ปริศนาคำสารภาพ : โยโกยามา ฮิเดโอะ "การสอบปากคำเปรียบเสมือนหนังสือเล่มหนึ่ง ผู้ต้องหาคือตัวเอกที่มีเรื่อง ราวต่างๆมากมายเพื่อเล่าขาน เมื่อเราลงมือเปิดหน้ากระดาษ พวกเขาอาจ จะเรียกความสงสารหรือจุดเพลิงแห่งความโกรธเพื่อดึงความสนใจและ เร่งเร้าให้เราพลิกหน้าผ่านไปโดยเร็ว ดังนั้นถ้าเราไม่พลิกหน้า พวกเขาก็ ไม่สามารถเล่าเรื่องราวได้ " -ชิคิ คะสุมะซะ- . . (ปกที่เต็มไปด้วยร่องรอยประสบการณ์ 555) คะจิ โซอิจิโร่ นายตำรวจวัย49ปี เข้ามอบตัวและสารภาพว่าเขาลงมือฆ่าภรรยา ของตนที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์ตามคำขอร้องของเธอ เมื่อเขายอมรับโทษอย่าง ไม่มีเงื่อนไขก็น่าจะปิดคดีได้ แต่จากผลการชันสูตรศพนั้นสันนิษฐานว่าภรรยา ของคะจิเสียชีวิตได้สองถึงสามวันแล้วก่อนที่เขาจะเข้ามอบตัว! คะจิไม่ยอมเปิดปากถึงช่วงเวลาที่หายไป!? . . จนกระทั่งภายหลังเขาสารภาพว่าตนออกไปหาสถานที่ฆ่าตัวตาย แต่ชิคิ นาย ตำรวจผู้ได้รับฉายาว่า “ชิคินักปิดคดี” ผู้ทำการสอบสวนไม่ปักใจเชื่อ และคิด ว่าเขาปิดบังบางอย่างเอาไว้ ในขณะที่การสืบคดีกำลังดำเนินไป ชิคิถูกขัดขา และลดบทบาทการทำหน้าที่กลางคันจากผู้บังคับบัญชา นั่นยิ่งเป็นข้อกังขาให้ เขาต้องทำอะไรสักอย่างต่อไป . ไม่เว้นแต่ชิคิ ผู้เกี่ยวข้องคนอื่นๆในการทำคดีนี้ ทั้งอัยการ ทนายความ ผู้พิพากษา และผู้คุมนักโทษ ต่างรู้สึกถึงกลิ่นผิดปกติที่เป็นปริศาซ่อนอยู่ จิ๊กซอว์ของช่วง เวลาสองวันที่ขาดหายไปกำลังจะถูกปะติดปะต่อโดยพวกเขาที่ยื่นมือเข้าหากัน โดยมีคีย์เวิร์ด “ ห้าสิบปีชีวิตมนุษย์” ที่ต้องคลี่คลาย . . ปริศนาคำสารภาพ เป็นนิยายสืบสวนสอบสวนที่เชื่อมโยงความสัมพันธ์ของสาย งานในกระบวนการพิจารณาและตัดสินคดีตั้งแต่ต้นจนจบได้อย่างลงตัว ไล่เรียง ตั้งแต่ ตำรวจ อัยการ ทนายความ ผู้พิพากษา ผู้คุมนักโทษ รวมไปถึงนักข่าวที่มี บทบาทนิยายเรื่องนี้ด้วย ไม่ว่าจะองค์กรไหนต่างก็มีพรรคพวก และการขัดขา ให้เห็นกันร่ำไป . เมื่อตัวละครหลักต่างตกเป็นผู้ถูกกระทำ และอะไรจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด สำหรับพวกเขา... . . (ปกเวอร์ชั่นต้นฉบับ cr. : ภาพจาก google) โยโกยามา ฮิเดโอะ ผู้เขียนได้ถ่ายทอดแง่มุมของครอบครัวที่มีผู้ป่วยโรค อัลไซเมอร์อาศัยร่วมชายคา มุมมองความรู้สึกของผู้ดูแลที่ต้องอดทนและเสียสละ เพื่อประคับประคองชีวิตของคนที่เขารัก และความรู้สึกผู้ป่วยที่ไม่อยากให้ตนเอง สูญเสียความเป็นมนุษย์ไป ในสังคมอาจมีทั้งครอบครัวที่เลือกทางออกด้วยการ จบชีวิตอย่างเคสของคะจิและภรรยา แต่ก็มีครอบครัวที่เลือกการรักษาชีวิตอย่าง เคสของสุมิโกะและคุณพ่อ . . เราไม่อาจตัดสินแทนใครหรือเปรียบเทียบใครได้ว่าการจบชีวิตกับการมีชีวิตต่อ อย่างทรมานนั้นอย่างไหนดีกว่ากัน คนในครอบครัวของเขาเหล่านั้นคือผู้ที่รู้ดี ที่สุด แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรสิ่งสำคัญคือการเข้าใจกันของคนในบ้าน เพราะ ครอบครัวคือหน่วยสังคมที่เล็กที่สุด แต่ต้องเป็นหน่วยที่เข้มแข็งที่สุดในสังคม . . “ครั้งเดียวในชีวิต” สุภาษิตญี่ปุ่นที่ปรากฏอยู่ในเล่ม อันมีความหมายว่า ทุกสิ่งที่เราได้เผชิญอาจ เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในชีวิต ดังนั้นควรทำมันให้ดีที่สุด สอดคล้องกับบทบาท ของตัวละครหลักในเรื่องที่มีหน้าที่รับผิดชอบในคดีของคะจิ แม้แต่ละคนจะถูก ขัดขาและตัดบทจากผู้มีอำนาจระดับสูงในองค์กร แต่ด้วยการมองเห็นคุณค่าของ มนุษย์ทำให้พวกเขายังก้าวขาต่อไป เพื่อคลี่คลายข้อกังขาในจิตใจ และเมื่อคน ที่คล้ายกันดึงดูดเข้าหากัน เมื่อต่างฝ่ายต่างยื่นมือก็เสมือนพลังที่จะรวมใจเป็น หนึ่งเพื่อเป้าหมายเดียวกัน เพราะนี่อาจเป็น “ครั้งเดียวในชีวิต” ก็ได้ . . ปริศนาคำสารภาพ คือ นิยายที่จะชวนให้เราตอบคำถามกับชีวิตตัวเองว่า ในทุกวันนี้เรา...มีชีวิตอยู่เพื่อใคร ( ภาพยนตร์ปี 2004 cr. : ภาพจาก google) ปริศนาคำสารภาพถูกนำไปผลิตเป็นภาพยนตร์ในปี 2004 ในชื่อ Han-Ochi และภาพยนตร์โทรทัศน์ในปี 2007 . . ปริศนาคำสารภาพ แปลจาก Hanochi โยโกยามา ฮิเดโอะ เขียน วราภรณ์ พิรุณสวรรค์ แปล สนพ. บลิส พับลิชชิ่ง . . HANOCHI x ชวนอ่าน https://www.facebook.com/comeonreading   Create Date : 28 ธันวาคม 2563 26 comments Last Update : 28 ธันวาคม 2563 15:22:24 น. Counter : 908 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณnonnoiGiwGiw, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณSai Eeuu, คุณkatoy, คุณชีริว, คุณnewyorknurse

