เพื่อนพ้องน้องพี่ที่รักครับ ผมกลับมาแล้วนะครับอันที่จริงก็กลับมาถึง ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้วล่ะครับลงจากรถทัวร์ สายกรุงเทพฯ ปลายทางบ้านแพงลงมาพร้อมกับอาการเมากรนครับตาลุงคนที่นั่งข้างๆ เป็นมนุษย์ที่กรนได้อย่างระทึกใจเหลือเกินถัดไปข้างหน้าสองสามเบาะ รู้สึกจะเป็นกองหนุนของตาลุงนี่อีกทีนั่นก็เป็นมนุษย์ชอบกรนเหมือนกันรู้สึกว่าตัวเบาโหวงตอนลงรถ เพราะนอนไม่หลับเลยตลอดการเดินทางมันน่าจะจัดโซนปลอดเสียง สำหรับคนนอนกรนไว้แยกต่างหากไม่งั้นอาจจะต้องถามคนที่มานั่งข้างๆ “ ว่าพี่กรนไหม? ถ้ากรนก็เลิกกัน...ขาไปนั้นยิ่งหนักหนาเพราะเจอกับรถปรับอากาศชั้นหนึ่ง แบบโกโรโกโสที่สุดในตั๋วบอกเป็นรถ VIP น่าจะย่อมาจาก วุ๊ย ไอ้เปรต ก็ได้นะเริ่มจากแอร์ภายในรถ ที่ต้องลุ้นทุกครั้ง เวลารถสะเทือนต้องลุ้น ว่ามันจะตกลงมาทับหัวไอ้คนที่นั่งข้างล่างนั่นไหม?เพราะสภาพของมัน คือน็อตที่ยึดหลุดออกมาแล้ว ประมาณครึ่งหนึ่งต่อมาเป็นห้องน้ำ ที่โคตรจะไม่เก็บกลิ่นใครเข้าไปขี้ไปเยี่ยวได้กลิ่นมันทุกโมเลกุลเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ไอ้คนนั่งข้างหลัง ดันท้องเสียยิ่งไปกว่านั้น มันดันไม่รู้รึไงนะ ว่าบนรถสาธารณะ เขาห้ามดูดบุหรี่?กลิ่นบุหรี่ ผสมกลิ่นอาจมรู้สึกเหมือนตัวเองโดนจองจำ อยู่ในนรกขุมย่อยๆ ยังไงก็ไม่รู้...กลับไปถึงบ้าน แม่ถาม “ ไม่สบายเหรอลูก ตัวเหลืองเชียว? “จะบอกแม่ว่าไงดี ว่าที่จริง มันคือผลข้างเคียงจากการนั่งดมขี้มาตลอดคืนครับแม่เฮ้อ.....ที่บ้านแดดร้อนอาจจะเป็นเพราะบ้านเราอยู่ที่ราบสูงเลยอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์กว่ากรุงเทพฯหน่อยไอ้เราก็ทำตัวเป็นไอ้หนุ่มภูธรเต็มขั้นคลุกขี้โคลน วิ่งเล่นกับควาย ตากแดดตากลมแบบไม่ห่วงเป็นสิวกันเลยทีเดียวผลลัพธ์ก็คือตัวดำเมี่ยม ลักษณะใกล้เคียงกับนิโกรชายแดนมากๆ...วันต่อมา รู้สึกแสบหนังตัวเองมากทรมาน เหมือนโดนไฟลวกสะใจดี...ที่บ้าน อบอุ่นน้องตัวโตขึ้นมากแม่กับพ่อ ดูแก่ลงนิดหน่อยพ่อกับแม่ เกิดห่างกันวันเดียวเลยไม่เห็นความแตกต่างกันมากพ่อฟันเหยินขึ้นนิดหน่อยเรางง?แก่แล้ว ต้องฟันเหยินขึ้นเหรอ?...ใครก็ได้ ช่วยเขียนหนังสือซักเล่มแล้วตั้งชื่อว่า “ คู่มือการง้อผู้หญิงอย่างย่อ “เอาไว้สำหรับใครบางคน ที่มีคนรักเป็นสาวขี้งอน...ยังไงก็ตาม ช่วงนี้ยังไม่ได้ไปตอบคอมเม้นต์ของเอนทรี่ที่แล้วนะครับติดเอาไว้ก่อนปิดท้ายเอนทรี่นี้ด้วยเป็ดนี่ยะสุภาษิตนะครับ“ จงอย่าโอบกอดความเศร้า ด้วยความเศร้า “มอบให้ใครบางคน ที่มีชีวิตเศร้านะครับชั้นจะโอบกอดเธอ ด้วยความรัก และขนเป็ดนะฮะจุ๊บุๆ...ลงนามเป็ดสวรรค์ ดำปิ๊ดปี๋โย่วๆศรี...ปอลิงกังจ้าอย่าลืมส่งการบ้านตะพาบน้อยคอยรักกันนะจ๊ะโจทย์มีดังนี้เจ้าข้าให้ทุกคน เขียนเกี่ยวกับ“ ดาวลูกไก่ บ้านบนเนินเขา และ บทสนทนาในค่ำคืนหนึ่งระหว่างบารัค โอบาม่า กับมนุษย์ต่างดาว “อัพบล็อกกันอีกที วันพืชมงคลที่ 13 พฤษภาคมนี้ นะครับ
โจทย์ตะพาบงวดนี้ น่ารักน่าลุ้นดีแฮะ...จากบล็อก ... ปกติค่อนข้างสงบเสงี่ยมครับ ไม่ชอบเถียงกับใคร...เว้นแต่ เคยโดนราวีถึงบล็อกก็ ปรอทแตกเหมือนกัน
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
เข้าท่าดีนะพี่เป็ด วันนี้เราฮาไม่ค่อยจะออก
แต่แวะมาบอกว่าคิดถึงนะ ไปเสียหลายวัน
ฝันดีนะพี่