จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
ไปลุยถนนสีลมกับนักศึกษาม.หอการค้า



ถ่ายรูปหมู่ก่อนแยกย้ายไปหาเรื่อง (มาเขียน)




เล่าว่าจะเขียนเรื่องอะไร




รถจอดป้าย




โพสต์ท่าตามถนัด




มีแววทั้งช่างภาพและนางแบบ




มงกุฏรออยู่




เดินไปข้างหน้า





ข้างวัดแขก





อ.สุธาทิพย์ โมราลาย (ชามา)




เหนื่อยก็พัก



ขนมอะไรไม่รู้ในร้านอาหารมุสลิม




ปลาทอดโรแมนติค




แบ่งปัน




ถ่ายเพื่อนทีเผลอ




ไปลุยถนนสีลมกับนักศึกษา ม.หอการค้า



ตามปกติผมไม่ค่อยได้ไปพูดหรือแนะนำใคร ๆในเรื่องการเขียนหนังสืออย่างเป็นทางการนัก แต่ครั้งนี้เป็นเพราะผู้ที่เชิญมา คือ อาจารย์สุธาทิพย์ โมราลาย (ชามา) ให้ติดรถไปเป็นพี่เลี้ยงนักศึกษาวารสารฯ ปีสามของมหาวิทยาลัยหอการค้าและยังมีซองสีขาวให้ด้วย (ถึงแม้ขอให้ไปฟรีก็ยินดีไปอยู่แล้ว แต่เมื่อมอบให้ก็เต็มใจรับ) และวันจันทร์ต้นสัปดาห์หน้าจะต้องไปพูดเกี่ยวกับงานเขียนของตัวเองที่ในห้องเรียนอีกครั้ง


ด้วยความยินดีและเต็มใจที่จะไปงานนี้ แต่ในใจก็คิดว่าเรามีอะไรไปให้นักศึกษาเหล่านี้บ้าง ทบทวนดูแล้วก็บอกกับตัวเองว่าประสบการณ์งานเขียนที่เราทำอยู่นี่แหละคือสิ่งที่เรามี และการลงพื้นที่ครั้งนี้ก็เพื่อเขียนสารคดี สารคดีก็คือเรื่องจริง ซึ่งผมคิดว่าไม่น่าจะยากอะไรนัก เพราะช่วงหลายปีที่ผ่านมา พ็อกเก็ตบุ๊คของผมที่ออกมาล้วนเป็นการเขียนแต่เรื่องจริงทั้งสิ้น

ความจริงผมเรียนจบมาทางครู แต่ทว่าในชีวิตจริงผมไม่เคยได้ประกอบอาชีพครูเลย เพราะสมัยนั้นถ้าสอบบรรจุได้ก็ต้องไปเป็นครูตามโรงเรียนในชนบท แต่ครั้งแรกพอสอบบรรจุไม่ติดผมก็ไม่เคยคิดที่จะสอบอีกเลย อาจจะมีประสบการณ์เล็กๆน้อยๆตอนเป็นครูฝึกสอน นั่นก็เป็นการสอนเด็ก ๆ ระดับประถม(และมันผ่้านมานานมากแล้ว) หรือนาน ๆจะมีโรงเรียนระดับมัธยมเชิญให้ไปพูดบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับบ่อย คือพูดง่ายๆว่างานพูดไม่ใช่งานถนัดของผม

แต่จากประสบการณ์ที่เคยไปมาบ้าง ผมรู้สึกดีกับเรื่องที่ถ้าเรามีอะไรจะให้พวกเขาได้ งานนี้ประสบการณ์ตรงช่วยได้มากทีเดียว เพราะนี่คือการลงมือปฏิบัติลงพื้นที่จริงหลังจากพวกเขาได้เรียนจากอาจารย์ที่สอนในห้องเรียนมาแล้ว

ผมนั่งแท็กซี่ไปกับอาจารย์สุธาทิพย์ถึงมหาวิทยาลัยหอการค้าประมาณ 7 โมงตามที่นัดหมายกับนักศึกษาไว้ เสียเวลาไม่นานนักรถของมหาวิทยาลัยก็พาพวกเราสู่ถนนสีลม ตามที่อาจารย์และนักศึกษาตกลงกันไว้ ซึ่งทุกคนมีเรื่องที่จะเขียนและมีประเด็นต่างๆที่จะเขียนแล้ว (เพราะบนถนนสีลมมีเรื่องราวมากมายที่ให้หยิบมาเขียน)

