ชื่อหนังสือ : รอยรักในลางร้าย
เขียนโดย : tiara
พิมพ์ครั้งที่ ๒ : ธันวาคม ๒๕๕๖
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
จำนวน ๒๑๖ หน้า ราคา ๑๔๙ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่าการที่ ‘มนันยา’ จะได้ไปใช้ทุนในจังหวัดห่างไกลอีกแล้ว การที่สาวน้อยของบ้านต้องไปเป็นคุณหมออยู่ไกลสายตาพ่อแม่และพี่ชายนี่มันช่างเป็นเรื่องน่าสนุก มนันยาแทบจะทนรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหว

   และเมื่อได้แพ็กกระเป๋าเดินทางไปใช้ชีวิตในดินแดนที่เงียบสงบแห่งนั้น หมอแต้มผู้เป็นที่รักของชาวบ้านก็พบว่าพื้นที่แห่งนี้ช่างน่ารักน่าอยู่เสียนี่กระไร ทว่าท่ามกลางความรื่นรมย์นั้น ไม่นานเธอกลับพบว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง... เพียงแต่ยังนึกไม่ออกว่ามันคือเรื่องอะไร ร้ายแรงแค่ไหน !

   หนำซ้ำตอนที่เธอกำลังตามหาความจริง คู่พี่น้องอย่าง ‘เหมราช’และ ‘ภัทวี’ ลูกชายกำนันก็ยังมาคอยเทียวไล้เทียวขื่ออยู่เนือง ๆ สองหนุ่มต่างบุคลิกทำให้หัวใจเธอเต้นเป็นจังหวะแปลก ๆ แต่การสืบเรื่องที่สงสัยและเรื่องราวของหัวใจยังไม่ทันคืบหน้าอย่างที่ใจต้องการ... เธอก็ถูกจับไปขังไว้ในโรงนาร้างด้วยฝีมือของใครบางคนเสียก่อน... ใครบางคนที่มีจิตริษยา ใครบางคนที่อาจทำให้เธอไม่มีโอกาสกลับไปเป็นหมอแต้มของทุก ๆ คน ใครบางคนที่อาจปลิดชีวิตเธอได้ทุกนาที !

ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แจ่มใส ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   และแล้วก็ได้เวลาที่ มนันยา หรือ หมอแต้ม น้องสาวของ ร.ต.ท. อติกันต์ อุตรเดช ต้องไปทำงานใช้ทุนในจังหวัดห่างไกล... ไกลสายตาพ่อแม่และพี่ชาย คุณหมอคนใหม่ผู้เป็นที่รักของชาวบ้านรู้สึกว่าโรงพยาบาลเล็ก ๆ และพื้นที่แห่งนี้นั้นช่างน่ารักน่าอยู่เสียนี่กระไร ทว่าท่ามกลางความรื่นรมย์ของบรรยากาศนั้น มีบางสิ่งบางอย่างซุกซ่อนอยู่ บางสิ่งที่ค่อนข้างอันตราย และใครบางคนก็กำลังจับตาดูการเคลื่อนไหวของเธออยู่ ใครบางคนที่ซุกซ่อนความอิจฉาริษยาไว้ในจิตใจ เฝ้ารอเวลาที่จะปลิดชีวิตเหยื่อที่ตนเฝ้ามองมานาน และ มนันยา คือตัวล่อที่จะทำให้เหยื่อนั้นเดินเข้าสู่กับดักได้โดยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย แค่เพียงแต่ลงแรงปลิดชีวิตก็พอ !

   หลังจาก คุณเต้ ได้ขึ้นแท่นพระเอกเต็มตัวใน สายลับพรางรัก เมื่อไม่นานมานี้ ก็ถึงคราว หมอแต้ม ขึ้นแท่นนางเอกยอดนิยมกับเขาบ้างแล้วค่ะ

   แม้เรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับคดีโดยตรง แต่ยังคงความเป็นนิยายที่มีกลิ่นอายสืบสวนสอบสวนอยู่ค่ะ ช่างถูกใจหวานเย็นจริง ๆ เลย

