ฮ่า ๆ หวัดดีค่ะ พ่อพเยีย

อัพบลอกรวดเร็วทันใจดีจริง

วีดวาดยังวุ่ยวายกับตัวเอง และ เหนื่อยเหลือเกิน ที่จริงไม่รู้ว่าจะเหนื่อยอะไรกันนักหนานะคะ

ไว้จะบอกแควนๆวีดวาดมาชมที่นี่ไปก่อนค่ะ

ฮ่าๆๆๆ วิวสวยๆ คนสวยๆ

เป็นครอบทีอบอุ่นนะ......

คุณแม่ยังยิ้มเก่งเหมือนเดิมเลย ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรงค่ะ

น่าเสียดาย...ที่ไม่มีโอกาสร่วมเดินทางไปในทริปนี้ ดูอบอุ่น สนุกสนานไม่น้อย

หวังว่า...คงมีโอกาสได้ไปเยือนบ้าน "ชีวาโดม" สักครั้ง

พี่ปอนขยันจัง
ได้เดินทางและได้งานไปพร้อม ๆ กัน

หวังว่าพ่อพเยียคงมีความสุขกับการงาน และได้รับความสุขเพิ่มจากการอยู่ในบ้านหลังใหม่ค่ะ

สวัสดีค่ะอาโดม
ดูบรรยากาศวิวสวยๆครอบครัวอบอุ่น
มิตรภาพงดงามแล้วมีความสุขไปด้วยเลยค่ะ
หากมีโอกาสไปเชียงรายขอแวะไปบ้างนะคะ
แค่ชมวิวถ่ายรูปหน้าบันไดบ้านอาโดมก็พอแล้วค่ะ

...คุณวีดวาดในบล็อกอาโดมวันนี้ดูสดใสสวยขึ้นนะคะ

คำว่า อิจฉา..ยังน้อยไป แงๆๆๆ ริษยา ริษยา....
เห็นพี่ปอนวาดรูปแล้วมีความสุขจัง
เห็นรอยยิ้มของครอบครัวพเยียแล้วมีความสุขจริง
การได้รู้ว่าตัวเองเป็นใคร รักที่จะทำอะไร และได้ทำสิ่งที่รักนั้นด้วย
โชคดีเหลือหลายเลยค่ะ

โอ้โห...พี่โดมครับ
พี่ปอนก้ไปเยือนแล้ว
คุณปกรณ์ก็ไปด้วย

นี่ถ้าผมอยู่ที่นั่นด้วย
ผมคงขอทำหน้าที่นักสัมภาษณ์แล้วล่ะครับ 555

สองท่านเป็นขวัญใจผมนะครับ
ผมอยากนั่งดูพี่ปอนวาดภาพสีน้ำ
และอยากนั่งฟังคุณปกรณ์บอกเล่าแนวคิดในการใช้ชีวิตครับ

สวัสดีค่ะ...

ชื่อบ้าน ชีวาโดม นึกถึงสปาระดับโลกที่ชื่อ ชีวาศรม แถวหัวหิน อิอิ...

ทำไมไม่ตั้งชื่อ...โดมวีวา ล่ะคะ...ล้อกับดอยวีวา

...ว้า น่าจะหารือนักล่าฯก่อนนะ..

ภาพครอบครัวน่ารักค่ะ

ห้าสาว วันเดอร์เกิร์ล จากเกาหลี

ชอบภาพหันหลังให้มองไปยังวิวข้างหน้า

ภาพนั้นพี่โดมคงบอกว่า " อย่านะ...อย่าเพิ่งหันหน้ามา ขอถ่ายรูปก่อน" ใช่มั้ยล่ะคะ คิดว่าคงทำนองนั้นแหละ

เที่ยวนี้อย่าหายไปนานนะคะพี่โดม

คิดถึงคร่า...

ต้องบอกว่าระเบียงไม่แห้งถึงจะถูกพี่โดม อิอิ
รออ่านเรื่องสั้นพี่แบบเป็นเล่มจ้ะ (กดดันๆ)

สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก


มีบางคนบอกเหมือนกันว่าเมื่อได้ยินชื่อนี้นึกถึงชีวาศรม

ก็ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ

ตั้งชื่ออะไรของตัวเองก็ต้องเอาถูกใจตัวเองเอาไว้ก่อนเป็นธรรมดา

ชื่อบ้านตั้งแบบนี้
ก็เรียกกันเล่นๆกันในหมู่ไม่กี่คนหรอกจ้ะ
นอกเสียจากมันมีอะไรฮิตขึ้นมาอย่างไม่คาดฝัน



สวัสดีจ้ะยิปซีฯ
ไม่กดดันหรอกจ้ะเรื่องเรื่องสั้นน่ะ
ต้นฉบับน่ะพร้อมแล้ว

แต่สำคัญมันอยู่ที่จะมีสำนักพิมพ์ไหนพิมพ์มากกว่า - เท่านั้นเอง

เสียดาย เสียดาย ที่ไม่ได้ไปด้วย

มีโอกาสเมื่อไหร จะไปเมื่อนั้น....

