ถ้ารถไฟฟ้าบ้านเรามีสายที่ให้บริการสำหรับคนรักสนุกก็ดีซิครับ
แบบเป็นรถไฟฟ้าที่มีรางตีลังกา ควงลงมาจากที่สูง ทิ้งโค้ง
เป็นตัวS น่าสนุกดี

  

เหะ...พี่เป็ดฮับป๊มม....ไมเปงงี้หราพี่...

เรยต้องยืน(ทำหล่อ..)บนรถไฟฟ้า....กลับไปมือเปล่ากานไปเรยทีเดียว
.
.
งานเขียนพี่เป็ดเอนทรี่นี้เรียงลำดับเหตุการณ์ได้เท่มั๊กๆ..เขียนสวยตั้งแต่บรรทัดแรก
ตอนท้าย..คนอ่านจะแอบเห็นภาพชายหนุ่มมอซอ.(.คิลืม...)ป่ายปีนห้องตะเอง
เหมือนลิงน้อยบูร์บูร์...หน้าตาหงอยไปเรยยยค๊าบบบบบ^^
.
.
ทำไม....ไม่หาไม้ไผ่แถวนั้นพี่เป็ด..มันเอามาทำคอปเตอร์ได้น๊า..แหะ แหะ..

ตื่นจากฝันหวาน...เด๋วจาไปนอนต่อแระ...ฝันดีจร้า....

  

  

  

ชอบบรรทัดที่ 3 กะ 4
อ่านแล้ว..ข้อคิดดีค่ะ

สุดท้ายน่าสงสาร
ต้องโจรกรรมห้องตัวเอง

  

ดีนะที่ไอ้ดำมันไม่กัด
ไม่งั้นจะแย่ยิ่งกว่าโจรกรรมห้องตัวเอง

  

  

โธ่ อีโมตัวที่ 23 ไม่ตรงกัน เลยไม่ยิ้มเลย
เปลี่ยนๆๆๆ

  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ท่าน

ตกลงต้องนั่งรถกลับไปนอนที่อ็อฟฟิสเหรอครับ

  

แวะมาทักทายยามเช้าๆค่ะคุณเป็ด เ่มื่อคืนอ่างทองฝนตกมากมาย ทางโน้นเป็นไงบ้างคะ

  

ถ้าเป็นตัวเอง คงต้องขอกรี๊ด..ตั้งแต่ตอนรู้ว่าลืมกุญแจก่อนอ่ะค่ะ

  

ดีจ้าคุณเป็ด

เข้าใจเลยว่าเวลาอะไรไม่เป็นใจแบบนี้
มันช่างเหนื่อยใจเสียนี่กระไร เหมือนสวรรค์
ซ้ำเติมสุดหล่อเลยล่ะค่ะ อุตส่าห์มาถึง
จุดหมายแล้วแต่ดันลืมกุญแจแบบนี้ ...

เฮ้ออออ เป็นเราก็หงุดหงิดงุ่นง่านเหมือนกัน

ปล. เราชอบวิธีคิดนะ ที่ว่าเวลาเรา
เหนื่อยกับอะไรแล้วคิดย้อนกลับไปสมัย
เมืองเราต้องรบราฆ่าฟันสมัยก่อน เราไม่ต้อง
ทำอะไรเลย เหนื่อยก็คงสบายกว่าเหนื่อย
ของคนสมัยก่อนเน๊าะ ...555+

  

..เหตุการณ์ประมาณนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับเราเหมือนกัน
..ทำเอาเซงจิตกันเลยทีเดียว
..เราเลยใช้วิธีทำกุญแจสำรองอีก1 ดอกแล้วหาที่ซ่อนแถวๆหน้าบ้าน 55

  

5555 สมน้ำหน้า
อยากขี้หลงขี้ลืมนัก อย่าใจลอยนักนะ น้องเป็ด

  

ทักทายกันในวันพุธจ้า..

  

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนยังทำงานอยู่เลย

  

น่าสงสารจัง เราก็เคยเป็น อาการอย่างนี้ เข้าใจ เข้าใจ

  

สวัสดีคะ

ถ้าคิดออกตอนอยู่กลางทางก็ดี แต่นี่บังเอิญตอนอยู่กลางทางคิดโน่นคิดนี่ เลยคิดไม่ออกว่าลืมกุญแจบ้าน
สุดท้ายต้องห้อยโหนอีกรอบ

ปอลอ
เมืองหลวงฝนไม่ตกเหรอคะ เมืองคนดี ฝนตกทุกวี่วันไม่มีแดดให้เห็นเลย

  

ทักทายค่ะ

  

เป็นวันที่แสนเศร้าวันหนึ่งทีเดียวนะนั่น..

  

  

ีสวัสดี แวะมาทักทายยนะ

  

แวะมาทักทายค่ะ...
หายไปไหนมาเมื่อวานนี้
อ่ะๆ ๆ

จะบอกน้องยามั้ย...
ถ้าไม่บอกนะ

มีเฮ

  

  

.................................
หายเหนื่อยยังครับนี่
สวัสดียามค่ำครับ

  

  

โซ่เส้นโตที่สุดในชีวิตของผมตอนนี้
เห็นจะัเป็นลูกครับ

  

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะคนขี้ลืม

  

สวัสดีเป็ดคุง
คิดถึงคุณเช่นกัน แต่เรากำลังโกรธ
โกรธตัวเอง โกรธโลก โกรธสังคม โกรธพระเจ้า
เลยไม่อยากมาเยี่ยมใคร เด๋วจะเม้นท์อะไรไม่ถูกหูคุณอีก

ว่าแต่..ไปชวนหาแฟนทำไม คุณรักเดียวใจเดียวจะตาย รึอยากมีกิ๊ก???

เชอะ..ผู้ชาย

  

อ้าว..อ้าว..คุณเป็ด จะหาแฟนใหม่เหรอ มิน่าถึงได้แทบคลานเหมือนเรา
เราคลานเรื่องงานนะ ตัวเองแทบคลานเรื่องอะไรเนี่ย หลายใจระวังเจอดีนะ

  

^^
หุหุ เห็นมั้ยเป็ดคุง มีคนเข้าใจคุณผิด

คุณงานเข้าแล้วล่ะ โดนคุณเปิ้ลดึงหูยานแน่

  

แม่นแล้ว เพราะใจลอยนั่นแหละ

  

555 จี้ซะไม่มี รถไฟลอยฟ้าที่กรุงเทพฯมีแค่ไม่มีสายเองเนาะ แต่สามารถทำให้นักเขียนหลายคนได้เขียนเรื่องราวหลากรสหลายอารมณ์ออกมาไม่ซ้ำกัน พี่ชอบที่คุณเป็ดเขียนถ่ายทอดแทนความรู้สึกของผู้คนได้เนียน/สนุกสุดยอด

เป็ดสวรรค์ขี่จรวดเหรอ? เป็ดดูเหมือนปลาวาฬเนอะ แถมมีสามขาอีก

  

แล้วทำไงล่ะ
กลับไปที่ทำงาน ไปเอากุญแจ
แล้วกลับมาใหม่งั้นหรือคะ

เที่ยวนี้เจ้าดำยังจะจำได้อีกไหมหนอ..

  

ขอบคุณค่ะ คลิปธัญญ่า เพิ่งได้ฟังค่ะ แต่ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง
ของแบบนี้ต้องเจอกับตัวถึงจะรู้ แต่ตอนนี้อยู่แบบเดิมดีกว่า อโหสิกันไป

  

อัพบล็อกเร็วคุณเป็ด

  

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ท่าน

  

ทักทายยามเช้ากับเป็ดสวรรค์ค่ะ

  

สวัสดียามเช้าค่ะ
วันนี้ .. ดี.ไม่ปล่อยโอกาสให้สูญเปล่า
ด้วยการไปเที่ยวเกาะยอ ตามโอกาสที่ได้รับค่ะ

  

ตัวอะไรอะ หน้าคล้ายปลาวาฬ

  

กร๊ากกก...ซกมก คิดภาพออกเลยอ่ะฮ่าๆๆ ว่าเป็นแบบไหนเพราะเค้าก็เป็นปู้หญิงซกมกเหมือนกันอ่ะ เอิ๊ก ๆๆ จะบอกว่ารถเมลล์สายแปดเป็นรถเมลล์ที่เค้ากลัวที่สุดเลยง่ะ มันขับเร็วมาก ๆๆๆ เร็วซะจนไม่กล้าขึ้น ได้ข่าวว่ามันเป้นรถเมลล์ที่ห่วยที่สุดในบรรดารถเมลล์ทั้งหมดด้วยนะ

  

ทักทายเจ้าค่ะ

  

อรติ โลกนาสิกา
ความอิจฉาริษยา ทำให้โลกเสื่อม



ระยะนี้ เดินสาย..ตา..หลอด..ค่ะ
เดินสาย..หาหมอ+ทำฟัน
เดินสาย...เรื่องงานแต่งลูกสาว

แต่ก็ยังคิดถึงกันอยู่เสมอ..นะคะ

.....................

ทำไมสัตว์ในจินตนาการ..หม่ำน้ำอ้อย..เริ่ดจริง ๆ

ปอป้า ชอบที่คุณเป็ดปลอบใจตะเอง..อ่ะ
พม่าล้อมกรุง บรรพบุรุษลำบากยิ่งกว่านี้...อืมมม..คิดได้เจ๋ง
...บรรเจิด...

  

ซาหวัดดี วันพฤหัสค๊า

ประชุม ประชาชี งานเดินกันไม๊ค๊ะเนี่ย อิอิ

  

พี่เป็ดดีขึ้นหรือยังคะ
เป็นยังไงบ้าง..

แต่คงหายแล้ว
เพราะอัพบล็อกแล้วนี่นา

พักผ่อนมากๆ
อย่าดื่มน้ำเย็นนะคะ...
ด้วยความห่วงใย
จากน้องยาจ้ะ

  

สวัสดีตอนบ่ายครับ

เป็นเรื่องราว หักมุมเลยนะครับเนี๊ย

  

..วันนี้เป็ดไปเล่นน้ำที่ไหนเนี่ย
ไม่มาอัพบล๊อก

  

แวะเอไอติมมาฝากจ้า