bloggang.com mainmenu search

เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต

ถ้าคุณหัวเสีย คุณจะเสียหัว

อย่าไล่สุนัขให้จนตรอก อย่าต้อนคนให้จนมุม

อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาล อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย

ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญ ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไร คุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น

เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย ดังนี้แล้ว

"ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"

นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ

ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น

จริงคือลวง ลวงคือจริง ถ้าคุณคิดว่าข้าศึกมีทางเลือกเพียง 2 ทาง จงแน่ใจได้ว่าเขาจะเลือกทางที่ 3

ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี

มังกรถ้าไร้หัว หางก็ตีกันเอง ถ้าคานบนเอน คานล่างก็เบี้ยว ถ้าเสาเอกเฉียง เสาโทก็เฉ

คนมองไม่เห็นการณ์ไกล ภัยก็จะมาถึงตัว คนไม่รู้จักตัดไฟ ภัยก็จะน่ากลัว

ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้า แม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่ คราวแพ้มี

ไม้คดใช้ทำขอเหล็กงอใช้ทำเคียว แต่ คนคดเคี้ยวใช้ทำอะไรไม่ได้เลย

เล่นหมากรุก อย่าเอาแต่บุกอย่างเดียว เดินหมากรุกยังต้องคิด เดินหมากชีวิต จะไม่คิดได้อย่างไร

เมื่อเสียหลักก็ต้องหลบอย่างฉลาด เมื่อพลั้งพลาดต้องรู้หลึกใส่ปลีกหาง ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆทำ ค่อยคลำทาง จึงจะย่างสู่จุด

หมายเมื่อปลายมือ

ปลาใหญ่มักตายน้ำตื้น

เกียรติยศย่อมเกิดจากการกระทำที่สุจริต

ถ้าสติไม่มา ปัญญาก็ไม่มี

เมื่อใครสักคนหนึ่ง ทำผิด ท่านอย่าเพิ่งตำหนิหรือต่อว่าเขา เพราะถ้าท่านเป็นเขาและตกอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นเดียว กับ

เขา ท่านอาจจะตัดสินใจทำเช่นเดียวกับเขาก็ได้

การบริหารคือการทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยมือผู้อื่น

ผู้ปกครองระดับธรรมดา ใช้ความสารมารถของตนอย่างเต็มที่ ผู้ปกครองระดับกลาง ใช้กำลังของคนอื่นอย่างเต็มที่ ผู้

ปกครองระดับสูง ใช้ปัญญาของคนอื่นอย่างเต็มที่

อ่านคนออก บอกคนได้ ใช้คนเป็น

เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ใช่ หรือ อาจจะ" เขามีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อนักการฑูตพูดว่า "อาจจะ" เขามีความหมายว่า

"ไม่" เมื่อนักการฑูตพูดว่า "ไม่" เขาไม่ใช่นักการฑูต เพราะนักการฑูตที่ดีจะไม่ปฏิเสธใคร

เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ไม่" หล่อนมีความหมายว่า "อาจจะ" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "อาจจะ" หล่อนมีความหมายว่า "ใช่ หรือ

ได้" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่ หรือ ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี

คิดทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย

ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน คนส่วนใหญ่ใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้น แต่คนฉลาด

อย่างแท้จริงจะมองไปยังอนาคต

อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คือ อำนาจของคนพาล อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คือ อำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย

ยามเรืองรุ่งพุ่งเปรี้ยงดุจเสียงฟ้า แม้เทวายังสยบหลบทางให้ จะหยิบดาวเดือนชมก็สมใจ คงร้องให้วันหนึ่งแน่ คราวแพ้มี