สวัสดีค่ะพี่โดม
บ้านสวย บรรยากาศดี
ครอบครัวอบอุ่น
ชุมชนเข้มแข็ง ฮา ฮา ฮา

อิจฉา รู้หม้าย (ภาษาใต้)จ๊ะ

สวัสดีครับสาวแอน

ภาษาใต้ฟังออกครับ

แต่พูดไม่ได้

ไม่ได้ทักทายกันเสียนาน สบายดีนะครับ

สวัสดีคุณโดม
แวะมาทักทาย ทางเหนือหายหนาวหรือยัง เดือนหน้าอาจารย์จะพาไปดูงานแถวเหนือ (จริงๆก็ไปเที่ยวพูดให้ดูเป็นทางการไปงั้นแหละ)
ดูบรรยากาศ น่าจะดีใช่ไหม

สวัสดีครับคุณ nop


ขณะที่ผมกำลังตอบคุณอยู่นี้
ผมยังต้องใส่เสื้อกันหนาว
และต้องนอนปิดหน้าต่างครับ

แต่หลังจากนี้ก้ไม่แน่เหมือนกันว่าจะยังหนาวอยู่หรือไม่
สบายดีนะครับ

สวัสดีครับพี่โดม


หนังสือเล่มนั้นของคุณปกรณ์
สำหรับผมมันคือคำภีร์ชีวิตเลยครับ

หนังสือ"ผมเพียงแต่อยากจะบอกว่า..."
เป็นหนึ่งในหนังสือที่ผมคัดลอกคำคมมากที่สุดเล่มนึงในชีวิตครับ 5555

ชอบทุกประโยค

โดยเฉพาะคำพูดที่ว่า

"ไม่ว่าจะทำอะไรลงไป ต้องเป็นสิ่งที่ทำแล้ว
เราต้องไม่ละอายใจที่จะสบตากับตัวเอง"


ส่วนคำถามที่ว่านั่งตักเท่าไหร่นั้น
ผมว่าถ้าคนขับเป็นผู้ชายและเป็นลุงแก่ๆ
อาจจะเหลือแค่ซาวบาทครับพี่ 555

หุหุหุ
แสงเฮ้ากวงจากวีดวาดนี่แทบจะพาพระอาทิตย์สาดแสงกลบหมอกเลยเชียว

ต่อไปต้องเปลี่ยนเป็น "พ่อพเยีย ณ ดอยวาวี" ซะแหล่ว

.... ท้องฟ้ามืดมิดไร้มวลหมู่ดาว ....

.... ฉันสบตากับความว่างเปล่า ....


__ ในความเงียบงัน __


.... เฝ้ามองเธอในภาพเงาความฝัน

....ตราบคืนวันล่วงพ้นความหวั่นไหว

.... แม้โลกหมุนวนผันแปรเป็นเช่นไร


__ยังหวังเพียงพบเธอในทรงจำ __

มาดูบรรยากาศเริงรื่น

น่าอิจฉาคนบนดอยวาวีจังเลย

ที่อื่นเขาร้อนกันตับแลบ บางที่ก็แผ่นดินไหวต้องช่วยกันอุตลุดอย่างเฮติ (เปรียบเทียบซะไกล)

แต่ที่นี่ยังหนาวไม่หาย และยังโรแมนติกไม่หยุด

ไม่เชื่อถามพี่ปอนดูก็ได้ จริงมั้ยคะพี่โดม อิอิ

สวัสดีจ้ะปลายแปรง

อันที่จริงตอนนี้เราอยู่ห่างกันแค่เอื้อมจริงๆนะ
ว่างๆก็แวะมาก็แล้วกัน
จะมาวันไหนโทรมาบอกหน่อยก็แล้วกันนะ ยินดีต้อนรับจ้ะ

สวัสดีครับคุณใต้แสงเงาจันทร์

นานแล้วไม่ได้เห็นชื่อนี้มาเขียนคอมเม้นท์
บทกวีของคุณยังคงเศร้าเหงาเหมือนเดิมเลยนะครับ

สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

เจ้าชายโรแมนติคมาเยือนดอยวาวีนี่ ก็ทำให้บรรยากาศรอบๆตัวพลอยโรแมนติคไปด้วยน่ะซี

สวัสดีค่ะ พ่อพเยียแห่งดอยวาวีและสมาชิกทุกคนค่ะ จริงๆ ด้วย หัวกระไดไม่แห้งเป็นงี้นี้เอง
นานแล้วที่ไม่ได้ไปเที่ยวอ่างขาง
เห็นแล้วก็อยากไปเที่ยว บ้าง แต่ก็ไม่ได้ไปสักที

สวัสดีตอนเช้าตรู่


ตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวไปเมืองฝางกับรถบรรทุกชาไปส่งที่อ.ฝาง

เพราะเมื่อวานนี้เพิ่งมีความคิดใหม่ว่าน่าจะปลูกต้นไม้ในพื้นที่ที่มีอยู่ให้แน่นขนัดไปเลย,

คล้ายๆย่อป่าลงมาในพื้นที่ 1 งาน
เมื่อวานตอนสายๆขณะปลูกต้นไม้มีความคิดบางอย่างวาบเข้ามา
ทำให้อยากปลูกต้นไม้ให้มากขึ้น

พอดีต้นไม้ที่มีอยู่หมดจึงคิดว่าจะเข้าฝางเพื่อหาต้นไม้ยืนต้นมาปลูก
เพราะที่ร้านแม่สรวยนั้นเห็นหมดแล้วว่ามีต้นไม้อะไรบ้าง

แต่ยังไม่เห็นต้นไม้ที่ร้านในอำเภอฝาง
ไม่แน่ถ้ากลับไม่ทันอาจจะนอนฝางสักคืน
คุยแค่นี้ก่อนนะครับ
เพราะรถออก 7 โมงครึ่ง

พี่โดมคะ

ถ้าคืนนี้นอนฝาง

อย่าลืมถ่ายห้องพักมาให้ดูอีกนะคะ...

เห็นแล้วอยากไปอยู่ด้วยจังค่ะ คุณอา

คุณโดมว่ามั้ย การปลูกต้นไม้ทำให้สรรรพสิ่งรอบตัวเราดูมีชีวิตชีวา
โดยเฉพาะเวลาที่ต้นไม้ซึ่งเราปลูกกับมือออกดอก ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง
มันสดชื่น เบิกบานใจยังไงบอกไม่ถูกเนอะ หนูก็ชอบปลูก ทั้งวันก็ไม่เบื่อ
เพราะมันเป็นอะไรที่เราชอบ ถึงแม้จะเหนื่อยก็มีความสุข
หนูชอบดอกไม้สีขาวที่มีกลิ่นหอม
เห็นคุณโดมปลูก แล้วอยากปลูก
พอดีที่มหาลัยจัดแสดงนิทรรศการ เห็นกล้วยไม้ เลยซื้อมาต้นหนึ่ง
ยังไม่ได้ขยายใส่กระถางใหญ่เลย
ขอให้มีความสุขกับการทำในสิ่งที่รักนะ

สวัสดีตอนเช้าครับทุกๆท่าน

เมื่อวานไปดูต้นไม้ที่ร้านสวนตะกอน
เข้าไปที่สวนข้างในของเขา
มีต้นไม้มากมายหลายชนิดให้เลือก

บางต้นราคาแพงกว่าแม่สรวย บางต้นราคาถูกกว่า คละกันไป
แต่ก็ได้ต้นไม้ที่ถูกใจหลายต้น

กาสะลองคำ (ปีบ) 1 ต้น
ลิ้นจี่ 3 ต้น
ชมพู่มะเหมี่ยว 1 ต้น
มะไฟ 1 ต้น
โมก 2 ต้น
ลีลาวดี (ฟอร์มสวย ราคาไม่แพง)

สารภี 2 ต้น
ตีนเป็ด 2 ต้น

พิกุล 2 ต้น
เชอรี่ 2 ต้น

สัก 3 ต้น

ไทรทอง 2 ต้น

ประดู่ 3 ต้น

หลิวทอง 2 ต้น

อโศก 2 ต้น
หมากเหลือง 3 ต้น
หมากนวล 2 ต้น

สนฉัตร 2 ต้น

ต้นไม้ทุกต้นอยู่ในสภาพแข็งแรง

บางต้นอยู่ในกระถางนาน
(น่าปลูกลงดิน เพื่อให้อิสระแก่รากของมัน)

เดี๋ยวจะต้องติดต่อรถที่เข้ามาส่งชา เพื่อให้มารับตามที่ตกลงกันไว้

ส่งข่าวแค่นี้ก่อนนะครับ

ก่อนออกจากสวน คุณป้าเจ้าของร้านชี้ให้ดูสวนที่มีร่องรอยจัดแต่งทิ้งร้างไว้
บอกว่าลูกเขยเป็นคนรับจัดสวน

รับงานจัดสวนมาก จนสวนในบ้านถูกทิ้งร้างไว้

ทำให้นึกถึงเมียสล่าอุ่นที่ดอยวาวีชอบพูดว่า บ้านช่างไม่ค่อยสวยหรอกเพราะไม่ค่อยได้สร้างบ้าน ทั้งไม่มีงบประมาณและมัวแต่สร้างบ้านคนอื่น


ถามตัวเองว่าวันนี้ได้ดูแลจิตใจตัวเองบ้างหรือเปล่าว่า ตอนนี้สภาพจิตใจของเราเป็นอย่างไรบ้าง ?

