หลายเรื่องราว...เล่าเรื่องลูก...ที่คงไม่มีวันเลือนหาย..ในความรู้สึกของแม่
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
24 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 

มิตรภาพในโลกอินเทอเนท

ฉันเล่นบล๊อกแก๊งค์มาไม่นานนักหรอก..ที่เขียนบล๊อก เพราะรู้สึกสนุกที่ได้เขียนความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือ เหมือนมีเพื่อนได้พูดคุย..และแน่นอนว่า..บล๊อกแก๊งค์ก็สร้างเพื่อนด้วยเช่นกัน ฉันไม่นึกหรอกนะว่า..เวลาเราคุยกันผ่านบล๊อก ผ่านตัวหนังสือ..จะมีความจอมปลอมแฝงไว้อยู่มากมาย ไม่นึกว่า..บางบล๊อกใช้ความสามารถด้านการเขียน ทำให้คนอื่นรู้สึกว่า
ตัวเองเป็นคนดี มีน้ำใจ หรือมีความสามารถในการแต่งเรื่องซะเหมือนนวนิยายให้คนอื่นสงสาร ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นแต่เบื้องหลังนั้น คนละเรื่องกัน..นี่แหละคือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากโลกของบล๊อกแก๊งค์

ฉันอาจจะเอาความรู้สึกของตัวเองไปวัดคนอื่นก็ได้..ว่าถ้าเราจริงใจกับคนอื่นเราย่อมได้รับความจริงใจกลับมาเช่นกัน..แต่ปล่าวหรอก..คนบางคนนั้น..ไม่ได้แคร์ว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร ขอเพียงตัวเองได้รับประโยชน์..คนอื่นช่างหัวมัน ขอเพียงตัวเองเป็นนางฟ้า
คนอื่นช่างหัวมัน ที่จริง..ฉันก็ไม่ได้ไปรู้จักมักจี่กับใครมากมายนัก ถ้าสังเกตุจากบล๊อกที่แปะเอาไว้ด้านขวาสุด..ก็มีอยู่เท่านี้ แต่เท่านี้นี่แหละ..ที่ย้อนมาทำร้ายความรู้สึกได้อย่างไม่น่าเชื่อ..อาจจะเป็นเพราะฉันเชื่อในเครดิตของคนอีกคนหนึ่งกระมัง..ว่าในเมื่อคนๆนี้เป็นคนดีในความรู้สึกของฉัน เพื่อนที่เขาคบหาและนับถือนั้นย่อมเป็นคนดีด้วย หากคุณมีไมตรีจิตต่อใครซักคนหนึ่ง คุณหยิบยื่นมิตรภาพให้ใครซักคน นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดีหรอกหรือ แต่สำหรับคนบางคน มิตรภาพไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการหากเขากำลังจะเสียเพื่อนที่เคยให้ความสำคัญกับเขาไป..ช่างน่าทุเรศสิ้นดีในความคิดอย่างนี้

ในโลกนี้..มีอะไรให้น่าศึกษาอีกเยอะ..เพื่อนหาได้ไม่ยากหรอกในโลกอินเทอเนท..เพียงแค่ไปทักทาย สวัสดีค่ะ คุณก็ได้มาแล้ว..แต่ที่จะรักษาไว้ให้ยั่งยืนนั้นไม่ง่าย และถ้าหากคุณไม่ให้ความจริงใจกับคนที่คุณคบหา วันหนึ่งคุณก็ต้องเสียเขาไปอยู่ดี เชื่อเถอะว่า..คนประเภทนี้ไม่ตำหนิตัวเองหรอก แต่จะตำหนิคนอื่นแทน ตัวเองเป็นคนดี ส่วนคนอื่นเลวหมด ความไม่ดีของตัวเองก็พยายามซ่อนไว้ปล่อยออกมาแต่สิ่งที่ตัวเองอยากให้คนรู้และเข้าใจเท่านั้น

มิตรภาพในโลกอินเทอเนท..ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เล่ามาทั้งหมดหรอก คนที่ดีอย่างแท้จริงนั้นยังมี แต่ถ้าจะให้หาเพื่อนใหม่..นอกเหนือไปจากนี้ ฉันก็ไม่อยากเจอคนทุเรศอย่างที่ผ่านมาและเจอเข้ากับตัวเอง เผอิญว่าฉันไม่ชอบคนปากหวานก้นเปรี้ยวน่ะ..เล่าให้เพื่อนๆระมัดระวังไว้เท่านั้นเอง




 

Create Date : 24 กรกฎาคม 2550
11 comments
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 8:23:39 น.
Counter : 621 Pageviews.

 

จิมแต้ๆ
ขมนำ หวานตาม ปะปนด้วยรสเค็ม
ปะแล่ม ปะแล่ม
แปลกไปแหม๋แบบ

เช้านี้อิ่มบุญ




โดย: ป้ออี่ปิงปิง

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.170 24 กรกฎาคม 2550 9:11:59 น.  

