๏ อีจัญไร

๏"อีจัญไร"

๏ เฝ้าร้องขอวิงวอนจนอ่อนใจ
พอได้ไปก้อไม่ได้คิดรักษา
ต้องปกป้องตนเองตลอดมา
เฝ้าตีตราบอกแค่ว่านำฟอนไฟ ๚

๏ ด้วยมีมิตรคอยยุแยงแสดงเหตุ
ว่าสร้างเหตุจัญไรไม่เคยหมด
คอยเสริมเติมเพิ่มความทุรยศ
จนต้องกดอายดิ้นแทบสิ้นใจ ๚

๏ หลงเพียงแต่เชื่อคำนำกล่าวว่า
ให้มองมาเห็นหลักฐานสิ่งจริงไว้
คิดจะได้เปิดหูตาได้ราไฟ
บอกคงเก็บไว้ความจัญไรให้สิ่งดี ๚

๏ เลยเข้าใจรู้ซึ้งถึงสาเหตุ
อคติจนเกินเกตุน่าบัดสี
บอกอะไรคงเข้าใจแค่อับปรีย์
เพราะเชื่อคำคนอื่นชี้อีจัญไร๚

~เชื่อแค่คำคนอื่นชี้ว่ากูนี่ “อีจัญไร“

กรวี
150368

Create Date : 19 มีนาคม 2568		0 comments
Last Update : 19 มีนาคม 2568 13:17:56 น.
Counter : 350 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet