► ►►...ข้อห้าม 17 ประการที่นักถ่ายภาพพึงระวัง ..◄◄
สวัสดีชาวบล็อกครับ วันนี้ขอแปะเอนทรีแหวกแนวอีแจ๋วกรี๊ดไว้นิดนึง
เป็นเรื่องของข้อห้ามในการถ่ายภาพ เล็กๆน้อยๆ
เผื่อใครจะชอบอ่านอ่ะเนอะ
แปลเขามาอีกทีเน้อ
จากตรงนี้
//www.roshsillars.com/2012/02/17-things-photographers-should-not-do/
1.ใช้เวลาไปกับเรื่องอุปกรณ์มากจนเกินไป
จริงอยู่ว่าอุปกรณ์ในการถ่ายภาพนั้นสำคัญ
แต่มันไม่ใช้หลักใหญ่ใจความ ไม่ใช่แก่นสารของการถ่ายภาพ
อุปกรณ์ที่ดีสุดติ่งหูน้องก้อยม.3โรงเรียนวัดประดู่ทรงธรรม
ไม่ได้ทำให้เราเป็นนักถ่ายภาพที่ดีขึ้น
แต่การถ่ายภาพต่างหากที่ทำให้เราเป็นนักถ่ายภาพที่ดีขึ้น
Photographing makes you a better photographer. ฉะนั้น
จงถ่ายภาพให้มากที่สุด อย่างละเมียดละไม อย่าเป็นพวกบ้าอุปกรณ์
อุปกรณ์ช่วยเสริมจินตนาการของเราให้เป็นจริงง่ายขึ้น
มันเป็นเพียงสิ่งอำนวยความสะดวก
มันแค่ทำให้เราไม่ต้องพยายามมาก ใช้อุปกรณ์ที่เรามี
จากนั้นใช้ความพยายามให้มาก
2.มีกล้อง แต่เอาไว้ที่บ้าน
จงพกพากล้องถ่ายภาพอยู่เสมอ
โอกาสที่จะได้ภาพดีๆมากมายที่ลอยผ่านหน้าเราไป
ขณะที่เราได้แต่บ่นกับตัวเองว่าน่าจะพกกล้องมาด้วย ณ เวลานั้น
จงพกกล้อง จงเอาชนะความขี้เกียจ
3.ใช้เทคนิคเดิมๆในการถ่ายภาพ ทุกครั้ง
ถ่ายภาพคนเมื่อไหร่ ก็ใช้กฎสามส่วนตลอด ถ่ายน้ำตกเมื่อไหร่
ก็ลากชัตเตอร์ยาวๆให้น้ำฟุ้งตลอด
สิ่งเหล่านี้ทำให้งานของเราน่าเบื่อ
ได้ภาพแบบเดียวกับคนอีกเป็นล้านๆที่มีกล้องถ่ายภาพ
ถ้าภาพถ่ายของเรายังคงเป็นแบบนี้มาชั่วนาตาปี
นั่นคือสัญญานอันแน่ชัดอย่างที่สุดว่าเรายังยำอยู่กับที่
ไม่ไปไหนเลย ลองมุมใหม่ ลองใช้เทคนิคที่ต่างออกไป ลองแหวกกฎ
แม้จะไม่แน่ใจ จงทำไปก่อน
4.ไม่ใส่ใจเรื่องลิขสิทธิ์
บางคนใจดีเกินเหตุ ไม่สนใจไม่เห็นคุณค่าของภาพที่ตัวเองถ่าย
ใครจะเอาไปใช้ที่ไหนยังไงก็ยิ้ม
ถ้าลิขสิทธิ์ไม่มีคุณค่าขนาดนั้น
น่าแปลกใจไหมที่หลายคนต่อสู้เพื่อที่จะได้มันมาครอบครอง?
