สมุทรปราการ น้อมกราบทราบรสธรรม รู้กฏกรรมคำกล่าวสอน เหนื่อยล้นทนนิวรณ์ ที่บั่นทอนกัดกร่อนใจ ภาพชุดนี้ตัดสินใจเปลี่ยนชื่อเป็น "สมุทรปราการ" แทน "เมืองโบราณ" เพราะจะมีภาพที่จากบางปูเข้ามาแทรกด้วย จริงๆ ถ้ามีเวลาว่างๆ ถือกล้องออกไปถ่ายรูปแบบนี้ซักเดือนละครั้งก็คงดี ไม่รู้ว่าเดือนมกรา นี้ไร้นามจะมีโอกาสได้ไปไหนหรือเปล่า (วันนี้ก็หยุดพักผ่อนอยู่บ้าน แต่ก็ไม่วาย login เข้าไปทำงานบริษัทเมื่อตอนเช้า ^^') นิยามกามฉันทะ พึงผัสสะสิ่งรักใคร่ รูปเสียงกลิ่นรสใด ต้องแก้ไขด้วยปัญญา ปกติไร้นามจะ ทำ blog สดๆ คือ ไม่ค่อยคิด Plot มาก่อน กลอนก็จะแต่งสดๆ วันนี้อยู่ๆ ก็นึกถึง นิวรณ์ 5 (ซึ่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภาพเลย ^^') เพราะรูปแรกเป็นภาพพระคุณเจ้า เลยทำให้นึกถึงธรรมะ ตอนนี้ก็มาลุ้นกันกับไร้นามละกันนะคะ ว่าจะแต่ กาพย์ เกี่ยวกับนิวรณ์ 5 จบได้ไหม (จับเวลาดีไหมว่าเริ่มเขียนประมาณ 3:40pm) จำได้ว่าเป็นคนชอบแต่บทกวีมากๆ ตอนเด็กๆ จนแฟนเก่าคนที่สองเคยท้าให้แต่กลอนให้ได้ใน 7 ก้าว (แบบในหนังสือสามก๊ก) แล้วก็ให้หัวข้อ แล้วก็แต่งได้ ตอนคบๆ กันกับแฟนเก่าคนแรก ก็มีเล่นๆ ลองแต่งกลอนต่อกันในรถเมล์ (บ้านอยู่ทางเดียวกัน นั่งรถเมล์กลับบ้านเป็นชั่วโมง) สนุกมากมาย แต่สมัยนี้นานๆ ทีจะแต่งที... อาฆาตพยาปาทะ ต้องลดละอย่าถือสา สิ่งใดให้โกรธา ก็ลดราด้วยอภัย อีกถีนะ-มิทธะ หดหู่คละปนหลับไหล แก้ได้หลายแบบไป เช่นตั้งใจรู้ใฝ่เพียร อุทธัจจกุกกุจจะ ฟุ้งซ่านซะพาขีดเขียน หรือจิตรำคาญเบียน ก็ต้องเรียนรู้ปล่อยวาง ส่วนวิจิกิจฉา คือสงกาทุกสิ่งต่าง ศึกษาเถิดลองบ้าง จะพบทางด้วยปัญญา นิวรณ์ทั้งห้าหรือ คือหนังสือให้ศึกษา เกิดดับจับทราบว่า มิอาจพาให้พ้นกรรม จึงควรจะแก้ไข ปล่อยวางไปเพียงเรื่องขำ ชอบโกรธง่วงฟุ้งพร่ำ รู้พบธรรมมิหลงไป [สรุปใช้เวลา 35 นาทีในการทำ blog /ทำภาพ อ่านค้น & แต่งกวี ^^']   Create Date : 17 มกราคม 2552 9 comments Last Update : 17 มกราคม 2552 16:13:41 น. Counter : 1496 Pageviews. Share Tweet

หมายเหตุ: เบื้องหลัง - ตอนแรกแต่งท่อนสุดท้ายว่า "รู้พบธรรมมินำพา" <= รูปเสียงเพราะกว่า แต่นึกๆ ไปแล้วความหมายไม่ครบเลยเปลี่ยนใหม่เป็น "รูปพบธรรมมิหลงไป" ดีกว่า แต่รูปเสียงก็ยังไม่ดี แสดงว่าฝีมือยังไม่ดี... อืมๆ   โดย: ไร้นาม 17 มกราคม 2552 16:19:55 น.

