วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553หกโมงเย็น สามสิบสามนาทีวันนี้ทั้งวัน แดดไม่ตกถึงพื้นเลยเหล่าเชื้อโรค แบคทีเรีย จุลชีพผู้ไม่นิยมแสงแดดทั้งหลายคงจะพากันดีใจ แตกหน่อขยายพันธุ์กันใหญ่จะว่าไป ก็น่าสงสัยว่า จุลินทรีย์ มันมีความรู้สึกดีใจรึเปล่า?มันอกหักเป็นไหม ?ไข้หวัดธรรมดา ไปหลงรักไข้หวัดเอชไฟว์เอ็นวันแล้วจะเกิดตำนานรักข้ามชนชั้นหรือเปล่า?คงต้องนำไปถกเถียงและหาข้อสรุปกันในวงการพระเครื่องไทยต่อไป...เราว่าเสน่ห์อย่างหนึ่งของหน้าฝนก็คือกลิ่นเราจะได้กลิ่นต่างๆชัดขึ้นกลิ่นหมูปิ้งข้างทาง กลิ่นไอเสียจากรถ กลิ่นหมาตากฝนกลิ่นผิวถนนชื้นๆ กลิ่นหญ้าที่เปียกฝน กลิ่นแผ่นหลังของคนแต่ถ้าอยู่ชนบท หรือบนภูเขากลิ่นของหน้าฝน จะน่าดมกว่านี้มากๆ( ทำไมฟันของนักข่าวทีวีไทย น่ากลัวขนาดนี้? อืยย..)...พรุ่งนี้ จะปิดรับสมัครโครงการประกวดบล็อกประจำปีนี้แล้วนะจ๊ะใครยังไม่สมัคร ก็ไปสมัครเสียนะใครเตรียมตัวเตรียมใจจะโหวตให้เป็ดน้อยบ้างก็เตรียมคีย์บอร์ดให้ดี เตรียมจอคอมพ์ให้พร้อมเป็ดลงสมัครสาขาขำขันสาขาเดียว เดียวดายใต้ฟ้ากว้างเปิดโหวตวันที่ 25 นี้นะจ๊ะ เธอจ๋า... มีเรื่องชวนดราม่ากับเปรี้ยวใจนิดหน่อยเป็นความแตกต่างระหว่างคนสองคน ที่ก่อให้เกิดปัญหาปัญหา มีไว้แก้แก้ไม่ได้ ก็แพ้ ถ้าไม่อยากแพ้ก็ต้องสู้ ถ้าจะสู้ ก็ต้องบู๊ถ้าไม่บู๊ ก็ต้องบุ๋น ถ้าอยากบุ๋นต้องกินหมูตุ๋นหมูตุ๋นที่ดี ต้องทำจากหมูขุน ที่เลี้ยงด้วยเม็ดขนุนนะเออพี่ขอโทษนะ...เมื่อเช้านี้ตื่นสาย รีบมาทำงาน จนไม่ได้แวะร้านป้าแหลมโภชนากะจะมาหาอะไรกินแถวที่ทำงานลืมไป ว่ามันเป็นวันจันทร์ วันจันทร์ ไม่มีของขายริมฟุตบาธจุดประสงค์ของการห้ามขายของวันจันทร์ คือเจ้าหน้าที่ จะล้างถนนแต่เจ้าหน้าที่ของทีนี่ ทั้งห้ามขายของ และก็ไม่มาล้างถนนสรุปว่า ไม่มีของกิน และถนนก็ยังมันแววเหมือนเดิมกะจะร้องรียนนายกฯ ก็ดูท่าจะพึ่งไม่ได้เราคงต้องหิวมาม่าผัดเจ้าประจำไปหนึ่งวันเต็มๆโถ..สงสารตัวเองจัง...สี่ทุ่ม ยี่สิบห้านาทีฝนตกไม่มีเสียงกบเขียดร้องอีกตามเคยมันคงจะหลับกันหมดแล้วพวกมันนอนหลับกันยังไง? นอนท่าไหนนะ?นอนเอามือซุกเป้าเหมือนเรารึเปล่า?...“ ทุกครั้งที่ฉันภาวนา ขอพรจากพระผู้เป็นเจ้าฉันก็ภาวนา ให้พระผู้เป็นเจ้ามีอยู่จริงด้วย “ลงนามเป็ดสวรรค์
กบเขียดมันนอนท่าไหนกันนะ ฮี่ๆๆๆ
อัพไว ตามเม้นมะทันเรยง่ะคุณเปดดดดดดดดดดด ฮาๆๆๆๆๆๆ