   เมื่อสาวน้อยน่ารักของบ้าน อุตรเดช อย่าง หมอแต้ม ได้ไปใช้ทุนที่ต่างจังหวัด ไกลหูไกลตาพ่อแม่และพี่ชายจอมหวงน้องสาวทั้งที ก็ต้องมีหนุ่ม ๆ มาวอแวเป็นธรรมดา แถมยังเป็นสองหนุ่มต่างบุคลิก แหม ! ทำท่าจะเลือกอยากแล้วใช่ไหมคะ ? งั้นลองไปอ่านบทสนทนาระหว่างคุณหมอสาวกับสองหนุ่มหล่อกันดูดีกว่าค่ะ เผื่อว่าจะช่วยให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น

   "ฮัลโหล แต้มเอง"
   "เดี๋ยวผมไปรับนะ"
   "คะ ? คุณเหมราชเหรอคะ"
   "ใช่สิ เดี๋ยวผมจะไปรับคุณหมอไปลอยหระทงกัน"
   "เอ่อ ฉัน..." เธอพยายามคิดหาเหตุผล "ฉันมีเพื่อนไปแล้วค่ะ ไม่ต้องรบกวนคุณเหมมารับหรอก"
   "ไม่ได้รบกวนสักหน่อย มันเป็นหน้าที่ของผมนี่นา"
   ...หน้าที่อะไรวะ...
   "คุณเหมไม่ได้มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอะไรในตัวฉันเลยนะคะ และฉันก็เป็นผู้ใหญ่ที่สามารถดูแลตัวเองได้แล้วด้วย แค่นี้นะคะ ฉันจะรีบไป"
   ...

   เหอ ๆ หวานเย็นก็คิดเหมือน หมอแต้ม เลยค่ะ ...หน้าที่อะไรวะ... มันหน้าที่อะไรของคุณคะ คุณเหมราช เอ่อ... แบบว่า... หวานเย็นไม่ชอบคนที่โมเม ขี้ตู่ คิดเองเออเอง น่ะค่ะ ดังนั้น ตัดคะแนน คุณเหม ซะเลย

   ไปแอบฟัง ภัทวี กับ หมอแต้ม คุยกันบ้างดีกว่าค่ะ

   "แล้วทำไมคุณต้องใส่ใจเรื่องของฉันนัก"
   ปลายสายเงียบไปนิดหนึ่งแล้วตอบกลับมา "วันนี้อากาศเย็นจัง ที่ตึกโรงพยาบาลหนาวไหม"
   ...เปลี่ยนเรื่องคุยเชียว...
   "หนาว..."
   "อืม งั้นใส่เสื้อหนา ๆ"
   "แล้วคุณอยู่ที่บ้านพักเหรอ"
   "เปล่า ออกมาข้างนอก มาสั่งอาหารวัวในเมืองน่ะ ตอนนี้กำลังจะกลับ"
   "อ้าว มีธุระแล้วยังอุตส่าห์โทรมา"
   "ก็ตั้งเตือนไว้ในโทรศัพท์ให้โทรมาเวลานี้"
   เกิดความเงียบทางฝั่งโรงพยาบาลบ้าง มนันยารู้สึกว่าแก้มของตัวเองร้อนวูบ เธอลากปากกาในมือจนเส้นเลื้อยพันกันไปมา
   "ขี่รถกลับดี ๆ นะ"
   "วันนี้เอารถกระบะมา"
   "งั้นก็ขับดี ๆ"
   "ครับ หลับฝันดี"
   "ฝันดีค่ะ"
   มนันยากดวางสายแล้วทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะ เธอนั่งยิ้มอยู่คนเดียวพักใหญ่...

   แง๊ว... เปลี่ยนเรื่องกะทันหัน หวานเย็นสมองช้า คิดตามไม่ค่อยทัน คะแนน คุณภัท ไม่ติดลบ แต่... ไม่บวกเพิ่มนะคะ เดี๋ยวจะหาว่าหวานเย็นลำเอียง

   ก็... อย่างที่เกริ่นเมื่อตอนต้นล่ะค่ะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคดีโดยตรง แต่ยังคงไม่ทิ้งแนวทางการสืบสวนสอนไป หมอแต้ม น้องสาวของ คุณเต้ กำลังตามหาความจริงบางอย่างเกี่ยวกับบุคคลต้องสงสัยที่มีแนวโน้มว่าจะมีพฤติกรรมแบบ Conduct Disorder ซึ่งเป็นโรคที่เกี่ยวกับพฤติกรรมที่รุนแรงก้าวร้าว เป็นพวกที่มีความพยายามอย่างรุนแรงที่จะหลีกเลี่ยงการถูกละทิ้ง พวกนี้จะมีปัญหาเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตัวเอง มีอารมณ์ที่ไม่เหมาะสม หรือทำร้ายตัวเองก็ใช่ และอีกหนึ่งคือ... บุคคลต้องสงสัยที่มีอาการของ Asperger 's Disorder ซึ่งเป็นออทิสติกประเภทหนึ่ง ทว่าการสืบเรื่องที่สงสัยยังไม่ทันคืบหน้า หมอแต้ม ก็ถูกจับไปขังไว้ในโรงนาร้างเสียก่อน

