พอมีใคร มันก็เข้ามาทำร้ายจิตใจหวาน.. แล้วหวานจะมีใครไปเพื่ออะไร

พรุ่งนี้เป็นวันจันทร์แรก ตั้งแต่ทำงานมา
ที่หวานรู้สึกว่า ไม่อยากเจอหน้าคนบางคน

แม่บอกให้หวานอย่าพูดเรื่องของผู้ชายคนนั้นอีก
เพราะไม่งั้น มันเหมือนกะว่า หวานไปเสียตัวให้เขาแล้ว มาบ่นให้เจ็บซ้ำ
(ผู้ชายคนนั้นที่เคยทำท่ามาจีบแล้ว พอเวลาผ่านไปเริ่มปากเสียใ่ส่หวาน)
ให้เก็บเงียบเอาไว้ แล้วถ้ามันมางี่เง่าอีก ไปบอกมันว่า
"มึงอ่ะแหละที่คิดมาก กูไม่เคยคิดอะไรกับมึงเลย ไอ้สัด"

หวานรู้สึกผิดนิดหน่อย ที่ทำให้แม่ต้องหนักใจ
แม่บอกว่า หวานเอ๊ย.. ผู้ชายมันอย่างนี้แหละ ..
รู้แค่มารยาผู้หญิงไม่พอ มีอะไรที่ผู้ชายเหี้ยๆ ทำไว้ ให้แกต้องระวังตัวอีกเยอะ

หวานคิด เคยคิดนะ ว่าผู้ชายคนนี้ ช่างดีกับหวานมากมาย
ดีจนหวานคิดว่า ขอคิดทบทวนก่อนดีมั้ย ว่าใจเราคิดอะไรกับเขาหรือเปล่า
พอคิดทบทวน หวานก็รู้ตัวว่าไม่ได้คิดอะไรกับพี่แกเลย

แล้วจู่ๆ มันก็มาพูดประมาณว่า หวานหยุดให้ท่าเขาสักที
...
หวานบอกว่า อันนี้มันเป็นนิสัยหวานนะ
เขาบอกว่า เขาเป็นผู้ชาย หวานเป็นผู้หญิง คนอื่นจะมองไม่ดี

แล้วที่มาพูดกับหวานอย่างนี้ มันดี..สมเป็นสุภาพบุรุษไหม?

วันศุกร์ หวานก็เจอหน้ามัน เจอแล้วก็ทำเป็นไม่เห็นทันที
บังเอิญว่ามันมาเดินแถวโต๊ะที่ำำทำงานหวาน
หวานก็เห็นแึค่หางตาก็ไม่มีสมาธิ หวานเลยลุกเดินหนีไปที่อื่น
ก็เดินไปล้างมือ กลับมา มันก็ไม่อยู่ ก็โล่งใจ

หวานไม่ได้เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับงาน
การขอไม่เห็นหน้ามันสักพัก งานหวานก็ยังเดินต่อไปอยู่ดี

คนอื่นจะมีชีวิตผ่านมายังไง หวานไม่รู้
แต่หวานอยู่ได้ โดยไม่สนใจว่าคนอื่นจะพูดอย่างไง ได้ และได้อย่างสบายมาก

หวานโดนอะไรมาเยอะมาก
หวานเคยโดนคู่อริ ถีบตกหน้าคณะ
ด้วยความหมั่นไส้ เ็ป็นที่หัวเราะของคนทั้งคณะ
ทั้งที่หวานไม่เคยพูดอะไรบาดหมางกับเขามาก่อน

