คอลัมน์ ธรรมะวันหยุด
พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ.9)

เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร /www.watdevaraj.com

ญาติ หมายถึง คนที่เป็นเชื้อสายเดียวกัน เป็นเหล่ากอ เป็นสายโลหิตเดียวกัน หรือคนที่รู้จักคุ้นเคย สนิทสนมกันระหว่างเรากับเขาโดยตรงบ้าง เกิดแต่ความสนิทสนมกับญาติทางสายโลหิตของเราบ้าง ได้ประพฤติและปฏิบัติธรรมร่วมกันบ้าง

ญาติที่มีความรักใคร่ ความนับถือกันและความสามัคคีกัน ร่วมใจดำรงวงศ์ตระกูล ตลอดจนถึงสังคมและประเทศชาติให้เจริญ ย่อมเป็นที่นิยมนับถือของคนทั่วไป ทำให้มีความมั่นคงและเป็นที่เกรงขามของคนผู้ประสงค์ร้าย ทำให้ไม่สามารถเข้ามาเบียดเบียนได้ง่าย เหมือนความหนาทึบของกอไผ่ ที่มีหนามแวดล้อมอยู่รอบข้าง ไม่มีใครสามารถที่จะตัดได้ง่ายๆ

ญาติจะมีความรักใคร่นับถือกันและมีความสามัคคีกันอย่างมั่นคงได้ ต้องมีธรรมะสำหรับประพฤติปฏิบัติต่อกัน เพื่อส่งเสริมความรัก ความนับถือ ความสามัคคีให้มั่นคงยิ่งขึ้น

ธรรมะอันเป็นอุบายเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจญาติ ให้ร่วมกลุ่มกันได้ด้วยความเคารพ รักใคร่กันนั้น ได้แก่ ญาติธรรม คือ การสงเคราะห์ญาติด้วยธรรม 4 ประการ คือ

1.การอุดหนุนจุนเจือ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เสียสละ แบ่งปัน ช่วยเหลือหรือสงเคราะห์อนุเคราะห์ด้วยทรัพย์วัตถุสิ่งของ ตลอดจนให้ความรู้ ความเข้าใจ และศิลปวิทยา

2.การกล่าวคำสุภาพ ไพเราะ น่าฟัง แนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์ มีเหตุผล เป็นหลักเป็นฐาน ชักจูงในทางที่ดีงาม หรือคำพูดที่แสดงความเห็นอกเห็นใจ ให้กำลังใจ รู้จักพูดให้เกิดความเข้าใจดี สมานสามัคคี เกิดไมตรี ทำให้รักใคร่นับถือและช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

3.การช่วยเหลือด้วยแรงกาย และขวนขวายช่วยเหลือกิจการต่างๆ บำเพ็ญสาธารณประโยชน์ รวมทั้งช่วยแก้ไขปัญหาและช่วยปรับปรุงส่งเสริมในด้านจริยธรรม

4.การทำตัวให้เข้ากับเขาได้ วางตนเสมอต้นเสมอปลาย ให้ความเสมอภาค ปฏิบัติสม่ำเสมอกันต่อคนทั้งหลาย ไม่เอากัน คือ ร่วมสุข ร่วมทุกข์ ร่วมรับรู้ ร่วมแก้ไขปัญหา เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขร่วมกัน ตลอดถึงวางตนเหมาะแก่ฐานะ ภาวะ บุคคล เหตุการณ์และสิ่งแวดล้อม ให้ถูกต้องตามธรรมในแต่ละกรณี

การสงเคราะห์ด้วยการประพฤติญาติธรรม 4 ประการนี้ ย่อมเป็นปัจจัยส่งเสริมให้เกิดความสามัคคีในวงศาคณาญาติ ตลอดจนสังคมและประเทศชาติให้มีความเจริญก้าวหน้า มั่นคง

การสงเคราะห์ญาติ พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นมงคล เพราะเป็นเหตุให้บรรลุคุณพิเศษ คือ ความสรรเสริญที่มีอยู่ในปัจจุบัน และให้เป็นไปในภพหน้ามีการถึงสุคติโลกสวรรค์

บุคคลที่รวบรวมทรัพย์ไว้มาก แต่ไม่ได้ใช้สอย ไม่ได้สงเคราะห์ญาติ ไม่ทำบุญให้ทาน มัวแต่ยินดีเพลิดเพลินกับบุญเก่ากุศลก่อนที่เคยได้ทำมา ท่านผู้รู้ทั้งหลายกล่าวติเตียนว่าเป็นเหมือนนกมัยหกะ บินไปจับต้นไม้ที่มีผลแล้วก็ส่งเสียงร้องว่า ของเราๆ อยู่ตลอดเวลา นกตัวอื่นก็ไม่อาจจะกินได้

ครั้นผลไม้นั้นสุกก็หล่นไป นกที่ร้องก็ไม่ได้กิน นกอื่นก็ไม่ได้กิน ผลไม้ก็หมดหาประโยชน์ไม่ได้ เป็นตัวอย่าง

ดังนั้น ผู้มีทรัพย์แล้วไม่รู้จักใช้สอย ไม่ทำบุญกุศล ไม่สงเคราะห์ญาติของตน ถึงแม้จะมีทรัพย์มากมาย ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับตนและคนทั้งปวง เพราะมีจิตคิดหวงแหนเก็บไว้ ทำให้ลูกหลานคนสนิทชิดใกล้ ต่างพากันแย่งชิงจนเกิดคดีฟ้องร้องกัน เพราะทรัพย์เป็นเหตุ คนมีความโลภแล้วยังให้ผู้อื่นมีความโลภต่อไปอีกเช่นนี้ หาประโยชน์อะไรไม่ได้ในชาตินี้และชาติหน้า

หน้า 23

ขอบคุณ ข่าวสดออนไลน์

คอลัมน์ ธรรมะวันหยุด
กราบนมัสการขอบพระคุณ พระเทพคุณาภรณ์

อาทิตยวารสิริสวัสดิ์ค่ะ    

Create Date : 08 มิถุนายน 2557
Last Update : 8 มิถุนายน 2557 8:25:43 น.		0 comments
Counter : 532 Pageviews.
Share Tweet