ฝากคำถามถึงท่านรองก๋าบ้างครับ


ปัญหาสังคมที่ท่านไม่อยากให้เกิดขึ้นกับคนในครอบครัว
ของท่านคือปัญหาเรื่องใด


ขอขอบคุณครับ



คำถามโดย : รอวันที่จะโดนทิ้ง
วันที่ : 21 มีนาคม 2551
เวลา : 12:06:03 น.












******************************





สวัสดีครับคุณรอวันที่จะโดนทิ้ง


ปัญหาสังคมที่ท่านไม่อยากให้เกิดขึ้นกับคนในครอบครัว
ของท่านคือปัญหาเรื่องใด


.
.
.
.


ปัญหาที่ผมคิดว่าน่ากลัวที่สุดคือ “การเห็นผิด” ครับ


เห็นว่าเป็นความชั่วเพียงเล็กน้อย จึงทำ

เห็นว่าเป็นความดีเพียงเล็กน้อย จึงไม่ทำ

เห็นว่าตัวเองเรียนสูง เลยนึกว่าตัวเองฉลาด จึงไม่น้อมนอบถ่อมตน

เห็นว่าตัวเองเกิดในชาติตระกูลสูงส่ง จึงเห็นว่าคนอื่นต่ำต้อย

เห็นว่าคนที่คิดไม่เหมือนตนโง่เง่า จึงทำตัวเป็นคนก้าวร้าว

เห็นว่าเงินคืออำนาจ จึงเร่งกอบโกยอย่างละโมบโลภหวัง

เห็นว่าการโกงกินทำให้รวยเร็ว จึงลงมือกระทำอย่างไร้คุณธรรม

เห็นว่าการเอาเปรียบผู้อื่นเป็นคนฉลาด จึงทำตัวเป็นคนไร้มนุษยธรรม

เห็นว่าตนประสบความสำเร็จ จึงใช้ชีวิตอย่างประมาทขาดสติ

เห็นว่าธรรมะเป็นเรื่องไร้สาระ จึงต้องรอให้พบทุกข์สาหัส จึงอยากจะพบธรรม

เห็นว่ามีมากกว่าคนอื่นเป็นเรื่องดี จึงเร่งสะสมจนกลายเป็นคนนิสัยตระหนี่เห็นแก่ตัว

เห็นว่าตนเองมีทุกอย่างเพียบพร้อม จึงประมาทไม่รู้จักคิดถึงความตายที่อยู่ใกล้ตัว

เห็นว่าชีวิตไม่มีความหมาย จึงใช้ชีวิตแบบไม่มีคุณค่าและหายใจทิ้งไปวันๆ












.............................................




ความจริงคงมีเยอะกว่านี้
แต่ยกตัวอย่างเพียงเท่านี้
เพราะผมเชื่อว่า “การเห็นผิด” นำไปสู่ปัญหาทุกอย่างทั้งในความเป็นส่วนตัวและปัญหาในระดับสังคมวงกว้าง


ผมคิดว่าเมื่อลูกผมรู้ความ
สิ่งแรกที่ผมจะสอน คงไม่ใช่สอนให้เขาฉลาดแล้วออกไปเอาเปรียบสังคม
หรือสอนว่าตนเหนือกว่าคนอื่น เลยหยิ่งผยองพองขน
หรือคิดว่าตัวเองต้อยต่ำ เลยกดตัวเองให้ต่ำจนใครเหยียบย่ำ

แต่จะสอนให้ลูกรู้จักถูกผิด “เห็น” ให้ถูก
เพราะหลายอย่างในโลกนี้
แค่ใช้ “สายตา” มองอาจมองไม่เห็น
แต่ต้องใช้ “หัวใจ” และ “ปัญญา” ให้มาก
หากอยากเกิดและตายอย่างมีคุณค่าบนโลกนี้



กรณ.

(ก๋าราณี เกิดและตายภายใต้ขุนเขา)