จงให้คุณค่าแก่ภาพของตัวเอง เช่นเดียวกันกับการเห็นคุณค่าในภาพของคนอื่น
5.ถ่ายมันทุกอย่างรับทุกงาน
บนดาวเคราะห์อันกว้างใหญ่ไพศาลชื่อดาวโลกแห่งนี้
มีช่างภาพอยู่เพียงเท่าหางปลาเข็มแคระเท่านั้น
ที่ถ่ายภาพได้ดีไปซะทุกอย่าง มาโครก็สวย ถ่ายคนก็แจ่ม
ถ่ายแลนสเคปก็เทพ ดูดีไปซะหมด
หากมั่นใจว่าตัวเองไม่ใช่มนุษย์เทพประเภทนั้น ก็จงประมาณตน
และมุ่งมั่นพัฒนาตัวเอง
ในเส้นทางที่ตัวเองถนัดที่สุด ไม่ใช่ถ่ายดะแล้วไม่ได้ดีซักอย่าง
ไมใช่รับงานเขามามั่วซั่วแล้วทำไม่ได้ ทำได้ไม่ดี แบบนี้เจ๊งอย่างเดียว
6.ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
ในกรณีที่รับถ่ายภาพเป็นงานเป็นการ
การที่เราทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ไม่ใช่สิ่งที่ควรทำ
บางอย่างต้องจ้างคนอื่นทำ หากเราแต่งหน้าให้แบบไม่เป็น
ก็ควรให้คนที่ทำเป็นทำให้
และทุ่มเทเวลาและความสนใจไปกับการถ่ายภาพให้เต็มที่
7.ล้มเหลวในการสร้างความแตกต่าง
ช่างภาพที่ดี ต้องทำตัวเองให้โดดเด่นออกมาจากผู้อื่น
แสวงหาอัตลักษณ์และเอกลักษณ์ของตัวเอง
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าภาพถ่ายของเรา
เหมือนกับภาพถ่ายของคนอื่นอีกสองพันล้านคน?
คำตอบคือเราจะมีคู่แข่งอีกสองพันล้านคน
จงทำตัวให้โด่เก่และโดดเด่นเป็นเด็กแนว(ที่ดี)
8.ละเลยความพอดี
เราได้ใช้เงินทองเพชรพลอยและทับทิม
ไปกับการถ่ายภาพมากจนเกินตัวหรือเปล่า?
มันคุ้มกับผลลัพธ์ที่ได้หรือไม่? เ
รากำลังหลอกตัวเองว่านี่คือสิ่งที่คุ้มค่าแล้ว หรือเปล่า?
เราต้องเก็บเงินซื้อกล้องตัวละแสนมาถ่ายหมาที่บ้าน รึเปล่า?
การถ่ายภาพขณะที่โดนเมียบ่น ไม่ใช่เรื่องชวนอภิรมย์
9.ละเลยการเตรียมการที่ดี
จะไปถ่ายวิวสวยๆ ลืมเลนส์ที่เหมาะสม ลืมขาตั้งกล้อง ลืมชาร์ตแบตกล้อง
ลืมยากันยุง ลืมดูว่าฤดูนี้มันมืดเร็วกว่าปรกติหรือเปล่า?
เหล่านี้คือปัจจัยแห่งความล้มเหลว
การเตรียมการที่ดี ช่วยลดความผิดหวังและผิดพลาดได้อย่างดี
10.ไม่คิดจะทำบล็อกซักบล็อก
การมีเว็บไซต์เล็กๆ หรือบล็อกซักบล็อกเป็นของตัวเอง มีแอ็คเค้าท์ใน 500px
มีแอ็คเค้าท์ในFlickr ช่วยให้ชาวโลกรู้จักเราและเข้าถึงเรามากขึ้น
ในฐานะคนถ่ายภาพ
และยังเป็นตัวเลือกที่ดีเวลาเซิร์ชเอนจิ้นค้นหาข้อมูล จะได้เจอเราง่ายๆ
11.ไม่สนใจโซเชี่ยลมีเดีย
โซเชี่ยลมีเดียเป็นทางเลือกที่ดีและง่ายมากที่จะแชร์ผลงานของเราให้โลกได้รับรู้
มีแอคเค้าท์เฟสบุคซักอัน สร้างเพจซักเพจ
เอาไว้สุมหัวคุยกันแบบอินเตอร์แอคทีฟ
