มกราคม 2562

 
 
1
4
6
13
17
20
22
27
30
31
 
 
All Blog
สะดุดรักคุณเมีย บทที่ 6 หน้าที่ 3 18+


 สะดุดรักคุณเมีย

บทที่ 6 หน้า 3 18+


ณรินทร์อาบน้ำก่อน เดินกระโจมอกผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ



“อ่างอาบน้ำสบายมากเลยนะ ฉันอยากมีอ่างแบบนี้อยู่ที่บ้านมั่งจัง”



“บ้านผมก็มี ก็ไปค้างที่บ้านผมสิ” 


ชายหนุ่มบอกก่อนเข้าไปอาบน้ำ

ปริมออกจากห้องน้ำ เห็นณรินทร์กำลังนวดเจลใสบนใบหน้า คอ ไหล่ แขนเธอลูบไล้อย่างมีความสุข 


เขาเห็นเธอทำแบบนี้หลังอาบน้ำทุกครั้ง เจลกระปุกสีเขียวๆมีรูปว่านหางจรเข้



“คุณทาอะไร”



“เจลว่านหางจรเข้” 


เธอนวดตามตัว ไหล่ แขนขา ปริมมองยิ้มน้อยๆเขาชอบมองเวลาณรินทร์ 


ทาเจลบนตัว เธอไม่ค่อยรีบร้อน ทาแล้วทาอีก นวดอย่างนิ่มนวล



เมื่อก่อนนี้เธอจะระวังตัวเองมากเวลาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าจะระมัดระวัง


 เขาไม่เคยเห็นเธอเปือยไหล่โชว์ขาอ่อนแบบนี้ 


แต่ช่วงที่เขาทำเป็นพิการติดเตียง ณรินทร์ต้องทำอะไรอย่างเร่งรีบ


เพราะต้องดูแลเขาเธอไม่ได้ระแวงระวังเหมือนเมื่อก่อน เพราะคิดว่ายังไง 



ปริมก็ทำอะไรเธอไม่ได้ ความสนิทชิดเชื้อเกิดขึ้นเพราะเธอเป็นคนก่อแบบไม่รู้ตัว 



ร่างกายเขาแทบทุกส่วนเธอจัดการมาหมดแล้ว แต่ตัวของเธอเล่า


เขาแทบจะไม่ได้แตะต้องตรงไหนเลยเต็มที่ก็แค่ได้กอด หอมแก้มเวลาเผลอ 


มันช่างไม่สมกับที่เป็นเขาเอาเสียเลย 


แต่ก็อย่างว่า เขาเองก็เป็นสุภาพบุรุษพอ ไม่ฉวยโอกาสกับสตรีผู้อ่อนแอ



“ให้ผมทาให้ไหม”


ทำหน้ากรุ่มกริ่ม



“ไม่ต้อง!!” 


ตอบแทบทันควัน



“งั้นก็ทาให้ผมมั่งสิ เห็นคุณทาทั้งตัว มันมีดียังไง”



“ว่านหางจรเข้ มันก็ช่วยเรื่องรักษาผิวให้อ่อนเยาว์ ให้ความชุ่มชื่น 


กระชับริ้วรอยบนหน้า รักษาแผลสด แล้วก็ 


เขาก็จะนิยมรักษาผิวที่ไหม้หลังตากแดดไงคะ”


เธอสาธยายสรรพคุณ



“อ้อ ดีนะ งั้นก็ทาให้ผมทั้งตัวได้ไหม”



“เปลือง”



“ฮู้ คุณอย่างกเลยหน้า ผมซื้อคืนให้ 10 กระปุกเลย”



“จริงเหรอ” 


หญิงสาวยิ้ม



“จริงสิ สามีคุณน่ะ สายเปย์นะ”



“จร้า พ่อคนรวย...นั่งสิ ฉันจะทาให้”



หญิงสาวย้ายไปนั่งลงบนเตียง ชายหนุ่มตามไปนั่งลงข้างๆ



ณรินทร์แต้มเจลบนหน้าเขา 5 จุด แก้ม คาง จมูก หน้าผาก 



แล้วใช้อุ้มมือน้อยๆ นวดคลึงเบาๆ จนทั่ว พอเจลเริ่มซึมเธอก็เติมอีก 


แล้วนวดซ้ำๆแบบนั้น อุ้มมืออุ่นๆ ทำเอาปริมหลับตาเคลิ้มไป



“อยู่นิ่งๆ สิ” 


