นี่ก็แย่พออยู่แล้วนะ
ถ้าตัวเองไม่ได้ดี ก็อย่าไปว่าคนอื่นสิ..
อันนี้มันเป็นเรื่องของความคาดหวัง
ข้อเท็จจริง มันก็เป็นอีกเรื่อง
เขาว่า การสื่อสารของคนเรา อยู่ที่..
คำพูด 7%
น้ำเสียง 32%
และ ภาษากาย 57%
ทำไม เราเกิดมาแล้วต้องมีนิสัยชอบดุด้วย
ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย
แต่มันก็เป็นแบบนี้ ไม่ชอบให้ใครมาจิ้ม..
ก็เลยพยายามสร้างเกราะป้องกันตัวเอง แต่แรก
มันเป็นไปได้ยากนะ ที่จะหวังให้คนทั้งโลก
หรือแม้กระทั่งให้ใครสักคนไม่กี่คน มาเข้าใจเรา
ก็เป็นแค่คนที่พูดตรงๆ มีอะไรก็พูดตรงๆ แค่นั้น
ส่วนตัว ... ไม่เคยใยดีใคร
แม้กระทั่ง คนใกล้ตัว ก็ไ่ม่ใยดี
เป็นความหลง ความมีจริต อะไรก็แล้วแต่ ..
กูไม่สน.. แล้วไง?
โทรมา.. โทรมาทำไมฮึ..
"หนูหวาน เชื่อเรื่องดวงเหรอ?"
"พี่ไม่เชื่อเรื่องดวงหรอก"
"แล้วหนูกินข้าวหรือยัง?"
"สบายๆ อย่าเครียดล่ะ"
พี่ค่ะ หนูเป็นแ่ค่ผู้ช่วยพี่น่ะค่ะ ไม่ต้องให้ท่าหนูขนาดนั้นก็ได้
แค่พี่ยิ้มให้หนูทุกห้านาที หนูก็ไม่เป็นอันทำงานแล้วค่ะพี่..
มีหน้าที่ ที่ต้องรักษา .. มีงานที่ต้องคิดเยอะนะรู้ไหม?
ต้องศึกษางานอีกเยอะ ..
จะแว่บเข้ามาในความคิดอะไรกันบ่อยๆ
หวังว่าเราคงไม่ใช่พวกบ้างานหรอกมั้ง..
แค่เป็นคนนิสัยไม่ดีคนหนึ่ง ที่คิดจะใยดีต่อสิ่งละอันพันละใดทั้งสิ้น
นี่ก็แย่พออยู่แล้วนะ
ปล่อยใจมั่งก้อได้นะคะ..(ไม่ได้จุ้นนะอย่าเข้าใจผิด)
เราว่ามันไม่ได้แย่หรอก ยิ้มๆๆ