Bloggang.com : เป็ดสวรรค์ - ► ►► ..ส ำ นั ก ไ ห ม ด ำ. . ต อ น 3 . . . ◄ ◄◄

► ►► ..ส ำ นั ก ไ ห ม ด ำ. . ต อ น 3 . . . ◄ ◄◄

ปิดบริการ 1 วันคับ

หลังจากที่การจู่โจมของเหล่าหน่อไม้พันปีได้ถูกไหมทองอร่ามใช้กระบวนท่าที่

ชื่อว่า “ปุ๊”ทำลายจนกลายเป็นตับไก่เกลื่อนพื้นไปหมดแล้วนั้น กลิ่นคาวของตับ

สดๆคละคลุ้งไปทั่วอาณาบริเวณหนึ่งลี้ครึ่ง ใครจินตนาการไม่ออกว่าตับไก่สดๆ

กลิ่นเป็นยังไงแนะนำให้ไปหามาดมดูเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน

ป่าทั้งป่าดูเหมือนจะถอยเพื่อตั้งหลักจากอาการตื่นตะลึงกับคู่ต่อสู้ผู้ไม่เคยพาล

พบมาก่อนผู้นี้ ไม่กี่อึดใจหลังจากนั้น เงาร่างของชายหัวโล้นผู้หนึ่งก็ปรากฎขึ้นที่

หลังกอไผ่กอโน้นเขาเดินลุยตับไก่มาแต่ไกล ท่าทางสงบเสงี่ยมเจียมตัวไม่

วุ่นวาย “เฉีรยะๆๆ” เสียงเขาเหยียบตับไก่น่าขยะแขยง

ไหมทองอร่ามกำลังประเมินผู้มาเยือนว่านี่คือมิตรหรือศรัตรูกันแน่หากเป็นมิตร

ใยถึงมาอยู่ในป่าไผ่พันปีซึ่งเป็นแดนของศัตรูเช่นนี้

“ นั่นใครน่ะ ไอ้ตึ๋งใช่ไหม พ่อมึงเป็นไงมั่งวะไม่ได้เจอกันตั้งนาน “ ไหม

ทองอร่ามทักมั่วซั่ว เขาคิดว่ามันดีกว่าการถามว่า “นั่นใคร?” เป็นไหนๆดูเป็นมิตร

กว่าตั้งเยอะ

“อาตมามีชื่อว่า จุ๊บแจง มาจากสำนักสามเส้า ได้ยินเสียงประยุทธดังมาจากทาง

นี้ ก็เลยเดินมาดู” บรรพชิตว่า

“อ๋อ ขอโทษด้วยไต้ซือ มองไกลๆนึกว่าไอ้ตึ๋ง หน้าคล้ายๆกัน “ เขากลบเกลื่อน

“อาตมาพักอยู่ที่แห่งนี้มาหลายปีไม่เคยมีเหตุการณ์วุ่นวายเช่นนี้มาก่อน เหตุใด

ประสพถึงได้ทำลายมันเสียเล่า?” บรรพชิตว่า น้ำเสียงตำหนิติเตียน

“ฮันแน่ แสดงว่าฉันแต่หน่อไม้ล่ะสิ ไม่ดีนา เดี๋ยวเป็นเก๊าปวดเข่าแย่เลย” ไหม

ทองอร่าม น่าจะมีปัญหาด้านมนุษย์สัมพันธ์แล้วล่ะ คุยกับคนอื่นไม่ค่อยตรง

ประเด็นเอาซะเลย

“ดูจากหยกที่ประสบห้อยไว้ที่หว่างขา อาตมาเดาว่า ท่านมาจากสำนักไหมทอง”

หยกนั้นสีเขียว ไม่ได้สีทองซะหน่อย สีทองนั่น ไม่ใช่หยก

“ใช่ ข้ามาจากสำนักไหมทองไต้ซือคงเป็นชาวยุทธท่าทางจะเก๋าน่าดู “ เขาคง

หมายถึงคงจะมีฝีมือน่ะ”หากท่านค้างคืนอยู่ที่นี่มาหลายปี ท่านคงพอจะจำ

เหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อนได้พี่น้องของข้าถูกเทพเทวาในป่านี้ทรยศจนต้องถูก

จับไปทำมิดีมิร้ายที่สำนักไหมดำนู่น “

“ประสพคงจะไปเพื่อช่วยญาติมิตร อาตมาเข้าใจ แต่เวรต้องระงับด้วยการไม่ต้อง

เวร ด้วยวรยุทธของท่านตอนนี้เกรงว่าจะยังไม่พอที่จะช่วยพี่น้องของประสพหนำ

ซ้ำอาจจะโดนตุ๋ยตูดก็ได้นะสำนักนั้นเป็นเกย์กันเยอะ” ไต้ซื้อจุ๊บแจงพูดด้วยน้ำ

เสียงน่าเชื่อถือ

“เวรย่อมระงับด้วยการจ้างเวรเพื่อนหรือรีบไปเข้าเวรต่างหากเล่า ฮ่าๆๆ ฉึ่งโป๊ะๆ!”

