'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ แสนรักแสนแค้น ~ "ศรีบูรพา"






แสนรักแสนแค้น
ผู้เขียน "ศรีบูรพา"
ผู้พิมพ์ : สนพ.ดอกหญ้า ๒๕๔๕(พ.ศ.๒๕๔๗)






เรื่องย่อ : (แบบยาวและอาจมีสปอยล์)


โพยม นักศึกษาหนุ่มมีคนรักที่รักกันดูดดื่มคือจุไร ผู้มีค่าเสมอด้วยดอกฟ้าสำหรับเขา
เขาเฝ้าทนุถนอมเธอ แม้มีโอกาสอยู่ด้วยกันใกล้ชิดเขาก็ไม่ยอมทำให้เธอมีมลทิน
เพราะคาดหวังว่าเมื่อเรียนจบจากมหาวิทยาลัยแล้วเขาจะแต่งงานกับเธอ...

เมื่อโพยมเรียนอยู่ปีสุดท้าย จุไรซึ่งย้ายตามผู้ปกครองของเธอไปอยู่เมืองสงขลาก็แต่งงานไปกับเจ้าเมืองสงขลา เป็นคุณหญิงจุไร
ทำให้โพยม...ซึ่งรู้ข่าวนั้นโดยบังเอิญก่อนวันสอบไล่วิชาสุดท้ายต้องฝันสลายอย่างยับเยิน
ด้วยฤทธิ์แรงแห่งรัก เขาตัดสินใจปุบปับ ไม่เข้าห้องสอบ แต่เดินทางไปสงขลาทันทีและเข้าพบกับจุไร
ทั้งคู่เกิดการโต้เถียงกัน โพยมรู้สึกโกรธจัดจนใช้มีดแทงจุไรจนเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส
แล้วตัวเขาก็เดินทางกลับกรุงเทพซึ่งพี่สาวทั้งสองของเขากำลังเฝ้ารออยู่อย่างกังวลใจ

จุไรไม่ได้เอาความกับโพยม ด้วยเกรงเจ้าคุณสามีจะล่วงรู้ว่ามือมีดที่ทำร้ายเธอนั้นเป็นคนรักเก่า
โพยมกลับมาใช้ชีวิตตามปกติอยู่ที่บ้านที่กรุงเทพอีกช่วงระยะหนึ่ง ...
จนใคร ๆ ต่างลืมเลือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และคิดว่าเขาคงตัดใจจากจุไรได้แล้ว
แต่จริง ๆ แล้ว เขาเพียงแต่รอเวลาอยู่เท่านั้น

เขาเดินทางกลับไปสงขลาอีกครั้ง โดยบอกกับพี่ ๆ น้อง ๆ ว่าจะไปหางานทำ...
ครั้งนี้เขาวางแผนเป็นอย่างดี โดยกลับไปหาจุไรและพร่ำพรรณนาถึงความรักความหลัง
จนจุไรใจอ่อนและมีความสัมพันธ์ด้วย และตกหลุมรักเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น...
ถึงขั้นที่ว่าหากขาดเขาเสียแล้วเธอเห็นจะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว

จากนั้นโพยมก็นัดแนะที่จะพาเธอหนี...ซึ่งจุไรก็ยอมรับอย่างง่ายดาย
หากวันที่นัดแนะกันนั้น เมื่อจุไรมาตามนัดเธอก็ได้พบแต่ชายแปลกหน้า พร้อมด้วยจดหมายฉบับหนึ่งจากโพยม
ด้วยเนื้อความที่ระบุว่า...ทั้งหมดที่ผ่านมานั้นเป็นแผนการแก้แค้นจากเขา...
หลังจากอ่านจดหมายจบ จุไรก็หาได้หวนกลับไปหาเจ้าคุณสามี...(เพราะในจดหมาย โพยมระบุว่าเขาได้เขียนจดหมายเล่าความจริงทั้งหมดให้กับสามีเธอด้วย)
เธอตัดสินใจเดินทางเข้ากรุงเทพมหานครเพื่อตามหาโพยม และถามเอาความจริง แต่โพยมก็หลบเลี่ยงไม่อยู่รอพบหน้า...

หนึ่งปีต่อมา...โพยมจึงได้พบกับจุไรอีกครั้ง ในสภาพทรุดโทรม เป็นเพียงหญิงรับใช้ในโฮเต็ลแห่งหนึ่ง...
โพยมได้ปฏิเสธและผลักไสจุไรอย่างไร้เยื่อใย และรู้สึกภาคภูมิใจในชัยชนะของตนเป็นอย่างยิ่ง

อีกหนึ่งสัปดาห์ถัดจากนั้น...เขาก็ได้ข่าวว่าจุไรได้กินยาตายไปเสียแล้ว...

กลายเป็นข่าวหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์รายวันแทบทุกฉบับทีเดียว...