สวัสดีครับโดม

ผมเพิ่งได้อ่านจดหมายที่เขียนถึงผมในขวัญเรือน...

ผมตอบจดหมายของคุณไว้ที่บล็อกครับ :)

ขอบคุณมากครับ

> พูดได้คำเดียวว่า "อิจฉา"

โดย: sontonglom (tin_tamaka ) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:26:44 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
บ้านฃีวาโดม อารมณ์แนวรีสอร์ท สวยจังเลยค่ะ ต้องเช็ดบันไดบ่อยๆ นะคะ เดี๋ยวลื่น

ชอบรูป แม่สาย -> แม่ยาย ค่ะ
ดูแล้วคุณยาย และคณะ มีความสุขกันจังเลยค่ะ

แค่ชมภาพก็อิ่มเอมใจแล้วค่ะ กับบ้าน "ชีวาโดม" พร้อมครอบครัวที่น่ารักๆ ทุกคนเลย โดยเฉพาะคุณยาย

ยินดีด้วยค่ะ

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ผมเริ่มทยอยปลูกต้นไม้ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว

ต้นไม้จากฝางคราวนี้คิดว่าคงทำให้พื้นที่เล็กๆของผมแน่นขนัดอย่างแน่นอน


เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาก็ลงมือปลูกต้นไม้ คิดว่าคงใช้เวลาอีกสองสามวันก็คงจะเสร็จเรียบร้อย
เพราะปลูกอยู่คนเดียว และปลูกช่วงเช้ากับช่วงเย็นเท่านั้น

วันนี้ตอน 10 โมงเพื่อนบ้าน (พี่คำสร้อย)มาชวนไปงานศพของพ่อกำนันตำบลวาวี ซึ่งผมตั้งใจจะไปอยู่แล้ว แต่บอกพี่คำว่าถ้าจะไปเมื่อไรให้มาเรียกด้วย เพราะตั้งแต่มาอยู่ดอยวาวี

ผมยังไม่ได้รู้จักหรือพบหน้ากับกำนันเลย

แต่ตั้งใจไว้ว่าวันหนึ่งจะต้องไปพบท่านสักครั้ง เพราะตอนนี้ผมได้กลายมาเป็นสมาชิกในหมู่บ้านนี้แล้ว
แต่ช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีเวลาว่าง เท่านั้นเอง

วันนี้จึงถือว่าเป็นโอกาสดี ที่ได้พบหน้ากำนันตำบลวาวีเป็นครั้งแรก

ถ่ายรูปในงานมาบ้างเหมือนกัน
แล้วค่อยมาเล่าให้ฟังวันหลังก็แล้วกันนะครับ


เมื่อเช้าพี่ขวัญโทรมาให้เข้าไปดูที่เว็บไซต์เรือนธรรม

ใครสนใจการปฏิบัติธรรมลองคลิกเข้าไปดูได้ สำหรับผู้ที่ภาวนาด้วยตัวเองเป็นแล้ว สวนธรรมเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่(เอี่ยมอ่อง)
หากท่านใดสนใจลองคลิกเข้าไปดูได้ที่นี่นะครับ

สถานที่ปฏิบัติธรรม สวนธรรม เรือนธรรม (ขวัญ เพียงหทัย)


วันนี้ขอเล่าให้ฟังสั้นๆแค่นี้ก่อนนะครับ

รูสึกดีจังค่ะ ที่คุณเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ใครหลายคนรู้จัก "วาวี"

มาทำงานอยู่วาวีปีกว่าๆ ยังไม่รู้ไรเท่าพี่เลยค่ะ คงต้องหาโอกาสไปเยี่ยมบ้านชีวาโดม สะละค่ะ หวังว่าคงต้อนรับนะค่ะ

โห..โดม
เห็นลูกชายกรณ์กะขวัญแล้ว
รู้สึกว่าเวลามันเร็วจี๋จริง ๆ
นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ
อุ่นดีจริง

เห็นรูปเบื้องหลังแล้ว
มาคิดได้ เราทำไมไม่เปรียบรูปจริงกับรูปที่เขียนนะ
จะได้รสชาติของความต่าง
ระหว่างสเก๊ตซ์กับภาพถ่ายสถานที่จริง
ละคนเขียนก็
ถ่ายขณะนั้น คงได้อารมณ์
ดีกว่ามาตามเก็บทีหลัง ซึ่งสถานที่เปลี่ยนไปแล้ว
และคนเขียนได้จรลาไปแล้ว....