ตัดไผ่อย่าไว้หน่อ ฆ่าพ่ออย่าเหลือลูก คิดทำการใหญ่ ใจคอต้องเหี้ยมหาญ

ข้าพเจ้ายอมทรยศต่อคนทั้งโลก ดีกว่าให้คนในโลกทรยศต่อข้าพเจ้า

เป็นแม่ทัพแล้วไม่กล้าตัดหัวคน เป็นแม่ทัพที่ดีไม่ได้

คนฉลาดปราดเปรื่อง เขานั่งนิ่งสงวนคม

ไม่มีใครเลี้ยงอาหารใครเปล่า ๆ โดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน

ศัตรูที่ร้ายเหลือ ไม่เท่าเกลือเป็นหนอน

ความรู้ คือ อำนาจ

นั่งภูดูเสือ กัดกัน

เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน ฉะนั้นจึงอย่าประมาท

ถ้าเป็นกษัตริย์ แล้ว ไม่โลภ ก็ เป็นกษัตริย์ ที่ดีไม่ได้ ถ้าเป็นนักบวชแล้วโลภ ก็ เป็นนักบวช ที่ดีไม่ได้

ตาสามารถมองเห็นสิ่งที่ไกลได้ แต่ไม่สามารถ มองเห็นคิ้วของตน

น้ำไหลลงสู่ที่ต่ำฉันใด เราก็กลายเป็นคนฉลาดในช่วงเวลาลำบากฉันนั้น

ดวงอาทิตย์ทำให้ทุกสิ่งกระจ่างชัด แต่ เรายังต้องทำความเข้าใจในส่วนที่มืด ซึ่งยังคงดำรงอยู่