   ขอกระซิบดัง ๆ นิดหนึ่งนะคะว่า... คนที่จับตัว หมอแต้ม ไปนั้นน่ากลัวมาก และเกี่ยวข้องกับความจริงที่ หมอแต้ม กำลังตามหานั่นล่ะค่ะ ที่กลัวเพราะ... เขาถูกโรคอิจฉาครอบงำมานานปี นานเสียจนมันกร่อนกินจิตสำนึกที่พึงมี พึงระลึกผิดชอบชั่วดีเสียจนไม่มีเหลือแม้เศษเสี้ยว และ หมอแต้ม เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่เขานำมาใช้เพื่อล่อให้คนที่เขาริษยา ชิงชัง นั้นทุกข์ใจ ไม่อาจนิ่งเฉย และพาตัวเองเข้าสู่หลุมพรางที่เขาขุดไว้นั่นเอง

   แต่... ในมุมกลับกัน เมื่อได้ฟังความจริงที่ทำให้เขาต้องกลายเป็นบุคคลที่มีสองบุคลิก มีพฤติกรรมที่รุนแรง มีอารมณ์ที่ไม่ปกติ ก็ต้องยอมรับค่ะว่าเขาเป็นคนที่น่าสงสารคนหนึ่ง เป็นคนน่าสงสารที่ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกในส่วนลึกของเขาเลย แม้กระทั่งคนที่เขาเรียกว่า 'แม่'

   "ไอ้ฆาตกร ! ไอ้บ้า ! แกฆ่าผัวฉัน ฆ่าลูกฉัน ทำไมแกไม่ฆ่าฉันไปด้วยล่ะ จะได้ลงนรกขุมสุดท้ายไม่ได้ผุดได้เกิดไปซะเลย"
   "แล้วในนั้นฉันจะเจอพ่อไหม"
   "ไอ้เนรคุณ ! แกฆ่าเขาแล้วยังคิดว่าเขาจะตกนรกอีกเหรอ คนที่จะตกนรกคือแกต่างหาก"
   "ฮึ...ตายไปแล้วฉันไม่ห่วงหรอกว่าจะไปตกอยู่ที่ไหน แต่คนที่ยังอยู่บนโลกนี่สิ คงเจ็บเจียนตายถ้าต้องอยู่ตามลำพังกับภาพพวกนี้"
   "เฮ้ย ! ! !"
   เสียงร้องสุดท้ายเป็นเสียงของนายตำรวจที่คุมเชิงอยู่ รัสสิยารู้สึกว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่
   "ขอให้แม่มีความสุขกับสิ่งที่แม่ปรารถนานะ แม่อยากเป็นคนสวย รวย มีครอบครัวที่ดี สามีรัก และลูก ๆ น่ารัก แม่อยากเป็นที่อิจฉาริษยาของคนอื่น แม่อยากเห็นคนอื่นสรรเสริญชื่นชมในสิ่งที่แม่มี โดยไม่เคยคิดว่าคนในครอบครัวจะรู้สึกยังไงกับสิ่งที่แม่พยายามจะเป็น ความสุขของแม่มีค่ามากเหลือเกิน มันต้องแลกมาด้วยความสุขของทุกคนในบ้าน ฉันสงสัยว่าถ้าไม่เหลือใครแล้วสักคน...แม่จะอยู่ได้ยังไง ความภาคภูมิใจของแม่จะยังเหลืออยู่ไหม"

   

   หลังจากเหตุร้ายผ่านพ้น... คู่ขโมยซีนก็แย่ซีนพระเอก - นางเอกของเรื่องไปได้อย่างน่ารัก น่าหยิกทีเดียวค่ะ