ขอออกตัวนิดนึงค่ะ...
เรื่องย่อค่อนข้างยาว และมีสปอยล์ ด้วยเห็นว่าเป็นหนังสือเก่า...
การอ่านนิยายรุ่นเก่า ๆ ของนักเขียนชั้นครู ส่วนตัวไม่เพียงอ่านเอาเรื่อง(อันดาลใจ)เท่านั้น....
แต่ที่ดูเหมือนจะได้รับมากกว่าคือรสแห่งวรรณศิลป์...
ดังนั้น ในทัศนะส่วนตัวคิดว่าการเล่าเรื่องย่อเสียละเอียด ไม่ได้เป็นการทำลายเนื้อหาของหนังสือแต่อย่างใด
เพราะหากผู้อ่านท่านใดสนใจ ฝักใฝ่ในหนังสือแนว ๆ นี้
ถึงแม้พอจะรู้เรื่องจนจบสิ้น เขาก็ยังขวนขวายหาหนังสือเล่มนั้น ๆ มาอ่าน
เพื่อจะได้สัมผัสรสชาติทางศิลปะการประพันธ์ด้วยตัวเองโดยตรงอยู่ดี

เรื่องราวดำเนินไปผ่าน "ข้าพเจ้า" ในลักษณะบันทึกของโพยม...
ซึ่งเล่าเรื่องราวเหล่านี้หลังจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ปิดฉากลงไปแล้วถึง ๕ ปี
ด้วยเขาตั้งใจที่จะเล่าเรื่องราวทั้งหมดโดยใจเป็นธรรมและปราศจากความรู้สึกโกรธแค้นหลงเหลืออยู่...

ในส่วนของผู้ประพันธ์นั้นขออนุญาตคัดบางส่วนจากคำนำมาลงไว้ณ ที่นี้...

"เรื่อง "แสนรักแสนแค้น" นี้ เป็นผลงานประพันธ์ของ "ศรีบูรพา" ที่มีความโดดเด่น
ผิดกับนิยายประโลมโลกธรรมดา แม้ว่าผู้ประพันธ์จะได้เขียนขึ้นมาแล้วเป็นเวลาช้านาน
ทั้งนี้เพราะผู้ประพันธ์ ได้ตระหนักถึงคุณธรรม ความดีงาม และแง่มุมอันมากด้วยแก่นสารและสาระของชีวิตมนุษย์
ผู้ประพันธ์ได้ใช้ความสามารถอันชาญฉลาดนำมาสอดใส่ให้ตัวละครเดินไปในครรลองแห่งความหมดจด ดีงาม
เพื่ออย่างน้อยจะทำให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์จากการอ่าน"



และเจ้าตัวผู้เล่าเรื่องก็ได้จบบันทึกของเขาไว้ดังนี้...

"ท่านหญิงผู้ดีทั้งหลาย ท่านจะลงโทษข้าพเจ้าว่าเป็นคนโหดร้ายทารุณสักเพียงใดก็ตามทีเถิด
ข้าพเจ้าต้องการแต่เพียงจะให้ท่านได้รู้จักผู้ชายอย่างข้าพเจ้าไว้สักคนหนึ่งเท่านั้น...
ข้าพเจ้าเชื่อว่าผู้ชายอย่างนายโพยมนั้น คงไม่มีแต่เพียงคนเดียวในโลก
ความข้อนี้ท่านหญิงทั้งหลายอย่าได้ลืมเสียเป็นอันขาด..."






**เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ








Create Date : 25 มกราคม 2553
Last Update : 26 มกราคม 2553 20:29:21 น. 4 comments
Counter : 5990 Pageviews.

 
' หากผู้อ่านท่านใดสนใจ ฝักใฝ่ในหนังสือแนว ๆ นี้ ถึงแม้พอจะรู้เรื่องจนจบสิ้น เขาก็ยังขวนขวายหาหนังสือเล่มนั้น ๆ มาอ่าน เพื่อจะได้สัมผัสรสชาติทางศิลปะการประพันธ์ด้วยตัวเองโดยตรงอยู่ดี'

เห็นด้วยเลยค่ะ หวานเย็นกำลังคิดอยู่ว่าจะไปหามาอ่านบ้าง น่าสนใจจังค่ะ ขอบคุณนะคะที่หยิบหนังสือดี ๆ แบบนี้มาแนะนำ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 27 มกราคม 2553 เวลา:13:28:09 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แม่ไก่









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:6:54:58 น.  

 
สวัสดีครับคุณพี่แม่ไก่...

ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปทักทายและให้กำลังใจกัน....

งานตี้ยะอยู่กุวันนี้ มันก็บ่ได้หนักหนาหรอกครับ เพียงแต่มันเป็นงานต่อเนื่อง แล้วก็ต้องยะไปเรื่อยๆ น่ะครับ ก็ม่วนดีครับ ผมมีชีวิตอยู่ได้กุวันนี้ก็เพราะยะก๋านน่ะครับ บ่างั้น ง่อมตายเลยครับ....

ฮักษาสุขภาพตวยหนาครับ......
ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...ดีจั๊ดนักครับ.....


โดย: เพลงดาบกระบี่เดียวดาย วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:11:25:34 น.  

 
ผมจะลองพิสูจน์ความเชื่อของตัวเองครับ
ผมเชื่อมาเมินแล้วครับว่า
ศิลปะเปลี่ยนชีวิตคนได้ครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:14:21:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.