โดมลงดอย เมื่อไหร่
เรายังไม่ได้เหมือนใจเลยนะ
เวลามันน้อย
จะไปนานยาวเลย
ชอบวาดภาพมุมสูงแบบนี้
ดอยช้าง และบ้านแสนเจริญ
เคยไปสมัยก่อน กันดารมาก
อยากไปดูสมัยนี้ และเขียนชีวิตอาข่าสักครั้ง

เราระงับการล่องโขงแล้ว
เลื่อนไปเป็นเมษา กะว่าเถิดเทิงยาวเลย...ไปแบบจิ๊บๆ มันไม่เข้าเนื้อหนะ

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

สวัสดียามเช้าตรู่ครับทุกๆท่าน

เมื่อคืนนี้และเช้าวันนี้อากาศที่นี่ยังหนาวเย็นอยู่

ตื่นเช้าขึ้นมา ต้องจัดการอะไรหลายๆอย่าง
ว่าจะจัดห้องที่รกๆก่อนดีหรือปลูกต้นไม้ก่อนดี ? วันนี้ต้องไปงานศพอีกวัน (แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปตอนไหนดี)



สวัสดีครับคนวาวี

รู้สึกดีใจเป็นพิเศษที่ได้เห็นคอมเม้นท์จากคนวาวี (ไม่ว่าคนวาวีคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม)
เพราะผมรู้สึกเหมือนกับว่ามีคนวาวีได้รับรู้ว่าผมมาทำอะไรอยู่ที่นี่และผมรู้สึกต่อหมู่บ้านแห่งนี้อย่างไร ?

ผมเดาว่า คนวาวี ต้องเป็นคนที่พบและทักทายกันเมื่อวานนี้....ใช่หรือเปล่าครับ ว่างๆเชิญเขียนมาคุยกันอีกนะครับ


สวัสดีครับคุณ BANK

ผมเดาว่าคุณต้องเป็นคนที่ทำงานที่แบ๊งค์แน่เลย - ผมรู้สึกขอบคุณเสมอที่อำนวยความสะดวกให้ทุกครั้ง

ถ้าจะมาเยี่ยมบ้านเมื่อไร ยินดีต้อนรับครับ

สวัสดีครับพี่ปอน

ผมจำได้ว่าวันที่ผมแต่งงาน พี่กรณ์กับพี่ขวัญเอาฟิล์ม (ลูกชาย)ไปด้วย ตอนนั้นเขาอายุเพียง 4 ขวบ
มาปีนี้เขา 30 แล้ว

วันเวลาล่วงเลยไปแล้วจริงๆ

ผมตั้งใจว่าจะอยู่ดอยวาวีจนสิ้นกุมภาพันธ์ หรือเลยไปกว่านั้นนิดหน่อย
เพราะตอนนี้ถ้าต้นไม่ติดแล้วผมก็สามารถฝากคนช่วยรดน้ำในฤดูแล้งได้แล้ว

แต่คงไม่เหมือนที่ผมรดเองแน่นอน แต่ทุกอย่างก็ต้องปล่อยวางได้ ถ้าเราจัดการให้ดีที่สุดแล้ว

ถ้าพี่ปอนมาดอยวาวีอีก
บ้านหลังนี้ยินดีต้อนรับครับ
ถ้าผมไม่อยู่พี่ปอนก็อยู่คนเดียวได้
เอารถจอดไว้ข้างล่างได้ไม่มีปัญหา


ที่ผ่านมาผมยังไม่เคยอยู่ดอยวาวีในฤดูอื่นเลย นอกจากฤดูหนาว

แต่วันข้างหน้าคงจะมีบ้างในบางฤดูแน่นอน


สวัสดีครับกะว่าก๋า

ขอบคุณสำหรับหนังสือที่ส่งไปให้ที่บ้านเมืองนนท์นะครับ
ที่บ้านผมเล่าให้ฟังว่ารูปเล่มสวยงามมาก

กลับไปก็คงได้อ่าน
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับน้ำใจที่มีให้ผมเสมอมา

