จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
3 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
จดหมายในเดือนมีนา






จดหมายในเดือนมีนา


โดย โดม วุฒิชัย


ลมร้อนแห่งเดือนมีนาโชยมาอีกครั้ง ฉันหยิบจดหมายฉบับเก่าของเธอขึ้นมาอ่าน อันที่จริงมันผ่านสายตาของฉันมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ตรงรอยพับเริ่มฉีกขาด ตัวหนังสือซีดจาง แต่อดีตระหว่างฉันกับเธอกลับแจ่มชัดขึ้น

มีนาคม

ที่รัก…

เมื่อคืนนี้ฝนตกหนักมาก นอนฟังเสียงกบ เขียด และอึ่ง ช่วยกันบรรเลงบทเพลงท่ามกลางดนตรีแห่งสายฝน ตื่นขึ้นมาตอนเข้าก็ออกมานั่งตรงระเบียงบ้านหลังห้องนอน หยิบปากกากับกระดาษมานั่งเขียนจดหมายเพื่อบอกเล่าบางอย่างถึงผู้เป็นที่รัก อธิบายไม่ถูกว่าความคิดถึงนั้นมันเป็นอย่างไร แต่ก็รู้ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้แหละคือความคิดถึง

มองไปที่สระน้ำเล็ก ๆข้างบ้าน ต้นพลับพลึงขึ้นเป็นพุ่มอยู่รอบ ๆ ช่อมะม่วงแกว่งไปมากับลมร้อนแห่งเดือนมีนาคม

เมื่อฤดูร้อนคราวที่แล้ว มีเป็ดสีขาวสองตัวว่ายน้ำไซ้ปีกขนให้กันและกันในตอนเช้าทุกวัน เสียงน้ำดังจ๋อมแจ๋มเมื่อมันดำหัวหาลูกปลาตัวเล็ก ๆ แล้วก็ว่ายน้ำขึ้นฝั่งเดินส่ายก้นไปด้วยกัน ส่งเสียงก๊าบ ๆ อย่างมีความสุข

แต่วันนี้…เจ้าเป็ดน้อยยืนตัวเดียวอยู่ริมสระ ดูหงอยเหงา เซื่องซึม นานแล้วที่ไม่ได้ยินเสียงก๊าบ ๆ จากเจ้าเป็ดสองตัว คู่ของมันคงจะตายไป มันยืนมองน้ำในสระอยู่เงียบ ๆ ใครจะรู้ว่าในก้นบึ้งหัวใจของมันจะว้าเหว่เพียงใด… มันลงน้ำไปแล้วมันก็ว่ายไปซุกตัวอยู่ตรงกอบัว ฉันได้ยินมันบอกว่า “ฉันไม่อยากให้ฤดูร้อนคราวที่แล้วผ่านไปพร้อมกับคนรักของฉันเลย”



ลมร้อนแห่งเดือนมีนาโชยมาอีกครั้ง ฉันหยิบจดหมายฉบับเก่าขึ้นมาอ่าน อันที่จริงมันผ่านสายตาของฉันมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ตรงรอยพับเริ่มฉีกขาด ตัวหนังสือซีดจาง แต่อดีตรักระหว่างฉันกับเธอกลับแจ่มชัดขึ้น


----------------------------------------------------------





A Letter In March

Translated by Chakrapong Pongwecharak


The hot wind of March was blowing back. I picked up her old letter and read it again, though, I had read it repeatedly. The crease on the letter began to split. The alphabets in the letter became very vague but our love in the past turned brighter.

March

Sweetheart….

It rained heavily last night. I was sleeping and listening to frogs and bullfrogs croaking in tune with the music of rain. After getting up in the morning, I sat on the balcony just behind my bedroom and wrote this letter to tell something to my sweetheart. I couldn’t describe what it’s like when missing someone, just knowing that now I was missing someone.

I looked at a small pond beside the house. Bush of Crinum Lily was growing around the pond. Bunches of mango were swaying in tune with hot wind of March.

Every morning of last summer, there were two ducks swimming and preening each other in the pond. Small noises were heard when they dived in search of small fish. Then they came ashore, walked together with their bottoms swinging from side to side and quacked happily.

Today only one little duck was standing there, looking so lonely and depressed. For a long time, no quacking was heard from the two ducks. Its partner may have died. The living one just quietly stared into the pond. Who would know, deep down inside its heart, how lonely it was? It went down in the water, swam its way into a clump of lotuses and hid itself there. I heard it saying….
“I never want the past summer to pass by with the passing away of my sweetheart.”


The hot wind of March was blowing back. I picked up her old letter and read it again, though, I had read it repeatedly. The crease on the letter began to split. The alphabets in the letter became very vague but our love in the past turned brighter.

--------------------------------------------



ป.ล. ตัวหนังสือสีชมพูทุกตัวคือถ้อยคำเนื้อความในจดหมายของหญิงสาวคนรักของผมในสมัยหนุ่ม ตอนนั้นผมอายุ 23 -24 เธออายุ 17-18 (ปัจจุบันผม 52 ปัจจุบันเธอก็น่าจะ 45 - 46 ปี)

จดหมายฉบับนี้ผมยังเก็บไว้ ตอนนี้ไม่รู้ว่าซุกอยู่ตรงไหนเสียแล้ว แต่ความทรงจำดีๆที่มีต่อเธอยังอยู่ในใจตลอดกาล







(อายุต่ำกว่า 40 ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองขณะเปิดเพลงนี้)




อ่านบล็อกนี้แถมหนังสือทำมือ โดยปะการัง







คลิก WHISPERING - Online Magazine



วิธีอ่าน - ใช้วิธีคลิกลูกศรด้านล่าง ชี้ไปทางขวา แปลว่า อ่านหน้าถัดไป,
คลิกลูกศรชี้ไปทางซ้าย แปลว่าคลิกกลับไปอ่านหน้าที่แล้ว

หรือ

ใช้คลิกตรงมุมล่างขวาของหนังสือ(ลากหรือไม่ลากก็ได้) หนังสือจะเปิดหน้าเหมือนขณะกำลังอ่านหนังสือจริงๆ




Create Date : 03 กันยายน 2552
Last Update : 3 กันยายน 2552 21:02:25 น. 52 comments
Counter : 1489 Pageviews.

