Back to normal แล้วบ้านก็กลับมาสู่ความเป็นปกติสุขอีกครั้ง หลังจากลุงเจ้านิกออกจากบ้านไป บ้านที่ร้อนระอุมาเป็นอาทิตย์ก็กลับเข้าสู่ความ เงียบสงบอีกครั้ง ทีวีก็ไม่มีใครเปิด โซฟาก็ไม่มีใครจอง อาหารก็ไม่ต้อง ทำให้ใครกินทุกมื้อ ได้นั่งถักโครเชท์ที่ตัวเองชอบ ได้นั่งเขียนจดหมาย เขียนบล๊อก เพราะได้อารมณ์เดิมกลับมา แทบไม่น่าเชื่อว่า คนๆหนึ่งทำให้ความรู้สึกเรา ราวกับมีไฟสุมอยู่ในอกได้ขนาดนี้ สามวันที่เป็นวันหยุด แทนที่จะเป็นวันที่ได้กอดลูก กลับกลายเป็นวันที่ตะคอกลูกแทน ด้วยความโมโห แม้แต่ทริสซี่เพื่อนบ้าน ยังแปลกใจ ว่าทำไมแม่น้องนิกถึงนอนดึก แม่น้องนิกบอกทริสซี่ว่า หยุดสามวัน เป็นวันฝันร้ายของฉันเลยล่ะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ทุกเม้นท์ที่ให้กำลังใจ ให้แม่น้องนิกผ่านพ้นวันเวลาไปได้ ขอบคุณไม่ว่าจะเป็นเม้นท์ด่าแทน โมโหแทน หรือขำแทน ที่ทำให้แม่น้องนิกสบายใจขึ้น ที่หาทางระบายออกไปทางไหนไม่ได้ นอกจากในบล๊อกนี้ วันนี้ แม่น้องนิกนั่งถักตุ๊กตาอย่างสบายใจ ในบ้านที่เงียบสงบ ไม่มีเสียงทีวี เสียงลุงเจ้านิก ให้เกิดความชัง ได้นั่งถักตุ๊กตาใต้ต้นไม้ ราวกับได้สวรรค์ของเรากลับคืนมาอย่างนั้นเลยล่ะ ที่แน่ๆ สามีได้เมียน่ารักคนเดิมกลับคืนมา หลังจาก หน้าหงิกหน้างอใส่สามีมาเป็นอาทิตย์ และได้เสียงหัวเราะ กลับคืนมาที่ได้ยินเธอบอกว่า ไม่ได้กินวายน์มาตั้งหลายวัน   Create Date : 14 พฤศจิกายน 2549 16 comments Last Update : 14 พฤศจิกายน 2549 8:40:05 น. Counter : 561 Pageviews. Share Tweet

คุณน้องอาร์ตขา พี่น่ะไม่คิดจะจองโซฟาหรอก ปกติมันเป็นที่ของสามีพี่ค่ะ พี่น่ะ ขอความเงียบในบ้าน ซึ่งมันหายไปตั้งแต่เขาเข้ามาอยู่ เล่นเปิดทีวียันตีสอง แบบยึดโซฟา ไม่กระดิกตัวไปไหนเลย ตอนนี้ไม่ต้องเป็นนางห้องจ่ะ ไปนั่งถักตุ๊กตาตอนเช้าหลังบ้าน บ่ายๆก็กลับเข้ามานั่งในบ้าน ไร้เสียงคนรำคาญหูแล้วล่ะ   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 14 พฤศจิกายน 2549 8:48:57 น.