เขาพยายามเล่นมุก

“โยมอย่าปล่อยมุกควายสิ ประสพคงจะทำให้ทวยเทพเกรี้ยวโกรธเข้าแล้ว ตับไก่

ถึงได้กระจายขนาดนี้

อาตมาขอเตือนท่านด้วยความหวังดี ทวยเทพอยู่ในฐานะที่ควรเคารพศรัทธา

ท่านอย่าได้ทำอะไรเป็นการท้าทายท้าต่อยสอยร่วง มิเช่นนั้นด้วยบุญญาธิการ

อันมากล้น จะท่วมทับประสพจนสลบเหมือดเลือดกระจายได้อย่างง่ายดาย “ ไต้

ซือว่า

“หลวงจีนทุศีล ท่านจงเลิกเล่นละครได้แล้ว แค่เห็นติ่งหูของท่าน ข้าก็รู้แล้วว่า

ท่านเป็นสมุนของเหล่าเทพ

อย่าได้ใช้เครื่องห่มกายอันศักดิ์สิทธิ์นี้อำพรางกายมากล่อมข้าเสียให้ยาก “ ไหม

ทองอร่ามชี้ไปยังเป้าสบงของหลวงจีนไหมสีดำเส้นหนึ่งโผล่แล่บออกมาจากตรง

นั้น

“ ท่านช่างตาแหลมคมที่จ้องเป้าข้าจนแห็นไหมดำแม้โพล่แพลมออกมาแค่นิด

เดียว หึหึ งั้นข้าจะไม่ปิดบังฐานะตัวเองอีกต่อไป แท้จริงข้ามีนามว่าสมหมาย เป็น

ภารโรงอยู่โรงเรียนวัดนาประดู่ แต่ตอนนี้ได้ฝึกยุทธ์จนช่ำชองดำรงตำแหน่งเป็น

ฑูตซ้ายสำนักไหมดำได้ข่าวว่าไหมทองอร่ามจะมาท้ารบกับสำนักไหมดำจึงใคร่

ขอชมฝีมือของทายาทไหมหงิกหงอเป็นบุญตาซักครั้ง “ ตั้งท่า เตรียมรับมือไหม

ทองอร่าม

“เรื่องนั้น ข้าย่อมไม่ขัดข้อง เตรียมรับมือ!!! “ ไหมทองอร่ามตวาดลั่นเขาลงจาก

หลังม้า ตั้งท่ารวบรวมพลังลมปราณเป็นก้อนได้ก้อนเบ้อเร่อ พรึ่ดๆๆๆ เสียงพลัง

ลมปราณหลังไหลออกมาสนามพลังเริ่มปรากฎเป็นดังเปลวเพลิงรอบกายของ

ชายหนุ่ม ใช่แล้ว นี่คือกระบวนท่า “ไก่ย่างถูกเผา”

ฝ่ายหลวงจีนปลอมเห็นดังนั้นจึงเดินพลังลมปราณต้านไว้ สนามพลังสีดำปราฎขึ้น

รอบกายของสมหมาย

บุ๋งๆๆๆ เสียงลมปราณปะทะกัน ฝ่ายไหมทองอร่ามนั้นเส้นผมเริ่มเปลี่ยนเป็นสี

ทองเสียแล้ว โอว นะๆๆ นี่มันช่างคุ้นยิ่งนัก หลวงจีนนึกหวั่นๆว่ากำลังอยู่ผิดเรื่องรึ

เปล่าหว่า?

ทันใดนั้นเอง สนามเพลิงแห่งลมปราณนั้นก็หายไปเหลือเพียงตับไก่ที่สุกแล้ว

รอบๆบริเวณนั้นส่งกลิ่นหอมฉุยเชียว หลงวจีนสมหมายปลอมมองตับไก่เหล่านั้น

ตาเป็นมัน เนื่องด้วยว่า นี่มันก็ใกล้จะเที่ยงแล้วตั้งแต่เช้ามายังไม่ได้กินอะไรเลย

ยิ่งได้เห็นตับไก่ ยิ่งหิวจนมือสั่นหมดเรี่ยวหมดแรง

เหมือนว่าไหมทองอร่ามจะรู้จากแววตาตั้งแต่แรกพบว่าหลวงจีนปลอมคนนี้กำลัง

หิวข้าว จึงเลือกใช้กระบวนท่าไก่ย่างเพื่อตัดกำลังคู่ต่อสู้

.