 
บล็อกอาโดมวันนี้ติดเรทด้วย


อายุ 17-18 เขียนจดหมายได้ลึกซึ้งขนาดนี้
ตอนนาห์อายุเท่ากัน ยังมัวแต่เล่นไม่เป็นเรื่องอยู่เลยค่ะอาโดม
(เลยโสดมาจนวันนี้)


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:21:01:44 น.  

 
แวะมาเยือนคะ พี่โดม


โดย: อาเครญา IP: 58.10.155.48 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:22:12:54 น.  

 
no comment!
:)


โดย: kangsadal IP: 125.25.20.73 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:7:59:14 น.  

 
สวัสดีครับ

...คือ ความคิดถึง

ยูทูป มีเรท 40 ด้วยเหรอเนี่ย (อายุไม่ถึงเสียด้วยสิครับ..)


โดย: วั ล น์ ภ พ IP: 118.173.65.100 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:8:30:29 น.  

 
สวัสดีครับโดม

ผมเข้ามาอ่านบล็อกและคอมเม้นท์ของคุณแล้วก็มีความสุขเช่นกัน คงเป็นเพราะรัศมีแห่งความสุขของคุณแผ่ออกมาจนรู้สึกและสัมผัสได้

ขอบคุณสำหรับลิงค์ WHISPERING Mag

ผมได้นำบทความที่เขียนถึง"เดินทางข้างใน"ของคุณ มาให้อ่านกันง่ายๆที่บล็อกครับ ปรับปรุงเพิ่มเติมนิดหน่อยจากที่เขียนสดๆไปเมื่อวาน...

ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขครับ


โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:9:01:32 น.  

 
สวัสดีตอนสายมากก...ค่ะ
แวะมาฟังเพลงและตอบบล็อกก่อนทำงาน..เอ้อ, ไม่ใช่สิ ระหว่างการทำงานมากกว่า

ความจริงล้าจากการทำงานน่ะค่ะ เลยแวะเข้ามาฟังเพลง และถือโอกาสดื่มกาแฟ (ไม่สด) ด้วย ชงเองนะคะ พอจะยกแก้วขึ้นจิบพบมดตัวน้อย ๆ ลอยตายอยู่ริมขอบแก้วหลายตัว....ใครหนอปิดฝาขวดน้ำตาลไม่สนิททำให้มดเข้าไปหาน้ำตาล (เอ๊ะ, หรือว่าเราเอง)

เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนสติดีแล้วนา แต่เรื่องนี้ตาคงไม่ดีพอ (ตามวัยเข้าเรทบล็อกพ่อพเยียได้ไง :P) เลยต้องมีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตผิดศีลข้อหนึ่งโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ชีวิตเราทำผิดพลาดได้ตลอดเวลาเลยนะคะ ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ
ที่ไม่ตั้งใจก็คงพอขออโหสิกรรม แต่ไอ้ที่ทำผิดซ้ำซากเพราะไม่อาจห้ามใจตัวเองได้นี่สิ ไม่รู้จะขออโหสิกรรมใครได้ นอกจากรับผลบนเส้นทางชีวิตของตัวเอง

ไม่ได้ตั้งใจเขียนเรื่องซีเรียสค่ะ เห็นอะไรนิดหน่อยก็คิดเรื่อยเปื่อยตามประสาคนช่างคิด วันนี้เพียงแค่อยากบอกว่า เวลามีโอกาสเข้าอินเทอร์เน็ต ก็ขอแวะเข้ามาเยี่ยมบล็อกพ่อพเยียบ้าง แม้จะไม่บ่อยเท่าคนอื่น ๆ เพราะระยะหลังนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าเน็ตค่ะ เคยบอกไว้ครั้งหนึ่งว่าอยู่ระหว่างเดินทางเช่นกัน ทั้งเดินทางภายนอก และเดินทางภายใน..

วันก่อนได้ไปนครศรีธรรมราช แต่ไม่มีโอกาส"ตามรอย" เรื่องที่พักอย่างที่บอกไว้ เพราะทางพื้นที่จองห้องพักที่โรงแรมอื่นไว้ให้แล้ว เลยไม่รู้ว่า "โอเค" ของพ่อพเยียเป็นอย่างไร แต่สำหรับบล็อกของพ่อพเยียนี้ "โอเคมาก" สำหรับมิตรภาพและความคิดเห็นและอื่น ๆ รายทาง

ช่วงนี้คงไม่มีโอกาสอัพบล็อกนะคะ แม้จะเคยอยากเป็น blogger เหมือนกัน แต่คงไม่ใช่ช่วงจังหวะเวลานี้ มีอะไรที่รอให้ทำมากกว่าค่ะ
อาจจะเป็นเพราะวันวัยด้วยกระมัง ที่เริ่มสอนให้รู้ว่า คนเราทำอะไรเพียงเพราะความอยากความต้องการตามความฝันของตัวเอง..ไม่ได้
มีปัจจัยอะไรอีกมากมายในชีวิตที่เราต้องจัดการให้สมดุลย์

แต่ก็...
ไม่ได้ทิ้งนะคะ อยากเขียนหนังสือผ่านบล็อกเหมือนกัน
คนเราไม่ได้ทิ้งขว้างอะไรง่าย ๆ หรอกเนอะ โดยเฉพาะสิ่งที่มีค่าทางใจเช่นความฝัน ความใฝ่ฝัน...