เวอะมาทักทายค่ะ   โดย: CrackyDong 17 มกราคม 2552 18:07:22 น.

สวัสดีค่า อาจารย์ ตอนนี้กำลังนั่งปั่น SPI กันอยู่เลยคะ   โดย: กล้วย IP: 158.108.238.100 17 มกราคม 2552 19:51:36 น.

งามทั้งรูปและบทกลอน ชอบภาพที่นกบินกันหลายตัว   โดย: sesame man 17 มกราคม 2552 20:49:40 น.

--- คุณ CrackyDong --- ยินดีต้อนรับค่ะ :) --- กล้วย --- ทำงานกันออกมาดีมาก ประทับใจครูจริงๆ จ้า :'D --- คุณ sesame man --- กว่าจะถ่ายรูปนั้นได้ เบื้องหลังคือถ่ายไปหลายรูปเลยค่ะ   โดย: ไร้นาม 20 มกราคม 2552 23:10:19 น.

แวะมาดูรูปสวยๆ มุมมองเก๋ๆ & กลอนเพราะๆ ของคนเก่งๆจ้ะ อิอิ (เหนื่อยจัง..ช่วงนี้...แล้วว่างๆจะแวะมาใหม่น๊า...เอ่อ...แต่จะว่างไม๊หละเนี่ย แหะๆ)   โดย: Ja~ IP: 203.113.1.130 27 มกราคม 2552 21:03:58 น.

--- Ja~ --- หมด stock ของสมุทรปราการที่ไปเที่ยวด้วยกันแล้วจ้า :) เดี๋ยวเอาภาพใหม่ๆ มาลงก่อน แล้วค่อยทำ blog วิชาการ [Idea ร้อยแปด แต่ไม่ค่อยว่างมาทำซักที ยุ่งเหมือนกันเลย]   โดย: ไร้นาม 27 มกราคม 2552 23:35:23 น.

รู้สึกว่า คุณไร้นามคงจะปล่อยวางอะไรบางอย่างได้แล้ว กวีในบล็อกนี้ก็เลยดูว่างเปล่าดีจริง ก็ดีครับจะได้พบเจอสิ่งใหม่ๆที่ดีๆซะที ความจริงแล้วผมก็ชอบบทกวี บทกลอน แต่ไม่ค่อยมีเวลาที่จะศึกษาจริงจัง(มักเป็นข้ออ้างของคนขี้เกียจ) ที่เขียนไปส่วนใหญ่ก็ตามอารมณ์พาไปซะมากกว่า เห็นคุณไร้นามเขียนแต่ละเรื่องแล้วน่าอิจฉา ได้บรรยากาศของบทกวีจริงๆ ไม่ลองเขียนแบบจริงจังแล้วรวบรวมเล่มดูล่ะครับ กวีบทนี้ความจริงผมว่า ยังไม่น่าจบนะ ไม่รู้สิผมไม่มีความรู้เรื่องธรรมะเท่าไหร่ และคงอ่านหนังสือน้อยกว่าคุณไร้นามมาก แต่ผมว่ามันขาดอะไรสักอย่าง   โดย: นายขยะ IP: 61.7.149.16 5 กุมภาพันธ์ 2552 15:33:33 น.

--- คุณนายขยะ --- จริงค่ะ ช่วงนี้รู้สึกปล่อยวางอะไรบางอย่างไปได้แล้วจริงๆ :) กวีบทนี้เหมือนรีบๆ แต่งกับเวลาเลยค่ะ กลับมาอ่านแล้วก็ยังขำๆ ตัวเองอยู่เลย   โดย: ไร้นาม 21 กุมภาพันธ์ 2552 0:44:34 น.