ด้วยหน้าเขาอยู่สูงมากไปแล้วเขาก็ยิ้มเคลิ้มกับมือน้อยๆที่นวดหน้าเขาอยู่ 


ณรินทร์เลยต้องเขย่งตัวขึ้นแทบจะนั่งบนตักเขา



ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข 


ณรินทร์ลุกนั่งบนเข่าแต่ทับผ้าขนหนูตัวเองเลยเสียหลัก 


เซจนเข้าไปนั่งตักชายหนุ่ม ปริมกอดเธอเอาไว้ ณรินทร์ตกใจตาโต


เห็นหน้ากรุ่มกริ่มของปริมแล้วพยายามยันตัวออก 


แต่อีกฝ่ายก็ยิ่งกอดรัดไว้จนเขาล้มลงไปนอนบนเตียงณรินทร์ทับอยู่บนตัวเขา 


ณรินทร์เห็นท่าไม่ค่อยดี



“ปล่อยๆ”



“กำลังสบายอยู่เลย จะปล่อยทำไม”



“เอ๊ะ แล้วคุณจะกอดฉันไว้ทำไม ปล่อยนะ” 


ณรินทร์เริ่มดิ้นแต่พอดิ้นอยู่บนอกเปื่อยเปล่ากำยำของอีกฝ่าย


ผ้าขนหนูเธอเองที่กำลังจะหลุดเมื่อรู้ว่าอันตราย ณรินทร์จึงหยุด


มือที่เปื้อนเจล ประกบหน้าทั้งสองชายหนุ่มไว้ 


ปริมถูกปิดตาจนมองไม่เห็นแต่เขาก็กอดณรินทร์ไม่ปล่อย 


ร่างใหญ่พลิกมาคร่อมเธอไว้



“คุณจะทำอะไร”



ปริมดึงผ้าขนหนูตัวเองออกเพื่อมาเช็ดเจลออกจากหน้า



ณรินทร์ตกใจเพราะตอนนี้คนตรงหน้าเธอร่างขาวเปือยเปล่าไม่มีอะไรสักชิ้น



หน้าตาตกใจอย่างเห็นได้ชัด



ปริมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์



“คุณก็รู้ว่าผมสุภาพบุรุษ ผมไม่เคยทำอะไรคุณอยู่แล้ว ต่อให้คุณเปือยต่อหน้าผมผมก็ไม่ทำก่อน” 


เขาแกล้งเยาะเย้ยเธอ



“ดี งั้นก็ช่วยออกไปด้วย แล้วก็รีบแต่งตัว ฉันไม่อยากเป็นตากุ้งยิง”


ณรินทร์พยายามข่มใจตอบโต้



“คุณจะเป็นตากุ้งตอนนี้ได้ยังไงคุณก็เห็นผมมาหมดแล้วทุกส่วนในร่างกาย”



“แล้วคิดจะทำอะไร”



“ผมบอกว่าจะไม่ทำอะไรคุณก่อน ถ้าคุณไม่ทำผมก่อนต่างหากล่ะ”



เกินที่ณรินทร์จะตั้งตัวปากหยักได้รูปก็ประทับลงบดเบียดกับริมฝีปากนิ่มของเธอ มีเพียงเสียงดังอู้อี้ 


และพยายามดิ้นแต่มือก็โดนล็อกจากอุ้มมือใหญ่ 


ปริมไม่ปล่อยให้ณรินทร์ได้หายใจเขาสนุกกับการได้กลั่นแกล้งเธอ 


และมีความสุขกับรสจูบที่ไม่ได้เรื่องของอีกฝ่ายเสียงอู้อี้เบาลง 


ณรินทร์สู้แรงปริมไม่ไหว เธอเลยปล่อยให้เขาจูบตามอำเภอใจ 


ร่างกำยำที่บดเบียดกับกายเธอ ทำเอาหญิงสาวทั้งสั่นและตื่นตะหนก 


รสจูบที่โถมกระหน่ำราวพายุคลื่นลูกใหญ่สัดเข้าฝั่ง ทั้งรุนแรงและร้อนรุ่ม 


เธอตัวเล็กนิดเดียวหรือจะสู้กับมฤตยูลูกใหญ่นี้ เขาหื่นกระหายอย่างน่ากลัว 


แล้วเปลี่ยนเป็นอ่อนหวานละมุลละไมณรินทร์เผยอปากไปกับรสจูบแสนหวานนั่นอย่างไม่รู้ตัว


