:: แสงแรกแห่งวัน ::



ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า


















เฝ้าดูแสงแรกของวัน
ตะวันกำลังพ้นขอบฟ้า
เลื่อมลายสลับสีล้วนงามตา
ลมหนาวพัดมาแสนสุขใจ





























{ เรื่องเล่า }




การไปยืนรอชมพระอาทิตย์ขึ้นเป็นความสุข
หนาวมากท่ามกลางอุณหภูมิ 0 องศา
ผู้คนมากมาย สนุกสนาน เริงรื่น
บ้างตั้งใจรอถ่ายภาพพระอาทิตย์อย่างจดจ่อ

ผมเดินไปมายืนดูท้องฟ้าเลื่อมสลับสี
สักครู่ผมหาทุกคนไม่เจอ
เดินไปอีกทางที่ไม่ค่อยมีผู้คน
และได้พบกับมุมถ่ายภาพที่คาดไม่ถึง....

ค่อยๆนั่งมองดูสิ่งต่างๆรอบตัว

จากท้องฟ้าสีเข้ม
จนเส้นขอบฟ้าปรากฏกายขึ้น
และดวงอาทิตย์ลูกกลมโตส่องแสงเจิดจ้า
ใช้เวลาไม่นานเลย

เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นพ้นเส้นขอบฟ้า
ผู้คนหายไปกันหมด
ทุกคนรีบเดินทางต่อเพื่อไปดูแม่คะนิ้ง

ผมนั่งมองภาพที่อยู่เบื้องหน้า
ไม่กี่นาทีก่อนหน้านั้น
ทุกคนยังใจจดใจจ่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้นกันอย่างพลุกพล่าน
ในเวลาไม่นานผู้คนเหล่านั้นก็หายไป

แต่ผมยังนั่งมองพระอาทิตย์ค่อยๆขึ้นต่อไป
ด้วยความสุขใจ