เมื่อคืนนี้ก่อนที่จะมาทำหน้าที่ผมก็ทำการบ้านเกี่ยวกับถนนสีลมด้วยการเสิร์ชเข้าไปดูในเว็บไซต์ต่างๆ แล้วปริ๊นท์เป็นเอกสารติดตัวไปด้วย แต่พอพบกับอาจารย์ สุธาทิพย์เธอยื่นเอกสารให้ปึกเบ้อเริ่ม ทุกเรื่องราวบนถนนสีลมอยู่ในนั้น

ในวัยหนุ่มผมเคยใช้การเขียนสารคดีเลี้ยงชีพมาไม่ใช่น้อย ตอนนั้นผมใช้นามปากกาสำหรับเขียนสารคดีว่า ธุลี ประดับดิน และอีกชื่อหนึ่ง คือวุฒิชัย เขียนประเสริฐ ซึ่งเป็นชื่อจริง ส่วนชื่อ โดม วุฒิชัย ไว้สำหรับการเขียนเรื่องสั้นหรือเรื่องแต่ง

แต่เดี๋ยวนี้ผมเหลือชื่อสำหรับเขียนหนังสือเพียงชื่อเดียวเท่านั้น คือ โดม วุฒิชัย

ทุกวันนี้ผมไม่ค่อยได้เขียนเรื่องสั้นหรือเรื่องแต่งมานานแล้ว 7-8 ปีที่ผ่านมาผมเขียนแต่เรื่องจริง เพียงแต่รูปแบบและลักษณะงานที่เขียนแตกต่างไปจากเดิม ทั้งขนาดความสั้นยาวก็แตกต่างกันไป สารที่สื่ออกไปก็อาจแตกต่างกันไปบ้าง

ผมคิดอยู่ในใจว่า...ทำอย่างไรจึงทำให้พวกเธอรู้สึกว่างานเขียนสารคดีไม่ใช่เรื่องยาก และทำอย่างไรจึงจะเกิดฉันทะ(ความพอใจ)ที่จะเขียน ผมอุ่นใจอยู่ลึก ๆว่าทุกๆคนที่มาในวันนี้ต้องมีใจรักในการเขียนอยู่บ้าง เพราะเป็นเด็กวารสาร ฯ และอีกอย่างก็เคยเรียนการเขียนมาแล้ว

สำหรับการเขียนหนังสือของผมในทุกวันนี้ ส่วนใหญ่เขียนเพราะความปรารถนาข้างในที่อยากจะเขียนหรือจาก"แรงบันดาลใจ"เสียมากกว่าเขียนเพราะ "แรงจูงใจ" อย่างอื่น

ถ้าหากพวกเธอไม่มี"แรงบันดาลใจ"ในการเขียน แต่อย่างน้อยก็ต้องมี"แรงจูงใจ"ในการเขียนงานชิ้นนี้ เพราะเธอต้องเรียนวิชานี้ มันเป็นหน้าที่ของเธอโดยตรง ถึงที่สุดเธอต้องได้คะแนน เมื่อเธอต้องการได้คะแนนดี ๆ พวกเธอก็ต้องเอาใจใส่และตั้งใจที่จะเขียนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้


---------------------------------------------






Create Date : 08 กันยายน 2552
Last Update : 9 กันยายน 2552 8:39:02 น. 32 comments
Counter : 6641 Pageviews.

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่โดม

ผมว่าเป็นโชคดีของเด็กครับ
ที่ไ่ด้นักเขียนมืออาชีพไปช่วยสอนและถ่ายทอดความรู้ให้


แต่เด็กวัยรุ่นเดี๋ยวนี้
เหมือนนายแบบนางแบบกันจริงๆนะครับ 5555

ดูเหมือนดารามากกว่านักศึกษาครับพี่ 55555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:6:17:36 น.  

 
ก่อนอื่น..ขอกลุ้มใจกับชุดนักศึกษาหญิงสมัยนี้ก่อนนะคะ

เสียดายเข็มขัดที่หายไป...