 

อิป้อลูกปิง

ลากมาแปะไว้หน้านี้เน่อ
อิ่มบุญอย่างใด..เช็ดเหงื่อ
ทำบุญด้วยใจ๋บ่ศรัทธาจะได้บุญก่หาป้อ

ลองๆกิ๋นไปเต๊อะป้อหนาน
ซื้อหื้องัวน้อยมันกิ๋นพ่องก่ได้ เอ็นดูมัน

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.170 24 กรกฎาคม 2550 9:14:25 น.  

 

การี๊สส...

ตอนแรกเมื่อวานก้อคิดว่าจะเขียนเรื่องนี้แหละ
ใจตรงกันเยี่ยงนี้ ...

* คนน่ารักบนโลกcyber ยังมีอยู๋นะคะ ยืนยันค่ะ

 

โดย: >>>นู๋มุกเอง<<< 24 กรกฎาคม 2550 9:32:42 น.  

 

คุณนู๋มุก

ใจตรงกันเลยเหรอ..เออเนาะ งั้นก็แสดงว่า
เคยเจอเหมือนกันสิ

แต่ก็ยืนยันว่า..คนน่ารักยังมีอยู่จริง
น่ารักแบบเรา และน่ารักแบบเขาน่ะนะ
เลือกได้

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.135.170 24 กรกฎาคม 2550 9:47:52 น.  

 

^ ^ มานอนยันด้วยคนคร้าบบ เจอเหมือนกัน คนน่ารักเนี่ย

 

โดย: ปลาอ้วน 24 กรกฎาคม 2550 10:05:55 น.  

 

เพิ่งเข้ามาเหมือนกันค่ะ ได้แต่หวังว่าจะเจอแต่เพื่อนที่ดีเช่นกันค่ะ

 

โดย: เสี่ยวหวิง IP: 125.24.218.106 24 กรกฎาคม 2550 11:38:42 น.  

 

รั้วที่มองไม่เห็น
.....................

บ้านเราอยู่ใกล้กัน

ไม่มีรั้วกั้นเขต

เราน่าจะไปมาหาสู่กันง่าย

คุ้นเคยกัน

ประสาคนบ้านใกล้เรือนเคียง

แต่ทำไม

ทำไมเราจึงไปมาหาสู่กันยาก

เหมือนคนแปลกหน้า

ไม่รู้จักกัน

ทำไมนะ...ทำไม

.....................

มันก็คล้าย...เอ๊ะ! หรือว่าไม่
งง วุ้ย!

 

โดย: ป้ออี่ปิงปิง IP: 125.24.132.79 24 กรกฎาคม 2550 13:47:58 น.  

 

ขนาดนั้นเลยเหรอคะ
แสดงว่า แม่น้องนิกเป็นคนที่จริงใจ ตั้งใจมากสำหรับการสร้างสัมพันธภาพทางเน็ทเน๊าะ ว่าม่ะ
แหะ แหะ ที่พูดเนียะ คือ แบบได้อ่านที่แม่น้องนิกเขียนปุ๊บเลยมองย้อนดูตัวเองอ่ะคะ... ดิฉันค่อนข้างจะไม่เอาไหน ชาวบ้านแวะมาหาถึงบล็อกก็ไม่ค่อยจะได้ปฏิสัมพันธ์ตอบกลับสักเท่าไหร่เร้ย แย่จิงๆ
จะแก้ตัวว่าไงละ เอ่อ..ส่วนใหญ่เป็นปัญหาด้านเทคนิคนะ เช่น ไปถึงไปได้ไวรัสมา อันนี้มีจริงๆ คะ โดนสามีดุเลย ... ไอ้เรายิ่งเก่งๆ ด้วยนะ คอมเนียะ... หรือ บล็อกเดี้ยง กระทู้ดับ เจอบ่อยมาก จนไม่เข้าใจ เน็ทเราก็สายฟ้าแลบแท้ๆ
แต่ก็ขอบคุณแม่น้องนิกนะคะ ที่เตือนๆ กันมา
คิดว่า ตัวเองคงไม่เจอมั้ง เพราะไม่รู้สิ ก่าดิฉันจะติดต่อไปมาหนิทๆ นี่ ก็ใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ (โอ๊ย พูดชวนแหวะไหมเนียะ 55)
ถือโอกาสถามไถ่เลย ช่วงนี้เป็นไงม่างคะ บายดีไหม... ดิฉันเดี้ยงคะ ประมาทไม่ระวังตัวเอง เลยป่วยแบบลาป่วยไม่ได้ 55 (แต่ยังมีหน้าเขียนบล็อกนะเออ)
ปายละคะ
แว๊บบบบบบ

 

โดย: มรรคณิชา 24 กรกฎาคม 2550 14:32:05 น.  