คุณจะต้องเดินเข้าไปด้วยตัวคุณเอง ความหิวแก้ด้วยอาหาร ความเขลาแก้ด้วยการศึกษา ถ้าไม่ศึกษาเพิ่มเติมขึ้นทุกๆ วัน ก็จะล้าหลังลงทุกๆ วัน การศึกษาเปรียบเสมือนพายเรือทวนน้ำ ถ้าไม่รุดหน้าก็ถอยหลัง เลี้ยงลูกชายโดยไม่ให้การศึกษา ก็เหมือนเลี้ยงลา เลี้ยงลูกสาวโดยไม่ให้การศึกษา ก็เหมือนเลี้ยงหมู เงียบลง คุณจึงจะคิดได้ ถ้าคุณไม่เงียบ คุณจะไม่ได้ยินทุกอย่างที่คนพูดกับคุณ เพราะว่าใจคุณพะวงอยู่กับสิ่งที่คุณคิดว่าคุณรู้แล้ว เรียนรู้ที่จะฟัง ฟังด้วยหัวใจของคุณ หนังสือทุกเล่มอ่านอย่างละเอียด แบบขบเคี้ยวเพื่อให้ได้เนื้อแท้ของมัน ผู้ใดรู้จักใช้พู่กัน จะไม่ต้องขอทานเขากิน อุดมการณ์เล็กนิดเดียว แต่ใจใหญ่ ผลสุดท้ายย่อมแย่ ลังเลโลเล สุดท้ายย่อมเสียใจ เรียน จึงรู้ว่าตนเองด้อยความรู้ สอน จึงรู้ว่าลำบาก ผู้ที่รู้ว่าด้อยความรู้ จึงจะเตือนตัวเองได้ ผู้ที่รู้ว่าลำบาก จึงจะฝึกตนให้เข้มแข็ง ไม่เป็นจึงต้องเรียน ไม่รู้จึงต้องถาม พูดถึงอะไรสำคัญที่สุด ความประพฤติย่อมสำคัญที่สุด การเรียนภาษาต่างประเทศนั้นไม่ยาก มันก็เหมือนกับการคบเพื่อน ยิ่งคบก็ยิ่งคุ้นเคย พบหน้ากันทุกวัน มิตรภาพก็ยิ่งสนิทแน่นแฟ้น คนที่เก่งทุกทาง แท้จริงคือคนที่ไม่มีอะไรเก่งจริงสักอย่าง คนที่รอบรู้ไปหมดทุกเรื่อง แท้จริงคือคนที่ไม่เชี่ยวชาญอะไรเลย อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ สิ่งที่ต้องกลัวอย่างเดียวคือการหยุดนิ่ง คนที่เอาชนะผู้อื่นได้เป็นคนเข้มแข้ง คนที่เอาชนะตัวเองได้เป็นคนที่มีอำนาจ คนรวย วางแผนสำหรับวันพรุ่งนี้ คนจนวางแผนแค่วันนี้ มีหนังสือตั้งเล่มเกวียน ก็ไม่เท่ามีครูคนเดียว คนชั้นต่ำแต่มีการศึกษาดี มีประโยชน์ต่อบ้านเมือง คนชั้นสูงแต่ไร้การศึกษา จะมีประโยชน์อะไร ความฉลาดประกอบไปด้วยการรู้จักใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์ อย่ายอมแพ้ ตราบเท่าที่ยังมีความหวัง แต่อย่าหวังจนเกินเหตุผล เพราะนั่นสะท้อนให้เห็นถึงความปรารถมากกว่าการพินิจพิจารณา ในโลกนี้ไม่มีอะไรนุ่มหรือบางกว่าน้ำ แต่การที่น้ำสามารถกัดเซาะสิ่งที่แข็งอย่างไม่ยอมจำนนนั้น ไม่มีอะไรจะเทียบได้ ความจริงที่ว่าคนอ่อนแอกว่าเอาชนะคนแข็งแรงกว่าได้ คนที่หยาบกระด้างต้องพ่ายแพ้ คนที่อ่อนโยน เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้ แต่ไม่มีใครทำตาม คนที่ยิ้มแทนที่จะโกรธ คือคนที่เข้มแข็งกว่าเสมอ ต้นไม้ต้นใหญ่ๆ เกิดจากกล้าไม้ต้นเล็กๆ หอสูงเสียดเมฆา ฐานรากเตี้ยติดดิน การเดินทางหลายพันลี้ เริ่มจากการก้าวเท้าก้าวแรก ความยิ่งใหญ่ของอุดมการณ์ มิได้อยู่ที่การชนะผู้อื่น แต่อยู่ที่การชนะตัวเอง ผู้มีใจตั้งมั่นย่อมชนะฟ้า ผู้ไร้ความตั้งมั่น ฟ้าย่อมชนะคน ผู้ที่ขาดความเข้มแข็งทางจิตใจ ทำสิ่งใดก็ไม่บรรลุ ทะเลรองรับแม่น้ำร้อยสายได้ จึงกว้างใหญ่ไพศาล บุคคลผู้สูงส่ง เข้มแข็งเพราะไร้กิเลสตัณหา ผู้ที่ขาดคุณธรรม ย่อมไม่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ผู้ที่ขาดความรู้ ย่อมไม่มีสายตาอันกว้างไกล จิตมั่น ความชั่วร้ายทั้งปวงย่อมไม่อุบัติ จิตสงบ จักไม่สนใจเรื่องทั้งปวง ผู้ที่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ จักไม่ยุติกลางคัน การสร้างเนื้อสร้างตัวเป็นเรื่องลำบาก การธำรงไว้ซึ่งความสำเร็จยิ่งลำบาก แต่ผู้ที่รู้ว่าลำบากจักไม่ลำบาก


สุภาษิตจีน เป็นเอกลักษณ์ประจำชาติจีน แต่สามารถนำมาผสมผสานกับสังคมไทยได้ ช่วยให้สภาพจิตใจดี หนักแน่น มั่นคง สามารถนำมาเป็นกำลังใจให้ชีวิต นำมาสร้างสรรค์ในการสนทนาและอาจทำให้เราเป็นจุดสนใจในกลุ่มได้ คำคมคายประโยคเดียว สามารถทำให้คนที่ได้ยินได้ฟัง ประทับใจและทำให้เกิดแสงสว่างได้ โดยที่เราอาจคิดไม่ถึง