..............................
โชคดีของนศ.ที่มีอาจารย์เป็นนักเขียนอย่าง อ.สุธาทิพย์

การเรียนการสอนเป็นไปแบบอินเตอร์ คือไม่ใช่แค่ทฤษฎีในห้องเรียน แต่เป็นการสร้างแรงบันดาลใจและแรงจูงใจให้เกิดขึ้นจริง

แถมมีนักเขียนตัวจริงอย่าง โดม วุฒิชัยไปช่วยบิวต์

โหย...ทำไมสมัยเรา ไม่มีแบบนี้มั่งนะ

ไม่งั้นนะ...อาจจะรุ่งไปนานแย้ว

.................

ป.ล. ชามาจ๋า...ขาดวิทยากรประเภท บ.ก.หนังสือขายดีที่โคดสะนาไม่เข้าเมื่อไหร่ บอกนะจ๊ะ...อุอุ






โดย: นักล่าน้ำตก IP: 111.84.121.113 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:6:51:10 น.  

 
:)


โดย: J IP: 58.137.145.222 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:10:22:19 น.  

 
อูย เห็นนศ แล้วรู้สึกโลกมันสว่างจ้าดีจังค่ะ
น้องหนูก็เด็กวารสารฯนะจะบอกให้
แต่ไม่ยักทำสวยๆได้อย่างนี้เลยแฮะ
แล้วผลงานนักศึกษาเป็นยังไงบ้าง ขอแบ่งอ่านบ้างสิคะจารย์โดม อิอิ

ธุลี ประดับดิน อันนี้มันคุ้นๆๆมากนะพี่
เหมือนเป็นชื่อล็อกอินคนในบล็อกแก๊งค์นี่ด้วยนี่ ใช่เปล่านะคะ


โดย: ยิปซี IP: 124.121.45.31 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:10:33:05 น.  

 
พ่อพเยียคงกระชุ่มกระชวยเพราะได้อยู่ท่ามกลางหนุ่มสาว ( โดยเฉพาะสาวนักศึกษาน่ารักๆ)

การไปเป็นวิทยากร นอกจากเราได้ถ่ายทอดอะไรให้ผู้ฟังแล้ว บางทีผู้ฟังก็ให้อะไรกับเราเหมือนกัน



โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:10:33:40 น.  

 
สวัสดีครับ...

นามปากกาหายไปใหนอีกชื่อหนึ่ง

ที่ผมชอบอ่านมากๆๆ


โดย: กาแฟ ชา..ย IP: 118.173.65.13 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:12:11:18 น.  

 
เสียดาย ชุดนักศึกษา กับคุณนักล่าด้วยค่ะ ดูเหมือนลดความสง่าไปนะคะ
เอ้ หรือว่าตอนเราเรียน เรียนครูก็เลยชินกับ ฟอร์มของครูก็ไม่รู้

ไว้มีโอกาส จะเชิญมาคุยให้เด็ก ม.ปลายฟังบ้างนะคะ


โดย: PenKa วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:14:17:01 น.  

 
ชุดนักศึกษา เอ่อ ทำไมดูแย่กว่าตอนเราเรียนอีกละเนี่ย ทั้ง ๆ ที่ทางมหา'ลัยก็ออกมาตรการ(ค่อนข้าง) มากนะคะ ไหนจะพี่ ๆ โรโบคอปหน้ามออีก สงสัยเพราะยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วละมัง

ภาพถ่ายอาจารย์สุธาทิพย์ รู้สึกว่าจะมีภาพแย่งความเด่นไปนิด ๆ นะคะ รู้สึกแพ้ดวงตาชาวเผ่าทวาเร็กไงไม่ทราบค่ะ


โดย: Kitsunegari วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:14:59:46 น.  

 
:) หมายถึงเห็นแล้วรู้สึกสดชื่น สดใสครับ
(ชักแก่ตัวแล้วสิเรา)


โดย: J IP: 58.137.145.222 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:15:25:10 น.  

 
พี่โดมครับ...ผมไม่บอกใครหรอก 555 แล้วเมื่อไหร..จะได้ดู VDO จากปีนังละครับ ผมรอดูอยู่..เข้ามาอ่านทุกวัน แต่ไม่ได้ Comment ทุกครั้งที่เข้าดู เพราะพิมพ์ไม่แข็งแรง ไปละ ค่อยเข้ามาไหม่


โดย: กาแฟ ชา..ย IP: 118.173.62.208 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:16:38:17 น.  