อาจจะได้เขียนอีกครั้งเมื่อความฝันตกผลึกรวมกับความจริง
เหมือนความทรงจำผ่านบล็อกของพ่อพเยียวันนี้ไงคะ
:)





โดย: กังสดาล IP: 125.25.20.73 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:10:49:06 น.  

 
หวัดดีครับ
จดหมายเก่าเล่าความหลัง
ผมกลับคิดให้ละเอียดลึกไปว่า
ขณะที่ใครคนหนึ่งเขียนจ.มเพื่อบรรยายสภาวะแวดล้อมอันนั้น
เพื่อส่งถึงใครอีกคน
ทุกครั้งที่เปิดอ่าน
สภาวะที่ถูกถ่ายทองลงบนแผ่นกระดาษก็จะทำงานโดยพลัน
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม

เมื่ออ่านจบจ.มก็สงบนิ่งอยู่ในซองตามเดิม


โดย: ตาพราน (ตาพรานบุญ ) วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:11:44:10 น.  

 


หวานจังเลยค่ะบล็อกวันนี้

เรื่องของแฟนเก่า...มักไม่รู้ลืม


อดไม่ได้ ต้องไปหาพร็อบมาเพิ่มความหวาน...

จากนั้นก็เปิดเพลง when i need u

ว้าว...

โชคดีจัง อายุเกิน ...เปิดได้

ไม่งั้นเสียดายแย่...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:12:30:17 น.  

 
ฟังเพลงนี้ อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมา


โดย: ปรายฟ้า IP: 118.172.176.242 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:17:52:18 น.  

 
สวัสดีตอนเย็นย่ำ

ผมไม่อายหรอกถ้าจะบอกว่าเพิ่ง เคยฟังเพลง when I need you เวอร์ชั่นที่ขับร้องโดย celine dion เป็นครั้งแรกนี่แหละ (เพราะตามปกติผมไม่ใช่นักฟังเพลง อยู่แล้ว ส่วนใหญ่ฟังแต่ซีดีธรรมะ 5 5 5 )

เพราะเพลงนี้ที่ผมรู้จักในวัยหนุ่มนั้นขับร้องโดย leo sayer

เพิ่งมาเปิด youtube เจอ ได้ฟังแล้วชอบมาก ชอบลูกเล่นการร้องของเธอที่ใส่เข้าไป

ทำให้ผมเปิดเพลงนี้ฟังซ้ำอยู่หลายเที่ยวทีเดียว

ตามปกติมีน้อยเพลงที่เอามาร้องใหม่แล้วผมจะชอบมากกว่าต้นฉบับเดิม

แต่เพลงนี้รู้สึกว่าชอบจริงๆ ไม่ใช่ชอบเพราะภาพประกอบหรอกนะ

ไม่ เชื่อคุณลองฟังเพลง when I need you ที่ขับร้องโดย leo sayer เปรียบเทียบกับเพลงข้างบนดูสิ ! ฟังแล้วคุณชอบใครร้องมากกว่ากันครับ ?




โดย: พ่อพเยีย วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:18:41:58 น.  

 
สวัสดีครับคุณวัลน์ภพ

ใกล้เดือนกินเจมาอีกแล้วนะ คิดว่าตลาดเก่าตะกั่วป่าคงคึุกคักขึ้นมาอีก

อย่าเพิ่งทิ้งบล็อกสกรีนเสื้อนะ กำลังจะทำเสื้อ รักษ์ลำธารบ้านวาวี อีก ตอนนี้รอความเคลื่อนไหวอยู่


สวัสดีครับปะการัง

ขอบคุณที่คุณเขียนถึงผม
ในบล็อกของคุณและในหนังสือทำมือเล่มนี้, แปลกใจตัวเองจัง
ผมเชื่อในสิ่งที่คุณเขียน

ไม่ใช่คิดว่าตัวเองเขียนดีหรือเก่งกาจอะไร แต่ผมเชื่อตัวหนังสือที่คุณเขียนถึงผมด้วยความรู้สึกที่คุณมีต่องานเขียนผมจริงๆ และคุณเขียนได้ตรงกับใจผมมาก

คำว่า "เพื่อนรัก" นั้น เราจะต้องไม่ยกยอเกินจริง เพื่อให้หลงเหลิงกันไปใหญ่

เพราะถ้าผมป้อยอคุณ หรือคุณป้อยอผมให้หลงเหลิง นั่นแสดงว่า เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันจริง - ขอบคุณในคำชมครับ

และผมก็ยินดีรับคำชมของคุณโดยจะไม่หลงเหลิงแน่นอน แต่อิ่มใจครับ !



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:14:39 น.  

