มีนาคม 2553

 
1
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
29
30
31
 
 
All Blog
สงครามที่ไม่ยอมจบ จนกว่าจะตัดคอแม่ทัพลงได้
หลังจากบ่น เรื่อง"พี่คนนั้น" ในบล๊อกที่แล้ว
คนที่เคยคุยๆ กัน แล้วหวานทำเฉยๆ มาตลอด
จนกระทั่ง ปล่อยให้เขามาด่า ประมาณว่า "เลิกให้ท่าเขาได้แล้ว"

หวานไม่คุยกับพี่เขาเป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์
ไม่คุย นี่คือ หวานไม่เข้าใกล้ในรัศมี 200 เมตร
เขาเดินมาถามงาน หวานก็แค่มองหน้า แล้วพยักงาน แล้วก็จบ

ช่วงนี้ คนที่ทำงาน นินทาหวานกันเยอะมาก .. ถึงมากที่สุด
เหตุมาจาก หวานเริ่มคุยกับบก. ใหม่ ที่พึ่งมาทำงาน
หวานไม่ได้พิวาส อะไรในตัวอีตาคนนี้เลย
คุยกันไม่เคยเกิน 4 ประโยคต่อ1 มื้ออาหาร
ตอนแรก ไปกินข้าวเที่ยงด้วย เพราะสงสารที่เขาดูเหมือนว่าจะเข้ากับใครไม่ได้

หวานก็นั่งจ้องมันมาสักพักล่ะ
หลอกถามนั่นนี้ ...
อุ๊บ!!! มันเป็นเก้งนี่หน่า แอ๊บแมนนี่หน่า
แต่หวานก็ทำเฉยๆ เขาพร้อม เขาคงบอกเองอ่ะแหละ

สักพักหูแมว ปากหมา มันก็คาบข่าว ไปไปจุ๊กจิ๊กๆ แถวหูพี่เขา
ส่วนคนทั้งบริษัท ก็ลือกันให้หึง เลยว่าคบกัน

หวานก็กะอยู่แล้ว ว่าเดี๋ยวพี่เขาจะต้องมาตรวจสอบข่าว
วันต่อมา บังเอิญล้วนๆ
พี่เขาเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ไอ้บก.ใหม่ มันชี้ไปอีกทาง หวานก็หันตาม พอเงยหน้าขึ้น
เจอหน้าตึงๆ ของอีตาพี่...

หวานโคตรสะใจเลยอ่ะตอนนั้น
หุหุ สมน้ำหน้า คิดว่าตัวเองเลิศเลอนักใช่ม๊า...
คิดว่า ตัวเองหล่อเลิศยังกะมาริโอ้
ผู้หญิงต้องคอยตามง้องอน ใช่ม๊า

ไอ้คนดีปาก เห็นแก่ตัวแล้วก็แก่่ๆๆๆๆๆ อย่างลุงนี่นะ
อย่าหวังเลยว่าจะได้แอ้มหนู โฮ๊ะๆๆๆๆๆ

พอวันศุกร์ หวานโดนเละเลย

หวานไปนั่งคุยกะเพื่อนบก.
นั่งเล่าเรื่องเพื่อนมหาลัยให้มันฟัง
มันก็พูดกระทบ ... ดีกับพี่คนที่มาใหม่เหลือเกินนะ
คนเก่าๆ ทำไม ถึงดีน้อยลงน่ะ
หวานแกล้งทำเป็นเขินๆ .... ก็ดูๆ กันก่อนสิ..
เพื่อนบก. ถามว่า แล้วจะไปงานหนังสือกับบก.ใหม่ใช่มั้ยล่ะ จะตามเขาไปสัมมนาด้วยเหรอ
หวานก็อืม.. ใช่ๆ
เพื่อนบก. อ้าว งั้นก็คงเจอพี่(..) ด้วยนะสิ เพราะ เขาจะไปสัมมนาด้วยกันนิ

หวานเดาว่า พี่แก(แก่) คงได้ยินแล้วล่ะ หวานก็บอก ใช่ๆ ก็ไปด้วย

พอดีวันศุกร์ มีงานต้องคุยกับพี่เขา
หวานก็คุยไปตามปกติ .. ก็เห็นแล้วล่ะ ว่าหน้าตึงๆ
แต่พอคุยก็ เหมือนเดิม ตามปกติ ..
หวานบอกว่า พี่ค่ะ หนูส่งเมล์แนบงานตัวนี้ให้บก.แล้วนะ
เขียนบอกบก. แล้วว่า จะแก้ไม่แก้ ก็โทรก่อนบ่ายสาม
ถ้าสมมุติ พี่จะแก้งานหนู พี่ต้องบอกหนูก่อนบ่ายสามโมงนะ
พี่เขาก็บอกว่า ถ้าบ่ายสาม ไม่มีใครโทรไปให้แก้งาน ก็ยึดตามนั้นเลย

