|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Ladakh ฉบับเบา ๆ - ว่าด้วยเรื่อง PAP เจ้าปัญหา
เร็ว ๆ นี้จะมีงานเฉลิมฉลองที่หมู่บ้าน Hanu Yokma ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นที่ตั้งของ ถิ่นที่อยู่อาศัยของชาว Drokpa (หรือ Brokpa )ผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มี เอกลักษณ์ต่างไปจากชาวลาดัก พวกเขามีหน้าตาคมเข้มและสวมดอกไม้ ประดับตกแต่งบนศีรษะ ยามเมื่อแต่งชุดประจำถิ่น มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง และไม่นิยมแต่งงานกับคนต่างถิ่นนอกเหนือไปจากกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกัน
ฉันขอเกริ่นที่มาแต่เพียงสั้น ๆ เพราะมีเหตุที่จะต้องเล่าถึงบางเรื่องก่อนการเดิน ทางไปจริง ๆ นั่นก็คืองานเทศกาลที่เป็นแรงกระตุ้นและการทำใบอนุญาตเข้า พื้นที่พิเศษที่ก่อให้เรื่องวุ่นวายถึงสองตลบ ทั้งจากตัวแทนบริษัทท่องเที่ยวที่ไม่ รอบคอบและความหละหลวมในเรื่องเวลาของฉัน ซึ่งเรื่องนี้จะถูกแยกเล่าไว้ 2 ตอนนะคะ
มาพูดถึงข้อกำหนดในการทำ PAP หรือ Protected Area Permit สำหรับ นักท่องเที่ยวต่างชาติกันจากที่ไปสอบถามศูนย์บริการนักท่องเที่ยวของรัฐ ใน กรณีของคนที่เดินทางโดยลำพังควรไปติดต่อตัวแทนบริษัทนำเที่ยว ของเอกชนรายใดก็ได้ เพื่อวานให้ดำเนินการแทน เพราะพวกเขาจะเอารายชื่อ ของนักเดินทางคนใดคนหนึ่งที่ฝากเรื่องไว้เหมือนเรามาใส่รวมที่เอกสารดังกล่าว ซึ่งค่าบริการก็จะคิดเป็นอัตราเดียวกันหมดทุกที่
ค่าธรรมเนียมที่คิดตามระยะเวลา โดยมากแล้วจะกำหนดให้ทำ 7 วัน
ในเมื่อไม่สามารถเดินเรื่องเองได้ตามคาด ฉันจึงแวะไปที่ตัวแทนบริษัทท่องเที่ยว รายหนึ่งเพื่อดำเนินการให้ พร้อมกับระบุเขตพื้นที่ที่ต้องการไปให้กับพวกเขารู้ รวมถึงบอกเงื่อนไขบางอย่าง "ฉันอยากไป Dha-Hanu จะเดินทางไปเอง คนเดียวด้วยรถโดยสาร"
"ไม่มีปัญหาคุณเข้าไปได้ทุกเขตแหละ เดี๋ยวฝากพาสปอร์ตไว้ได้เลยมา รับช่วงห้าโมงเย็นนะครับ" จำได้ว่าตอนนั้นคนที่ชื่อ เซวัง เป็นคนรับเรื่องนี้ไว้ พร้อมกับมีเพื่อนร่วมงานของเขาอีกสองสามรายที่นั่งอยู่ในสำนักงานด้วย
"ดีเลย...หมู่บ้านอารยันกำลังมีเทศกาลพอดี!" หนุ่มลาดักผมยาวคนหนึ่ง พูดขึ้นมา ว่าแล้วก็เดินไปชี้ที่ป้ายประกาศแผ่นหนึ่งที่ติดไว้ตรงหน้าประตู ซึ่งก็มี ติดแจ้งไปทั่วเลห์ในตอนนั้น
ตกเย็น ฉันกลับไปรับพาสปอร์ตคืนพร้อมจ่ายเงินค่าใบอนุญาตฯ หน้าตาของ PAP เป็นแผ่นกระดาษ A4 ที่มีรายการของชื่อพื้นที่ต่าง ๆ สำหรับการเดินทาง ยาวเป็นพืด รวมถึงชื่อคนในเอกสารสองรายที่มารวมตัวกันแบบปลอม ๆ นั่นคือ นักท่องเที่ยวหญิงชาวอังกฤษและฉัน
เซวังถ่ายเอกสารใบอื่น ๆ ให้เพิ่มเติม มันดูมีหน้าตาคล้ายกันไปหมด เขาบอกว่า เผื่อเอาไว้ใช้ยื่นเข้าพื้นที่ตอนเจ้าหน้าที่ขอหลักฐานถ้าจำไม่ผิดจะมีตราประทับ ในชื่อของเขตอื่น ๆ อย่างเช่น Hanle, Tso Moriri ปรากฏอยู่หลังได้เอกสาร กลับมาหลายแผ่น ฉันก็เดินกลับไปยังที่พักพร้อมกับเปิดเอกสารดูอีกรอบเพื่อ ความแน่ใจ...และพบความผิดปกติบางอย่าง
ทำไมถึงหา Dha Hanu ไม่เจอ? อย่าว่าแต่เส้นทางที่ระบุไว้ด้านบนเลย แม้แต่ตราประทับที่ควรมีก็ไม่เห็น