สวัสดีครับคุณโดม

เห็นดอยแล้วอยากไปกางเต้นท์นอนจริงๆเลยครับ

การมีบ้านบนดอยเป็นความฝันของผมตั้งแต่เริ่มต้นการเดินทาง
พอเห็นชีวิตคุณแล้วเป็นแบบอย่างมากทีเดียวครับ คุณยังทำได้เลยนี่ครับ เห็นทีผมคงต้องเก็บเงินซื้อที่บนดอยเพื่อสร้างชีวิตที่เรียบง่ายบ้างแล้วครับ

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันที่ไม่มีวันหมดไปครับ

หวัดดีค่ะพี่โดม

เพลงเพราะดีจริง

ใครร้องเหรอคะ...เสียงมีเสน่ห์น่าดู

คำเดียวสั้นๆค่ะ...อิจฉาจัง.....
เมื่อวานไปหาหนังสือ นกทุกตัว....ที่ซีเอ็ด โลตัสนวมินทร์ หายังไงก้อไม่เจอ โห..ขายดีขนาดนี้เลยเหรอ ไปถามเคาน์เตอร์..อ๋อ ในคอมมีค่ะ แต่ในชั้นหาไม่เจอ เอ๊ะ..ยังไง คือหนังสือถูกขโมยค่ะ ทั้งหมดเหรอคะ ค่ะเรามีเพียงสองเล่ม จองไว้นะคะแล้วหนังสือมาจะโทรไปบอก..อ๋อ ค่ะ.....วันนี้หนังสือมาแล้วแต่ไม่ได้ออกไปเอา...
เมื่อปีใหม่กะว่าจะไปอ่างขางแต่เวลาไม่พอเลยได้ไปเพียง ขุนช่างเคี่ยน
พระบาทสี่รอย และสะเมิงเท่านั้นค่ะ
อิจฉาคนมีความสุขมากจริ๊ง

สวัสดีค่ะพี่โดม
พี่เดาถูกแล้วค่ะคนวาวี คือหนูเอง อิอิ(*__*)
อ่านหนังสือเรื่อง เดินทางข้างใน ของพี่จบแล้ว ตอนนี้กำลังอ่านเรื่อง นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน .. หนังสือเล่มนี้ทำให้หนูเพิ่งรู้ว่าปลาทอดกรอบตัวเล็กๆ ที่หนูเคยกินมีชื่อว่าปลาฉิ้งฉ้าง (ชื่อน่ารักดีจังเน๊อะ) จะมีคนบอกว่าหนูเชยอ่ะเปล่าเนี่ยะ？？
ออ แล้วพี่เคยกินเต้าหู้ยี้ ，ผักกาดดอง และรากหอมชูดองแบบยูนนานหรือยังค่ะ ??

สวัสดีค่ะ
หลังจากนี้คงต้องติดตามหนังสือของพี่ต่อไปซะละค่ะ
นอกจากหนังสือ 2 เล่มที่ให้ยื้มอ่าน
ขอบคุณมากๆ นะค่ะ

เห็นบรรยากาศแล้วอบอุ่นดีจังค่ะ เพลงก็เพราะเข้ากับบรรยากาศดีจริง ๆ ค่ะ

สวัสดีครับทุกๆท่าน


ดูเหมือนว่าวันนี้อากาศที่นี้ยังไม่หนาวน้อยลงเลย

เมื่อคืนเอารูปงานศพมาลงโน้ตบุ๊ค
ตั้งใจว่าจะไร้ท์แผ่นให้บ้านงาน
ผมรู้จักกับพี่สาวของกำนัน
วันที่ขึ้นบ้านใหม่ผมเธอมีชุดป้านชาเล็กๆมามอบให้เป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่
ผมตั้งใจจะไรท์รูปงานศพไปให้เธอ

ทำธุระเสร็จแล้วค่อยมาอัพบล็อกใหม่


สวัสดีครับคุณกลิ่นดอย

คุณคงรักดอยมากใช่ไหม ?
ถึงตั้งชื่อล็อกอินว่า กลิ่นดอย
ไม่มีอะไรยากเกินไปหรอกครับถ้าคุณตั้งใจจริง,

ผมจำคำคมของใครก็ไม่รู้เคยพูดไว้ทำนองว่า...ความตั้งใจเพียงเล็กน้อยไม่สามารถทำอะไรสำเร็จได้


สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

เพลงนี้ขับร้องโดย อุเทน พรหมมินทร์ ยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนแต่ง

พ่อพเยียรู้จักเพลงนี้เมื่อปีที่แล้ว
เพลงนี้ฟังเวลาตอนอยู่บนดอยวาวีจะรู้สึกอีกอย่างหนึ่ง
แต่ถ้าอยู่ที่อื่นจะรู้สึกอีกอย่างหนึ่ง
(หมายถึงตัวเจ้าของบล็อกนะ )


สวัสดีครับคุณรอนร้าว

ขอบคุณครับที่คุณให้ความสนใจเรื่องนกทุกตัวมีฟ้าให้บิน รับรองว่าหนังสือเล่มนี้แค่อ่านของ "ปะการัง" คนเดียวก็คุ้มแล้ว

สวัสดีครับคนวาวี

แสดงว่าผมเดาแม่น
แต่เดาอย่างมีหลักเกณฑ์นะครับ
เพราะคอมเม้นท์ที่ตามมาติดของคุณคือคุณฺBANK เกือบทำให้ผมไขว้เขว !?!