กะแล้วเชียว พล็อตเรื่องแบบนี้ยังคิดว่าน่าจะเอาไปสร้างหนัง แล้วก็สร้างจริงๆด้วยครับ   โดย: ทนายอ้วน 28 ธันวาคม 2563 15:44:59 น.

ลายสีทอง - ไม่ได้เกิดจากวิธีการเขียนรัก ปิดทอง แล้ว "รดน้ำ" ล้างรักออกครับ แต่เกิดจากการเขียนลายด้วยสีทองบนพื้นที่ทาสีแดง ซึ่งสมัยก่อนจะใช้ชาดครับ เลยเรียก "ลายทอง" หรือ "ลายคำ" ครับ ------------------------------------ ตอนเดินถ่ายรูปโบราณสถานก็เคยคิดเล่นๆว่า "อยากเห็นตอนที่สร้างเสร็จใหม่ๆจัง" ................... แล้วก็หยุดความคิดทันที .... เพราะกลัวว่าจะเห็นจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ เป็นคนชอบถ่ายรูปโบราณสถานที่กลัวผีขึ้นสมองครับ   โดย: ทนายอ้วน 28 ธันวาคม 2563 15:50:50 น.

ตกลงใครฆ่าเมียเขาคะ เหมือนไม่ได้ทำ หรือว่าเมียทำเอง แล้วทำไมต้องสารภาพ น่าติดตามๆ   โดย: เริงฤดีนะ 28 ธันวาคม 2563 16:24:00 น.

อ่านแล้วนึกถึงคำว่า "การุณยฆาต" ขึ้นมาทันที อยากรู้เหมือนความเห็นข้างบนเลยค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 28 ธันวาคม 2563 17:43:32 น.

ขอบคุณมากครับ ดีใจที่ชอบครับ การวางพล็อตเรื่องนี้ ต้องบอกว่าเป็นการขยายประเด็น จากการฆาตกรรม ไปสู่กระบวนการยุติธรรมทั้งระบบเลย คนเขียนเขียนได้เก่งมากๆเลยนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 ธันวาคม 2563 19:16:21 น.