 
นึกว่าคุณฟังลูกทุ่งอย่างเดียวซะอีก
เด็กที่บ้านยังไม่ 40 แต่ฟังแล้ว (ผิดมั๊ยเนี่ย )
จดหมายมีความหมายและทำให้หวนหาเสมอ เคยมีเพื่อนคนนึงเขียนจดหมายเก่งมากจนทำให้เราเขียนจดหมายติดต่อกันนานมาก เขาแนะนำให้รู้จักเพลงหลายหลาก และยังแนะนำด้วยว่าแต่ละเพลงควรฟังตอนไหน จำได้ตอนนึงเขาบอกว่าเพลงนี้เปิดตอนเช้าตรู่นะฟังตอนหญ้ายังชื้นน้ำค้าง...ขณะที่เขียนยังเห็นลายมือสวยมากของเขา...แต่เจ้าตัวเขาลืมหมดแล้ว รู้เพราะเคยคุยกันแล้วเขางงๆ...จริงเหรอเราทำขนาดนั้นเลยเหรอ เลยขำกันใหญ่
ที่ร้ายกว่านั้น ( ขอเผาเพื่อนหน่อยเถอะ ) มีอีเมล เราก้อรีบเขียนใหญ่เลยกะว่าจะได้คุยกันสนุก ที่ไหนได้เกือบเดือนถึงตอบกลับ มิหนำซ้ำลูกสาวตัวน้อยของเขาบอกว่า ป๋าก้ออยากตอบแ่ต่ทำไม่เป็นค่ะ...555555



โดย: รอนร้าว IP: 124.121.244.203 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:17:10 น.  

 
สวัสดีครับคุณกังสดาล

นานๆได้อ่านความคิดเห็นของคุณเต็มอิ่ม

เรื่องความสมดุลย์ของชีวิตทั้งเรื่องการงานและการเล่น

สำหรับผมแบ่งตัวเองต้องทำในชีวิตไว้เพียงสองข้อ

ข้อหนึ่ง ทำเพราะอยากทำ
ข้อสอง ทำเพราะต้องทำ


ส่วนข้อไหนก่อนหลังค่อยว่ากันตามลำดับความสำคัญ - จบครับ !

สวัสดีครับตาพรานบุญ

คุณเป็นศิลปินย่อมละเอียดและลึกซึ้งในการมองอยู่แล้ว
ชอบความคิดเห็นอันคมคายของคุณ


สวัสดีนักล่าน้ำตก

ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบ
อะไรไม่น่าเชื่อว่านัำล่าฯจะอายุถึง 40 ปีแล้ว
จริงหรือ ไม่เชื่อหรอก !
ดูรูปในบล็อกแล้วไม่น่าจะถึง


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:21:51 น.  

 
สวัสดีครับคุณปรายฟ้า

คุณน้ำตาไหลเพราะคิดถึงใครครับ ?



สวัสดีจ้ะหนอน

แหม..ทุกวันนี้อย่างน้อยก็มีผลงานในนามปากกา สุขกมล สันติพร 1 เล่มแล้วนี่

ถือว่าเป็นนักเขียนแล้ว ถ้าอยากเป็นนักเขียนมากกว่านี้ก็เขียนอีก ความเป็นนักเขียนก็จะเพิ่มขึ้นอีก


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:38:11 น.  

 
สวัสดีครับคุณรอนร้าว


ผมไม่ใช่นักฟังเพลงหรอก แต่ก็ฟังอยู่บ้าง ไม่ค่อยเสียเงินซื้อผลงานของนักร้องคนไหนเป็นพิเศษ จะซื้อก็เพลงบรรเลง

ซื้อเพลงบรรเลงตั้งแต่ลูกยังเล็กแล้ว เปิดให้ลูกฟัง พ่อก็ฟังไปด้วย

เมื่อวันก่อนเจอกล่องเทปบรรเลงเปียโนกับปลายนิ้ว ของณัฐ ยนตรรักษ์

เหลือแต่กล่อง เนื้อในหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

ผมคิดถึงเรื่องนี้อย่างครึ้มอกครึ้มใจว่า อย่างน้อยกล่องเทปเปล่าใบนี้ที่ผมยังไม่ทิ้งไปกับขยะ น่าจะมีส่วนเล็กๆน้อยๆกับการที่ลูกสาวผมชอบเล่นเปียโนอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย

เพราะถ้าเธอไม่เคยได้ยินเสียงเปียโนจากที่ไหนมาก่อน เธอจะไปชอบเสียงเปียโนได้อย่างไร

เช่นเดียวกันถ้าผมไม่เคยอ่านหนังสือของคนอื่นมาก่อนแล้วผมจะเขียนหนังสือได้อย่างไร


แค่นี้ก่อนก็แล้วกันนะครับ



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:46:12 น.  

 
อ่านแล้วทำให้คิดถึงเพื่อนคนหนึ่ง เขียนถึงกันครั้งเมื่อเรียนจบมอปลาย ต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียนต่อคนละที่ จวบจนปัจจุบันยังเก็บจดหมายของเพื่อนเอาไว้อยู่เลย ยี่สิบปีได้แล้วมั้ง ว่างๆ ก็ยังเอามาอ่านอยู่เลยนะ อ่านไปอมยิ้มไป มีความสุขไปอีกแบบค่ะ...


โดย: นู๋ดี IP: 125.27.4.38 วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:19:46:20 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม
+----------------------------+

"ความสุขยิ่งใหญ่ของชีวิตก็คือ.. การเชื่อว่าเราได้รับความรัก"


โดนใจมากค่ะกับถ้อยคำนี้ในโปสการ์ด

รู้สึกหวานแหว๋วกับข้อความในจดหมาย ตัวหนังสือสีชมพู๊ ชมพู

อะว้าว! วาบหวิวกับเพลง When i need you
สาวบ้านนอกฯ ดูได้ไม่อายใคร เอ้ย! ไม่ต้องปรึกษาผู้ปกครองค่ะ
(คาบเส้นพอดี ไม่งั้นอด อะคึ่ ๆ)

ปล. วันนี้พยายามโทร.หาพี่ดวง
ติดต่อไม่ได้ค่ะ ไม่ทราบสาเหตุ
ได้ฝากข้อความถึงพี่โตช่วยติดตามแล้ว
ได้เรื่องประการใด น้องสาวฯ จะรายงานความคืบหน้าค่ะ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 4 กันยายน 2552 เวลา:21:38:30 น.  