พวกเขาลงชื่อของฉันได้ไม่สมบูรณ์ ทั้งที่มันเป็นเอกสารที่ต้องยื่นให้ทางการ และอีกอย่างไม่มีกระดาษแผ่นไหนเลยที่ปรากฏชื่อของ Dha-Hanu ฉันเปิด แผนที่เพื่อตรวจทานดูรายชื่อของหมู่บ้านที่ว่า แทรกแฝงอยู่ในรายชื่อเขตพื้น ปกครองไหนบ้างไหม...ซึ่งก็ไม่มีอีกมันต้องมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นแน่...เพื่อ ความมั่นใจ ฉันกลับไปที่สำนักงานฯ นั่นอีกครั้งพร้อมกับเอกสารทั้งหมด หลัง เวลาผ่านล่วงมาไม่ถึงชั่วโมง พบว่าเซวังยังอยู่ที่นั่นและหนนี้มีเพื่อนชาวอินเดีย อีกราย ที่เป็นคนดูแลเรื่องการเช่ารถมอเตอร์ไซด์ท่องเที่ยว คอยแอบฟังอยู่ห่าง ๆ
"นายลงชื่อของฉันไม่ครบ แล้วทำไมไม่มี Dha-Hanu ในนี้?" ฉันชี้จุดพลาดให้เขาดู และอยากให้ช่วยแก้ไข
เซวังพยายามทำความเข้าใจเรื่องที่ฉันกำลังพูด และบอกว่าจะเปลี่ยนให้แต่ก็ ต้องรอจนถึงเย็นวันพรุ่งนี้ โดยฉันต้องทิ้งพาสปอร์ตไว้ตามเดิมแต่ว่านั่นก็ทำให้ ต้องเสียเวลาไปอีกหนึ่งวันเลยนะเนี่ย หนึ่งในทีมงานอีกรายที่กำลังนั่งฟังอย่าง เงียบ ๆ ก็พูดโพล่งขึ้นมาถึงหมู่บ้านอารยันที่ฉันกำลังมีแผนจะเดินทางไป "ไม่เห็นจะเป็นไรนี่ เดี๋ยวคนขับรถเขาก็จัดการให้เองเวลายื่นเอกสาร"
"ฉันไม่ได้ไปกับรถรับจ้าง" ฉันให้เหตุผลไป เพื่อที่จะได้เข้าใจตรงกัน "ดูสิ ชื่อของฉัน...พวกนายก็ระบุกันไม่ครบ"
เขาขอตรวจดูสิ่งที่พลาดในใบเอกสารและพูดแก้ตัวแบบขอไปที "เอาน่า ถ้าหมายเลขพาสปอร์ตกับวีซ่าตรงกับเล่มจริงก็ไม่มีปัญหา"
โห...นี่จะบอกว่าทางการอินเดียชุ่ยงั้นเหรอ !?
"ช่วงนี้มีเทศกาล ทางการเปิดพื้นที่ให้เข้าฟรึคุณไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง เรื่องใบอนุญาตนี่หรอก" เขายังคงเถียงต่อเหมือนอยากมีส่วนร่วมทั้งที่ไม่ใช่ เรื่องของตัวเอง
เดี๋ยวนะ...เข้าฟรี? แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก มาให้เสียเวลาไปวันนึงเพื่อทำ PAP ทำไมกัน ฉันจึงทักท้วงขอเงินคืน
เขาพยายามอ้างว่า เอกสารของที่มีอยู่ตอนนี้สามารถเข้าพื้นที่พิเศษได้หมดเลย ไม่เห็นจะเสียเวลาอะไร หากนำมันไปใช้เที่ยวที่อื่น ๆ ไปก่อน แล้วค่อยเดินทาง เข้าไปยังที่หมาย (หมู่บ้านอารยัน) ที่เขาอ้างว่าทางการจะเปิดให้คนต่างชาติ เข้าไปร่วมงานฉลองดังกล่าวได้เป็นกรณีพิเศษถึงสองวัน
เซวังและเพื่อนคนอื่นที่เพิ่งมาถึงสำนักงานนี้กำลังนั่งฟังการโต้เถียงเรื่องไม่เป็น เรื่องของนายนั่นกับฉันแทน...ซึ่งมันอาจจะลงเอยได้ดีกว่านี้หากผู้ชายคนดัง กล่าวไม่ได้มาวุ่นวายและเกลี้ยกล่อมด้วยการให้ข้อมูลผิด ๆ
เอาเป็นว่า นายอินเดียคนนั้นยอมถอนตัวและเซวังยอมคืนเงินทั้งหมดให้กับฉัน โดยริบเอกสารชุดนั้นเข้ากรุ หากงาน Aryan Festival ไม่จำเป็นต้องมี PAP ฉันก็ไม่จำเป็นต้องใช้แล้วเรื่องการขอใบอนุญาตฯ หนนี้ก็เป็นอันจบลงไปก่อน หนึ่งตอน
Create Date : 12 มีนาคม 2563 |
|
10 comments |
Last Update : 27 กรกฎาคม 2563 9:08:00 น. |
Counter : 935 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 12 มีนาคม 2563 23:59:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชีริว 18 มีนาคม 2563 22:36:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: กาบริเอล 29 กรกฎาคม 2563 13:56:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [?]
|
ชอบต้นไม้, แมว, หนังสือ และออกเดินทางท่องเที่ยวบ้าง ไม่ชอบพบปะผู้คนมากนัก เป็นมนุษย์จำพวก introvert
การเขียนบล็อก คืออีกพื้นที่บอกเล่าผ่านตัวอักษร และตัวตนของเราก็อยู่ในสิ่งที่เขียนค่ะ ขอบคุณ Bloggang สำหรับพื้นที่แบ่งปันตรงนี้
....
เริ่มต้นลงบันทึกอย่างเป็นทางการ ณ วันที่ 16 ม.ค. 2014
###ไม่สะดวกพูดคุยหลังไมค์นะคะ###
|
|
© ขอสงวนลิขสิทธิ์ ภาพถ่าย
ห้ามนำไปใช้ ดัดแปลง แก้ไข
โดยไม่แจ้งที่มา ก่อนได้รับอนุญาต
|
|
|
|
|
|
|