.

.

.

ไวปานสายฟ้า ขณะที่สมหมายอดีตภารโรงกำลังจ้องตับไก่สุกๆอยู่นั้นนั่นเอง

ไหมทองอร่ามก็เข้าประชิดตัวพร้อมสะกัดจุดจนสมหมายหยุดหงึก ดิ้นไม่ได้

ไหมทองอร่ามค่อยเอื้อมมือไปยังเป้าหมาย ซึ่งก็คือขนเส้นนั้นนั่นเอง จนรวบรวม

พลังลมปราณเฮือกใหญ่

แล้วก็ดึง พรวดดดดดดดดดดด

ขนเส้นนี้นี่เอง คือจุดอ่อนของสำนักไหมดำ ถ้าใครถูกกอนขนแล้วก้จะสิ้นวรยุทธ์

ไปชั่วคราวจนกว่าขนจะงอกใหม่ ซึ่งใช้เวลาหลายปี ปกติ ไม่ได้ถอนกันได้ง่ายๆ

นะ ต้องถอนให้ถูกวิธีและมีลมปราณขั้นสูงจริงๆ

สมหมายถึงกับตาเหลือกไม่นึกว่าจะมีใครถอนไหมคนสำนักไหมดำได้

แต่สายไปซะแล้ว จากนี้ไป สมหมายคงต้องกลับไปเป็นภารโรงที่โรงเรียนวัด

ประดู่ตามเดิม

.

.

.

.

โปรดติดตาม ตอนต่อไป

ลงนาม
เป็ดสวรรค์

Create Date : 22 สิงหาคม 2554
Last Update : 22 สิงหาคม 2554 23:47:12 น.
Counter : 964 Pageviews.

12 comments

	ราตรีคืนสู่เหย้าชาวธาตุทอง ปีที่ 68 อาจารย์สุวิมล (5 ธ.ค. 2562 20:47:14 น.)		ทริปกลางปี แต่อัพปลายปี :D สมาชิกหมายเลข 861805 (30 พ.ย. 2562 21:38:20 น.)
	ไม่สายเกินไปที่จะมีความสุข อาจารย์สุวิมล (26 พ.ย. 2562 18:47:04 น.)		5 เดือนกับการอยู่กรุงเทพมหานคร Nior Heavens Five (25 พ.ย. 2562 05:21:18 น.)

เจิมไหมๆๆๆ....เอ่อ
ไม่ควรระบุว่าสีใด...เดี๋ยวจะหาว่าเราลำเอียง
เอย..
ปล.อ่านเสร็จแล้ว...เสียงเหยียบตับไก่นี่มัน
เหมือนนักมวยถูกเตะข้อพับนะ..เชรี้ยะๆๆๆ

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:1:12:19 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ท่าน

หายไป
เลยยังปะติดปะต่อเรื่องไมไ่ด้ แหะๆๆๆ

เดือนนี้คอมเสียซะมึนไปเลย

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:6:05:19 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

โดย: Gunpung

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:6:15:36 น.

แวะทักทายวันที่อากาศแจ่มใสจ้า

โดย: phunsud

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:8:47:41 น.

หวัดดีเช้าวันจันทร์ค่ะ อากาศดี๊ดีอีกวันที่ กทม. ^^

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:11:22:13 น.

นึกว่าดราก้อนบอลซะอีก emo

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:11:35:50 น.

วิชาไก่ย่างถูกเผา

เหมือนโงกุน ระเบิดพลังซุปเปอร์ไซย่า เลย อิอิ

โดย: อสูรกายไทฟอน

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:12:39:45 น.

ชยํ เวรํ ปสวติ ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต อุปสนฺโต ชยปราชยํ
ผู้แพ้ย่อมก่อเวร ผู้พ่ายย่อมอยู่เป็นทุกข์
ผู้ละความแพ้และความพ่ายเสีย มีใจสงบระงับนั่นแหละเป็นสุข

มีความสุขกับการละความแพ้และความพ่ายได้ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:12:56:59 น.

โห เข้ามาเจอตอนสาม!!

ไว้ก็ต้องย้อนไปอ่านหนึ่งกะสองก่อนเนอะ
ไม่งั้น
คงจะอ่านตอนนี้ไม่รู้เรื่อง

จากบล็อกวัง อิอิ บล็อกนี้พี่สนุกกะการเล่นสีแหวกไปจากแนวที่ตัวเองเคยทำ
พอดีมันเป็นสไตล์วัดวัดวังวังสีผิดธรรมชาติแบบนี้กลับรู้สึกย้อนยุคแปลกตาดี

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:15:16:22 น.