 
คงไม่ได้แวะมาเยี่ยมอีกหลายวันเพราะต้องเดินทางอีกแล้ว..

นี่เป็นอีกหนึ่งที่ "ต้องทำ" !?
:D

คิดว่าไม่ใช่หรอกค่ะ ในสิ่งที่ทำมักจะอยากทำและควรทำมากกว่า
อันไหนต้องทำละก้อ
ไม่ค่อยได้ทำซักที
เป็นขบถชีวิตตัวจริงค่ะ อิ อิ
มีความสุขมาแบ่งปันกันผ่านบล็อกเยอะ ๆ นะคะ


โดย: กังสดาล IP: 125.25.32.81 วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:7:11:45 น.  

 
สวัสดีครับคุณกังสดาล

ขอชิงตอบคุณก่อนที่จะไปทำอย่างอื่นเสียก่อน

เพราะคุณพูดได้ถูกต้องและปราณีตกว่า...

ไม่ว่าคุณจะเรียกว่า ทำในสิ่งที่
"ควร"ทำ แต่ผมเรียกว่าทำในสิ่งที่ "ต้อง" ทำ

จะว่าไปแล้วมันก็ไปในทิศทางเดียวกันหรือความหมายเดียวกันนั่นแหละครับ

ผมอาจจะพูดรวบรัดหรือตัดหน้าหรือแข็งไปหน่อย เพราะ "ผมต้องทำในสิ่งที่ควรทำ" อยู่แล้ว หรือพูดอย่างตรงใจที่สุดก็คือ "ผมต้องทำในสิ่งที่(ผมคิดว่า)ควรทำอยู่แล้ว"

ซึ่งถ้าจะตีความหมายตามที่ผมต้องการจะบอกก็คือ คำว่า
"ต้อง" ของผมนั้น ก็ไม่แตกต่างจากคำว่า "ควร" ในความหมายของคุณเท่าไรหรอกครับ

แต่คุณอาจจะพูดได้ละเอียดนุ่มนวลกว่า

เพราะถ้าชีวิตใครได้ทำในสิ่งที่ "ควรทำ"ได้ทุกอย่างแล้วละก็รับรองว่าจะเป็นชีวิตที่ประสบความสำเร็จและมีความสุขอย่างปราณีตแน่นอน


แต่อย่าลืมนะครับว่า...
"ควรทำ"ของอีกคนกับ"ควรทำ"ของอีกคนอาจต่างกัน

คนเราถ้ารู้ว่า "อะไรควรทำ และอะไรไม่ควรทำ" รู้เพียงเท่านี้ก็เอาชีวิตรอดจากทุกข์ได้ไม่น้อยแล้ว

ขอบคุณครับ - สำหรับความคิดที่แตกต่างเล็กๆน้อยๆที่ยั่วให้แย้งและคิดต่อได้


ด้วยมิตรภาพและนับถือจากใจครับ


ป.ล. นี่แค่พูดเฉพาะเรื่องที่ "ต้อง" หรือ "ควร" เท่านั้นนะครับ ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องที่ "อยาก" ทำ แล้วได้ทำและเรื่อง "อยากทำ" แต่ "ไม่ควรทำ"นั้นยังมีเรื่องพูดอีกยาวเลยครับ




โดย: พ่อพเยีย วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:9:15:46 น.  

 
จดหมายฉบับนี้ทำเอาน้ำตาซึมตามเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะซาบซึ้งเกินห้ามใจ แต่เศร้าใจกับสิ่งมีชีวิตที่ต้องสูญเสียคู่ไปน่ะค่ะ เจ้าเป็ดน้อยคงจะเสียใจและรู้สึกเหงาลึกตามประสาเป็ด ๆ นะคะ


โดย: Kitsunegari วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:11:45:45 น.  

 
สวัสดีครับคุณบินหลาแสนสวย

อยากบอกว่า...ผมรุ้สึกว่าการได้พบรู้จักและคบหากับเพื่อนที่ดี เป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับชีวิตเสมอ


หวังว่าคุณคงมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำอยู่นะครับไม่ว่าจะเป็นงานประจำหรืองานอดิเรก
และขอให้คุณปลอดภัยจากสิ่งร้ายๆทั้งปวงนะครับ



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:17:46:33 น.  

 
ขอบคุณนะคะพี่โดม

สำหรับยูทูบเพลงหม่องที่ไม่รู้ไปหามาได้ยังไง...เฮ้อ...เก่งจัง

เพื่อนคนอื่นก็พลอยตื่นตาตื่นใจไปด้วย เพราะใช่ว่าจะเจอบ่อยๆถ้าไม่ได้ดูทีวีดาวเทียม

นักล่าเองยังอึ้ง...ไม่ค่อยเห็นสาวพม่า สวย อวบ เซ็กซี่ไฮโซแบบตะละแม่คนนี้

ปกติเจอแต่หุ่นผอมเพรียวแบบอองซาน ซูจีน่ะค่ะ

ป.ล.อยากได้หนังสือแจกกะเค้ามั่ง





โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.192.61 วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:17:47:11 น.  

 
มาเยี่ยมตอบขอบคุณค้ำจุนจิต
แต่ไม่อาจเพ่งพิจพินิจหมาย
ด้วยภาวะที่ต่างกันสุดบรรยายากระบายความเห็นเป็นแค่ฟัง


โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:20:49:34 น.  

 
ขออภัยเกิดขัดข้องทางเทคนิก

มาเยี่ยมตอบขอบคุณค้ำจุนจิต
แต่ไม่อาจเพ่งพิจพินิจหมาย
ด้วยภาวะที่ต่างกันสุดบรรยาย
ยากระบายความเห็นเป็นแค่ฟัง



โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:20:52:53 น.  

