บทสนทนาของสรรพสัตว์ในบ้าน

ในบ่ายวันธรรมดาของอัครสถานแห่งหนึ่ง ภายใต้ความมืดสลัวของบ้านที่เจ้าของไม่อยู่.. สิ่งมีชีวิตที่หลบซ่อนตัวอยู่ภายในบ้านก็พลันมีชีวิตชีวาออกเริงร่ากันตามประสา.. ในวันนั้นสัตว์ต่างสายพันธุ์ได้บังเอิญพบกัน และสนทนากันอย่างออกรส..

ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาระหว่างสิ่งมีชีวิตที่คุณคุ้นเคยกันดี

ยุง - หวัดดีค่ะพี่ วันนี้ออกมาเดินเล่นแต่หัววันเลยนะคะ
แมลงสาบ – หาไรกินหน่อย ช่วงนี้เจ้าของบ้านไม่ค่อยทำอาหาร หาอะไรกินยากกว่าก่อน
ยุง – ระดับพี่สาบที่อึดระดับตำนานยังมีความคับข้องใจเลยเหรอคะเนี่ย หนูเห็นพี่กินอะไรก็ได้นี่น่า
แมลงสาบ(โบกหนวด) – น้องก็ชมเกินไป.. แต่พวกพี่ละอิจฉาพวกน้องมากกว่า ทำไงถึงไปกินเลือดของพวกมนุษย์ได้ละ พี่แค่เดินไปใกล้ๆ ก็สยองแล้ว.. มันไม่มีถาม พยายามยัดเยียดความตายให้พวกพี่ตลอด
ยุง – ยุงอย่างพวกหนูก็คอยสังเกตว่ามันมองได้แค่ไหน แล้วก็ไปหาที่ดูดเลือดในบริเวณที่พวกมันมองไม่เห็นไง
แมลงสาบ – มีที่แบบนั้นด้วยเหรอ โปรดแถลงให้ชัดน้องสาว
ยุง – ก็เช่นพวกข้อศอก น่อง ใต้ตีน ง่ามตูด.. อะไรที่พวกพี่ๆ เขาไม่ได้สังเกตน่ะ เราจะไปนั่งเจาะดูดเลือดกิน กว่ามันจะรู้ตัวเราก็อิ่มสบายท้องไวตามิลไปแล้ว


แมลงสาบ(สะบัดหนวด) – แห้มมม... อิจฉาพวกน้องจัง ตัวก็เล็ก ของกินก็เจาะดูดจากพวกศัตรูของพวกเรา ไม่เหมือนพี่ พวกมันมันเห็นเมื่อไหร่นะ ไล่ตื้บอย่างเดียว บ้างก็เอาหนังสือพิมพ์มาฟาด คืออะไรใกล้มือมันหยิบมาเป็นอาวุธไล่ตีเราตลอดเลย
ยุง – ของพี่ก็โอเคมั้ง วิธีดูบ้านๆ ดี ของพวกน้องสิ พักหลังมันเอาอะไรไม่รู้ คล้ายๆ ไม้แบ๊ต แต่โดนทีจี๊ดเลย ไม่เคยเห็นเพื่อนโดนไม่แบ๊ตนั่นแล้วจะกลับมาเล่าอะไรให้ฟัง
แมลงสาบ – อ๋อ... เป็นพลังไฟฟ้าน้อง พี่เคยโดนมาแล้ว
ยุง – พี่โดนแล้วไม่เป็นอะไรเลยเหรอ หูย สุดยอดอะ (วี้ๆ)
แมลงสาบ– พอดีพี่แกล้งตาย.. พวกมนุษย์มันคิดว่าพี่ตายแล้วเลยยกไม้แบ๊ตออก.. พี่เลยรีบวิ่งไปหลบหลังตู้ วะ ฮะ ฮ่า.. (ขยับหัวไปมา)
ยุง – พี่สาบนี่สุดตรีนเลย เอ้ย สุดยอดเลยนะคะ นับถือๆ.. เคยได้ยินตำนานว่า ถ้าโลกถล่มพี่อาจเป็นพวกสุดท้ายที่ยังเงยหน้ารอจานบินต่างดาวมารับไปเลี้ยงดู
แมลงสาบ – แหม น้องก็พูดเกินไป.. ของน้องก็ดีออก บินไปไหนก็ไม่มีใครสังเกตเห็นด้วย ทำได้ไงน้า
ยุง – เราชอบสีดำค่ะ in trend สุดๆ.. จริงๆ ก็เพราะน้องมันอาภัพ เกิดมาตัวดำ.. ก็เลยบินไปหาที่ดำๆ มืดๆ บางทีคนมันจะตบนะ เราบินไปที่สีดำๆ แป๊ปเดียวมันหาไม่เจอ ไอเดียร์นี้ขนาดพวกไอ้กันยังเอาไปใช้ทำเครื่องบินเลยนะ.. ส่วนเหยื่อของพวกเรา เราก็ใช้ระบบตามความร้อนแบบจรวดเลยคะ เลือดอุ่นๆ เลยไม่ค่อยพลาดพวกเรา..
แมลงสาบ– แหม มันล้ำเลิศเกินจินตนาจิงๆ นะน้อง.. ลีลาการเข้าทำก็สุดบรรยาย เยี่ยงเครื่องบินขับไล่


ยุง – วันก่อนหนูไปบินอ่านบล็อกของพี่คนนึง (keyzer) เห็นไอ้เจ้าของบ้านมันเปิดไว้ เขาว่าพี่ไปอเมริกาแล้วรุ่งเหรอคะ
แมลงสาบ– ช่ายๆ ได้ยินเพื่อนมันเล่าเหมือนกัน เขาว่าที่นั่นต้อนรับพวกเรานะ พวกที่ติดของไปถึงเมกาคนแม่งสรรเสริญ มันว่าเราไปช่วยจัดการแมลงศัตรูพืชให้พวกมัน.. สุดยอดเลย
ยุง – นั่นสินะคะ หนูก็อยากได้รับการต้อนรับอย่างพวกพี่บ้างจัง จะมีชาติไหนในโลกบ้างไม๊น้าที่รักหนูแบบนั้นบ้าง... แล้วอยู่นี่พี่เคยคิดต่อกรกับไอ้เจ้าของบ้านบ้างไม๊คะ
แมลงสาบ – โอ้ย ช่างมันเหอะ ส่วนใหญ่พี่ก็ไปได้ทุกแห่งหนอยู่แล้ว มันมีเส้นทางมากมาย ทั้งท่อน้ำ เข้าออกบ้านได้ทุกทิศทาง แต่เวลาเผชิญหน้าตรงๆ กับพวกมันนะ พวกพี่ก็สู้ตายละ วิ่งเข้าใส่ พวกตัวใหญ่ๆ ก็กระโดดหนีเหมือนกันนะจะบอกให้ ยิ่งพวกผู้หญิงนะ หนีตายราวกับพี่เป็นยักษ์ซะก็ไม่ปาน
ยุง – อิจฉาพี่จัง พวกหนูนะ แค่พวกมันปิดประตูมุ้งลวดพวกหนูก็เข้าไม่ได้แล้ว มุดท่อก็ไม่เป็น จะให้บินขึ้นข้างบนก็ทำไม่ได้ ต้องค่อยๆ ไต่บันไดขึ้นไป แหม มันแสนลำบาก

แห้มมม พอก่อนดีกว่านะครับ ชักเลอะเทอะไปกันใหญ่

Create Date : 29 เมษายน 2551 Last Update : 29 เมษายน 2551 21:20:22 น. Counter : 1129 Pageviews.		16 comments
Share Tweet