วันศุกร์ค่อนท้าย เกือบปลายเดือนกรกฎาคม

เวลาเที่ยงคืนตรงเหม็ง

นั่งดูข่าว

มีข่าวการเมือง เพื่อไทยกับประชาธิปัตย์

แข่งกันหาเสียงเลือกตั้งซ่อมกรุงเทพเขตหก

เข้มข้นเชียว







.

.

.





เมื่อคืน เปรี้ยวใจหายงอนแล้ว

เหมือนจะรู้ ว่าถ้าเกินสองวัน

เป็ดน้อย จะกลายร่าง เป็นแมงตับเต่ายักษ์

ออกไปถล่มโตเกียว จากนั้นก็จะโดนขบวนการห้าสีปราบ

นอนตายสลายร่างแว้บๆ

แล้วเสาร์อาทิตย์ต่อมา เมืองโตเกียว ก็จะกลับมามีตึกมากมายดังเดิม

นับว่าญี่ปุ่น มีเทคโนโลยีการก่อสร้างที่สูงส่งมาก

รองจากการผลิตหนังดีวีดีขาวดำอ่ะนะ

ง่าๆๆ



.

.

.





เปิดเพลงเก่าๆขึ้นมาฟัง

เจอเพลงแสงจันทร์ของมาลีฮวนน่า อยู่รวมกับ Wake Up ของ Korn

เพลงแรก ฟังแล้ว คิดถึงตอนฝึกทหารใหม่ๆ

ที่กองพัน ชอบเปิดเพลงนี้ เป็นการทดสอบความอดทนของจิตใจ

ตอนนั้น เราก็เพิ่งโดนหักอกมาหมาดๆ

ฟังแล้ว เรียกว่า แทบอยากจะหอนเลยทีเดียว ฮ่าๆ



เพลงที่สอง ฟังแล้วคิดถึงป้อมจราจรของตำรวจ แถวๆประตูน้ำ

และขนมบัว

?



.

.

.







ตอนกลางวัน คุยกับชายชาวอินเดียพร้อมกันหกคน

ฮาดี เพราะสำเนียงภาษาอังกฤษที่โคตรจะต่างกัน

พูดไปขำไป เมากลิ่นเครื่องเทศ ที่ซึมออกมาจากตัวอาบังด้วย

จับมือสามัคคีแล้วจากกัน

ก่อนจาก ยังแอบนึกถึงเดี่ยวแปดของอุดมแต้

นึกถึงภาพอาบัง คลุมโสร่งนั่งปล่อยโรตีข้างทาง

เราแอบยิ้มลับหลัง



.

.

.





ตอนเช้า ขณะเดินทางไปทำงาน

เจอคนขายเขียง

เขียงถูกบรรทุกมาบนรถเข็น

เข็นรถเข็น ขายเขียง

เห็นแล้วให้นึกสงสัย เขาจะขายเขียงได้กี่อัน

ท่ามกลางกระแสแฟชั่นอันเชี่ยวกรากของสยามสแควร์?



ที่ประตูน้ำ ก็มีคนขายสายยกทรง

อยากรู้มานานแล้ว สายยกทรงมันขาดบ่อย?

หรือว่าเปลี่ยนสายใหม่ เพื่อเพิ่มสเน่ห์?

เพิ่มสีสันให้ไหล่หรอ?



หยุมหยิมจัง





.

.

.





มีคนทักหลายคน ว่าเราในบล็อก กับในเฟคบุ๊ค

เป็นคนละคนกัน

บางครั้งเราก็สงสัยนะ

ว่าคนที่อยู่ในนั้น เป็นใครกันหว่า?

ฮ่าๆ

ฝันหวานนะเป็ด





.

.

.





ลงนาม

เป็ดสวรรค์

ฉันนั่งดูตระเวนข่าว หยุดยาวกันแล้วเอย