 

ป้อหนาน

เพราะเขาบ่เปิดใจ๋และใจ๋แคบมั๊งป้อหนาน
เข็ดเน่อป้อ..ปะคนอย่างอี้..คนเฮาบ่ฮักกั๋น
บ่เป๋นหยัง ขอเพียงดีต่อกั๋นพ่องก่ยังนับได้
ว่าเป๋นคน..

ป้อหนานนี่หนา..จะไปจังเจ้านายนักล้ำ
ไปอยู่ไหนก่หนีบ่พ้นพรอกนายน้ำเน่าน่ะ
ระบบงานมันเป๋นอย่างอั้น..จะเล่าหื้อฟัง

สมัยแม่น้องนิกทำงานอยู่สภาสถาบันราชภัฏ
จังเจ้านายขนาด เจ้านายแม่ญิง ฒ เปิ้นชอบคนปากหมาน อู้เอาใจ๋ เฮาก่เป๋นคนเอาใจ๋ไผบ่เป๋น คนบ่ดีเปิ้นทำหื้อดี คนดีกลับบ่ได้หยัง
ความอยุติธรรมมันมีหันๆ แต่ใย้เฉยๆเพราะบ่
แคร์เงินเดือน..ไต่ไปต๋ามซีเรื่อยๆ เวลาออกไปประชุมสัมมนา คน ฒ หัวหน้าก่จ่มเรื่องเงิน
ปาลูกน้องไปกิ๋นข้าว มอกร้านข้าวแก๋งแม่ก่จ่ม
ใย้งี้ใจ๋ขึ้น..ลุกเลย..จังก่จ้างแม่มมัน บ่ใช่เวลางานและบ่แคร์ขั้น คิดอย่างใดก่จ้างมันเต๊อะ
คนจะกิ๋นข้าวต้องมานั่งฟังมันจ่มก่ะ

พอลาออกไปอยู่เมืองนอก แม่เฮ้ย..อิป้านี่
ตวยไปนะป้อหนาน..ลูกเปิ้นไปต่อโทวิศะที่เมืองนอก เปิ้นตวยไปดูแลลูกบ่าว ใย้ก่บ่เกยหื้อเบอร์โทร บ่ฮู้คน ฒ เจ้านายเก่าไปเอาที่ไหนมา โทรมาหา ทำหื้อหันว่าพอวันหนึ่งมันไร้อำนาจ มันก่บ่ต่างจากคน ฒ คนนึ่งนะ กล๋ายเป็นว่า..ใย้เป๋นที่ปรึกษาเวลาจ่มเรื่องลูก..ตลกก่ป้อหนาน..คนเฮาอ่ะเวลาไร้
ซึ่งอำนาจ..มันตึงฮู้ว่าไผดีกับมันพ่อง เฮาไปอยู่ถึงต่างประเทศ ยังตวยไปกระหน่ำเฮาแหม

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.21 24 กรกฎาคม 2550 22:54:27 น.  

 

คุณแม่หนูมรรค

แหม..อิชั้นไม่ตั้งใจมากขนาดนั้นหรอกค่ะ
เพียงแต่..เวลาคุยกัน เราก็ยังเลือกคนที่จะคุยถูกมั๊ย..แม่หนูมรรค แต่คนที่เราคิดว่าดี
กลับไม่ดีอย่างที่คิดนี่สิ ทำให้เอ๋อได้เลย

มันไม่ใช่เรื่องที่..ถ้าเขามา เราต้องตามไปบล๊อกเขาซะทุกครั้งหรอกแม่หนูมรรค เพราะแม่น้องนิกก็ไปเท่าที่ว่างเท่านั้น ไม่ได้แวะไปหาใครทุกวัน แต่ทุกครั้งที่ไปเรารู้ว่าคนที่เราไปหา..เขามีน้ำใจ นั่นก็มีค่าที่สุดแล้วล่ะ

ส่วนเรื่อง..ที่เกิดขึ้น..เป็นอุบัติเหตุในโลกไซเบอร์ ที่สอนให้เรารู้ว่า..ยังมีคนประเภทนี่อยู่อีก เราเพียงแต่ระมัดระวังไว้เท่านั้นเอง

 

โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.21 24 กรกฎาคม 2550 22:59:03 น.  

 

เพิ่งสัมผัวโลกไซเบอร์เหมือนกันค่ะ
ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายนัก
แค่รู้สึกดีเวลาทำบล๊อก
มีคนมาทักทายเยี่ยมเยียนที่บล๊อกก็ดีใจค่ะ
ตามประสาคนทำบล๊อกใหม่
แต่คงไม่มีโอกาสได้สัมผัสลึกซึ้งมากเท่าไหร่

ขอบคุณค่ะที่เอาประสบการณ์มาบอกเล่า
สังคมทุกสังคมเป็นแบบนี้หมดเลยนะคะ
ต้องเลือกให้ดีที่สุด
แต่บางครั้งก็มั่นใจแล้วว่าดี..แต่ก็ไม่ใช่

ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

 

โดย: mrs.postman 27 กรกฎาคม 2550 10:12:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Mommy and me
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Mommy and me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.