 
จุ๊ๆ... อยู่วัยไหนก็กระชากวัยได้ละกัน

ถ้าพี่โดมพูดเรื่องนี้อีก จะไม่มาบ้านนี้แล้วนะคะ (ล้อเล่นแฝงเอาจริง)

..........

ว่าแต่...เขยพังงา จะไม่ไปเที่ยวอ่าวพังงาหน่อยเหรอ?

รอพี่โดมคนเดียวค่ะ...พี่โดมไม่ไปก็ยังอัพใหม่ไม่ได้

กดดันขนาดนั้นเลย...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:17:27:50 น.  

 
นั่นน่ะสิคะ เข็มขัดหายไปไหน ทำไมปล่อยชายเสื้อนอกกระโปรง นอกกางเกงกันทุกคน หรือว่าเป็นยูนิฟอร์มใหม่ของ ม.หอการค้า

สมัยเป็นนักศึกษา ว่าเราเคยนุ่งสั้น ก็ไม่สั้นอย่างนี้ เสื้อก็ไม่เคยรัดรูปอย่างนี้

แปลว่ามาตรการต่างๆ ที่บอกว่าออกมาๆ ก็ไม่ได้ผลสินะคะ


โดย: BUATALAY IP: 203.156.39.62 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:18:06:17 น.  

 
เวลาในขวดแก้ว,ประภัสสร เสวิกุล


โดย: ลั่นทมริมทะเล วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:21:14:00 น.  

 
สวัสดีกาแฟชา...ย

คลิปวีดีโอหลังบานหน้าต่างที่ปีนัง ยังไม่ได้ตัดต่อเลย ถ่ายมามากเหมือนกัน แต่ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง ตอนนี้ยังตัดต่อไม่เป็น อีกหน่อยคงเป็น

ดีใจที่เห็นเข้ามาคุยเป็นตัวหนังสือ
อย่างน้อยก็ทำให้รู้สึกเหมือนว่าเราใกล้กัน

สวัสดีครับคุณครูเพ็ญ

วันไหนถ้าเชิญมา ถ้าว่างยินดีไปแน่นอน, แต่หวังว่าคงไม่เชิญช่วงนี้แน่ เพราะเพิ่งกลับมาจากนครไม่นานเลย

สวัสดีครับคุณ J


เพิ่งรู้ว่ารูปนี้ :) หมายถึงเห็นแล้วรู้สึกสดชื่น สดใส นะเนี่ยะ นึกว่าคนยิ้มตะแคงเสียอีก



สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

แหม...แซวแค่นี้ใจน้อยไปได้

แต่จะบอกให้ว่าเดี๋ยวนี้พ่อพเยียยอมรับความแก่ได้อย่างสบายใจ
ที่ยอมรับเพราะว่ามันหนีไม่พ้นน่ะ

คอยดูนะถ้าผมหงอกจะไม่ย้อมหรอก
(ถ้าอยู่ถึงผมหงอกนะ)

ไปดูรูปแถวพังงามาแล้ว เห็นเกาะปันหยีคิดถึง เพราะเคยไปนอนที่นั่นหลายวันเหมือนกัน

ต้องถามนักล่าน้ำตกว่า มีที่ไหนที่ยังไม่เคยไปบ้าง คงจะง่ายกว่าถามว่าไปที่ไหนมาบ้าง ?



สวัสดีครับคุณ BUATALAY

เร็วๆนี้ตั้งใจว่าจะทำโปสการ์ดส่งไปใหม่ พอดีช่วงนี้มีอะไรจุกจิกให้ทำนิดหน่อย ฝากบอกคนขายด้วยนะครับ ว่าอย่าเพิ่งเบื่อคนทำไปเสียก่อน

แล้วจะส่งข่าวอีกที ยังไม่เบื่อเรื่องทำโปสการ์ดนะครับ เพียงแต่ตอนนี้ต้องทำอย่างอื่นก่อนเท่านั้นเอง

ขออภัยที่ล่าช้า...กว่าที่ตั้งใจไว้



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:21:14:47 น.  

 
ค่ะพี่โดม เป็น นกแสงตะวัน มหาสารคาม คนนี้ค่ะ

ตอบคำถามแล้วนะคะ

เห็นชุดนิสิตนักศึกษาแล้วก็ โอยย..เวลานั่งเรียนพวกเธอสบายดีหรือเปล่านะ



โดย: นกแสงตะวัน วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:21:44:44 น.  