และในวันนั้นผมก็แทบจะไม่ได้ทักทายกับใคร นอกจากคนที่รู้จักคุ้นเคย และคนที่ผมคุ้นเคยในวาวีก็แทบจะไม่มีใครใช้อินเตอร์เน็ต นอกจากครูบุญทม บุญสูง (ครูดำ)โรงเรียนบ้านวาวี
จึงทำให้การเดาของผมมีประสิทธิภาพ

ปลาฉิ้งฉ้างออกเสียงแบบภูเก็ต
ทางตะกั่วป่าบางทีก็เรียกปลาจิ้งจ้าง ซึ่งก็คือพวกปลาตัวเล็กๆ

วันก่อนไปนั่งที่ร้านเมนูวาวี (ตรงหัวสะพาน)ด้วยความคิดถึงความหลังก็ซื้อปลากรอบใส่ถุงเล็กๆที่แพ็คใส่ถุงๆละ 5 บาทมากินเล่น

รสชาติและความกรอบต่างกันที่ผมทำขายนะครับ (ของผมอร่อยกว่าแน่นอน)

เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมาผมไปโลตัสฝางมาซื้อปลากรอบสีวลีปลากรอบ(ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกเหมือนจะอยู่ที่ตะกั่วป่าด้วย) ยี่ห้อนี้แหละครับที่ผมรู้สึกว่ารสชาติใกล้เคียงกับที่ผมกับภรรยาเคยทำขาย

ผมซื้อมาถุงหนึ่ง
อร่อยชั่วพริบตาจริงๆ (เด็กชายอนุสรณ์มาช่วยกินด้วย)

เต้าหูยี้นั้นผมกินเป็นตั้งแต่เด็กแล้ว แต่เต้าหู้ยี้ต้นฉบับยูนนานมาได้ลิ้มรสครั้งแรกที่หมู่บ้านรักไทย (แม่ฮ่องสอน)อร่อย, ผักกาดดองก็เคยแต่หอมชูดองยังไม่เคยกิน เห็นที่เขาเอารากสีขาวมาขายที่ตลาดอาข่าแถวตึกสันติ

อะไรที่เขากินกันผมก็กินได้หมดแหละครับ

สวัสดีครับคุณ BANK

ที่ผมเอาหนังสือไปให้คุณอ่าน
ก็ไม่ได้คิดจะยัดเยียดอะไรหรอกนะครับ
แต่อยากให้คุณกับเพื่อนร่วมงานของคุณเกิดความไว้วางใจ ไม่ตกใจกลัวเวลาผมเข้าไปติดต่อที่ทำงานของคุณ

และอยากบอกว่าที่ทำงานของคุณบรรยากาศดีมาก
มองผ่านกระจกออกไปก็เห็นภูเขาล้อมรอบไปหมด สบายตา,สบายใจ


สวัสดีครับคุณ thainurse@norway
ยินดีที่คุณแวะเวียนมาทักทายครับ
ไม่ได้ไปที่บล็อกคุณนานแล้ว

สวัสดีค่ะพี่โดม
ตอนนี้กำลังสร้างบ้านอยู่ เมื่อวันเสาร์ช่าง (แฟนแอนเอง) ทำซิงค์ในห้องครัวโดยการเก็บเศษไม้ที่เหลือใช้มาทำ และส่วนใหญ่ก็จะทำเอง เท่าที่ทำได้ ทำให้คิดถึงพี่โดมมากเลย "เป็นบ้านน้อย ร้อยฝัน รังสรรค์สวย ใช่โชคช่วย "ล้วนแรงฉุด" ด้วยอุตสาห์
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ (นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน)

สวัสดีค่ะ
อย่าถือว่าป็นการยัดเยียดเลยค่ะ
พวกเรากลับรู้สึกขอบคุณด้วยซ้ำ
ที่มีหนังสือดีๆให้อ่านคลายเหงาได้บ้างหลังจากต้องจากบ้านมาทำงานซะไกลเลยค่ะ
ขอบคุณมากจริงๆ

อบอุ่น มีความสุขแทน

นีแหละคือความสุขแบบพอเพียง

หาได้ยากนะความสุขแบบนี้
ขอเชียร์เต็มที่

แล้วเคยทานปลากุเลาเค็มของตากใบมั๊ยคะ คุณพิษณุ นิลกลัดบรรยายไว้ในมติชนรายสัปดาห์ อ่านแล้วน้ำลายสอทันทีแต่ต้องหยุดเมื่อรู้ราคา แพงมากกตัวละ 1200-1500บาท ด้วยความอยากรู้โทรไปถามเพื่อนที่ปัตตานี คำตอบคือ จริงจ้า ชิ้นเล็กๆปาเข้าไปตั้ง200แน่ะ...กินปลาเค็มธรรมดาๆก้อได้นะ อร่อยเหมือนกัน...