เอาไว้ลี้ภัยเวลาเว็บไซต์ประจำเรามีภัยคุกคาม
แต่ระวังจะติดงอมแงมจนลืมออกไปถ่ายรูป
12.โพสต์ภาพหมิ่นเหม่ลงในอินเตอร์เน็ต
หากภาพเราสวยมาก รักมาก หวงมาก กลัวคนแอบเอาไปใช้
หากกลัวเช่นนั้น จงอย่าโพสต์ลงในเว็บที่ไม่มีการรักษาสิทธิของเจ้าของภาพที่ดี
แต่หากอยากโพสต์ให้คนอื่นชื่นชมมากๆ
กลับไปอ่านข้อ 4 และฟ้องเอาค่าเลนส์ให้ได้
13.ชอบเลนส์ไหน ใช้แต่เลนส์นั้น
อย่าใช้เลนส์ที่ชอบอยู่เพียงตัวเดียวหากมีเลนส์อื่นให้ใช้ ลองใช้เลนส์ชนิดอื่น
กับภาพที่กำลังถ่าย ทำให้ได้มุมมองและทัศนมิติที่ต่างออกไป
อย่าติดเลนส์ อย่าให้เลนส์จำกัดจินตนาการ
14.ลืมขาตั้งกล้อง
ข้อนี้แยกออกมา หลายคนที่ถ่ายรูปใหม่ๆอาจจะไม่ชอบใช้มัน คิดว่ามันคือส่วนเกิน
แต่การถ่ายภาพบางประเภท ในบางสภาพแสง ขาตั้งกล้องก็จำเป็นอย่างยิ่ง
ถ้าไม่แน่ใจว่าต้องใช้มันรึเปล่า? จงอย่าคิดเข้าข้างความขี้เกียจว่าคงไม่ได้ใช้
จงพกมันไปด้วย
15.คิดว่าทุกอย่างแก้ไขได้ด้วย โฟโตชอป
โฟโตชอปคือเครื่องมือที่สุดยอดที่สุดในเจ็ดแปดทวีปเรื่องการตกแต่งภาพ
แก้ไขภาพ ลบนั่น ต่อนี้ ปรับสีปรับแสง ปรับนมให้อื๋ม ปรับพุงให้แฟบ
มันแก้ไขตกแต่งได้หลายอย่าง แต่ไม่ใช่ทุกอย่าง
ถ่ายมาให้ดีตั้งแต่เริ่มแรก จะได้ไม่เสียเวลาในการแก้ไขทีหลัง
เอาเวลาในการแก้ไขภาพที่ถ่ายมาไม่ดี ไปกับการเพิ่มความสมบูรณ์แบบให้กับภาพที่ถ่ายมาอย่างดี จะดีกว่า
16.เชื่อว่าเราไม่ต้องการโฟโตชอป
ภาพเกือบทั้งหมดทั้งสิ้นที่เราเห็นในปัจจุบันนี้
ล้วนผ่านการตกแต่งภาพมาทั้งสิ้น ไม่มากก็น้อย
การจบหลังกล้องคือการจบสิ้นกระบวนการถ่ายภาพที่ใช้ความสามารถของกล้องอย่างเต็มที่แล้ว
นั่นเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม แต่มีบางอย่างที่ตัวประมวลผลของกล้องมันทำไม่ได้
ต้องอาศัยโปรแกรมจัดการภาพโดยตรง
ที่มีความสามารถมากกว่าในการประมวลผล
อย่าเกียจคร้านที่จะเรียนรู้โปรอแกรมตกแต่งแก้ไขภาพถ่าย
17.หยุดการแสวงหาความรู้
เมื่อใดก็ตามที่เราคิดว่าเรารู้ทุกสิ่งทุกอย่างในการถ่ายภาพเสียแล้ว
นั่นคือการนับถอยหลัง
สู่ความเสื่อมสลายคล้ายๆกับเลนส์ที่ขึ้นรา คล้ายโดนหมาแทะกล้อง
ไม่มีใครรู้ทุกสิ่ง นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเราจึงสมควรเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่เสมอ
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
ข้อ 18 ถ้าอ่านไม่เข้าใจ ให้ขายกล้องให้คนอื่นไปเลยครับ
เขียนนิทานจบแล้วครับ ส่งแน่ครับ