หวานก็รอจนบ่ายสี่โมงกว่าๆ
คิดว่า สมควรต่อเวลาล่ะ ก็สั่งprint เตรียมส่งให้เจ้านาย

ได้ยินแว่วๆ ว่า มีบก. โทรมาขอแก้งาน
หวานก็ไม่คิดว่า จะเป็นงานตัวเอง
พอมาถึงมือหวาน หวานก็ยิ้มๆ ไม่ไหวล่ะ ขอเคลียร์หน่อยเหอะ
ก็โทรคุยกะบก. ถามว่า ทำไมถึงแก้งานตอนนี้ล่ะ
ก็ย้ำๆๆๆ แล้วนี่หน่า ว่าขอก่อนบ่ายสาม

ข้ออ้างที่หวานไม่ชอบที่สุดที่บก.อ้าง มี 3 ข้อ (ที่หวานเจอบ่อยมากด้วย)
คือ บอกว่า
1 พึ่งจะมาว่างตอนนี้
(กูส่งงานให้ทางเมล์ไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ แล้วอีเวลา
ตั้งแต่เข้างานยัน ณ ขณะบ่ายสี่ มึงไปทำอะไรอยู่
จะไปฉี่ ก็เอางานกูไปดูด้วยก็ได้นิ)
2 เห็นว่าเป็น (เืพื่อน/เป็นพี่)แก้ให้หน่อยได้มั้ย
(รักกูขึ้นมาซ่ะงั้น )
และอันสุดท้าย ... 3 มึงอย่าเรื่องมาก

อันสุดท้าย หวานก็เลยบอกว่า
"แก้อ่ะ แก้ได้ แต่ทำไมถึงไม่รักษาคำพูดกันบ้างเลย"
แล้วก็ขออนุญาตวางหูไป

พอหวานวางหูไป นี่หวานวางงานมือหมดเลย แล้วก็ทำสมาธิ
หายใจเ้ข้าลึกๆ เพราะหวานรู้ว่า บก. ลูกน้องพี่เขา
ต้องรีบไปบอก ให้หัวหน้ามันมาจัดการหวาน

พี่เค้า - "หวาน - ทำไมถึงแก้งานไม่ได้"
"แก้ได้ค่ะ พี่ แต่ว่า ทำไมพวกพี่ถึงไม่รักษาคำพูดกันเลยล่ะค่ะ"
พี่เค้า - "พี่ไม่ได้รักษาคำพูดนะหวาน พี่แค่ ... พี่ต้อง ..แล้วพี่ก็.. แล้วพี่ (ที่พูดมา ที่อ้าง มันก็ประจานตัวเองทั้งนั้น ว่าพี่ไม่ได้รักษาคำพูดเลย)"
"พี่ค่ะ พี่รู้มั้ยค่ะ ว่าหนูทำงานนี้ มาจะเป็นปีแล้ว มีปัญหากับพวกพี่ ห้องพี่มากที่สุดเลย แล้วปัญหาก็ซ้ำๆ เรื่องที่พี่ไม่รักษาเวลา แล้ว ไม่ใช่ว่า หนูจะยึกยักส่งเลยเมื่อไหร่"
พี่เค้า - ตะคอกใส่หวาน "พี่ทำงานนะหวาน"
"หนูก็ทำงานค่ะพี่" (ถึงแม้ความจริงหนูจะอู้ -*-)
พี่เค้า - "แต่พี่เป็นหัวหน้า พี่ต้องตรวจงานบก."
"ถ้าพี่รู้ตัว ว่า ตรวจงานให้หนูก่อนบ่ายสามไม่ได้ แล้วทำไมไม่โทรมาบอกก่อนล่ะค่ะ"

หวานเอ๋ย เอ็งเป็นแค่ผู้ช่วยบก.เฟ้ย นั่นนะ บก. บริหารนะเฟ้ย
มึงกล้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกไปมั้ย
หวานแทบจะหลับตาปี๋เลย ตอนที่พูดไป

เขาก็สวนกลับมาแรงด้วยเช่นกัน
"นี่คุณกรุณาระวังคำพูดด้วย คุณมัน เห่.. )&*^&%#แม่ง $#@$@#@ "

ตอนฟัง นี่หวานเฉยๆ นะ
ก็คิดเฉยๆ ว่า แบบหยาบคายมาก ผู้ชายคนนี้
ดีนะเนี้ย ที่กูไม่ได้คบกะมัน
ถึงแม้ว่า มันมีสิทธิ์อะไรมาพูดหยาบคายกะกูว่ะเนี้ย
วู้.. ก็เป็นลูกจ้างเหมือนกันนะ คิดว่า ตัวเองดีไปกว่าใครหรือไงนะ