คนเราเวลาชังกันนี่ แล้วต้องเจอหน้ากัน มันช่างทรมานใจนะคะ ยิ่งถ้าต้องใช้ชีวิต กินอยู่หลับนอนด้วยกันหลายๆ วันแล้วนี่ ต้องใช้สติกำกับมิให้หลุดเลยทีเดียว --- หลายๆ ครั้ง ชีวิตก็จะมีบททดสอบความอดทน มีคนมาทำให้เราต้องพิจารณาอารมณ์อยู่เนืองๆ ที่อาร์ตเม้นท์ไปแบบขำขำนี่ จริงๆ แล้วอาร์ตติดตามนะคะ เพราะไม่ช้านี้อาร์ตก็จะได้เจอกับสถานการณ์เช่นนี้เหมือนกัน เป็นสถานการณ์ที่จริงๆ แล้วหลีกเลี่ยงได้ แต่อาร์ตเลือก ที่จะเผชิญหน้ากับมัน แทนที่จะต้องมีค่าเสียโอกาสอื่นๆ นอกจากนี้ สำหรับอาร์ต มันอาจจะเป็นคำตอบสำหรับคำถามที่เราเคยมีกับคนบางคน อาร์ตอาจจะผิด หรืออาร์ตอาจจะถูก อย่างน้อย การไม่หันหลังหนีให้กับสถานการณ์น่าจะเป็นวิธีที่คนกล้าเขาทำกัน อาร์ตคิดอย่างนั้นนะคะ ---- ขอโทษทีค่ะ แทนที่จะเม้นท์เรื่องพี่แม่น้องนิก อาร์ตกลับหมกมุ่นกับความคิดของตัวเองอีกแล้ว   โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.154 14 พฤศจิกายน 2549 9:30:48 น.

เพิ่งเข้ามา เกิดอะไรกันขึ้นบ้างคะเนี่ย จะเข้ามาหลายวันแล้วหาแม่น้องนิกไม่เจออ่ะค่ะ พอดีที่ add ไว้ว่าจะทำใหม่ก็ยังไม่ได้ทำเลยหาใครมิเจอเลย ดีจังที่แม่น้องนิกออกไปนอกบ้านบ้าง ในบ้านอุดอู้นะคะ มีคนมาจองเนื้อที่ในบ้านเราก็น่าอึดอัดเป็นธรรมดาแหละค่ะ เคยมีเพื่อนอยากจะให้ลูกสาวเค้ามาอยู่บ้านเรานานๆ แต่สามีที่ปรกติเป็นคนใจดีรีบบอกว่าไม่อาวววเลย มันไม่เป็นอิสระจริงๆ เข้าใจเลยค่ะว่าทำไม ตอนนี้ร่างกายไม่อึดอัดมาก นอนได้ไม่ลำบากลำบนอย่างที่เขาว่านะคะ แต่ว่ามันเหนื่อยง่ายมากเหลือเกินแบบไม่เคยเหนื่อยแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เลยไม่ค่อยอยากจะกระดิกตัวทำอะไรแล้วล่ะค่ะ คิดว่าจะนั่งถักหมวกกะถุงมือให้น้องเขาบ้างไม่รู้จะทำสำเร็จหรือเปล่า คือทำไม่ค่อยจะเป็นน่ะค่ะ แหะๆ   โดย: สร้อยสายรุ้ง 14 พฤศจิกายน 2549 9:37:47 น.

กลับไปอ่านมาแล้วค่ะว่าเกิดอะไรขึ้น อยากจะกรี๊ดดดดดังๆ เพราะว่าเคยเจอแบบนี้แล้วรู้สึกไม่ดี แต่อีกใจนึงก็นึกว่าตัวเองเหี้ยมเกินไปรึเปล่า เค้าเป็นแขกเรานะ ควรต้อนรับเค้าอย่างดี แต่เราคนไทยมันทำใจไม่ได้เนอะ ประสบการณ์ของเราคือลูกสาวเพื่อนคนที่ว่าเป็นเด็กไทยอายุ 13 แล้ว มานอนบ้าน นอนดูทีวี เวลาทำอาหารเสร็จไม่ถามไม่ช่วยจัดจาน รอทานอย่างเดียว ถึงเวลาล้างจาน ไม่ถามว่าช่วยไหม แต่เข้าไปนั่งอ่านหนังสือในห้องนอน เราก็รู้สึกแย่เพราะเราพยายามสอนแกแล้วว่าเป็นคนไทยต้องคอยถามคอยช่วยเจ้าของบ้านนะคะ ถึงไม่อยากทำก็ให้ถามเพราะมันดูดีกว่าอยู่เฉยๆ ถามแล้วเราไม่ให้ทำหรอก แต่มันทำให้คนถามนึกอยากจะช่วยดูดีขึ้นมาเยอะเลย แต่ที่สอนไปไม่ได้ผลเลยค่ะ เซ็งส์เลยเรา ไม่ใช่ลูกเราๆ ก็ไม่กล้าสอนเยอะด้วยสิ   โดย: สร้อยสายรุ้ง 14 พฤศจิกายน 2549 9:47:23 น.