   "คุณอยู่ที่ไหนตอนเกิดเรื่อง"
   เจ้าหน้าที่พิเศษจ้องหน้าสามีด้วยดวงตากลมโตใสซื่อ "ใต้โต๊ะค่ะ"
   "อยู่ในที่เกิดเหตุเลยเหรอ !"
   "ระยะสิบฟุต...เศษสมองกับลิ่มเลือดยังกระจายอยู่รอบ ๆ ตัวฉันเลย"
   "ริซ่า..." เขาทิ้งน้ำเสียงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ
   รัสสิยากอดสามีของเธอไว้อย่างเอาใจ "เอาน่า...มันจบแล้วค่ะ คุณเต้ลงทุนปีนห้องทำงานที่อยู่ติดกันเข้าไปช่วยฉันเลยนะ ถ้านายเหมราชไม่ยิงตัวเองซะก่อน คุณเต้ก็ต้องเป็นคนยิงเขาอยู่ดี ยังไงฉันก็ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ...ฉันรักคุณ" เธอสรุปเอาดื้อ ๆ
   ศตายุกอดตอบบ้าง "ผมก็รักคุณ และหัวใจจะวายกับงานของคุณทุกครั้ง"

    แหม ! คุณริซ่า กับ คุณอิฐ ขโมยซีนได้น่ารักจริง ๆ เลยค่ะ

   หลังผ่านเหตุการณ์เฉียดตาย ก็ได้เวลาที่ หมอแต้ม ต้องตัดสินใจแล้วล่ะค่ะว่า... จะทำอย่างไรกับเรื่องของหัวใจ แม้จะเก่งสักแค่ไหน แต่เรื่องของความรักก็เป็นเรื่องใหญ่สำหรับมือใหม่หัดรักเสมอล่ะค่ะ งานนี้ต้องขอบคุณคำแนะนำดี ๆ จาก สรัลชนา หวานใจของ คุณเต้ ที่ให้คำปรึกษาได้โดนใจมาก ๆ เมื่อเจอคำถามที่ว่า...

   "แล้วถ้าเราตกลง เอ่อ คบกัน...มันจะเป็นยังไง"
   "เครื่องบินก็มี โทรศัพท์ก็ติดต่อหากันได้ ไม่เห็นจะมีอะไรยากเลย มันอยู่ที่ว่าคุณทั้งสองคนต้องการให้ชีวิตต่อจากนี้เป็นยังไง อุปสรรคจะไม่มีถ้าใจตรงกัน แต่ถ้าใจไม่ตรงกันก็เห็นอุปสรรคมากมาย"
   มนันยาทำหน้าเศร้า แม้ว่าสรัลชนาจะมีข้อคิดดี ๆ มากมาย แต่สุดท้ายเธอก็ต้องเป็นคนตัดสินใจเองอยู่ดี

    นั่นน่ะสิคะ... สุดท้ายคนที่ต้องตัดสินใจก็คือ หมอแต้ม เองนั่นล่ะค่ะ หวานเย็นน่ะรู้คำตอบของการตัดสินใจครั้งนี้แล้วค่ะ แต่... ใครที่ยังไม่รู้... หวานเย็นแนะนำให้ไปหาคำตอบใน รอยรักในลางร้าย ด้วยตัวเองนะคะ

   หวานเย็นขอทิ้งท้ายด้วยข้อคิดดี ๆ จาก รอยรักในลางร้าย ก็แล้วกันนะคะ

   'ความอิจฉาริษยาเป็นบาป เพราะเกิดจากจิตใจที่ปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับเคราะห์ ผู้มีจิตริษยาจะไม่ยอมรับผู้อื่นที่มีสิ่งต่าง ๆ ดีกว่าตนเอง ดังนั้นความริษยาจึงทำให้ใจของเราสกปรกและมืดบอด จงยกระดับจิตใจของเราขึ้นจากโคลนตมโดยการไม่ริษยาเถิด...'
   นั่นเป็นวิธีคิดที่เรียบง่ายและเป็นสัจธรรมอันประเสริฐสำหรับการดำเนินชีวิต แค่ยินดีในสิ่งที่ตนมี และร่วมยินดีในสิ่งที่ผู้อื่นมีอย่างจริงใจ พอใจในสิ่งที่ตนเองเป็น และยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นมีความสุข แค่นี้ความริษยาก็จะหมดไปจากจิตใจ มนันยาก้มลงกราบพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ด้วยจิตใจอันผ่องแผ่ว ...

   

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2557
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2557 18:54:41 น.		9 comments
Counter : 2278 Pageviews.
Share Tweet