 
หวัดดี วันที่ 9 เดือน 9 ปี 2009 ค่ะ
ขอตามกระแสหน่อย...
สมัยเรียนก้อร้องเพียง I do my crying in the rain. วรรคเดียวเท่านั้น..จำไม่ได้ว่าออกไปรายงานเพลงนี้หรือ Feeling หรือ Hurt กันแน่ ก้อมันนานนนน....จำได้เพียงว่าอาจารย์เป็นผู้ดี๊ผู้ดี ที่เราเป็นผู้กระจ๊อกกระจอก ประทับใจมาก แต่ทำเหมือนอาจารย์ไม่ได้เลย...


โดย: รอนร้าว IP: 124.121.244.241 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:23:36:35 น.  

 
สวัสดีครับคุณรอนร้าว

ไม่ยอมตกกระแสจริงๆนะคุณรอนร้าว
แล้วเมื่อวานทำอะไรเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่าครับ
กับวันเลขสวยๆ แบบนี้

สงสัยล็อตเตอรี่ที่มีเลข 9 ต้องขายดีแน่เลย

หวังว่าคุณคงสบายดีนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:9:02:04 น.  

 
มารับรู้ถึงความรู้สึกที่ดีกับทุกคน ก่อนที่จะไปทำงานอย่างอื่นน่ะค่ะ


โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:9:52:58 น.  

 
สวัสดีครับคุณบินหลาแสนสวย>/b>


ถึงแม้เหตุการณ์บ้านเมืองจะปั่นป่วนเพียงไร

ภาวนาให้คุณปลอดภัยและสบายดีนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:11:34:41 น.  

 
หวัดดีค่ะพี่โดม

วันวานไปพบนักศึกษา...วันนี้ไปหาพระ...

เพื่อปลง....อิอิ... รึเปล่า ?

..........





โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.93.254 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:15:28:40 น.  

 
ดูโดยที่ยังไม่ได้อ่าน ก็ สนุกแล้ว
เป็นภาพที่ เราก็เคย เป็นอย่างนี้ แต่ตอนนี้ก็ไม่สามารถ กลับ ไปได้อีกแล้ว แต่เราก็สนุก ตามวัย นะ (เข้าข้างตัวเอง)


โดย: เลขา บ้านผ่อดอยใน (บ้านผ่อดอยใน ) วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:18:33:00 น.  

 
ขอบคุณ มากครับ
ที่เสียสละเวลามาเป็นครูของพวกเรา
เป็นเวลา 1 วันเต็มๆ ผมก็อัพรูป
ไว้บางส่วนแล้วเหมือนกันครับ

chatboat.multiply.com


โดย: เด็กวรสาร หอการค้า IP: 58.8.104.173 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:20:47:38 น.  

 


ถ่ายโดยchatboat.multiply.com


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:21:06:59 น.  

 


ฝนตกๆ กาแฟซักแก้วนะคะ

เอามากำนัล เนื่องในโอกาสที่พี่โดมไม่ถามอายุนักล่าฯ

เพราะความจริง มันเป็นสิ่งที่อยากลืมที่สุด อุอุ


ทักทายแค่นี้ก่อนค่ะ...รออ่านบล็อกใหม่พี่โดมนะคะ






โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:14:19:30 น.  

 
ดีเหมือนกันนะคะกับการไปทัศนศึกษาที่ใดแล้วกำหนดเรื่องราวให้เขียน แหม แต่พวกเด็ก ๆ นี่ท่าทางจะเหมาะกับการเป็นนายแบบนางแบบกันมากกว่าหรือเปล่า


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:16:25:23 น.  

 
ขอบคุณนะคะพี่โดมที่เสียสละเวลาอันมีค่า ที่พี่โดมบอกว่าเป็นเศรษฐีเวลาชอบมากเลยคะ รุสึกได้เลยว่าเวลาทุกนาทีมีค่า ถึงจาบอกว่ามี24ชม. แต่สำหรับพี่โดมมานน่าจามีมากกว่านั้นแล้วแหละ

รู้สึกประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่โดมเดินทางไปกับพวกเรา รู้สึกดีมากๆที่ได้สัมผัสและได้ใกล้ชิดกับนักเขียนที่เก่งคนหนึ่ง พี่โดมคือแรงบันดาลใจในการเขียนของเราทุกคนจริงๆคะ

ยังไงพี่โดมก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ หนูอยากเป็นนักเขียนที่เก่งอย่างพี่โดมบ้างจัง อิอิ

ขอบคุณที่มาเป็นแรงบันดาลใจและเป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดนะคะ

ขอบคุณจริงๆคะ


โดย: เขียนสร้างฝัน IP: 124.121.207.190 วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:22:40:51 น.  