 
พ่อพเยีย
มีเสื้อยืดมาขายจ้า..

อ้อ.. วันก่อนลูกค้าคนนึงมาที่ร้าน เค้าหยิบโปสการ์ดหลายๆใบมาอ่านๆๆๆ ถ้อยคำที่ใส่ไว้
มันเป็นความบังเอิญที่แต่ละใบเป็นฝีมือของพ่อพเยียทั้งนั้นเลย


โดย: วีดวาด วันที่: 5 กันยายน 2552 เวลา:23:44:00 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณโดม ขอรบกวนฝากถามคุณนักล่าน้ำตกด้วย
นะคะ ว่าใช่พี่อิงค์ ปรนัย ที่ทำ
นิตยสาร I-SPY J-SPY หรือเปล่าค่ะ


โดย: ปรายฟ้า IP: 118.172.180.145 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:9:06:21 น.  

 
สวัสดีครับ

เมื่อสองสามวันที่ผ่านมาได้อ่าน เนชั่น สุดสัปดาห์ พบว่าพี่นิวัติ กองเพียร ที่หายหน้าไปจากมติชน สุดสัปดาห์ บัดนี้ไปประจำการอยู่ที่เว็บไซต์ของตัวเอง

โดยมีปริทรรศน์ กองเพียร (อ้าย) ลูกชายที่เข้าใจพ่อดี จัดทำให้ พอดีเห็นรูปแบบหนังสือ เหมือนกับที่ปะการังทำหนังสือทำมือ ที่อยู่ในบล็อกผมเล๋มนี้เลย

ว่างๆใครอยากชมก็คลิกเข้าไปที่นี่ >>
เกจินู้ดนิวัติ กองเพียร


แต่เมื่อเช้าโทรคุยกับพี่นิวัติ ว่าตอนนี้ยังไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไร เพราะผู้อ่านยังไม่สามารถเข้าไปคุยได้ สัปดาห์หน้าหรือวันจันทร์นี้เรียบร้อยแน่

คืออยากบอกว่านิวัติ กองเพียรน่ะไม่ได้เป็นเกจินู้ดอย่างเดียว แต่ยังรู้เรื่องศิลปะอื่นๆอีกเยอะ

ถ้าใครสนใจก็ลองเข้าไปดูนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:9:24:45 น.  

 
ขอบคุณพี่โดมมาก..

สำหรับนาฬิกาของ นู้ครีม

ครีมใส..เลยในวันที่ได้รับ

และตั้งเวลาเป็นเมืองไทย

เมื่อไหรมากั่วป่าอีกละ...


โดย: กาแฟ ชา..ย IP: 118.173.65.136 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:10:36:31 น.  

 
สวัสดีครับโดม

แวะไปดูของพี่นิวัติแล้ว ต้องรอดาวน์โหลดอยู่พักหนึ่ง ของพี่เขาใช้มืออาชีพ ทำได้สวยมาก ของผมใช้โปรแกรมฟรี ชิดซ้ายไปเลย.. แหะ ๆ

ที่นี่เขานิยมใช้โปรแกรมเหล่านี้มาทำแคทตาล็อกสินค้าที่เป็นเล่มๆ หรือแปลงใบปลิวโฆษณาต่างๆที่เป็นสื่อสิ่งพิมพ์อยู่แล้วมาเป็นเว็บ

ตอนนี้ มีหลายโปรแกรมที่ออกมาให้ใช้ แต่ส่วนใหญ่ใช้กับหนังสือโฆษณาสินค้าที่เน้นรูปมากกว่า

ถ้าจะทำนิตยสารออนไลน์จริงๆ ผมว่าทำบนเว็บไปเลย จะอ่านง่ายกว่า เต็มที่กว่า นี่แค่เป็นลูกเล่นสนุกๆเท่านั้นเองครับ :-)



โดย: ปะการัง IP: 72.197.60.18 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:10:43:29 น.  

 
สวัสดีครับคุณบินหลาแสนสวย

อยากบอกว่าดีใจที่ได้เห็นคอมเม้นท์ของคุณที่นี่อีก

และอยากบอกว่าถ้าใครเขียนคอมเม้นท์ได้ยาวๆ เขียนความคิดได้เยอะ ๆ และที่เขียนยาวๆเยอะๆนั้น ถ่ายทอดเป็นเรื่องเป็นราวน่าสนใจได้

นั่นเป็นสิ่งที่บอกว่าเขาหรือเธอสามารถเป็นนักเขียนได้
เพราะฉะนั้นเวลามาเขียนคอมเม้นท์ที่บล็อกผมเขียนได้ยาวๆ ไม่จำกัดนะ เจ้าของบล็อกชอบอ่าน 5 5 5

เพราะผมมองว่าการเขียนหนังสือก็คือการเล่าเรื่อง

การเล่าเรื่องด้วยตัวหนังสือ
ขึ้นอยู่ว่าใครมีเรื่องเล่าที่น่าสนใจ
มีศิลปะในการเล่าขนาดไหน

รู้เพียงเท่านี้ก่อนว่าเรามีเรื่องอะไรจะมาเล่า
และเราจะมีวิธีเล่าอย่างไร
หัดเขียนไป ,เขียนไป
สิ่งที่เราจะต้องรู้เพิ่มเติมก็จะมาจากตอนที่เราทำนี่แหละครับ

