปไหนเลยครับ
รถติดนั๊กขนาดเลยครับ

แถมหลังงานฮับปริญญา
มีขบวนเสด็จแห๋มครับ

รถติดทั้งเมืองเลยครับ






โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:15:09:00 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ...
คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]


โดย: Devonshire วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:18:05:04 น.  

 
ขอให้มั่งมี ศรีสุข
หน้าที่การงานเจริญก้าวหน้า
เงินทองไหลมาเทมา
และประสบแต่สิ่งดี ๆ

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ค่ะ


โดย: โสดในซอย วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:12:03:07 น.  

 
คนข้างๆ เค้าบอกว่าเรื่อง The First Wives Club เรียบร้อยแล้ว
ยังไงขอที่อยู่ปี้แม่ไก่หลังไมค์ด้วยนะคะ เผื่อจะส่งให้
ทันวันพรุ่งนี้เลยค่ะพี่ พอดีจะออกไปในเมืองพอดี
เลยกะจะไปส่งจดหมายแล้วก็ส่งแผ่นให้พี่แม่ไก่เลยจ้า ..

ซินเจียยู่อี ซินนี้ฮวดใช้ เฮงๆๆๆ ค๊า


โดย: JewNid วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:12:44:43 น.  

 
สวัสดีครับปี้แม่ไก่

หมิงหมิงก่เพิ่งอาการดีขึ้นเมื่อบ่ายนี้เองครับ
แต่เพื่อความชัวร์ก็ทานยาต่อแห๋มสักหว่างครับ

ดูแล้วก็คึกคักร่าเริงแล้วครับ






โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:21:44:38 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกอยากหามาอ่านโดยพลัน

แม้จะดูเหมือนไม่แรง (จากกลวิธีการประพันธ์) แต่แรงนะ (ในสิ่งที่น่าจะได้หลังอ่านจบ)

สนพ.ไม่คุ้นเลย งานหนังสือจะหาได้มั้ยหนอ? (หรือต้องไปพวกร้านหนังสือเก่าหว่า?)



โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:19:03 น.  

 
ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดีๆ อีกเรื่องนึงค่ะ
อยากอ่าน แต่ไม่รู้จะหาได้มั้ยเนี่ย


โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:9:06:02 น.  

 

สวัสดีครับ... สบายดีไหม
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่


สวัสดีครับ....
ไม่ได้เข้า Blog ซะหลายวัน เลยไม่ได้เข้ามาทักทายเลยครับ
วันนี้อัป Blog ใหม่ เลยถือโอกาส แวะเข้ามาทักทายน่ะครับ
เป็นอย่างไรบ้างครับ "สบายดีไหม" ฝนตกบ้างหรือปล่าวครับ
เชียงใหม่ฝนตกตลอดเลยครับช่วงนี้.....จนจะเป็นหวัดอีกแล้วเนี่ย...
(น้ำมูกไหลแล้ว......)

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ....
ด้วยความระลึกถึงและปรารถนาดีครับผม.......

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน..........ดีจั๊ดนักครับ......


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:23:19:34 น.  

 
ไม่รู้ว่า Book Fair มช.
จะเจอหรือเปล่า ... เท่าที่คุณแม่ไก่เล่าไว้
อยากอ่านมากค่ะ

จะหาแถวๆ กะบะหนังสือเก่าด้วยค่ะ


โดย: PhueJa วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:42:10 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.