วันนี้ฉัน จะอัพบล็อก เป็นบทกลอนเป็นท่อนท่อน เหมือนหนอนน้อย ค่อยไต่ตักอาจจะอ่าน สะดุดบ้าง ไม่เนียนนักเพราะสำลัก กลอนป่า พาพล่างง...โอ้ปีนี้ เมืองไทยท่าจะแล้งท่าจะแห้ง กรอบกรุบ เดินขรุบขริบใครมีน้ำ ต้องใช้กัน แบบงุบงิบแบบขมิบ จิบไว้ ไม่ให้เปลือง..ฉันชำเลือง เมียงมอง ที่คีย์บอร์ดพระเจ้าจอร์จ ตูจะเขียน อะไรหว่าก็วันนี้ มันช่างแสน ธรรมดาก็เจอหมา ตัวดำ ตัวเดิมเดิมมันให้ฉัน ป้อนขนม โอริโอ้หมาตัวโต โอริโอ้ แผ่นกลมดิกมันส่ายหาง ส่ายหัว รัวดุ๊กดิ๊กฉันหัวเราะ คิกคิก เพราะหัวมันจากนั้นฉัน ขึ้นรถเมล์ ไปทำงานฉันลนลาน เพราะตื่นสาย และบ่ายจัดเห็นคนขับ รถเมล์ ทำฟึดฟัดอยากจะกัด คนขับรถ คันหน้าเราพอดีกว่า เล่าเรื่องงาน มันน่าเบื่อแล้วจะเหลือ อะไร ให้เล่าหว่าเล่าเรื่อง พรรคการเมือง ก็ระอาหาสัจจา ไม่มี ในหมู่มวลเห็นเขาถก เถียงท้วง เรื่องตัวบทอยากจะปลด ตรวนหนา เส้นโตใหญ่เผื่อเลือกตั้ง คราวหน้า นี้ยังไงจะได้ถูก ได้ใจ ไปได้ดีฉันเห็นแล้ว หมั่นไส้และหงุดหงิดอยากไล่ขวิด เอ็งจังเลย นะพับผ่าประชาชน หม่นหมอง นองน้ำตาพวกเอ็งพา กันแก่ง แย่งเอาดีเอ๊ะชักเครียด เกินไป แล้วนะเนี่ยเดี๋ยวจะเสีย อมยิ้ม กรุ้มกริ่มหรอกกลับมาเขียน แบบเดิม แบบกิ๊กก๊อกใครก็ว่า ก็บอก ว่าฮาดีอันที่จริง ฉันเป็นคน เงียบเงียบนะไม่เอะอะ มะเทิ่ง ระเริงใหญ่แต่ถ้าได้ คุยกัน นานนานไปจะเข้าใจ ว่าฉันเพี้ยน เนียนจริงจริงนั่งมองซ้าย มองขวา ตาหลั่กเหลือกยากจะเลือก อะไร พิมพ์ให้อ่านเนื่องจากตา ของฉัน มันอู้งาน ชวนให้ ทรมาน ดีจริงเอยเอ๊ะเอยแล้ว นึกว่ากลอน คงจะจบนึกว่าครบ บาทบท คงหมดติ่งฮ่าฮ่านี่ มันกลอนป่า บ้าจริงจริงยังมีติ่ง ต่อไป อีกนิดนึงฉันจะบอก เรื่องโครงการ ตะพาบป่าตอนนี้ท่าน เฮียก๋า กลับมาใหม่หลังจากเจ้า หมิงหมิง ไข้หลีไปตอนนี้ไง จะตั้งโจทย์ มาโพสต์กันลิงค์โครงการ อยู่ข้างขวา มือของท่านลองไปอ่าน ช่วยพินิจ ว่าคิดเห็นโจทย์ที่ว่า ครานี้ ไม่ยากเย็นคงได้เห็น ตะพาบ โดยทั่วกันเอาล่ะนะ คราวนี้ จะจบแล้วคุณพ่อแก้ว แม่แก้ว ช่วยถึงฝั่งด้นกลอนมา จนเก้าอี้ เริ่มจะพังคงเอวัง จบลง ตรงนี้เอย------------------------------ลงชื่อไว้ เป็นหลักฐานเป็ดน้อย คอยรักไม่กินผัก แต่ชอบกินของหวานหวานเป็นลม เอายาดมให้มันเร็ว (?)เฮ้ย!!..เขามีแต่ขมเป็นยาฉึ่งโป๊ะ (เสียงกลอง)28 - 01 -10