กระจกไว้ดูหน้า ปัญญาไว้ดูใจ กลองจะดังต้องดี ศิษย์จะดีก็ต้องครู กลิ่นหอมที่รุนแรง ดึงดูดภุมรินที่น่าเกลียด กับเพื่อนทำให้จน กับตนทำให้รวย แกล้งโง่ให้ถูกเวลาเป็นยอดฉลาด การสู้เพื่อพ่ายแพ้ไร้ค่า การแต่งงาน คือจุดสิ้นสุดของความรัก การเสียสละ คือผู้ให้ ไม่ใช่ผู้รับ ขณะที่กำลังสอน สมองก็เรียนตาม ของกินไม่กินก็พูด ของเก่าไม่เล่าก็ลืม ข่าวร้ายมักไปไกล ข่าวลือมักเหลวไหล ขี้จ่ายทนจน ขี้บ่นทนฟัง ขี้โกงทนฉ้อ ขี้ขอทนอาย ข้อความที่เป็นจริงไร้การแต่งเติม ขลาดนักเสียการ กล้านักเสียกาย เข้านอนท้องหิว ดีกว่าตื่นแล้วเจอหนี้ คนโง่ไม่รู้สุภาษิต คนฉลาดสร้างตัวแม้ไร้เงิน คนโง่ถามปัญหาหนึ่งนาที คนฉลาดคิดทั้งที่ตอบไม่ได้ คนโง่สะสมเงิน คนฉลาดใช้ให้คุ้มค่า คนดีมีน้อย คนถ่อยมีมาก คนชอบเขาว่าเราดี คนชังเขาว่าเราชั่ว คนฉลาดต้องรู้ว่าตนเองโง่ คนฉลาดไม่พูดมาก คนโง่พูดเป็นฉากๆ คนใจแคบกังวลทุกเรื่อง คนใจกว้างยอมรับไปทั่ว งาช้างที่ไหนจะงอกจากปากหนูนา งาช้างมั่นคงไม่หดคืน วาจามั่นใจไม่กลิ้งกลอก ง่ายตอนที่คิด พอทำกับมาติด เงินทองร้อยล้าน ยังน้อยกว่าน้ำใจร้อยดวง งูพิษที่เลวร้ายมีค่ามากกว่าเพื่อนเลวที่หักหลัง เงินหมดยกให้พี่หา เงินมียกให้น้องใช้ โง่แล้วอย่าอวดดี จะเสียทีเพราะคนอื่น เงาย่อมไม่มีคน

จงเข้มงวดกับตนเอง แต่ให้ผ่อนปรนกับคนอื่น จงคิดถึงคนอยู่ให้มาก จงลืมคนจากให้พ้น จงอดทนรอให้ใบหม่อนกลายเป็นผีเสื้อ จงเอาใจใส่เขาเหมือนอยู่ในใจเรา จงเรียนให้ชัด จงดูให้เห็น จงทำให้จริง จงรู้ว่าตัวเราเป็นใคร และเป็นตัวของตัวเอง จะช้าเพื่ออยู่ต่อ หรือจะรีบเพื่อลาจาก จอดเรือให้ดูท่า จะนั่งให้ดูพื้น ฉลาดหรือโง่วัดกันที่วาจา ฉลาดต้นปี ไม่สู้ฉลาดตอนปลายปี ฉากแรกที่มีรัก เป็นบทจบของสติปัญญา เฉพาะคนที่ขี้เกียจ ถึงจะเชื่อเรื่องโชคชะตา เฉพาะคนที่ไม่ลดละ ผู้นำรออยู่ข้างหน้า ฉิบหายตอนต้น ดีกว่าเสียหายตอนปลาย เฉพาะคนสู้ชีวิต จึงสมควรมีชีวิตอยู่

