|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
Melbourne #2
 ยามราตรีสีสันพลันบรรเจิด งามเลอเลิศเพลินตาดั่งห้วงหาว แสงไฟส่องสว่างจ้าท้าดาดาว ระยิบพราวราวฟ้ายามราตรี
 ชุดที่แล้วเป็นภาพเมลเบิร์นตอนกลางวัน ส่วนชุดที่สองนี้คือเมลเบิร์นยามค่ำคืนในวันสุดท้ายก่อนบินกลับหลังจากอยู่เมืองนี้มาได้เกือบอาทิตย์ ภาพด้านบนสุดเป็นภาพวิวตัวเมืองเมลเบิร์นสะท้อนกับ Yarra River เมื่อมองจาก Alexandra Gardens ส่วนภาพด้านบนเป็นภาพของ Visitor Center กลาง Federation Square และด้านล่างเป็นภาพ House Salad ในผับที่พวกเราไปฉลองกันในคืนก่อน Good Friday
 ที่เมลเบิร์นผู้คนมากมายนัก เหมือนรู้จักทักทายแต่งแต้มสี แลกรอยยิ้มพิมพ์ใจไว้ไมตรี ให้ได้รู้สึกดีดีที่เมลเบิร์น
 เวลาเดินเล่นในออสเตรเลีย บรรยากาศหลายๆ อย่างนั้นจะคล้ายๆ กับตอนที่ฉันอยู่ที่อังกฤษ ภาพด้านบนเป็นที่จอดจักรยาน ฉันเห็นแล้วนึกถึงภาพของฉันสมัยที่เป็นนักเรียนที่อังกฤษที่ขี่ัจักรยานเป็นประจำแทบทุกวันในเมืองเคมบริดจ์ ส่วนภาพด้านล่างเป็นภาพด้านในสวยๆ ของวิหาร St Paul's Cathedral
 ความทรงจำนำใจให้คิดถึง หวนคะนึงถึงวันระหกเหิน ออกไปเรียนเพียรรู้คู่เพลิดเพลิน เป็นทางเดินงดงามความทรงจำ
 กลบทที่ใช้ในบทกวีประกอบ Blog นี้เป็นแบบงูกินหาง คือกลอนแปดแบบท่อนขึ้นต้นกับลงท้ายสามคำจะซ้ำๆ กัน (แต่งเล่นๆ เพราะฉันอยากจะสนุกสนานเฮฮาเวลาเขียน Blog ไปแต่งบทกวีท้าทายตัวเองไป เพราะหลังๆ แต่งบทกวีเรื่อยๆ แบบไม่ได้เล่นอะไรมาหลายอัน)อธิบายบทกวีเสร็จก็ขอบรรยายต่อ ภาพข้างล่างเป็นภาพ Flinders Street Station ในห้วงเวลาก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน
 ระบายใจใส่ฟ้าเวหาหาว ระวิพราวลาฟ้าพาดื่มด่ำ แสงเรืองรองลับแล้วหมดถ้อยคำ เพราะพลบค่ำนำหมายระบายใจ
 สำหรับฉันแล้ว ฉันรู้สึก(ไปเอง)ว่าในเมืองที่มีสถาปัตยกรรมแบบโบราณ เวลาพระอาทิตย์ตกดินจะดูสวยงามมีความหมายอย่างบอกไม่ถูก ฉันไม่ค่อยเข้าใจตัวเองนักว่าทำไมถึงชอบอะไรเก่าๆ อาจจะเป็นเพราะฉันเป็นพวกอนุรักษ์นิยมหน่อยๆ หรือเป็นเพราะเป็นนักเรียนเก่าอังกฤษที่เรียนที่มหาลัยเก่าๆ แบบเคมบริดจ์นิดๆ ฉันถึงได้ชอบบรรยากาศแบบโบราณๆ แนวเมืองมรดกโลกหรือพวกพิพิธภัณฑ์กระมัง ภาพด้านบนเป็นภาพ St Paul's Cathedral ส่วนภาพด้านล่างเป็นภาพ Flinders Street Station
 ชมความงามตามใจในชีวิต แต่งแต้มจิตตามใจที่สั่นไหว จนรู้นิ่งทิ้งลอยปล่อยวางไป มองเมืองใหญ่เพียงภิรมย์ชมความงาม
 เวลามีอะไรมากระทบใจ ผู้คนอาจจะสั่นไหวกระเพื่อมได้ในระรอกแรก เหมือนเวลาหินกระทบกับน้ำ แต่พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็จะกลับมาสงบลงได้ดั่งเดิม เวลาเห็นภาพอะไรคล้ายๆ กับภาพเก่าๆ ที่เคยเห็นก็เช่นกัน อาจนำความคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ กลับมาได้ในช่วงแรกแล้วความรู้สึกตัวก็จะกระซิบว่ามันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้วและเราก็จะยิ้มได้ไปกับมัน ว่าแล้วก็บรรยายต่อว่าภาพด้านบนเป็นภาพจากจุดพักของ Princes Bridge ถ่ายกลับไปในตัวเมืองให้เห็น The Ian Potter Center สีชมพูๆ ที่อยู่ด้านล่าง ส่วนภาพข้างล่างเป็นภาพ Foot Bridge เก๋ๆ ที่เชื่อมระหว่าง Southgate กับ Flinders Street Station
 แค่ผ่อนคลายหมายใดไม่ยึดหวง รู้เงาลวงจึงทราบหยุดทวงถาม ปล่อยอัตตาตัวตนปนนิยาม ก็ยิ้มตามความแท้แค่ผ่อนคลาย
Create Date : 16 มิถุนายน 2554 |
Last Update : 13 กันยายน 2554 20:31:32 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1566 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Maeboon วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:22:42:38 น. |
|
|
|
โดย: ja~ IP: 125.25.23.64 วันที่: 17 มิถุนายน 2554 เวลา:22:02:09 น. |
|
|
|
โดย: ไร้นาม วันที่: 17 มิถุนายน 2554 เวลา:22:59:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friends
 
|
|
|
|
ช่างจำนรรค์คำร้อยถ้อยแถลง
บรรยายภาพได้งดงามปานจำแลง
ช่างแต่งแต้มถ้อยคำจำนรรค์จา
หากว่ามีโอกาสไปคงไหลหลง
ไม่พ วงหลงทางไปทางไหน
เจ้าของบล็อคบอกนำทางจะไป
ว่าที่ไหนควรชมสมอุรา