สองวันที่รอคอย
ห้าวันผ่านไป เหลือเวลาอีกเพียงแค่สองวันที่ลุงเจ้านิก จะออกจากบ้านเราไป อย่าได้หวังว่าจะได้กลับมาอีกเลย วันนี้พ่อเจ้านิกเอ่ยปากออกมาว่า..เขาเห็นแก่ตัวมากเลย
ต๊าย..เพิ่งจะนึกรู้นะพ่อคุณ เธอถามแม่น้องนิกว่า แล้วคุณทนผมได้อย่างไร เราก็เลยตอบว่า ก็นี่มันผัวนะ ผัวหาเลี้ยง..จะหนักหนาอย่างไร ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก บางทีเมียขี้เกียจทำอาหาร ยูก็หากินเอาเอง แต่พี่ยูอ่ะ เหมือนหมาคอยเจ้าของ หาให้กิน กินเสร็จก็นอน ไม่คิดจะช่วยเจ้าของบ้าน ทำอะไร แล้วเราซื้อให้เขากินนะ ไม่รู้สึกว่าตัวเอง เห็นแก่ตัวบ้างเหรอ ที่นั่งคอยนอนคอยกินน่ะ
วันนี้เช่นกันที่แม่น้องนิกต้องเรียกลูกทั้งสอง มานั่งพูด ขอโทษลูกที่แม่ตะคอกใส่ เพราะแม่อารมณ์ไม่ดี ขอให้ลูกให้อภัยกับการกระทำที่ไม่ดีของแม่ ขอให้ลูกรู้ว่าแม่รักและไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้นเลย ดูเถอะ..วิถีชีวิตเรียบๆง่ายๆในบ้านที่เคยเป็น กลายเป็นร้อนระอุ ลูกที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวต้องได้รับ หางเลขโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
พ่อเจ้านิกลูบหลัง ลูบไหล่ ขอให้เราใจเย็นๆ ทนเอาอีกสองวัน แม่น้องนิกยังคิดว่า เออ..แทนที่จะ เห็นเขาตาย เราก็จะมาตายเพราะเส้นเลือดในสมองแตก ด้วยความเครียด ดูซิว่าแม่น้องนิกจะรอดผ่านอีกสองวันนี้ ไปได้หรือปล่าว
Create Date : 12 พฤศจิกายน 2549 |
|
12 comments |
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2549 4:50:31 น. |
Counter : 692 Pageviews. |
|
|
|