สวัสดีคุณทนายอ้วนครับ ขอบคุณที่ให้คำตอบเรื่องที่สอบถามครับ ป.ล. ตอนกลางวันคงไม่เป็นไรมั้งครับ แหะแหะ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 29 ธันวาคม 2563 4:41:12 น.

สวัสดีคุณเริงฤดีนะครับ และคุณฟ้าใสวันใหม่ครับ คะจิฆ่าภรรยาจริงๆ เพราะทำตามความเรียกร้องของเธอ (น่าจะคือ การุณยฆาต แบบที่คุณฟ้าใสหมายความถึงน่ะครับ) ซึ่งพี่สาวของภรรยาก็ไม่ติดใจเรื่องนี้ แต่ประเด็นคือเหตุที่ทิ้งศพไว้สองวันแล้วพึ่งมองตัว และเขาไปสถานที่แห่งหนึ่งเพื่ออะไรน่ะครับ เชื่อมโยงกับข้อความ ห้าสิบปีชีวิตมนุษย์ ที่พบในบ้าน ขอบคุณคุณเริงฤดีนะ และคุณฟ้าใสวันใหม่ ที่ส่งกำลังใจให้ด้วยนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 29 ธันวาคม 2563 4:52:18 น.

สวัสดีคุณก๋าครับ เล่มนี้ประทับใจที่ การร่วมมือกันของผู้เกี่ยวข้องในกระบวนการสอบสวนพิจารณาคดี แม้บางคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ใจล้วนๆ ครับ ขอบคุณที่ส่งกำลังใจให้นะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 29 ธันวาคม 2563 4:53:52 น.

สวัสดีคุณจันทราน็อคเทิร์น,คุณnonnoiGiwGiw, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaikuและคุณSai Eeuu ที่เข้ามาทักทายและส่งกำลังใจให้ครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 29 ธันวาคม 2563 4:54:51 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 ธันวาคม 2563 7:12:26 น.

นี่เพิ่งรู้ตัวว่าผมไม่ได้เม้น แต่........ผมพิมแล้วนะ!!!!!! อย่าบอกนะว่าลืมกดโพสอีกแล้ว - -'' ผมชอบคำว่า... "เราไม่อาจตัดสินแทนใครหรือเปรียบเทียบใครได้ว่าการจบชีวิตกับการมีชีวิตต่ออย่างทรมานนั้นอย่างไหนดีกว่ากัน" จิงมากๆ ครับ เพราะการมีชีวิตเป็นสิทธิ์ของคนคนนั้นอ่ะครับ เข้าใจอารมณ์คนที่ไม่อยากสูญเสียวามเป็นตัวเอง หรือความเป็นมนุษย์ เค้าก็คงอยากหยุดความทรงจำของทุกคนรอบตัวในช่วงเวลาที่ดี และเค้ายังจำได้ คงเหมือนหนังเรื่อง ความจำสั้น แต่รักฉันยาว ตอนดูผมชอบนะ ส่วนตัวเป็นคนขี้ลืมมาก 5555 แต่ก็อินครับผม จากบล๊อก เป้าหมายปีหน้าที่จะอัพบล๊อกสม่ำเสมอ รอชมครับๆ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 29 ธันวาคม 2563 10:22:53 น.

เด็กยุคนี้โตเร็วมากครับ ลูกชายผมกินเก่งมากๆ 12 ขวบ สูง 170 กว่าแล้ว พ่อตัวเตี้ยนิดเดียว 555 ผมเขียนบล็อกมาสิบกว่าปีแล้ว เขียนในบล็อกแก๊งที่เดียวเลย รักที่นี่ครับ อบอุ่น ได้รับมิตรภาพที่ดีมากมายเลย   โดย: กะว่าก๋า 29 ธันวาคม 2563 10:32:25 น.

"สวัสดีคุณทนายอ้วนครับ ขอบคุณที่ให้คำตอบเรื่องที่สอบถามครับ ป.ล. ตอนกลางวันคงไม่เป็นไรมั้งครับ แหะแหะ" -------------------------------------------------------- เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ลพบุรี ครับ เดินถ่ายรูปคนเดียวในวัดซึ่งกว้างมากๆ ตอนเที่ยงๆ แดดเปรี้ยง ..... รู้สึกเสียวสันหลังวาบๆๆๆๆ พร้อมกับลมเย็นๆพัดมา ....... วิ่งซิครับจะรออะไร   โดย: ทนายอ้วน 29 ธันวาคม 2563 14:30:33 น.

