ฝันเปียกปอน....
บ่ายวันอังคารอันร้อนระอุของกรุงเทพ
ยามเช้าก่อนที่จะตื่นมักจะเป็นช่วงที่เราฝัน อันนี้ก็ไม่เคยไปอ่านบทวิเคราะห์วิจัยด้านการฝันมาซักเท่าไหร่ แต่เอาเรื่องตัวเองมาตัดสินก็แล้วกัน
ส่วนใหญ่เวลาเราฝันมันก็มักจะเป็นเรื่องที่อยู่ในความกังวล เรื่องที่กำลังคิดมาก หรืออาจเป็นเรื่องที่ไม่ได้ตั้งใจ เกิดจากจิตใต้สำนึก หรือแม้แต่เรื่องปรุงแต่งที่สนองต่อมต่างๆ. ฯลฯ
โดยส่วนใหญ่เวลาตื่นขึ้นมาก็มักจะลืมมันเสมอ ไอ้ฝันเนี่ย สมัยตอนเด็กๆ เวลาฝันดีๆ ถึงคนที่เราชอบแล้วเสือกตื่นมาก่อนที่ฝันจะจบมันสุดเซ็ง เหมือนโดนปล้นฝัน พยายามนอนต่อเพื่อจะได้ฝันต่อ บางที่ก็ต่อได้ บางทีฝันค้าง หรือบางครั้งฝันซ้อนกัน 3-4 ชั้น แม่งอะไรจะจินตนาการได้มากมายนัก แสดงว่าเราก็พอเป็นโปรดิวเซอร์หรือผู้กำกับหนังได้ดี..
เคยสังเกตกันไม๊ว่า เวลาฝันมันจะเป็นมุมกล้องแบบภาพยนตร์ คือไม่ใช่มุมกล้องจากสายตาธรรมดา เพราะบางทีเราอาจเห็นตัวเราในบทของฝันคืนนั้นๆ
บางทีในฝันก็ถามตัวเองว่า นี่กูฝันอยู่รึเปล่าเนี่ย ซึ่งบางทีระดับความสมจริงในฝันมันพอๆ กับฮอลิวู๊ด มี CG พร้อม เลยค่อยข้างแนบเนียบ จนตัวเองในฝันยังหลงเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง.. อะไรจะปานนั้น
ฝันหนีผี หนีปีศาจ ตัวประหลาด หรือมนุษย์ต่างดาว ก็คงเคยฝันกันมาบ้างนะครับ ตื่นมาเหงื่อแตกพลั๊กเหมือนวิ่งหนีจริงๆ แปลกดีเนอะที่จินตนาการในจิตสามารถควบคุมร่างกายได้ขนาดนี้
หลายล้านคนในประเทศใช้ฝันในการตีเลข อันนี้เป็นความสามารถพิเศษเฉพาะชาวไทย ฝรั่งอย่าได้คิดเลียนแบบ
บางทีก็มีพวกฝันบอกเหตุ แต่จำได้ว่าไม่เคยเจอ
มีอาแปะคนนึง แกฝันเห็นสูตรทำเปาะเปี๊ยะสด จนพอทำออกมาแล้วลืนลั่นสะท้านวงการ เด็กรร.เก่าผมแทบทุกคนติดใจมิลืมเลือน จบแล้วยังต้องกลับไปหากินอีกเรื่อยๆ จนเพื่อนคนนึงยอมจ่ายเงินให้อาแปะท่านนั้นสอนสูตรพิศดารนั้นมา...
เรื่องตำนานการฝันที่ดังๆ ก็อย่างของ ศร ศิลปะบรรเลง หรือหลวงประดิษฐไพเราะ ที่ฝันเห็นวิธีการตีระนาด จนเอาชนะ "ใครซักคน" จำชื่อไม่ได้ (แต่ในหนังจะใช้ชื่อว่า"ขุนอิน") และกลายเป็นศิลปินระดับตำนานของไทยต่อมา
เขียนไปเขียนมาก็โม้ไปซะยาวเหยียด ว่าแต่ว่า มีฝันอะไรเด็ดดวงที่จำได้แม่นๆ กันไม๊ครับ
อยากจะฝันแร้วเห็นเปนเลขรางวัลที่1 อะ ม่ายรุ
จะได้เป่า....สงสัยต้องรองวดหน้าแร้วม้างงเนี่ย
เหอ ๆ