โดนคนบ้าไร้สติใส่ร้าย ใส่ความ
จนมาปีสอง ถึงรู้กันว่าบ้า ที่พูดมามันโกหกหมดเลย

หวานเคยโดนหลอกไปดูหนังกับรุ่นพี่ในคณะ
แล้วเขาไปโพทะนาได้กับยัยนี้เรียบร้อยแ้ล้ว

จนเทอมสุดท้าย เพื่อนผู้ชายทนไม่ได้
ไม่เคยนั่งใกล้กันมาก่อน พอดีได้นั่งใกล้
เขาก็พูดเรื่องนี้ ถามว่า เธอทนได้ไงกับเรื่องที่ไม่จริงที่พูดกัน
ทั้งๆ ที่เรื่องแบบนี้ มันทำลายชีวิตเธอได้นะ
หวานก็บอกกับเืพื่อนว่า มันทำลายชีวิตฉันไม่ได้หรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง
คนที่ทำลายฉันด้วยการใช้ปากพูดร้ายๆ ต่างหากที่ต้องกลัว.. เวรกรรมตามทัน

หลายครั้งหลายหน ที่ชีวิตหวานเจอเรื่องพวกนี้
ครั้งนี้ก็คงเป็นอีกหน ที่หวานจะต้องเจออีก

หวานไม่ได้ใช้ความอดทนอะไรสักนิดเลย
สำหรับหวาน เรื่องแบบนี้ หวานไม่จำเป็นต้องอดทน
เพียงแต่ หวานไม่ใส่ใจ จะเก็บให้คิดมาเป็นปัญหา

วันนี้น้องชาย ถามหวานว่า
ทำไมถึงเลิกคบเพื่อนพี่ที่ทำงานไป

หวานบอกว่า เพราะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว

ครั้งล่าสุดที่เราไปเที่ยวด้วยกัน
หวานนั่งคุยกับเพื่อนสามคน
เพื่อนที่ทำงานคนหนึ่ง
เพื่อนที่เคยทำงานที่เก่า ลาออกไปแล้วคนหนึ่ง
หวานบอกเพื่อนที่ลาออกไปแล้ว ว่าหวานโดนพี่ที่ทำงานดุ
เพื่อนที่ทำงาน .. กลับโวยขึ้นมา บอกว่า ก็หวานนั่นแหละที่ผิด
สมควรแล้ว ที่หวานโดนพี่เขาดุ

หวานเงียบเลย

ที่เงียบเพราะ คิดว่าทำไมเพื่อนจะต้อง"เสือก"ด้วย

เรื่องพี่ที่ทำงานที่ทำงานดุหวาน
เขาดุทางโทรศัพท์ ซึ่งเรื่องที่คุยในโทรศัพท์
มันต้องเป็นเรื่องแค่คนสองคนคุยกัน
มึงมาดักฟังกูเรอะ อีนี้

เลิกคบ แม่ง

น้องบอกว่า เขาคิดน่ะสิ ว่าสนิทกับพี่

คิดว่าสนิทแล้วคิดว่า ล่วงเกิน ลามปามได้หรืออย่างไง

น้องชายบอกว่า แล้วไง ? คนอื่นมีข้อดีสิบข้อ พอมีข้อเสียข้อหนึ่ง พี่จะเลิกคบ

หวานบอกว่า ข้อเสียไอ้หนึ่งข้อ มันเป็นข้อเสียที่หวานรับไม่ได้
ถ้าสมมุติต่อให้มีมีข้อเสียอีกห้าร้อยข้อ
แต่ไอ้ห้าร้อยข้อ เป็นข้อที่หวานรับได้
หวานก็จะยังคบต่อ

หวานก็จะอยู่อย่างนี้แหละ อยู่อย่างไม่สนใจใคร

พอมีใคร มันก็เข้ามาทำร้ายจิตใจหวาน.. แล้วหวานจะมีใครไปเพื่ออะไร
อยู่คนเดียวดีๆ มันก็ไม่เจ็บตัว ไม่เจ็บใจ
มันไม่ดีกว่าหรือไง

Create Date : 14 มีนาคม 2553 Last Update : 14 มีนาคม 2553 21:22:43 น. Counter : 687 Pageviews.		5 comments
Share Tweet