คอลัมน์ ธรรมะวันหยุด
พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ.9)

เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร www.watdevaraj.com

บุคคลในโลกนี้ตามปกติเป็นผู้เตรียมตัวมาพร้อมเพื่อทำหน้าที่ ธรรมชาติจึงได้สร้างสรรค์ให้มีอวัยวะมาด้วยอย่างพร้อมเพรียง มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มีมือ เท้า มีสมอง เป็นต้น

หน้าที่มี 2 ชนิด คือ หน้าที่เพื่อตน และหน้าที่เพื่อคนอื่น เพราะเหตุที่บุคคลผู้เกิดมาแล้ว จะดำรงชีพให้ยั่งยืนเป็นผาสุกอยู่ได้ไม่ใช่เพราะทำหน้าที่ของตนอย่างเดียว ต้องเกี่ยวข้องด้วยหน้าที่ของผู้อื่น ที่คอยเข้ามาช่วยค้ำจุนอุดหนุนเอาไว้ด้วย จึงจะดำรงชีพอยู่ได้ด้วยความสุข

หน้าที่อันจำต้องทำไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของตนหรือของผู้อื่น ย่อมมีลักษณะแตกต่างกัน เช่น ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง มากบ้าง น้อยบ้าง เป็นต้น สำหรับบุคคลผู้มุ่งความเจริญแล้ว การงานที่ใหญ่จะกลายเป็นเล็ก การงานที่มากจะกลายเป็นน้อย เพราะเหตุว่าความมุ่งต่อความเจริญ เป็นคุณธรรมที่จะทำให้เกิดความเพลิดเพลิน ความสนุกร่าเริง มีกำลังใจแข็งแรงในการงาน

บุคคลผู้นับเนื่องในหมู่ ย่อมจำเป็นที่ต้องช่วยกัน เพราะเป็นการช่วยตัวเองรวมอยู่ด้วย เช่น การช่วยกันสร้างถนนเพื่อความสะดวกในการไปมา สร้างบ่อน้ำเพื่ออาบกินและใช้สอยอย่างอื่น เป็นต้น การสร้างสิ่งเหล่านี้แม้จะมีเจตนาว่าทำเพื่อผู้อื่นก็จริง แต่ตนย่อมมีหุ้นส่วนในการที่จะได้รับประโยชน์ร่วมอยู่ด้วย ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

บุคคลผู้มุ่งต่อความเจริญดังกล่าว ต้องประกอบด้วยคุณสมบัติอีกหลายประการคือ ความไม่เกียจคร้าน การพิจารณาหาทางที่จะทำให้หน้าที่อันต้องทำลุล่วงไป อาจทำและอาจจัดได้เพื่อช่วยค้ำจุนให้ความมุ่งต่อความเจริญสำเร็จเป็นที่พึ่งได้จริงๆ คุณสมบัติดังกล่าวนี้ถ้าบุคคลจะมีแต่ความมุ่งต่อความเจริญเท่านั้น ไม่มีความขยันหมั่นเพียรในการกระทำ ความมุ่งต่อความเจริญจะกลายเป็นความละเมอเพ้อฝัน ไม่มีทางสำเร็จได้ ต้องอาศัยความไม่เกียจคร้านช่วยค้ำจุน จึงจะมีทางสำเร็จได้ตามจุดมุ่งหมาย

แนวทางในการปฏิบัติหน้าที่มีหลักใหญ่ๆ ที่ควรจะได้พิเคราะห์อยู่ 3 ประการ คือ

1.ทำหน้าที่โดยรู้ทางเสียหรือทางเสื่อม

2.ทำหน้าที่โดยรู้ทางได้หรือทางเจริญ

3.ทำหน้าที่โดยรู้ทั้งทางเสียทั้งทางได้

บุคคลผู้ทำหน้าที่โดยยึดหลัก 3 ประการนี้เป็นแนวทาง ชื่อว่าเป็นผู้อาจทำ อาจจัดได้โดยสมบูรณ์ มีแต่ทางได้ไม่มีทางเสีย หรือหากจะเสียก็น้อยกว่าได้ เพราะเป็นการเสียเพื่อการได้มา และมีแต่ทางเจริญ ไม่มีทางเสื่อม

ผลแห่งการปฏิบัติชอบเช่นนั้น ย่อมจะเป็นเหตุให้เป็นที่รักเคารพนับถือ เป็นที่เอ็นดูกรุณาของผู้อื่น และย่อมจะได้รับความช่วยเหลือเกื้อกูล ตลอดถึงการแนะนำพร่ำสอนด้วยน้ำใจอันงามจากผู้อื่น

มิตรภาพระหว่างกัน ย่อมจะมีขึ้นอย่างแนบแน่นสนิทสนม ปราศจากความระแวงใจในกันและกัน

หน้า 23

ขอบคุณ ข่าวสดออนไลน์

กราบนมัสการขอบพระคุณ พระเทพคุณาภรณ์

อาทิตยวารสิริสวัสดิ์ค่ะ

Create Date : 01 มิถุนายน 2557
Last Update : 1 มิถุนายน 2557 7:41:49 น.		0 comments
Counter : 494 Pageviews.
Share Tweet