คุณสร้อย เผอิญว่า เราไม่ได้เชิญลุงนิก มาอยู่ที่บ้านน่ะค่ะ เขาขอมาพัก ซึ่งเราก็ใจดำไม่ลง โดยมรรยาท ไม่ว่าไทยว่าเทศนะ คุณสร้อย มาอยู่บ้านท่านน่ะ ควรมีน้ำใจถามบ้างว่าให้ช่วย อะไรหรือปล่าว อย่างลูกเพื่อน คุณสร้อย อายุ 13 ก็พอจะอภัย ว่าเด็ก พ่อแม่อาจจะไม่สอน แต่ลุงนิกเนี่ย 50 นะคุณสร้อย มรรยาทฝรั่งสมควรมี แล้วการศึกษาก็ไม่น้อย ทำไมเพิกเฉย แม้แต่จานยังไม่ช่วยเก็บ ทนมอง เจ้าของบ้าน ยกให้กิน ยกไปเก็บ ได้อย่างไร แล้วไม่ล้างอีกต่างหาก เป็นคุณสร้อยก็วีนแตกแล้ว อีกอย่างนะคุณสร้อย มีผู้ชาย แม้จะเป็นญาติมาอยู่ในบ้านเรา การแต่งตัวของเราจะสบายๆ อย่างเคยไม่ได้ การนั่งการนอน จะสบายอย่างเคยก็ไม่ได้ แล้วบ้านเรา ถ้าเราไม่รู้สึกสะดวกที่จะทำอะไร เราจะอยู่บ้านไปทำไม ให้มันออกไปอยู่ที่อื่นดีกว่า แต่แม่น้องนิกไม่เคยมีปัญหากับ พี่สาวสามีนะ นั่นน่ะสบายมาก ช่วยหมด ต่างคนต่างช่วยกัน น้องอาร์ต อาร์ตขำ มันก็ทำให้พี่รู้สึกดี ว่าชีวิตก็เหมือนมีเรื่องตลก มาทดสอบเราเหมือนกัน จากที่เครียด ก็กลายเป็นขำ ที่สองผัวเมีย ต้องมาพูดไทยกัน นินทาพี่เขา เพราะกลัวมันฟังออก แต่ก็ดีนะที่สามีพี่พูดไทยได้ เวลาพูดเราก็พูดกันเสียงดัง ราวกับเราไม่ได้นินทาเขา สามีพี่พูดเสียงดังแล้วทำหัวเราะ ต่อหน้าพี่ชายเขาว่า.. ไม่ต้องกลัวนะ พรุ่งนี้มันก็ไปแล้ว ผมจะเอามันไปส่งเอง พี่บอก..ฉันเหรอกลัว..กลัวจะถีบมัน ล่ะไม่ว่า   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.163 14 พฤศจิกายน 2549 10:13:36 น.

เอ้า ตายจริง ตกข่าว.... ยังไงก็ดีใจด้วยนะคะ ที่ได้บ้านสงบๆ กลับคืนมาอีก   โดย: มรรคณิชา 14 พฤศจิกายน 2549 10:49:49 น.

เข้าใจความรู้สึกแม่น้องนิกค่ะว่าเวลามีคน (อื่น) อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอย่างไร .. แต่เมื่อเค้ากลับไปแล้วก็โอเคเนอะ ตอนเค้าอยู่เราก็ต้อนรับขับสู่อย่างดี ตอนนี้แม่น้องนิกได้หายใจคล่อง มีเวลาเป็นส่วนตัวมากขึ้น ได้ทำอะไรอย่างที่ใจรัก แฮปปี้ๆ เอาเค้กมาฝากค่ะ ปล. ถักเสร็จแล้วอยากเห็นน่ะค่ะ   โดย: น้ำฝน Malee30 (Malee30 ) 14 พฤศจิกายน 2549 14:45:29 น.

แวะมาบอกว่าไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะแวะมาเยี่ยมจ๊ะ ไนท์ ไนท์ ดีใจด้วยนะคะที่เข้าทีเข้าทางแล้ว ตอนนี้แม่น้องนิกคงจะทำอะไรๆ ได้ปรกติแล้วเนอะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: bagarbu (bagarbu ) 15 พฤศจิกายน 2549 6:38:19 น.

