วันนี้บล๊อคคุณเป็ดเศร้าจังเลยค่ะ
เพลงประกอปก็เศร้ามากกกกกกกก

  

เห็นด้วยมากๆ เพราะแป้งก็ชอบฟังเพลงอินดี้ เพื่อนแป้งที่เคยอินดี้ๆตอนนี้ยังหักเหตัวเองไปสตริงได้ แต่แป้งก็ชอบแหวกแนวนะคุณเป็ดแหวกไปฟัง ชิมิๆ 5555

จะว่าไปก้อน่าคิด ขนาดพี่ดี้ยังถอดใจ จะว่าต้องทำใจเลยค่ะเพราะคนไทยมักจะขี้หวั่นไหวชอบหวั่นใจโอนเอน บ้าอะไรก็บ้ามั่งโดยที่ยังหาจุดยืนตัวเองไม่ได้ น้อยคนนักที่จะรักตัวเองและชอบในสิ่งที่ตัวชอบจากเบื้องลึกจริงๆ

โคตรดีใจ (ใช้คำแรงไปมั้ยนี่ ฮี่ๆ) ที่บอกว่าโคตร จะบอกว่าโคตรดีใจที่โลกออนไลน์ทำให้เจอเพื่อนดีๆที่ไม่ขี้หวั่นไหวไปตามสังคมไทย ไม่ได้บอกว่าไม่ดีหรอกเนอะ แต่แป้งว่า คนสมัยนี้มีความไม่เป็นตัวเองกันเยอะ.. ไม่พิมยาวๆละเดี๋ยวคุณเป็ดจะเบื่อ 5555 เอาเป็นว่า

วันนี้บล็อกนี้เศร้าจริงๆนะ เศร้าเพราะเพลงที่แป้งก็เคยฟังค่ะ ^_^
เพลงที่ทำให้แป้งเคยร้องไห้เพราะความรักเมื่อหกเดือนก่อน...มันตรงกับชีวิตตอนนั้นจริงๆ T____T

  

สวัสดีคุณเป็ด
ตามมาฟังเพลง เลิกกัน แต่เรายังไม่เลิกเขียนบล็อกเนอะ อิอิ
เพิ่งทราบว่า คุณดี้ นิติพงษ์ โบกมือลาเขียนเพลง จริงอ๊ะ
น่าเสียดายมั่กๆๆๆๆ ชอบเพลงคุณดี้สมัยก่อนมากเลยค่ะ

  

วันนี้ไม่มีบอล แต่ทางสถานี เอา แรมโบ้ มาฉายให้ดู ตั้ง สี่ภาค จำใจต้องดู เพราะขี้เกียจเปลี่ยนช่อง กะว่าจะเข้านอน เลยแว๊บมาดูคุณเป็ด พอได้ฟังเพลง ไปไม่ถูกเลยเรา ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อ เพราะทีวี กับ เพลงที่ได้ยิน มันขัดกันเหลือเกิน555 ปล. แต่ก็เห็นด้วยอย่างที่คุณบอก เสียดาย นักแต่งเพลงดีๆ เนาะ