สักพัก พี่เค้า "เออ.. พี่ผิดเอง พี่ไม่รักษาเวลาเอง ไม่ต้องแก้แล้วนะ (ด่าอะไรก็อีกสองคำ หวานก็ลืมไปล่ะ แล้วก็วาง)

หวานก็นั่งอมยิ้มเงียบๆ
สักพัก มีคนถามจะแก้งานตามที่พี่เขาบอกมั้ย
หวานบอกเดี๋ยวมา ขอคุยกับพี่เขาก่อน

พอไปถึง หน้ากำลังตึงได้ที่เลย
หวานก็เดินไปเคาะที่กระจก แล้วก็เชิญตัวเองนั่ง
จากนั้นก็ก้มมองพื้น ค่อยๆ ช้อนตาขึ้น "พี่ค่ะ .... "

ตอนนั้น นึกขอบคุณที่เกิดเป็นผู้หญิง ตอแหลให้ผลเป็นเลิศไปเลยค๊า..

"เดี๋ยวนังนู๋แก้งานให้พี่แล้วกันน่ะค่ะ ..." ทำตาปริบๆ น้ำตาจะไหล
* (นังนู๋ คือชื่อที่พี่เขาตั้งให้หวาน ตอนที่ยังคุยกัน)

หน้าตึงๆ นั้น ก็คลายลงฉับพลัน แต่เสียงยังแข็งอยู่ จากนั้นก็นั่งคุยกัน
เหตุผลห่าเหวบ้าบออะไรก็ไม่รู้ หวานก็ก้มหน้าแกล้งทำเป็นสลด
สลับกับ สบตาพี่เขาเป็นพักๆ
พี่เขาชี้แจงส่วนของเขา
ถ้าถามหวาน มันไม่ได้เข้าท่าเลย พูดเอาแต่ได้สุดๆ พอๆ กะ ม๊อบแดงเลย
"ใช่สิ เดี๋ยวนี้ นังนู๋มีใคร คงไม่ต้อง...." แกขึ้นมาแค่นั้น
แล้วแกก็พยายามเบรกตัวเองให้หยุดพูด แล้วก็พยายามพูดเรื่องงาน

ตอนท้ายเขาก็บอกว่า
"เอาสองเรื่องล่ะกัน เรื่องแรก พี่ขอโทษ ที่เสียงดังใส่หวาน หวานรู้ใช่มั้ย ว่าพี่เสียงดัง พี่ไม่ได้ตั้งใจ (รู้ และเชื่อว่าพี่ตั้งใจ) อย่าโกรธพี่เลยนะ สอง พี่ขอว่าอย่าแก้ล่ะกัน เพราะพี่ผิดเอง"

หวาน - "พี่ไม่ต้องขอโทษหวานหรอกค่ะ เพราะพี่ก็เหมือนพี่หวาน บก.(ที่กำลังนั่งสาระแนแอบฟังอยู่) ก็เพื่อนหวานค่ะ" เงยหน้าแล้วมองที่ตาให้มันลึกลงไปสุดใจแก "พี่ก็เหมือนพี่ เ็ป็นพี่น้องกันจะ โกรธกันลงได้ไงล่ะค่ะ "

ดูท่าจะมีคนน้ำตาจะร่วงฉับพลัน
"หวาน.. (พี่แกถอนหายใจ คงเซ็งมากล่ะ ) พี่ขอตัวนะ ทำงานก่อน"

พอเดินออกมาจากห้องพี่เขา หวานต้องแอบหลบมุม
หัวเราะด้วยความสะใจ
55555555555555 สะใจฉิบหาย
สมน้ำหน้า .. ๆๆๆๆๆ อยากทำตัวเป็นพระเอกจอมปลอม ก็เป็นไปดิ
แล้งกูก็มอบบทบาทให้มึงเป็นพี่ชายที่ไม่แสนดีอยู่อย่างนี้แหละ


ถึงแม้สุดท้าย เขาก็ยอมรับผิดเอง ว่า เขาไม่รักษาเวลาเอง...
แต่การโทรมาด่า ทำแบบนี้ มันถูกต้องหรือไง

แม้จะรู้ตัวนะ ว่าเหมือนเอาเรื่องใส่ตัว
ก็โดนเหน็บอยู่ ไม่น่าไปหาเรื่องเขา
แต่ทว่า ... ถ้าไม่จัดการอะไรเลย
ปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นทำตามใจชอบ
เอะอะ อยากจะแก้งานกี่โมงกี่ยาม ไม่สนใจกรอบกติกา
ไม่คิดจะรักษาคำพูดตัวเอง ...
สมน้ำหน้าแล้ว ที่ให้ผู้น้อยต้องสั่งสอน คนมันแก่แต่ตัวนี่หน่า
ป่านนี้คงคิดได้บ้างล่ะมั้ง คิดไม่ได้ก็ไม่รู้ เพราะไม่เกี่ยวกะกู