ฉันคือผู้แพ้ นั่นแหละเธอจึงชนะ

ชัยชนะที่สูงค่า คือชนะใจตนเอง ช่วยตนเองให้หนัก ดีกว่าช่วยคนอื่นให้มาก ชมด้วยคำหลอกไม่สำเร็จเท่าด่าด้วยคำจริง ชายไร้ญาติ เพราะภรรยาจะไร้ค่าในครอบครัว ชีวิตคนเราอยู่ได้เจ็ดวัน ชีวิตคือความเศร้าในคนทุกข์ คือความสนุกในยามฝัน ชีวิตเสือมีลาย ชาติชายมีชื่อ ดนตรี คืออารมณ์ของสวรรค์ ดินไม่อวดว่ากว้าง ฟ้าไม่อวดว่าสูง ดีใจกับเสียใจมีคำตอบว่าจากไป และกลับมา ดูด้วยตาหนึ่งครั้ง ดีกว่าฟังมาร้อยหน เดือนหงายไม่นอน เดือนดับไม่ตื่น ได้เกียรตินั้นง่าย รักษานั้นยาก ได้เห็นรอยยิ้มดีกว่าได้ฟังเสียงร้อง เดินด้วยขาตนเอง ดีกว่ารอคนมาพยุง

ทรัพย์สินถ้ายึดติด ชีวิตก็ไม่สุข ท้อแท้จะผิดหวัง ลังเลจะแพ้พ่าย ทองคำถ้าอยู่ ผ้าขี้ริ้วก็ไร้ค่า คนถ้ามีวิชาก็สูงส่ง ทำงานอย่าหยุดชีวิตไม่อับจน ทำดีอย่าหวังสิ่งตอบแทน ทำบุญเอาหน้า แต่งหน้าหลอกตัว ที่ใดมีคนที่นั่นมีชีวิต ทุกคนล้วนซึ้ง ในวจีที่ออกมาจากใจ ธรรมใดก็ไม่เกิดถ้าไม่ทำ ธรรมชาติย่อมตายด้วยธรรมชาติ ธรรมชาติของคนคือต้นไม้บนภูเขา ธรรมเนียมประเพณี อย่ามองข้าม ธรรมชาติของสตีร คือบุรุษที่เคียงข้าง ธรรมชาติทั้งหลายจะยิ่งใหญ่ ถ้าใจรักษาธรรม ธรรมชาติแห่งจิต คือเวลาที่อมตะ ธรรมชาติของนก คือความอิสระ นกฉลาดเลือกต้นไม้ควรเกาะ นกที่สวย กรงยิ่งมาก นกในมือหนึ่งตัว นกในมือนับล้าน นรกอยู่ในใจ เกิดได้แม้สวรรค์มาหา น้ำอยู่ที่ใด ปลาอยู่ที่นั่น น้ำตามีวันหยุด น้ำใจไม่มีวันหมด นิ่งเป็นภูเขา ราชายังมาหา ในความทุกข์ยังมีความสุข บนเส้นทางที่ยาวไกล ยังมีขวากหนามมากมาย บนถนนที่เรียบยาว อาจเจอตอโดยฉับพลัน บวชผ้าเหลืองก็เสียหาย สึกผ้าลายก็เปลือง บ้านอยู่ที่ไหน หัวใจอยู่ที่นั่น บาปเป็นรากเหง้า ของความทุกข์ บิดาคือธนาคาร ที่บุตรถอนเงินโดยไม่ต้องฝาก บินสูงก็หนาว ตกลงมาก็เจ็บ บุคคลใดไม่มีเพื่อน บุคคลนั้นไม่มีสังคม ปกครองบ้านได้ ปกครองเมืองอยู่ ประชาชนถือคำพูด ผู้พิพากษาถือตัวหนังสือ ประโยชน์อย่ามาก จิตใจจะล้น ปรัชญาคนวัยดึก คือสำนึกคนวัยหนุ่มสาว ปากกามีน้ำหมึก เข้มกว่าเลือดบนคมดาบ ปลูกดอกไม้เป็นปี ได้ชมเพียงสิบวัน