 
สวัสดีจ้ะหนู "เขียนสร้างฝัน"

เพิ่งมาเห็น เพราะอัพบล็อกใหม่ไปแล้ว
ครั้งหน้าถ้าจะส่งข่าวคราวถึงกันก็ไปเขียนไว้ที่หน้าอัพเดทเลยนะ

เพราะส่วนใหญ่คนเขียนบล็อกมักจะไม่ค่อยย้อนหลังมาดูเอ็นทรี่เก่า

เพราะเหมือนมันผ่านไปแล้ว

ดีใจที่เห็นคนอยากเป็นนักเขียน
และอยากบอกว่าขอให้มีใจรักเป็นทุน แล้วอย่่างอื่นจะตามมาเอง

แล้วคุยกันใหม่นะ


โดย: โดม IP: 124.121.22.89 วันที่: 15 กันยายน 2552 เวลา:22:00:40 น.  

 
บรรยากาศในวันจันทร์ที่ 14 กันยายน 2552
ผมไปเล่าเรื่องประสบการณ์งานเขียน
ให้กับนักศึกษาวารสารฯม.หอการค้าไทยฟัง


เข้าห้องเรียนประมาณก่อนเที่ยง
ออกจากห้องตอนบ่าย 2 เศษๆ
จากนั้นก็ไปนั่งสนทนากับอาจารย์ 2 ท่าน กว่าจะถึงบ้านก็มืดค่ำ
นับว่าเป็นวันที่"พูดมาก" อีกวันหนึ่ง

การได้เล่าเรื่องประสบการณ์ของตัวเองให้นักศึกษาฟัง
ดูเหมือนว่าเป็นการให้
แต่ทว่าในความจริงวันนั้น
ผมได้รับหลายอย่างจากนักศึกษาและอาจารย์กลับมาไม่ใช่น้อย
































โดย: พ่อพเยีย วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:10:42:57 น.  

 
ดูเหมือนว่าการแลกเปลี่ยนจะเกิดขึ้นตลอดเวลา ผมว่ามันเป็นวิถีพื้นฐานของ คนนิ่ง นะครับ


โดย: สตางค์ครับ (krich_krub_pom ) วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:4:00:49 น.  

 
ขอบคุณมากนะครับ คุณโดมที่สละเวลาอันมีค่ามาให้ความรู้แก่นักศึกษาที่ม.หอการค้าฯ

ผมติดตามงานของคุณโดมมาโดยตลอด ดีใจมากที่ได้เจอตัวจริง เสียงจริง และยังปลื้มกับโปสการ์ดใบงาม

ไว้คงมีเวลานั่งจิบกาแฟ พูดคุยกันนานกว่าแค่ทักทายกลางแดดเที่ยงที่หน้ามหาวิทยาลัยนะครับ


โดย: สายน้ำกับสายเมฆ วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:0:14:22 น.  

 
ขอยืมรูปวัดแขกไปใช้ในการทำหอข่าวที่ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ขอบพระคุณอย่างสูง ค่ะ


โดย: พรวิภา IP: 202.28.9.93 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:50:08 น.  

 
ร่วมโหวตให้กำลังใจ นักศึกษา ม.หอการค้า

ในการประกวด

Miss Thailand Universe 2010

No. 6 ปุณยวีร์ แจ่มคล้าย(ปาร์เก้) ป.ตรีนิเทศศาสตร์ ม.หอการค้าไทย

No. 41 ณัฐญาณี รัตนไพฑูรย์(เชอรี่) ป.ตรีมนุษยศาสตร์ ปี 3 ม.หอการค้าไทย

ได้ที่

//contest.mediathai.net/missthailanduniverse/Universe_Contest.php

ร่วมเป็นกำลังใจให้กับสาวงาม ด้วยนะจ๊ะ


โดย: ฝากด้วยค่ะ IP: 183.89.134.20 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:17:45:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.