วันจันทร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553ลมพัดแรง กระทบสรรพสิ่ง ซึ่งส่งเสียงออกมาแตกต่างกันไปลมกระทบใบไม้ เสียงดังซูซ่ากระทบถุงพลาสติก ส่งเสียงแถ่กๆพัดกระทบหมู เสียงดัง ฉรึ่ดๆพัดกระทบขนแมว เสียงดัง ฟริๆลองฟังดูใกล้ๆสิมีเสียงจริงๆนะ...วันนี้มีเมล์แจ้งมาทางเอ้าท์ลุค เอ็กเพรชว่าวันที่ 23 นี้ เราต้องถูกส่งเข้าไปอบรมในหลักสูตรเกี่ยวกับการบริหารงานให้มีประสิทธิภาพและการมองโลกในแง่บวกเป็นหลักสูตรที่ค่อนข้างถูกใจ และคิดว่า จะได้นำมาประยุกต์ใช้ในการตำส้มตำให้อร่อยขึ้นก็ดีนะ เผื่อจะได้มองโลกในแง่ดีขึ้นมาอีกหน่อยต้องดึงลิ้นชักอีกลิ้นหนึ่ง ออกมาใช้ อีกแล้วลิ้นชัก ที่บรรจุกระบวนการทางความคิดอีกแบบหนึ่งในนั้น มีหัวปลาดุกถูกซ่อนไว้ด้วยนะฮิๆ...ช่วงนี้ มีเนื้อเพลงท่อนหนึ่งมันติดอยู่ในหัว ว่างๆเมื่อไหร่เป็นดังขึ้นมาโลดเพลงท่อนนั้นร้องว่า“ เมื่อตะวัน ลับแสง ไปจากขอบฟ้าเสียงเพลงลา แว่วมากับสายลมกาสะลอง ล่องลอย บิดพริ้วไปตามลมลมความฝัน พัดไป ไกล จากบ้าน “เป็นเพลงที่ลานนาร้อง ชื่อเพลง กาสะลองเราไม่เคยเห็นกาสะลองแต่รู้สึกชอบชื่อมันแปลว่าอะไรนะ? กาสะลองน่ะ?...ตั้งแต่ก่อนไปญี่ปุ่น งานค่อนข้างยุ่งงานก็เลยกลายเป็นข้ออ้าง ในการไม่ออกกำลังกายในตอนเช้าตอนนี้ก็เกือบเดือนเข้าไปแล้วตั้งใจว่าจะกลับมาออกกำลังกาย ตอนเจ็ดโมงครึ่งทุกเช้าเหมือนที่เคยทำ เพราะมองดูนมตัวเองตอนนี้ชักเริ่มยานแระอี๋..ไอ้หนุ่มนมยานโตงเตง โตงเตง...ลองมองดูหัวนมตัวเองรู้สึกเขินอายนิดหน่อยเห็นมันมีขนอยู่เส้นหนึ่งทะลึ่งมาขึ้นตรงนี้ทำไมมันมาขึ้นตรงนี้นะ?แล้วทำหัวนมฉันดำ?ทำไมผู้หญิงหัวนมชมพู?ต้องกินเยนตาโฟเยอะๆหรือเปล่า?อืมมมมม?ช่างเถอะ คำถามอีโรติคเหลือเกิน...พูดถึงเรื่องนมมันก็เกิดคำถามขึ้นในต่อมหมวกไตว่า“ผู้ชาย จะจีบผู้หญิง โดยที่ไม่หวังจิ้มได้ไหม?ถ้าไม่ได้ แล้วความสัมพันทางกายและความผูกพันทางใจมันควรจะมีสัดส่วนอย่างละเท่าไหร่?รักกับใคร่ ไซร้กับซึ้ง มากน้อยแค่ไหนจึงจะดี? “ในสังคมที่สื่อโหมโฆษณา ว่าต้องผิวพรรณสีนั้นต้องเอวกิ่วขนาดนี้ โดยกินเครื่องดื่ม อันโน้นถึงจะเรียกว่าสวยจะเห็นว่า ไม่มีโฆษณาชิ้นไหน ที่มุ่งเน้นคุณค่าของผู้หญิงที่มาจากจิตใจภายใน ในฐานะมนุษย์คนหนึ่งและนั่นก็แปลว่า ไม่มีปัจจัยปรุงแต่งภายนอกชนิดใด ที่จะปรุงแต่ง สิ่งที่อยู่ภายในได้ตรงกันข้าม ปัจจัยเหล่านั้น นั่นแหละจะกลายเป็นเครื่องบดบังคุณค่าที่แท้จริงภายในตัวของผู้หญิงเอง..หากค่านิยมของสังคมในปัจจุบันมุ่งเน้นกันที่ความสวยและผู้หญิง ก็พยายามวิ่งตามค่านิยมนั้นมุ่งแต่จะเสนอ ว่าตัวเองสวยมันก็ไม่แปลก ที่ความสวยนั้น จะกระตุ้นสัญชาตญาณของเพศผู้ในตัวผู้ชายมากกว่าจิตใจ ซึ่งจิตใจเป็นส่วนที่ละเอียดกว่าเพราะแท้จริง กายเราเป็นของหยาบ ย่อมกระทบแต่เพียงอารมณ์อันหยาบ..หากเธอเสนอว่าข้อดีของเธอ คือก้นที่งอนได้รูปขาเรียวปานท่อนข้าวหลามคิ้วโก่งปานรุ้งกินน้ำนมบึ้มเท่าแตงโมเมืองจันทร์ก็ไม่แปลก ที่ผู้ชายจะมองเห็นสิ่งที่เธอนำเสนอให้เด่นนั้นว่าน่าครอบครองและลิ้มลอง..คำถามก็คือ “ แล้วผู้หญิงไม่ควรทำอย่างนั้นหรือ? “เราว่าในความคิดผู้หญิง เธอคงคิดจะใช้สิ่งเหล่านี้ดึงดูดความสนใจ จากเพศตรงข้ามจากนั้นค่อยเผยความเป็นตัวตน และสิ่งดีงามภายในออกมาแต่ปัญหาก็คือ “ ส่วนมากแล้วมักจะไปกันไม่ถึงขั้นนั้น “แบบยังไม่เผย ฝ่ายชาย ก็ใส่เกียร์หมาไปซะแล้วและมันก็เป็นสัญชาตญาณของผู้ชายอีกนั่นแหละที่ถูกสร้างมาให้ขยายพันธุ์ให้มากที่สุด...ปวดต่อมลูกหมากเลยจะเขียนเรื่องเครียดๆไปทำไม?ไม่ใช่วิสัยของเราเลยจบๆๆ...ปอลิงกังไปเจอความคิดดีๆ ในเฟคบุ๊คของคุณดี้นิติพงษ์เขียนไว้ว่า ความรัก จะตื่นเต้นมากอยู่สองตอนคือตอนที่กำลังจะได้มา และตอนที่กำลังจะเสียไประหว่างนั้น ล้วนตื่นเต้นน้อย “ฮ่าๆเจ๋งดี---------------------ลงนามเป็ดสวรรค์ พอตเตอร์ 15 -02 -53
ค่านิยมสมัยนี้ก็อย่างนี้แหละน้อ
ต้องขาว ต้องสวย ต้องผอม
มิน่าหนูถึงขายไม่ออกซะที แป่วว
ฝันดีน้ออ