สวัสดียามสายๆที่เมืองไทยค่ะ ยินดีด้วยนะคะที่ได้บ้านแสนสุขคืนมา   โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 15 พฤศจิกายน 2549 10:14:34 น.

ดีใจด้วยคะพี่แมว ความสงบสุขใจในบ้านของเราคือความสุขที่สุดแล้วล่ะขวัญว่า   โดย: miz u so much 15 พฤศจิกายน 2549 14:43:46 น.

สวัสดีค่ะ ยอดขายตุ๊กตาถักไปถึงไหนแล้วคะ สบายดีมั้ย..   โดย: วีดวาด 16 พฤศจิกายน 2549 8:12:42 น.

ได้ข่าวจากไหนไม่รู้ ว่าถักตุ๊กตาจนลืมกับข้าวที่ตั้งเตาไว้ -- อาร์ตอ่านบล๊อกพี่แม่น้องนิกมาช่วงสองสามเดือนมานี้ ทำให้อาร์ตอยากแต่งงาน แต่ก่อนนู้น นึกอยากแต่ง พอมาช่วงหลังๆ รู้สึกว่าเฉยๆ แต่งก็ได้ ไม่แต่งก็ได้ แต่พออ่านเรื่องบ้านพี่แม่น้องนิก อยากแต่งงายวุ้ย ไม่รู้ทำไม อยากมีบ้านหลังกำลังดี มีเด็จแฟน เอ๊ย ไม่ใช่สิ แต่งแล้วต้องเรียกคุณซะมี เปิดเพลงสุนทราภรณ์กล่อมบ้าน ซะมีเลี้ยงลูก อาร์ตนั่งเล่นเนตแซวคนโน้นคนนี้ตามบล๊อก พอลูกหลับซะมีก็ทำกับข้าว อาร์ตก็คอยยืนชิม โฮ่... มีความซุก มีความสุข   โดย: อาร์ตค่ะ IP: 58.10.128.125 16 พฤศจิกายน 2549 9:37:32 น.

แหมๆๆ..น้องอาร์ต แต่งน่ะไม่มีปัญหาหรอกจ่ะ แต่ให้แน่ใจนะว่า เขาจะทำอย่างที่น้องอาร์ตเล่า ตลอดไป สามีพี่หาเงินเลี้ยงครอบครัว เมียก็รับผิดชอบเรื่องในบ้านไปเต็มๆ..จัดการดูแลทุกอย่างในบ้าน สามีไม่ต้องกระดิกตัวมาก พี่จัดการ กำกับดูแลชนิดที่ว่า ไม่มีเมียล่ะลำบากเลยนะ ไม่รู้อะไรอยู่ไหน ไม่มีเมียก็อดกินข้าว เธอถึงทิ้งไม่ได้สิ..ไปหาคนอื่นเขาคงไม่ดูแล ขนาดนี้หรอก เพราะจะไปหาคนใช้เลิศขนาดนี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว..   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.198 16 พฤศจิกายน 2549 10:17:46 น.

แวะมาเยี่ยมตอนเย็นจ๊า สบายดีนะคะ   โดย: bagarbu (bagarbu ) 17 พฤศจิกายน 2549 0:08:26 น.

สบายใจขึ้นแล้วรึ.... ถักตุ๊กตาได้ถึงไหนแล้ว.... เออ...เราอัพบล๊อคแล้วนะ เขาไปดูหรือยัง.... เราต้องซ้อมตอนเย็นทุกวันอีกแล้วนะ....เพื่อจะไปแข่งวันที่ 18 ธคที่กรมฯ   โดย: แม่น้องกุ๊ก IP: 203.146.201.9 17 พฤศจิกายน 2549 9:19:22 น.

พี่แม่น้องนิกคะ เมื่อคืนไปหลั่นล้ามาหละ เมื่อกี้แอบไปดูที่บล๊อกพี่ซันนี่ เห็นว่ามีคนไกลบางคนอิจฉาที่เขาหลั่นล้ากัน แล้วเมื่อไรพี่แม่น้องนิกจะมาเที่ยวเมืองไทยมั่งล่ะคะ อาร์ตกับพี่ซันนี่จะได้พาพี่แม่น้องนิกไปหลั่นล้าไง   โดย: อาร์ต - อีกไม่กี่วันจะไปหลั่นล้ากับ กกซ IP: 58.10.128.45 17 พฤศจิกายน 2549 9:51:56 น.