นักเขียนมีสองประเภทสำำหรับผม
คือพวกอัจฉริยะ
กับพวกนักเขียนธรรมดา


พวกอัจฉริยะมีใครบ้าง ผมจะไม่ยกตัวอย่างหรอกนะครับ

เอาเป็นว่านักเขียนที่ประสบความสำเร็จสูงสุดระดับโลก ระดับประเทศ

เขียนดีตั้งแต่เริ่มต้นเขียน เขียนอะไรก็ปราดเปรื่องไปหมด


ผมเคยคุยกับเรืองรอง รุ่งรัศมี นักเขียน,นักแปลกันว่า

"พวก นักเขียนอัจฉริยะนั้นมีอยู่จริง... แต่ว่าไม่ใช่พวกเราแน่นอน เพราะฉะนั้นก็ก้มหน้าก้มตาฝึกฝนพากเพียรเขียนกันต่อไป เพราะถ้ามันใช่...มันใช่ตั้งแต่แรกแล้ว ฮ่า อ่า ฮ่า"

ผมก็ถือว่าเริ่มต้นจากใจรักและลงมือทำ ฝึกฝนเอาใจใส่กับสิ่งที่ทำและมีความสุขกับสิ่งที่ทำ

อยากบอกว่าการเป็นนักเขียนธรรมดาๆนี่แหละนำความสุขมาสู่ชีวิตที่ผมเป็นอยู่ครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:10:56:09 น.  

 
สวัสดีกาแฟชา...ย

ขอบคุณมากที่ส่งข่าว
ดีใจที่หนูครีมชอบ

ถึงแม้ว่าตอนแรกจะตั้งใจซื้อให้พเยียก็เถอะ
แต่เมื่อเปลี่ยนใจแล้ว ก็ตั้งใจให้น้องครีมด้วยความเต็มใจ

คนให้จึงรู้สึกดีใจที่หนูครีมชอบ

ต้องขอบคุณหนูครีมจริงๆ
ที่ทำให้การซื้อนาฬิกาของลุงโดมครั้งนี้ไม่สูญเปล่า

และดีใจที่พเยียไม่ชอบก็บอกว่าไม่ชอบ แทนที่จะรับไว้เพราะเกรงใจพ่อ

ถ้าเพียงแต่เธอรับแล้วเก็บไว้เฉยๆ ไม่ได้ใส่นาฬิกาเรือนนี้ก็จะมีประโยชน์อะไรเลย

แต่เมื่อน้องครีบยินดีรับและชอบใจ
จึงทำให้นาฬิกาเรือนนี้มีความหมายขึ้น



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:11:08:01 น.  

 
สวัสดีครับปะการัง

ขอบคุณที่ช่วยอธิบายเรื่องเกี่ยวกับหนังสือออนไลน์ ผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้

แต่สำหรับผมนั้นไม่เคยคิดที่จะทำหรอก ผมยังชอบหนังสือกระดาษ
อยู่ และเชื่อว่าหนังสือกระดาษไม่มีวันตาย (ไม่รู้ว่าเชื่อผิดหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ)

แต่เรื่องออนไลน์ผมก็ไม่ปฏิเสธที่จะเข้าไปเขียน ไปดู ไปอ่าน

แต่หนังสือออนไลน์ นอนอ่านบนเปลญวนไม่ได้น่ะ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:11:12:45 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่โดม...และน้องปรายฟ้า

คนที่ถามว่า...นักล่าน้ำตกใช่พี่อิงค์ หรือเปล่า ?

เอ่อ...เกรงว่าจะใช่นะคะ(เขินเล็กๆ)

แบบว่า...พักนี้พี่อิงค์เริ่มซาๆจากงาน ก็มาทำบล็อกเล่นๆ ขำๆ

...ถ้าน้องปรายฟ้าจะไปเยี่ยมไปคุยที่บล็อกบ้างก็จะยินดีมากๆจ้ะ...

ขอบคุณพี่โดมที่ไปบอก

และขอบคุณน้องปรายฟ้าที่สงสัยนะคะ...เก่งจาง....








โดย: นักล่าน้ำตก IP: 115.67.20.142 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:11:16:55 น.  

 
สวัสดีคุณปรายฟ้า

ขอโทษทีข้ามคุณไปได้ยังไงเนี่ยะ


ใช่แล้วหละ...คุณเข้าใจถูกต้องแล้ว
อิงค์ ปรนัย หรือ อัยย์ ปรนิงค์ คือคนเดียวกัน

แบบติ๊ก ชีโร่ กับ โต้ ชีริก แหละครับ ! 5 5 5


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:11:47:51 น.  

 
สวัสดีครับพี่โดม


ผมมาเขียนจดหมายรักเอาตอนเกือบสามสิบครับ 5555

และเจ้าของจดหมายก็คือ เมีย
และแม่ของลูกในปัจจุบันครับ

ปล. แต่ผมเขียนอะไรที่โรแมนติกแบบนี้ไม่ไ่ด้เลยครับ 55555



ขอบคุณพี่โดมด้วยครับ
สำหรับของขวัญวันเกิดของผมครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:12:44:29 น.  

 
แอบมาอ่านหลายหนแล้วค่ะ
เธอคนนั้นช่างแสนโรแมนติกจัง ถูกใจยิปซีมากๆค่ะ อิอิ


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 124.121.51.157 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:18:27:05 น.  

 
ในความทรงจำอันงดงาม สัมผัสได้ดุจความเงียบงัน พลันหลับตาลงคราใดนั้น....ในภาพความฝันไม่เคยรางเลือน


โดย: Summer Beach IP: 124.120.167.111 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:22:26:54 น.  

 
เคยเขียนจม.ให้แฟนเก่าเหมือนกันค่ะ

ตอนที่เลิกกัน แต่ที่บ้านเค้าบอกว่า

จม.ที่ส่งไปไม่เคยถูกเปิดอ่านสักฉบับ

ได้ยินแล้วก้เศร้าใจค่ะ


โดย: warniie วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:22:43:41 น.  