สวัสดีครับทุกๆท่าน

เมื่อวานตั้งใจว่าจะอัพบล็อกใหม่
แต่โปรแกรมย่อรูปขัดข้อง

ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
วันนี้จะลองดูอีกที
แต่มีงานรออยู่ให้ต้องไปทำก่อน
แล้วค่อยคุยกันใหม่นะครับ

你好 ！ค่ะ พี่โดม (你好 อ่านว่า หนีห่าว แปลเป็นภาษาจีนว่าสวัสดี ค่ะ พี่น่าจะเคยได้ยินมาบ้างแล้วใช่ไหมคะ อยู่วาวีก็อยากทักทายแบบจีนๆ อิอิ)
สมัยก่อน(ตอนเรียนอยู่มัธยม)ชอบอ่านกลอนมากๆ (กลอนวัยรุ่น ) โดยเฉพาะของสำนักพิมพ์ใยไหม และเลมอน กรุ๊ป
แต่...หลายปีแล้วน่ะ ที่ไม่เห็นใยไหมออกพอกเกตบุ๊คเป็นกลอนวัยรุ่น ไม่รู้เพราะสาเหตุอะไร?(พี่พอรู้บ้างไหมค่ะ？) เพราะหลัง ๆ มา จะเห็นนักเขียนที่เคยเขียนกลอนวัยรุ่นเปลี่ยนมาเขียนหนังสือประเภทความรัก ความรู้สึก
ถ้าจำไม่ผิด พี่ยังดี วจีจันทร์ ก็น่าจะเคยเป็นบรรณาธิการของสำนักพิมพ์นี้น่ะค่ะ!

สวัสดีครับพี่โดม

ไม่รู้พี่โดมมีต้นนี้รึยังครับ

หอมหมื่นลี้ครับ

น่าปลูกมากๆเลยนะครับ
เพราะดอกหอม
และปลูกที่เชียงรายก็ดอกดกดีมาก
แถวบ้านมาดามปลูกกันเยอะเชียวครับ

ใช่ครับ คุณโดม ผมรักดอยมากเลยครับ ชอบไปเดินป่า เวลาได้มองลงมาจากดอยสู่ด้านล่างรู้สึกว่าใจสงบมากเลยครับ รู้สึกตอนนั้นไม่ต้องคิดอะไร ว่างเปล่า มีสติ
ชอบช่วงเวลาอย่างนั้นที่สุดเลยครับ

ขอขอบพระคุณสำหรับการนำเสนอข่าวตราวของวาวีนะค่ะ โดยเฉพาะข้าวการถ่ายทำรายการปลดหนี้ ทำให้คนที่อยู่ไกลบ้านเกิดได้ห็นภาพก่อนใครเพื่อน คุณพเยียน่าจะอยู่บ้านวาวีมาแล้วระยะหนึ่งแล้วนะคะ พอจะมองออกว่า นอกจากหนังสือแล้วชาววาวียังอาจต้องปรับค่านิยมใหม่ใหม่อีกหลายเรื่อง ไม่ทราบว่าปัญหาเหล่านี้ของวาวี ควรจะมีแนวทางในการแก้ไขอย่างไรค่ะ ขอบคุณค่ะ

แก้ไขค่ะ
ขอขอบพระคุณสำหรับการนำเสนอข่าวคราวของวาวีนะค่ะ โดยเฉพาะข่าวการถ่ายทำรายการปลดหนี้ ทำให้คนที่อยู่ไกลบ้านเกิดได้เห็นภาพก่อนใครเพื่อน คุณพเยียน่าจะอยู่บ้านวาวีมาแล้วระยะหนึ่งแล้วนะคะ พอจะมองออกว่า นอกจากหนังสือที่เด็กๆได้รับแล้ว ชาววาวียังอาจต้องปรับค่านิยมใหม่ใหม่อีกหลายเรื่อง ไม่ทราบว่าปัญหาเหล่านี้ของวาวี ควรจะมีแนวทางในการแก้ไขอย่างไรค่ะ ขอบคุณค่ะ