วันอังคารที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2553ท้องฟ้าสีทึบทึม ครึ้มคำราม คล้ายหยดน้ำจะร่วงพรูในจินตนาการของผู้ชายเพี้ยนๆ คนหนึ่งหยดน้ำฝน เกิดจากเมฆอ่อนหัด ลอยสูงขึ้นไปบนฟ้าแล้วเกิดความขลาดกลัว มันกลัวความสูง จนฉี่ราดลงมารดราดพื้นดิน จนชุมแฉะเราชอบก้อนเมฆ มันทำให้ท้องฟ้า ดูไม่แห้งแล้งจนเกินไปก้อนเมฆดูยิ่งใหญ่ แต่บางเบา ซึมซับได้มากเป็นพิเศษไม่หวั่น แม้วันมามากฉึ่งโป๊ะ!!ปรบมือให้ชายผู้นี้ด้วยครับ ท่านผู้ชมครับ...ฟ้าอึนๆแบบนี้ เหมาะแก่การนั่งหาวเป็นที่สุดการหาว เกิดจากสมองได้ประมวลผลแล้วว่าสภาพแวดล้อมที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นตกใจ หรือสมควรจะพิศมัยเอาซะเลยฉะนั้น จะมีอะไรสมควรไปกว่าการพักผ่อนเอาแรงล่ะสมองว่ามาดังนั้นเราก็นั่งหาว ในที่ทำงาน โหวกๆสมองประท้วง ว่าทำไม ไม่ยอมนอนล่ะ?ฉันสั่งให้แกหาวอยู่เนี่ย แปลว่าต้องนอน ไม่เข้าใจหรือไง?บางทีสมอง มันก็ไม่เข้าใจเรามันเป็นเพียงก้อนไขมันเหลวๆ แหยะๆซึ่งเราขาดมัน ก็ไม่ได้ เดี๋ยวโง่ลองเคาะหัวตัวเองดู ดังปุๆไม่แน่ใจ ว่าในนั้น ยังมีสมองอยู่หรือเปล่า?ว่างๆ ต้องไปให้หมอตรวจดูหมอ: “เอ่อ คุณไม่มีสมองมาตั้งแต่เกิดแล้วครับ เสียใจด้วย “เรา : “ แล้วในนี้ มีอะไรครับหมอ? “หมอ : ไข่จิ้งเหลนครับ ในหัวคุณ มีแต่ไข่จิ้งเหลน เต็มไปหมด “เรา : “ ขอส้มตำไก่หลน สองชุด โอ้เยๆ “...ความจริง เรายังคงเศร้า แบบต่อเนื่องนี่กำลังเศร้าอยู่เลยนะ จริงๆ สาบานได้แต่คนอย่างไอ้ปื้ด ไม่เคยเศร้านานนักจะไม่ปล่อยให้มันกัดกินเครื่องในของไอ้ปื้ดนานจนเกินควรเมื่อเรากำลังเศร้า วิธีจัดการกับความเศร้า นั่นก็คือ การหันไปหาสิ่งที่ทำให้รื่นเริงสำหรับผู้ชายประหลาดอย่างเรามันก็คือการอ่านหนังสือ ท่องสูตรคูณ เขียนหนังสือ แต่งเพลงห่ามๆร้องเพลงโหดๆ และปลอมตัวเป็นเสี่ยแม้ว...นั่งเชียร์ญี่ปุ่น แข่งแย่งบอลกับปารากวัยเรื่องตลกก็คือ ทีวีของโต๊ะสนุ๊กข้างล่างมันจะประมวลผลช้ากว่าทีวีเรา ประมาณสิบกว่าวิจังหวะไหน ทีมไหนยิงเข้า เราจะเฮก่อนข้างล่างเสมอทำให้ข้างล่าง เสียอารมณ์ไปพอสมควรฮ่าๆๆตอนนี้ พยายามจะไม่เฮ เห็นใจคนกำลังลุ้นอะเนอะ... “ ข้าพเจ้ารู้จักบทกวี ร้อยบาท พันบทแต่หาได้มีแม้สักบทบาท ซึ่งจะพอบรรยายความโศกของข้าพเจ้าข้าพเจ้ารู้จักบทเพลงเป็นพันหมื่นเพลงแต่หาได้มีเพลงใด ซึ่งจะถ่ายทอดความทุกข์ของข้าพเจ้าญี่ปุ่นดวลลูกโทษ พี่น้องเอ๋ยมาลุ้นกันเร้วววววววป่อย ป่อย ป่อย “...ลงนามเป็ดสวรรค์ตัวเดิม นั่นแลปล. พวกคุณทำดีที่สุดแล้ว ญี่ปุ่นเราจะขอนิยม น้องมิยาบิ ต่อไปคิมุจิฮ้า
เกือบจะได้เข้ารอบอยู่แล้วเชียว
ปายอ่ะลุ้นจนเกรง...เกรงจะแพ้อ่ะ
แพ้เจง ๆ ด้วย เฮ้อ!