 
ดีจังค่ะ มีความทรงจำดี ๆ ให้อ่านด้วย เรื่องดี ๆ ในชีวิตเรา ต่อให้นานแค่ไหนนึกขึ้นมาทีไรก็ยังจำได้และยิ้มกับมันยามนึกถึงเสมอค่ะ


โดย: thainurse@norway วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:3:26:18 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณโดม เพิ่งจะเปิด คอม เช้านี้นี้เอง คิดว่า คอมคงใช้ได้ดีแล้วล่ะ มันคงจะเหนื่อยหนะ เดี๋ยวเป็นนั้น เป็นนี่ ถ้าไม่เกรงใจ คงไปคนละทิศละทางแล้ว ล่ะ คุณลุงไม่ได้เปิดเองหรอกค่ะ เลขาฯ ให้ค่ะ ฮา..คุณลุงฝากขอบใจมานะค่ะ


โดย: บ้านผ่อดอยใน IP: 112.142.132.209 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:9:04:08 น.  

 
สวัสดีค่ะ ...
ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่ทำให้พี่โดมคิดว่า เป็นคุณหนูดี วนิษา เรฃ
สาวสวยจอมอัจฉริยะ ขอบอกว่า แค่ชื่อพ้องกัน ส่วนอย่างอื่น
ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง นู๋ดีคนนี้ ไม่สวย และ ไม่มีความเป็นอัจฉริยะ
ในเรื่องใดๆ ซักกะเรื่องเดียว แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนนึงเท่านั้นเอง


โดย: นู๋ดี IP: 125.27.60.25 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:11:35:20 น.  

 
พี่โดมคะ แอบโกงอายุค่ะ เพราะเป็
นอิสระ ปกครองตัวเองมานานแล้ว เลยไม่มีผู้ปกครองให้ปรึกษา อิอิ

บล็อกคึกคักดีค่ะ


โดย: PenKa วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:11:48:18 น.  

 
คุณโดมคะ... ถ้าหากว่าเรามีปัญหาตอนกำลังลงมือเขียนอะไรสักอย่างนึง ความคิดอัดแน่นเต็มสมอง แต่ไม่สามารถถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ ประมาณว่า "จิ้มแห้ง" ควรเริ่มต้นใหม่อย่างไรคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำล่วงหน้าค่ะ


โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:12:26:33 น.  

 
ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

เห็นข้อความนี้ทีไร ก็อดขำไม่ได้ ได้แต่อมยิ้ม.....






โดย: เลขา บ้านผ่อดอย IP: 112.142.125.31 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:17:55:35 น.  

 
สวัสดีครับทุกๆท่าน

อยากบอกว่าบล็อกนี้มีสีสันเพราะคนที่เข้ามาคอมเม้นท์คุยกันนี่เอง เจ้าของบล็อกหน้าระรื่น

ผมยังไม่ตอบอะไรนะครับ

แต่ได้อ่านทุกคอมเม้นท์แล้วสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างสดชื่น

รู้สึกปลอดโปร่ง งานเสร็จ สบายใจ
พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามืด เพื่อไปทำกิจธุระบางอย่าง แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟัง

ใครมีอะไรก็เขียนไว้ที่บล็อกก่อน พรุ่งนี้คงออกไปทั้งวัน

แต่คืนนี้ผมคงจะอัพบล็อกใหม่
เพราะมีทุกอย่างอยู่ในมืออยู่แล้ว

นี่ผมเพิ่งไปอัพบล็อกให้คุณลุงสมมา ลองเข้าไปอ่านดูนะครับ คุณลุงเขียนดีมาก >>บ้านผ่อดอยใน

แล้วคุยกันต่อนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:18:14:12 น.  

 
คุณโดมคะ... มีภาพทิวทัศน์ยามเย็นมาฝากค่ะ เป็นมุมมองต่างกันเพียงนิดหน่อย แต่ให้ความรู้สึกแตกต่างกัน

[IMG]//i403.photobucket.com/albums/pp113/ANGAAA2008/new/141.jpg[/IMG]


[IMG]//i403.photobucket.com/albums/pp113/ANGAAA2008/new/142.jpg[/IMG]


โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:18:18:14 น.  

 
ว้า! ขอโทษด้วยค่ะ ภาพไม่ขึ้นซะแล้ว


โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:18:46:58 น.  

 
หวัดดีค่ะ

ตะกี้ไปเที่ยวบล็อกฝาแฝดพี่โดมมาแล้วนะคะ



โดย: นักล่าน้ำตก IP: 111.84.105.58 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:18:57:04 น.  

 
แค่เป็นนักเขียนธรรมดาๆ สุวดีก็ปั่นต้นฉบับส่งไม่ทันสมองสั่งอยู่แล้ว แถมเจ้านายประจำยังส่งงานมาให้โดยไม่เกรงใจว่าสุวดีต้องเสียภาษีรายได้เพิ่มเนื่องจากเจ้านายส่งงานมาให้ทำมากกว่าใคร

นี่มาอ่านเจอคำว่า "นักเขียนอัจฉริยะ" อีก

สุวดีคงต้องไปหาหมวกกันน็อคมาครอบศีรษะไว้ มากันไม่ให้อัจฉริยะหล่นใส่โดยไม่รู้ตัว

ทั้งที่รู้ว่าไม่ได้เป็นกับเขา แต่ก็ยังกลัวจะอัจฉริยะบังเกิด...

Greetings from Holland...





โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:2:01:20 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:10:06:04 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:15:43:36 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:11:57:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.