สี เ ท า . . . อี ฟ . .แ ล ะ ชี วิ ต . . .
ตื่นมาตอนเช้า เจอกับสีเทาๆบนท้องฟ้า
เป็นสีเทาของก้อนเมฆฝน ปลายเดือนธันวาคม
ลมพัดแรงมาสองสามวันแล้ว
เดินออกไปรับลมริมระเบียง
ผมยาวๆ ปลิวไสว รู้สึกเหมือนพระเอกมิวสิค
.
.
วันท้ายๆของปี หลายคนเดินทางกลับภูมิลำเนา
กลับบ้าน หลังจากตรากตรำกับชีวิตนอกบ้านมาทั้งปี
บางคนถือโอกาสออกเดินทางท่องเที่ยว
เป็นการให้รางวัลกับชีวิต
ไปฟังเสียงนกร้อง แทนเสียงบีบแตรของรถรา
ไปฟังเสียงน้ำตก แทนเสียงน้ำ ในท่อระบายน้ำ
เราไม่ได้ทำทั้งสองอย่าง
รู้สึกหดเหี่ยวกับชีวิตจัง
.
.
มีการประเมินผลงานกันในช่วงนี้
ใครบางคน ให้เราประเมินใครอีกคน
จะผ่านการประเมินไหมนะ?
เธอคนนั้น...
ขอให้ผ่านนะครับ.
.
.
.
ซื้อหนังสือของคุณวินทร์มาอ่าน
กะจะอ่าน หลังจากอ่านฮิกาซีนจบ
ฮิกาซีน เท่าที่อ่าน มุกมันยังไม่เข้าตับจังๆ
ยังแป้กๆอยู่ เรารู้สึกอย่างนั้น แต่ยังอ่านไม่จบนะ
สาระก็มี นับว่าโอเคอยู่
.
.
.
ช่วงนี้ ของปีวานซืน
เราอุ้มน้องผู้หญิงคนหนึ่งลงจากสถานีรถไฟฟ้าอนุสาวรีย์
หลังจากเธอเป็นลมและชักเกร็งอย่างไม่บอกไม่กล่าว
รู้สึกจะชื่อน้องอีฟ เป็นนักศึกษาแพทย์ อยู่แถวนั้น
อุ้มลงมาห้องพยาบาลของรถไฟฟ้า ปฐมพยาบาลเบื้องต้น
น้องก็ยังไม่หยุดเกร็งแถมยังกรีดร้องเหมือนดูคอนเสิร์ตพี่เบิร์ด
เลยอุ้มไปโรงบาลราชวิถี ที่อยู่ใกล้ๆ
ไปโวยวายกับหมอ ที่ไม่ยอมมาดูดำดูดี
หมอน้อย เพราะเป็นช่วงวันหยุดปีใหม่
น้องกุมมือ แถมยังจ้องหน้าเราอย่างประมาณว่า
ฉันจะจำหน้าแกไว้ ถ้าฉันเป็นอะไรไป ฉันจะแอบมาเข้าฝันแก
แต่วันรุ่งขึ้น น้องก็โทรมา บอกไม่เป็นไรแล้ว
จากนั้น ก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
.
.
.
วันนี้เป็นวันที่ค่อนข้างเศร้า
เพราะมีสัญญาณแห่งการลาจาก
และการเปลี่ยนแปลง อันไม่พึงประสงค์
ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้ เสมอๆ
ไม่มีใคร ยิ้มได้ทุกวัน
.
.
.
---------------------------
ลงนาม
เป็ด
29 -12 -09