ปวดกายยังมีวันหาย ปวดกายเจ็บไม่ลืม

ปกครองบ้านได้ ปกครองเมืองอยู่ ประชาชนถือคำพูด ผู้พิพากษาถือตัวหนังสือ ประโยชน์อย่ามาก จิตใจจะล้น ปรัชญาคนวัยดึก คือสำนึกคนวัยหนุ่มสาว ปากกามีน้ำหมึก เข้มกว่าเลือดบนคมดาบ ปลูกดอกไม้เป็นปี ได้ชมเพียงสิบวัน ปวดกายยังมีวันหาย ปวดกายเจ็บไม่ลืม เป็นดวงใจของคนแก่ ดีกว่าเป็นทาสชายหนุ่ม ผ่านบัณฑิตเดินหน้า ผ่านคนโง่อ้อมหลัง ผิดคำเดียวสัญญาล้มเลิก ผู้ชอบเสนอมักจะโดนสนอง ผู้ชนะเป็นราชา ผู้แพ้เป็นยาจก ผู้ป่วยนาน จะไร้พยาบาลที่กตัญญู ผู้ที่ยังไม่ได้ผ่านรสขม ก็จะไม่ได้เจอรสหวาน ผู้นำที่เป็นเลิศต้องรู้จักปัญญา ผู้มีปัญญา มีสุขกว่าผู้มีเงิน ฝนตกโปรยปรายนาน พายุผ่านแค่ครู่เดียว ฝนตกอย่ามองดาว มีเมียสาวอย่าไว้ใจ ฝ่ามือปิดฟ้าไม่มิด แต่ปิดตาไม่ให้สว่าง ฝึกฝนตนเองให้เรียนรู้ ไม่ใช่รู้มาก ใฝ่ร้อนนอนหลับ ใฝ่เย็นนอนตื่น ใฝ่สูงเกินศักดิ์ ตกหลักเกือบตาย ฝนเหล็กทั้งแท่ง นานเข้าจะเป็นเข็ม ฝนตกทีละหยาด อาจเต็มตุ่มเพราะทีละหยด พยายามชนะตนเอง ดีกว่าชนะผู้อื่น พระสร้างธรรม แต่มนุษย์สร้างบาป พรุ่งนี้ไม่มืด มะรืนก็ไม่สว่าง พ่อแม่ใช้เงินล้านแต่งลูกสาว แต่เงินร้อยล้านอบรมลูกชาย พูดตรงก็เจ็บตัว พูดเท็จก็เจ็บใจ พูดคนฉลาดหนึ่งคำ พูดคนโง่ร้อยคำ เพลงชาติคือสวรรค์ของประชาชน ฟังอย่าช้า พูดอย่าเร็ว ฟังอ่านดูไม่คิดตาม เหมือนกินแล้วไม่ย่อย ฟันใหเขาด ไม่งั้นคมดาบตามสนอง ฟืนกลางป่าไม่มี ปลากลางทะเลทรายไม่ขาย ไฟพิสูจน์ทอง ความอดทนพิสูจน์คน ไฟ่ไม่ลาฟืน คืนไม่ลาวัน ฟังเสียงแก้วแตก เหมือนฟังคำพูดรู้ว่าโง่หรือฉลาด ฟังครึ่งๆกลางๆเหมือนฟังความข้างเดียว ภรรยาถ้าไร้มารยาท ถึงเป็นลูกสาวนักปราชญ์ก็ไม่งาม ภรรยาขี้เหร่ สาวใช้โง่เขลา คือสมบัติล้ำค่าของบ้าน ภารกิจของสมองกับหัวใจ มักไปกันไม่ได้ ภาษิตภาษาสั้น แต่ประสบการณ์ยาวนาน ภรรยาที่ดีควรเป็นรองเท้าคู่สามีเมื่อเดินพลาด

//board.postjung.com/630424.html

Create Date :31 สิงหาคม 2555 Last Update :31 สิงหาคม 2555 21:38:17 น. Counter : 1547 Pageviews. Comments :0