คือถ้าคิดว่า กูเรื่องมาก กูงี่เง่า ก็ไม่ได้คิดผิดนะ
ก็แค่จงทำตามกติกาของกูซ่ะ
รับปากแล้ว ต้องทำให้ได้
to do the thing right !! ทำเป็นมั้ย

แล้วนี่ก็ไม่ใช่ว่าไม่ยืดหยุ่น
ถ้าโทรมาบอกก่อนสักคำ ว่ารอก่อนนะ จะแก้งาน
ก็คงไม่ต้องต่อว่ากันรุนแรง ตะพึดตะพือขนาดนั้นหรอก

วันเสาร์ไปงานหนังสือ
ก็เจอบก.คนใหม่ มาสัมมนาคนเดียว เขาบอกว่า พี่(..) จะมาตอนบ่าย
เดี๋ยวเขาจะคุยกะลูกค้า ประมาณนั้น
เราก็อืม.. เขาคงไม่อยากเจอหน้าเราอ่ะนะ
เราก็ฟังสัมมนา .. สนุกดีนะ ได้ความรู้ด้วยเออ เป็นเรื่องของ E-book ที่ญี่่ปุ่น

พอตอนบ่ายรอส่งบก.ใหม่ ก็เจอหน้าพี่เขาแป๊บหนึ่ง
ทักทายแค่คำเดียว ก็ลาล่ะ

วันหยุดนี้ พอมานั่งคิดว่า ยังรักเขาอยู่มั้ย?
รักสิิ แต่ว่า เป็นความรักที่ให้มนุษย์ทั่วๆ ไปต่อกัน
คือพยายามไม่คิดร้ายต่อกัน ให้อภัยกัน

ที่เขาต่อว่าเรา ทำหน้าตึงใส่เรา
ถึงแม้จะเกิดจากเรื่องรักเก่าๆ ตัดไม่ขาด,
ความเข้าใจผิด,ไม่รักษาคำพูด
แต่เราก็มีส่วนรู้เห็นเป็นใจทำให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นจริงๆ ไม่ใช่หรือ

จากนี้ มันก็ไม่ได้ยาก แค่เลิกแล้วต่อกันไป
ต่างคนก็ต่างทำงาน ไม่ต้องสนใจกัน
เขาเป็นคนมีความสามารถ
ถึงจะกะล่อน ตอแหล สับปรับ หลอกหลวง ไม่ยอมรับความจริง
นั่นก็เป็นความสามารถของเขา ไม่เกี่ยวกับเรา

สิ่งเราเป็น สิ่งที่เราทำ เราก็ทำตามหน้าที่ของเขา
อะไรที่ไม่ใช่หน้าที่ของเรา ก็ไม่ต้องไปทำ
แล้วอย่าไปผูกใจเจ็บกับใคร
ส่วนที่ใครจะมองว่าเราเ็ป็นผู้หญิงมารยา ทั้งๆที่ทำไปเป็นน้ำใจ,สงสาร
มันก็เป็นบุญกรรม ของเขา แล้วเป็นเวรกรรมของเรา ที่ใำ้ห้เขาเข้าใจว่าอย่างนั้น

ที่สุดแล้ว สักวันหนึ่ง เราก็คงต้องเดินไปลาออกจากบริษัทนี้
ในเวลาไม่นาน ... ซึ่งอีกสักพัก เมื่อมันเป็นไปได้

สนใจคนที่บ้าน สนใจครอบครัวเรา ดูแลพ่อแม่ กับน้องชายให้ดีที่สุด
รักคนที่เขารักเราอย่างจริงแท้ และจริงใจ



Create Date : 28 มีนาคม 2553
Last Update : 28 มีนาคม 2553 22:03:48 น.
Counter : 1065 Pageviews.

3 comments
  
โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:22:17:44 น.
  
หนูเป็นพี่หวานสงสัยลาออกไปนานแล้วอะ
โดย: น้องผิง วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:00:47 น.
  
ไม่รู้เอาเรื่องบ้าไรมาบ่อน
บ้าผ฿ชายแล้วมาระบายในบล็อกเหรอ

บ้าบอไร้สาระ
อิโรคจิต
โดย: ไม่รู้เอาเรื่องบ้าอะไรมาบ่น IP: 118.173.42.195 วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:1:34:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หวานใจนายโหด
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




add me!!plz~
Add to Google

ไม่สวยก็เซ็งเป็น


MY VIP Friend