ฉิบหาย....... ทำไมอาจารย์ทำกับหนูอย่างนี้ล่ะคะ
ไม่น่าเชื่อเลย
ตอนก่อนสอบ เพื่อนบอกว่า อาจารย์ขั้นสูง 1 จะนัดสอบหลังปีใหม่
เราก็ลั่นล๊า ไว้สอบเสร็จกลางภาคก่อน แล้วค่อยอ่านล่ะกัน
พอมาวันนี้กำลังกะกลับบ้าน เตรียมตัวไปนอน ก่อนสอบบัญชีขั้นสูง2 วันอังคาร เพื่อนมาบอกว่า
"นี้ ...พรุ่งนี้สอบน้า"
"สอบไรเหรอ?"
"ก็ขั้นสูง 1 ไง อาจารย์บอกว่าจะสอบพรุ่งนี้บ่าย"
บ้าที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ.พัชคนสวย แสนสวย ทำหนูอีกแล้วอ่ะ คนเรา
อยากรู้จักอ. พัชคนสวย แสนงอน.. คลิ้กอ่านย้อนหลังได้เลยตอนแรกกะไปกินไอติม เดินช้อปปิ้ง ชื้อคสอ. สักชิ้น อยากผ่อนคลายนะ
ผ่อนคลายนะรู้จักไหมค่ะ? แล้วเมื่อวานนะ ความซวยโคตรๆ เกาะหลัง
เราก็เอาโพยเข้าห้องสอบวุ้ย ..แบบว่า นะ ขอนิดหนึ่ง
ห้องดันไม่พอสอบ แล้วอ.พัชคุม พอเจอหน้าปุ๊บ
"นี้หล่อน แม่อง หล่อนนะ รองเท้าหล่อนผิดระเบียบ.."
(อง คือ คำแรกของชื่อจริงเค้า แต่อ.เรียกผิด)
คนอื่น เจ๊แกไม่ทักวุ้ย .. มาทักแต่เขา อาจารย์เป็นไรมากป่ะนี้?
"ค่ะ.. แต่ไม่เป็นไรค่ะ หนูเอารองเท้ามาเปลี่ยนแล้ว"
"เร็ว เปลี่ยนเร็วเขา .. ฉันจะเอาไปฝากกะอาจารย์ ตุ๊ดตุ๊ด.."
เขาก็งงๆ แล้วจะเอารองเท้าเขาไปฝากอ.คนอื่นทำไม เราก็แบบงงๆ กะชีวิต "อาจารย์ค๊า.. หนูไม่ฝากกับอ.คนอื่นไม่ได้เหรอค่ะ เกรงใจ"
เจ๊แกก็ทำหน้างงๆ เว๊ย..สักพัก เจ๊แกได้สติก็ "ตามมาสิหล่อน ให้มันว่องหน่อย"
"ค๊า........" เราก็เดินไป ถึงได้เข้าใจความหมาย ที่พูดว่าจะเอาไปฝากกะอ.ท่านอื่น คือโต๊ะในห้องสอบมันไม่พอ.. จะให้เราไปนั่งห้องอื่น
แล้วทำไมชีก็ไม่พูดให้มันเคลียร์ๆ ฟร่ะ..
แล้วอิชั้นอ่ะคะ ไม่รู้ว่าทำกรรมอะไรไว้ ถึงจดโพยเข้าไป แต่ที่จดมันเสือกไม่ออก เดือดร้อนต้องเอาไปซ่อน เสียวอาจารย์ที่คุมก็เสียว
ที่เสียวที่สุด คือ อาจารย์พัชมายืนข้างหลัง ชวนคุยตลอดเวลานี้แหละ
ชั่วโมงแรก "นี้ เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงน่ะ"
เราก็อืม...
สองชั่วโมงต่อมา "นี้หล่อนเหลืออีกครึ่งชั่วโมงน้า"
แล้วเจ๊แกไม่กลับห้องด้วยเว๊ยเฮ่ย..!~ มานั่งลั่นล๊า ฉีกยิ้ม มองหน้าเขาอยู่ได้
ตลอดเวลาครึ่งชั่วโมง ...