ยิ่งโหมไฟในตัวชายหนุ่มราวกับม้าศึกที่กำลังประจันหน้าข้าศึกที่อยากจะห้ำหั่น เขาจูบอย่างหนำใจ 


เพราะตอนนี้ณรินทร์อ่อนปลวกเปียกมีเพียงเสียงหายใจกระเซ่าเล็กน้อย ชายหนุ่มเลื่อนลงมาที่คอ 


เขาดึงผ้าขนหนูที่กำลังจะหลุด ไม่หลุดเหล่ออกไป แล้วก้มลงดูดดื่มกับยอดเม็ดบัวเล็กอย่างอ่อนหวาน 


ณรินทร์ถึงกับเผลอคางออกมายิ่งกระพือไฟของชายหนุ่มให้คุกรุ่นอย่างหนัก 


มือของเธอทั้งกำผมและบีบหัวเขาอย่างรวดร้าวใจเป็นที่สุด 


ท่อนร่างเปือยเปล่าของทั้งสองบดเบียดกันตามแรงลมคลื่นยิ่งทำให้ณรินทร์รับรู้ถึงความแข็งเกร่งของอีกฝ่ายเขาคงไม่หยุดเอาง่ายๆ 


นึกต่อว่าตัวเองที่ไม่หยุดเขาให้ได้



“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” 


เสียงระฆังช่วยณรินทร์ดังขึ้น



ปริมชะงักเล็กน้อย มองหน้าแดงกล่ำของณรินทร์



“ใครเนี่ย” 


ชายหนุ่มอารมณ์เสียที่ถูกขัดจังหวะลุกขึ้นคว้าผ้าขนหนูมาพันท่อนล่าง


แล้วมองณรินทร์ที่หมดแรงอยู่บนเตียงอย่างเสียดาย

เขาเปิดประตูเห็นพี่ชายสุดหล่อยืนเต๊ะท่ารอเขาอยู่



“จะลงไปหรือยัง? 


พ่อกับแม่ลงไปกันหมดแล้วนะ”



“ลงไปก่อนล่ะกันนะ เดี๋ยวตามไป”



โปรดมองน้องชายหัวยุ่งอย่างขำๆ



“ทำอะไรอยู่” 


เขาเหล่ตามองอย่างยิ้มๆ จับผิดอีกฝ่าย



“ทาครีมกันอยู่ แค่นี้นะ” 


ทำท่าจะรีบปิดประตู



“เอ้ยยย” 


โปรดรีบกันประตู ยื่นหน้ายิ้มๆ เข้ามาใกล้น้อง



“เดี๋ยวตามลงไป” 


เขาตอบยิ้มๆ



“พวกนายเล่นจ้ำจี้กันอยู่เหรอ”



“พี่ไปเล่นกับคุณไอซ์โน้น” 


ชายหนุ่มรีบบอกพี่ชายแล้วปิดประตู



โปรดยืนหัวเราะอยู่หน้าห้อง ไอซ์ออกจากห้องเดินมาหาเขา



“ขำอะไรคะพี่โปรด”



“ขำคนปากแข็ง” 


พูดแล้วก็โอบไหล่ไอซ์เดินไปเข้าลิฟท์



ปริมกลับมาหาณรินทร์ตอนนี้เอาผ้าห่มมาพันรอบตัวมองเขาอย่างระวังและโกรธ



“อะไรน่ะคุณ ทำไมต้องพันซะขนาดนั้น พันจนเป็นหนอนเลย”



“คุณมันตัวอันตราย”



“คุณอ่อยผมเองนะ แล้วคุณล้มทับผมก่อน ผมเป็นผู้ชาย 


อยู่กับผู้หญิงสองต่อสองแบบนี้มันก็เรื่องธรรมดา”




“ไม่ต้องมาพูด ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น แต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวซะ”



“อ้าว คุณล่ะ”



“ฉันจะรอให้คุณแต่งตัวเสร็จก่อน” 


เธอตอบเสียงเขียว



ปริมต้องจำใจแต่งตัว ณรินทร์มองไม่วางตาอย่างระวัง 


แต่เขาก็แกล้งดึงผ้าห่มที่หญิงสาวพันตัวเพื่อให้เธอโวยวายใส่เขา 



พอปริมไปแล้วณรินทร์รับแต่งตัวแล้วตามลงไป




Create Date : 26 มกราคม 2562
Last Update : 26 มกราคม 2562 8:14:13 น.
Counter : 665 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]