ชื่อหนังสือ : ปีกปรารถนา
เขียนโดย : ดวงตะวัน
สำนักพิมพ์ : ดวงตะวัน
จำนวน 472 หน้า ราคา 300 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   “ ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น ”
   หลายคนคงเห็นด้วยกับประโยคที่ว่านี้ น่าแปลกก็ตรงที่ความคิดที่ตามมาจากประโยคสั้น ๆ นั้นกลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

   สำหรับบางคน หรือหลายคน ชีวิตยิ่งสั้นก็ยิ่งต้องดิ้นรน ตักตวงกอบโกยให้เต็มที่ เพื่อร่นระยะเวลาแห่งความเต็มพร้อมในชีวิตให้มาถึงโดยเร็ว ก่อนที่โอกาสในการเสพสุขจะจบสิ้นลง
อีกบางคน ชีวิตแสนสั้นสั่งให้ขวนขวายแสวงหาความสำเร็จ รางวัล เกียรติยศ เพื่อให้โลกจารจารึกชื่อและตัวตนไว้

   ขณะที่บางคน ชีวิตแสนสั้นกลับบอกเขาว่า ไม่มีเวลายาวนานพอในการรีรอที่จะทำความดี ไม่ใช่เพื่อคำยกย่องสรรเสริญ หรือแม้บุญบารมีใด ๆ หากแต่เพื่อหัวใจตนเอง...ทำเพราะต้องทำ ไม่อาจเพิกเฉยได้

   ปรารถนา ปรมี ณภัทร์ นิจ กนธี รสริน ยวดยง ฯลฯ นิยามต่อ “ ชีวิต ” และ “ การใช้ชีวิต ” ที่แตกต่าง พาพวกเขามาพานพบและพันผูกกัน และจะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม ต่างก็มีโจทย์ในใจ...คุณค่าแท้จริงของการใช้ชีวิตและความหมายที่แท้ของการดำรงอยู่คืออะไร ?

   ที่สุดปลายทางของปรารถนาที่ต่างคนต่างติดปีกทะยานไป มีคำตอบรอคอยพวกเขาอยู่...คำตอบและความหมายของช่วงเวลาอันแสนสั้นในชีวิตเล็ก ๆ ของมนุษย์ ซึ่งแท้จริงแล้วอาจไม่ต่างจากชั่วขณะการกะพริบของดวงดาวยามค่ำคืน ...


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... dtawanbooks ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

   ' ปีกปรารถนา ' นิยายดี มีสาระสะท้อนภาพของหลายชีวิตที่มีความปรารถนาแห่งชีวิตที่แตกต่างกัน มีเส้นทาง และวิธีการกระทำเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนปรารถนาต่างกันไป สุดแต่ใจของใครจะไขว่คว้าและดิ้นรน

   ' ปรมี ' คุณครูใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลพัฒนนิจศึกษา ผู้ใช้ชีวิตเรียบง่าย มีถ้อยคำธรรมดา ๆ แต่แฝงความอบอุ่นไว้ปลอบใจคนรอบข้าง
   ' ปรารถนา ' สถาปนิกสาวคนเก่ง ผู้ประสบปัญหาปีกหัก เมื่องานที่กำลังไปได้ด้วยดีเกิดสะดุดกลางคัน
   ' ยวดยง ' ผู้พลาดหวังในสิ่งที่ตนปรารถนา จนต้องหาทางทำร้ายคนที่ตนคิดว่าขวางทางให้ได้เรียนรู้รสชาติความเจ็บปวด โดยหลงลืมความถูกต้อง
   ' ณภัทร์ ' ผู้มีชีวิตยึดติดกับอดีต จนถูกชังจูงให้หลงทาง
   ' กนธี ' มหาสมุทรอันนิ่งสงบ หากซุกซ่อนความบ้างคลั่งแห่งความปรารถนาไว้ภายในจิตใจอย่างเร้นลึก

   อ่านไป ก็อดย้อนมองตัวเองไม่ได้ว่า... ทุกวันนี้ เหตุการณ์บางอย่างใน ' ปีกปราราถนา ' ไม่ได้อยู่ห่างไกลจากความเป็นจริงของชีวิตเลยแม้แต่นิดเดียว การแก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่นในที่ทำงานเป็นเรื่องใกล้ตัวที่หวานเย็นเชื่อว่าหลายคนต้องเคยประสบมาบ้าง โชคดีก็บินหนีไปได้ โชคร้ายก็ปีกหัก หมดแรงบิน ที่สำคัญ จะมีสักกี่คนกันที่โชคดีอย่าง ' ปรารถนา ' มีคนเคียงข้าง ให้กำลังใจ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็มีคุณครูใหญ่นั่งรออยู่ที่ชิงช้าของโรงเรียนอนุบาล พร้อมประโยคปลอบใจอันแสนอบอุ่นว่า...

   ' การร้องไห้ไม่ได้หมายถึงการอ่อนแอซักหน่อย...

   ผมเชื่อว่าบางทีคนเราก็อยากระบายอะไรที่มันหนักหนาในชีวิตออกมาเสียบ้าง อย่างความโกรธ ความเกลียด ความคับแค้นใจ ความน้อยใจ และช่วงเวลาแบบนั้น ควรจะมีใครสักคนอยู่เคียงข้าง ประคับประคองอารมณ์ความรู้สึกกันไป '

   แต่... ถึงแม้ไม่มีใครซับน้ำตาปลอบใจ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่สามารถลุกขึ้นมาหยัดยืนอย่างมั่นคงอีกครั้งได้ ขอเพียงไฟแห่งปรารถนาไม่มอดดับไป ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ในความเป็นจริงหรอกค่ะ

   หวานเย็นหยิบ ' ปีกปรารถนา ' มาวางไว้เป็นหนึ่งในตัวเลือกให้ลองอ่านกันนะคะ ไม่แน่ว่า... คุณอาจได้กำลังใจดี ๆ จากเรื่องนี้ของ ' ดวงตะวัน ' ก็ได้ค่ะ