ตอนเช้าหลังจากวันสลายการชุมนุมของม็อบแดงตื่นมาเจอท้องฟ้าสดใส เมฆเป็นริ้ว เต็มฟ้าราวกับไม่สนใจใยดี ต่อหายนะ ของผืนดินเบื้องล่างความจริงตอนกลางคืน เราแทบไม่ได้นอนมีข่าวสับสนไปหมด ทั้งประชาชนโดนฆ่าตายมากมายในพื้นที่วัดปทุมวนาราม ซึ่งเป็นเขตอภัยทานบนถนนอังรีดูนัง บนถนนราชปรารภส่วนใหญ่ เป็นการ์ด ที่ไม่ยอมถอย เนื่องจากโกรธแค้นที่พวกตนโดนเข่นฆ่า สู้ด้วยทุกสิ่งที่มีสู้กับปืน ผลสรุปคือตาย... มีมือที่สาม มีคนยิงประชาชนจนตาย นอกจากทหารที่น่าแปลกใจก็คือ ตลอดเวลาที่มีการปะทะและสลายการชุมนุมไม่เคยมีการตรวจสอบแนวบนตึกสูง ที่น่าสงสัย ว่าเป็นจุดซุ่มยิงทั้งที่ทหาร ก็ออกมาปฏิเสธ ว่าฝ่ายตน ไม่ได้เป็นคนยิงประชาชนถ้ามีการระบุจุดประจำการ ของสไนเปอร์ของฝ่ายรัฐ ทุกอย่างก็ไม่น่าสงสัยไม่มีใครขึ้นไปยิงทหารบนนั้นได้ จัดทหารประจำทางขึ้นซะ ก็จบยิ่งมีการบนทึกภาพ ก่อนที่จะยิง คนที่ทหารบอกว่าถือระเบิด ถืออาวุธก็ยิ่งโปร่งใสไปใหญ่แต่ไม่มี ทุกคน ตายด้วยกระสุนปริศนาความจริง ก็พอจะรู้อยู่เต็มอก ว่าถ้าไม่ใช่ทหารแล้วจะมีใครบ้าง ที่ลงมืออย่างนี้ได้เชื่อว่า จะมีการเอาคืนแน่นอน...มีการเผาเมือง เนื่องจากความโกรธแค้นบางคนฉวยโอกาส เผาคู่แข่งทางธุรกิจของตัวซะอย่างกรณีห้างเซ็นทรัลเวิลด์ เป็นตัวอย่างส่วนช่องสาม อันนี้กำกวมไม่แน่ใจ ว่าเป็นเพราะสุนทรพจน์สงวนความจงรักภักดีของพงษ์พัฒน์หรือเพราะมีคนอยากได้ช่องสามมานานแล้ว อย่างกรณีไอทีวีส่วนที่อื่น ก็จราจล คนฉวยโอกาส ช่วงกฎหมายไร้ประสิทธิภาพเอาคืนจากรัฐ หลังจากที่ต้องเชื่อฟังมานานนม...บางคนร้องไห้ เพราะพี่น้องร่วมชุมนุม ต้องเจ็บ ต้องตายบ้างคนก็ร้องไห้ เพราะเสียดายห้างที่โดนเผานี่คือความแตกต่างเอาประชาธิปไตยที่แท้จริงคืนมา VS เอาห้างฉันคืนมาเอา ชีวิตของพี่น้องเราคืนมา ฮือๆ VS เอาห้างฉันคืนมา ฮือๆรัฐบาลควรมา จากการเลือกตั้ง VS ควายแดง เอาห้างเราคืนมาเราเดือดร้อน ขาดโอกาส เข้าไม่ถึงทรัพยากรของประเทศ VS ควายแดง ทำรถติด ฉันเดือดร้อนเรา คือพลเมืองของรัฐ มีสิทธิเท่าเทียมกัน VS พวกเสี่ยว โง่ เอาห้างเราคืนมาสรุปว่า พวกมึงยังไงก็ช่าง กูจะเดินห้าง เข้าใจไหม?เป็นความคิดที่แตกต่าง อย่างน่าเศร้าที่สุด...สิ่งที่ควรจะโดนเผา อย่างกิจการของศรัตรูจริงๆของม็อบ ไม่โดนเผาเรื่องนี้ พูดไม่ได้ หมิ่นเหม่เกินไปทำให้เห็นภาพของอำนาจ ซึ่งครอบงำประเทศนี้อยู่อย่างชัดเจน เหลือเกินอำนาจที่ว่านั้น ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีเลยและอำนาจนั้น ไม่ได้เป็นของประชาชน...งว่งจบล่ะนะลงชื่อเป็ดน้อยน่ารัก
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [
ตอนนี้กำลังสงสัยว่า การเจรจาเพื่อสันตินั้น มันมีคำว่าสายด้วยหรือ ?
มันมีแบบว่า...ให้เวลาอาทิตย์นึงนะ ไม่เจรจาเหรอ
หนึ่ง สอง สาม ยังไม่ตัดสินใจอีก....งั้นยิงละนะ
อะไรนะ...จะเจรจาแล้วเรอะ ไม่เอาๆ ...สายไปแล้ว
ให้เวลาคิดตั้งเจ็ดวันแล้ว
ไม่เอา ไม่คุยแล้ว ตูจะยิงแล้ว...
เอ้า...ลุยมันเลย ปังๆๆๆ ตูมๆๆๆ...