bloggang.com mainmenu search
:: ปลายทางแห่งความคิด 8 ::



:: ปลายทางแห่งความคิด 8 ::


เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า

















71

กะพริบตาครั้งเดียว
ปัจจุบันกลายเป็นอดีต
เปลี่ยนความคิดได้ในวาบเดียว
ทุกข์กลายเป็นสุข
ในทันที





72

ด้านมืดของความสว่าง
คือสิ่งที่เรามองเห็น
แต่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับมัน





73

เสียงที่ไม่ได้ยิน
คือ เสียงที่ดัง
แต่ยังไม่ดังไปถึงหัวใจคนฟัง





74

รู้ในสิ่งอื่นๆมากมายรายรอบตัว
แต่ยังไม่รู้จัก “สิ่งนี้” ในตน
ก็ยังไม่อาจนับว่าได้รู้จักกับสิ่งต่างๆอย่างแท้จริง





75

ถ้าจูบแรกในชีวิต
เธอได้มอบให้กับคนที่เธอรัก
มันจะตราตรึงไปนานแสนนานในความทรงจำ





76

อย่าให้ความทรงจำที่สวยงามจากไป
วัยเยาว์ที่แสนสุข
จะปลุกความฝันให้ลุกโชนตลอดไป





77

เธอมองดูความงามของตนเองในกระจก
แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเป็นทาง
ความจริงมากมายที่เราอยากให้คงอยู่
ไม่อยากให้มันเปลี่ยนแปลงไป
แต่เมื่อถึงเวลา
ทุกสิ่งก็เปลี่ยนแปลงไป
เป็นธรรมดา





78

ตรงข้ามกับการมีอยู่
คือ การขาดหายไปของความเข้าใจ
ตรงข้ามกับความเข้าใจ
ไม่ใช่ความเกลียดชัง
แต่คือความเฉยชา





79

ดอกไม้ดอกนั้น
กลีบของมันแตกสลาย
คล้ายจดหมายลึกลับ
ที่เขียนส่งมาถึงฉัน
โดยไม่จ่าหน้าซอง

ข้อความในจดหมายนั้น
เขียนรำพึงรำพันถึงการแอบหลงรัก
เขียนถึงการรอคอยอย่างปวดร้าวใจ
เขียนพร่ำพรรณนาว่ารักฉันมากเพียงใด

ฉันมองดูดอกไม้ที่ร่วงหล่นลงมา
กลีบของมันฉีกขาดและแหลกสลาย
จากการโดนผู้คนเหยียบย่ำไปมา

จดหมายลึกลับฉบับนั้นในมือ
ทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมา
ก่อนจะขยำจดหมายฉบับนั้นทิ้งไปอย่างไม่ใยดี





80

มองดู
โดยไม่เอ่ยคำ
เสียงเพลงของเธอ
ซ่อนความโศกเศร้าในชีวิตเอาไว้
ไม่ว่าเพลงนั้นจะคึกคักร่าเริงเพียงใด
ก็ไม่อาจซ่อนสำเนียงความเศร้าที่อยู่ในใจเธอได้








































Create Date :10 มกราคม 2558 Last Update :10 มกราคม 2558 6:25:24 น. Counter : 1491 Pageviews. Comments :21