"นี้หล่อน.."
"นี้หล่อน.."
แล้วก็ "นี้หล่อน.. "
จะเรียก จะชวนคุยอะไรนักหนา .. เขามาสอบ ไม่ได้มาสอบสัมภาษณ์ อยู่เงียบๆ ได้ไหมจ๊ะ ?ถึงเขาจะกำลังเขียนโชว์โง่ แต่ก็ต้องใช้ความคิดนะเฟ้ย..
คือนักศึกษาที่แกต้องไปคุม แกไม่ไปคุม มานั่งเฝ้าเขาอยู่ได้ อิชั้นแรกๆ ก็ทำหน้ายิ้มๆ แต่หลังๆ หมดอารมณ์ แบบ เจ๊..ไปไหนก็ไปป่ะ.. กวนอยู่ได้
คนที่ไปสอบห้องเดียวกัน มันเป็นคู่อริอิชั้น อิชั้นคงไม่ถามมันหรอกน้า.. ให้ตายยังไง อิชั้นก็ไม่ถาม อ.ก็รู้ดี ..เฮ่อ..
แล้ววันนั้นนะ ชวนคุยตั้งเยอะแยะ แต่ดันไม่บอกว่าจะสอบขั้นสูง ปล่อยอีหนูนึกว่าสอบหลังปีใหม่ ...
แล้วหนูจะอ่านทันไหมเนี้ย โคตรฉุกเฉินเลย
เพื่อนบอกว่า ..แกรู้ไหม อ.พัช รักแกมากเลยนะ ตอนที่แกไปสอบห้องนู้นนะ กระวนกระวาย เดียวก็ขอแว่บไปดู เดียวก็เดินไปดูหน่อย พูดถึงแกอยู่ได้ .. ไม่รู้จะเป็นห่วงอะไรนักหนา กลัวอง ทำไม่ด้าย..
(ตูจะทำไม่ได้ เพราะอ.กวนตูนี้แหละ) เราก็"เออ.. แต่กูเบื่อ ติดยังกะปลิง.."
คืออ.พัชคนเนี้ย แกถูกชะตากับเราตั้งแต่ปีหนึ่ง ตอนแรกๆ ที่อยู่มหาลัย แกก็มาชวนคุย นั่นโน้นนี้ แต่ขอโทษ ห้ามออกคห.นะ เพราะ ไม่เคยจะยอมรับความคิดเห็นเราได้สักครั้ง ลองพูดแนวคิดตัวเองไปดิ โดนด่าๆๆ ไม่เคยจะเห็นด้วย แต่ก็ชอบชวนอิชั้นคุยจริงๆ แต่เพราะอิชั้น เรียนคนละตึกก็เลยไม่ค่อยได้เจอแกเท่าไหร่นัก ก็เลยจำแกไม่ได้
พอปีสอง แกก็มาชวนคุยอีก เราก็จำแกไมได้อีก จนปีสาม อ. สอนนี้แหละ ถึงเริ่มฟื้นความจำ จำแกได้ .. แล้วมาจำได้แม่นๆ เพราะแกชอบเรียกชื่อเราผิด แต่ก็ยังชอบเรียกชื่อเราอยู่บ่อยๆ นี้แหละ แล้วก็ชอบมาจิกเราอยู่ได้ แถมยังขี้งอนแบบสุดๆ ใส่เราอีกด้วย
แกนะ จำ "อง" ได้... แต่อิชั้นไม่ได้ชื่อ"อง" นี้เจ้าค่ะ แค่คล้ายๆ เท่านั้น เวลาเรียกปกตินะเรียกผิด แต่พอจะด่าทีไหร่ เรียกชื่อถูกทุกทีไป
ทีชวนคุยนะชวนได้
แต่พอจะบอกว่าสอบวันไหน ดันไม่บอกซ่ะอย่างนั้น
ไม่ใช่พรุ่งนี้ อ.พัชมาคุมอีกนะ เขาไม่เอานะ เบื่อ.. พอทำผิด มีด่าอีก เขารำคานง่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ปล.จารย์แบบว่า...โคตรกันเองเลยอะ อิฉาโฮกกกก