bloggang.com mainmenu search




ฝากบล็อกไว้สองวันนะครับ
ขอพาคุณชายไปเที่ยวดอย
วันจันทร์พบกันครับ


:  กะว่าก๋า





:: ปลายทางแห่งความคิด 20 ::


เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า














191

จักจั่น
ส่งเสียงร้องก้องกังวานกลางฤดูร้อน
คล้ายเสียงเลื่อยยนตร์คำราม

มิต้องถามชื่อและนามเมื่อพานพบ
เขาหรือเธอ
กลายเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำโดยสมบูรณ์






192

สงสัยอะไร ?
สงสัยทำไม ?
ยิ่งรู้ ยิ่งสงสัย
ยิ่งสงสัย ยิ่งไม่รู้
เรื่องบางเรื่อง
รู้ไปก็ไม่ทำให้เพิ่มพูน
ไม่รู้จึงดีกว่ารู้
เพราะรู้แล้วยิ่งสงสัย

นกไม่เคยสงสัยเลย
ว่ามันบินได้เพราะอะไร
ถึงเวลา --- มันก็บิน






193

เสียงปลาโผฮุบเหยื่อ
กลางสระน้ำอันเงียบสงัด
นักบวชชราหลับตานิ่งไม่ไหวติง






194

ทุกสงครามบนโลกใบนี้
ล้วนเกิดขึ้นจากรากเดียวกัน
คือ ความโกรธ !

และทุกความโกรธ
เกิดจากผืนดินเดียวกัน
นั่นคือ ความกลัว !





195

เข้ามุมอับกลับตัวไม่ทัน
ใจซ่อนทุกข์
ปลุกความเศร้าให้ตื่น
ชีวิตจึงผ่านค่ำคืนไปทีละคืน
อย่างปวดร้าว
ไม่กล้าฝันนับว่าเศร้า
แต่คนที่ไร้ความฝัน
นับว่าเป็นคนที่ปวดร้าวอย่างแท้จริง






196

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้น
คล้ายทั้งคำตอบรับและคำปฏิเสธ
สัตว์ที่ดุร้ายที่สุด
แม้ในเวลาที่ท้องอิ่ม
ก็ยังแลดูน่ากลัว






197

วิธีผ่านทุกข์ในใจมีสองวิธี
หนึ่ง ผ่านทุกข์ไปได้ด้วยความเศร้าใจ
สอง ผ่านทุกข์ไปได้ด้วยความเข้าใจ
ทั้งสองวิธีล้วนทำให้หัวใจมีรอยแผล
แต่วิธีแรก...บาดแผลยังอยู่
และทำให้เจ็บปวดทุกครั้งที่มองเห็นรอยแผล
แบบที่สอง...บาดแผลยังคงอยู่
แต่ได้กลายเป็น “รอยแผลเป็น”
ที่ไม่ได้ทำให้เจ็บอีกต่อไป
มันกลายเป็นสิ่งเตือนใจไม่ให้ทำในสิ่ง
ที่ทำให้เกิดรอยแผลเป็นกับชีวิตอีกต่อไป






198

ปัจจุบัน
คือ
พริบตาเดียว !!!!!






199

วงน้ำกระเพื่อม
เมื่อหินก้อนนั้น
ถูกเหวี่ยงลงสระ
ความทุกข์กระทบ
ใจสะเทือน !!!









































Create Date :24 มกราคม 2558 Last Update :24 มกราคม 2558 9:18:34 น. Counter : 1374 Pageviews. Comments :45