จากบล็อก...ตอนที่ตกงานเดือนครึ่งตอนนั้น.. ยัง งงๆ กับชีวิต ไม่ได้ไปเบิกเงินประกันสมทบด้วย คือ เหมือนมึนๆ เบลอๆ 555+ ก่อนหน้าจะออก พระทักด้วยว่าห้ามออกให้รอไปอีกสองเดือน แต่ตอนนั้นได้งานที่ใหม่แล้วไง เลยตัดสินใจออก ทีนี้ พอยื่นออกปั๊บ ที่ใหม่ โทรมากดเงินเดือนลงห้าพัน ก็เลยไม่ไปมันซะเลย ตกงานเลยจร้าาาา เหอๆ สุดท้ายจากด้านบน เดี่ยว อยากรู้บทสรุปมาก สุดท้ายยังไงคะ นางรอดข้อหาไหม หรืออะไรยังไง อ่านแล้วรุ้สึกว่ามีปมเพิ่มอีก   โดย: nonnoiGiwGiw 29 ธันวาคม 2563 15:25:17 น.

น่าสนใจเชียวค่ะ   โดย: พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ 29 ธันวาคม 2563 16:42:39 น.

อ่านหนังสือหลากหลายแนวนะครับนี่ นิยายผมไม่ค่อยได้อ่าน ถ้าอ่านก็ขอแฟนตาซีแบาๆ นิยายสืบสวนน่าสนใจที่สุดคือใครเป็นคนลงมือ และมูลเหตุจูงใจคืออะไรนี่ละครับ ถ้าโดนสปอยล์ซะก่อนก็จบกัน ชอบที่ญี่ปุ่นยึดถือคติครั้งเดียวในชีวิต เพราะมันอาจไม่เกิดขึ้นอีก มันจึงสำคัญมาก คนที่ยึดคตินี้เลยให้ความสำคัญกับการทำเรื่องที่ควรทำให้ดีที่สุดนะครับ HNY2021 สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้สร้างสรรค์บล็อกคุณภาพในปีหน้าต่อไป content maker จำเป็นกับบล็อกแก๊งยุคนี้มากครับ   โดย: ชีริว 29 ธันวาคม 2563 20:02:27 น.

นี่มโนไปถึงว่า.. นึกว่าจะมีหัวหน้าเป็นตัวร้ายได้อีก อะไร​แบบนั้นเลย.. 555+ ขอบคุณที่ไปเล่าเพิ่มเติมนะคะ   โดย: nonnoiGiwGiw 29 ธันวาคม 2563 20:44:48 น.

สวัสดีคุณKatoy , คุณพระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ และคุณชีริวนะครับ คุณปริ๊นซ์ครับ จะรออ่านบล็อกสายเฟรนด์ลี่นะครับ ^^ คุณnonnoiGiwGiw ครับ เลยขอถือโอกาสไปตอบที่บล็อกนะครับ สวัสดีปีใหม่ครับคุณชีริว ขอบคุณครับ ผมจะอัพบล็อกให้ดีขึ้น และสม่ำเสมอนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 29 ธันวาคม 2563 20:49:56 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 ธันวาคม 2563 7:03:06 น.

ลาทีปีเก่าสวัสดีปีใหม่ค่ะ Stay safe..take care นะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 30 ธันวาคม 2563 8:49:24 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ วันนี้มาเร็วกว่า "มาช้ายังดีกว่าไม่มา" นะคะ อิอิ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าด้วยค่ะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 30 ธันวาคม 2563 9:27:52 น.

เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ เห็นหนังสือของสำนักพิมพ์นี้แล้วคิดถึงเหมือนกันแฮะ   โดย: ออโอ 30 ธันวาคม 2563 12:52:16 น.

จากบล็อกโจทย์ตะพาบ สมัยเด็กๆโดนแม่บ่นเสมอว่า "ไม่มีวินัย ไม่มีระเบียบ" พอโตขึ้นมาถึงได้รู้ว่าความเป็นระเบียบ ความมีวินัยในตัวเองมันส่งผลดียังไง เดี๋ยวนี้มีวินัยยิ่งกว่าแม่อี๊กกก .... โดนเรียกลับหลังว่า "คุณนายระเบียบ" ตลอดครับ ฮ่าๆๆ วันนี้ยังจะชวนไปกินที่ร้าน "Melt in Your Mouth เชียงราย" กันครับ กินจนถึงวันสุดท้ายของปีกันเลย   โดย: ทนายอ้วน 30 ธันวาคม 2563 13:47:53 น.

I like this post. https://pussy888vip.com/   โดย: pussy888 IP: 184.22.251.83 30 ธันวาคม 2563 14:10:41 น.

โรงบ่มใบยาสูบที่เชียงใหม่ ตอนนี้เอามทำเป็นที่ท่องเที่ยว ร้านกาแฟ หรือปรับเปลี่ยนเป็นที่พักเกือบหมดแล้วล่ะครับ เดินถ่ายภาพสนุกดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 ธันวาคม 2563 15:21:13 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 ธันวาคม 2563 5:59:59 น.