หัวค่ำวันอังคาร เวลาทุ่มห้านาทีบริเวณสยามสแควร์ มีฝนตกทีจริงควรจะเรียกว่าพายุเข้ามากกว่าฝนตกกระหน่ำ เหมือนควายโมโหหิวน้ำฝนเจิ่งนองพื้น สะท้อนแสงไฟหลากสีดูเหงา และอาร์ตดี เหมือนภาพสีน้ำ ที่ยังวาดไม่เสร็จดีจำได้ว่าครั้งหนึ่ง เราเคยหลบฝนอยู่ในกระท่อมกลางสวนเรา กับหมาสีน้ำตาลอ่อนตัวหนึ่งกลิ่นขนหมาที่เปียกฝน กับคนที่ปากหมาดูเข้ากันดี...เดินผ่านโรงหนังสยามมีคนถ่ายรูปเต็มไปหมดมีดอกไม้ มาวาง เพื่อเป็นการไว้อาลัยคู่รักหลายคู่ อาจจะเคยมาดูหนังด้วยกันที่นี่หลายคน คงงมีความทรงจำดีๆ กับที่นี่เราก็เข้าใจสรรรพสิ่งล้วนเกิดและดับไฟไหม้แล้ว ไฟก็ดับแต่ฝนตกอย่างนี้ ต้องระวังไฟดับ...ช่วงนี้ หลายคนโบกมือลาเพื่อร่วมงานหลายคน ได้ฤกษ์บอกลางานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และเราไม่ควรร่ำสุราจนเกินงามพบแล้วจาก พรากแล้วเจ็บ เป็นเหน็บต้องกินวิตามินบี1...ใครมีเรื่องผี มีประสบการณ์เสียวไส้ ไร้คำอธิบายในทางวิทยาศาสตร์อยากให้ช่วยมาบริจาคให้เป็ดหน่อยครับเพราะเป็ดกำลังเปิดเพจใหม่ในเฟคบุ๊กของตัวเองชื่อ “ ชมรมคนขวัญอ่อนแห่งสยามประเทศ “อยากจะเล่าเรื่องผี อยากจะอ่านเรื่องผีเชิญนะครับ...บล็อกที่สอง ที่เปิดไว้ในเอ็กซ์ทีนยังไม่คืบหน้าเลยครับยังงงๆอยู่กับระบบของเว็บเลยยังไม่นำมาบอกกล่าวตอนนี้ติดแท่กมัธยมวัยหวานของคุณลั่นทมขาวกับน้องปายเอาไว้แถมเป็ดญี่ปุ่นตอนจบอีกอันฮ่ะๆเดี๋ยวจะค่อยๆใช้คืนนะครับ... เวลาทุ่มครึ่ง ฝนยังไม่หยุดตกเคยหลบฝนในป่ากันไหม?ฝนที่ตกในป่าน่ะ เสียงเพราะที่สุดลองถอดเสื้อผ้า แล้วนอนแผ่หราอยู่ตรงนั้นเป็นเนื้อเดียวกับธรรมชาติทำให้รู้สึกอบอุ่น ท่ามกลางสายฝนแต่ระวังขุยมดด้วยนะมดคนไฟ และมดตะนอยนั้นอาจจะทำให้เราบวมได้...เวลาเที่ยงคืน 23 นาทีได้คุยกับเพื่อนคนหนึ่งในเฟชบุ๊คซึ่งมีความเห็นที่ต่างกันในทางการเมืองคนนี้ทีแรกเข้ามาด่าไปๆมาๆ ก็สนทนากันดูปรากฎว่าคุยกันรู้เรื่อง ต่างคน ต่างมีเหตุผลสุดท้ายก็เข้าใจกันต่างคน ต่างก็หวังดีกับประเทศชาติเพียงแต่มองต่างมุมกัน เท่านั้นเอง...เที่ยงคืนครึ่งเริ่มง่วงของีบก่อนนะปล. ว่าจะอัพตั้งแต่เมื่อคืนแต่บล็อกปิดน่ะจ่ะมะรืนนี้ มาเขียนตะพาบน้อยคอยรักกันนะจ๊ะอันนี้ โจทย์ล่ะ"ชายหลังค่อมต่อม ลูกหมากโตโอ้โห ทะเลงามทราม วัยใจโฉดนอนอิงโขดหิน ริมทะเล"ลงนาม เป็ดสวรรค์