ขอต้อนรับ กลับสู่แผ่นดินเกิดที่อบอุ่น แอบอ่านทุกวัน แต่ไม่ได้ comment

ถอดแว่นวาง เด๋วก็เดินตกน้ำหรอกค่ะ


มาทักทายก่อนค่ะพี่โดม

...ว่างแล้วค่อยมาใหม่...นะ...นะ...

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ความจริงตั้งใจจะมาตอบทุกคอมเม้นท์เป้นรายบุคคล อุตส่าห์ยกมาแล้ว
แต่วันนี้นั่งรถตู้มาทั้งวัน จากปีนังถึงนครศรีธรรมราช

กลับมาที่พักโรงแรมเจวี ได้ห้องพักเดิมเสียด้วย

อย่าเพิ่งเบื่อกันเสียก่อนนะครับ
ไม่ตอบบ่อยๆ เดี๋ยวเค้าจะหนีกันไปหมด


ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาเขียนคอมเม้นท์ ที่ทำให้การเดินทางคนเดียวแต่ไม่เดียวดาย

ไม่เบื่อค่ะพี่โดม

ไม่ต้องตอบทุกเม็ดก็ได้ ...

ว่าแต่ วันนี้ไม่เจอแหม่มสวยๆมาลงยูทูปอีกเหรอคะ...อิอิ...สวยมากค่ะวันก่อน


ชอบภาพรถใหม่กะตึกเก่าจังเลย

พี่โดมกะจังหวะถ่ายได้เหมาะเหม็ง

ถ้าช้าไปสองวิ อาจไม่ได้ช็อตสวยๆนี้นะคะ

ข้าวห่อใบตอง หน้าตาน่ากินมาก
ห่อเท่าไหร่คะพี่โดม

เดาว่า 15 บาท...

สวัสดีค่ะ พี่โดม
ขนาดไม่ใส่แว่น ยังถ่ายรูปออกมาสวย ดีนะคะ

นั่งรถมาซะไกลเหนือยหรือเปล่าคะ อัอ ได้มองข้างทางหรือเปล่า ผ่านหน้าโรงเรียนเพ็ญด้วยนะคะ

ห้องด้านตะวันออก ไม่ว่างอีกแล้วหรือคะ

ฝากเยี่ยมคุณวิสรรชนีย์ด้วยนะคะ
คุณบัวฝาก ไฟล์ บทสวดดีๆ มา(เพ็ญลองฟังดูแล้ว หุหุ) ยังไม่ได้พาไปให้เลยค่ะ

พรุ่งนี้ อิสลาม เขาจะถือศีลอดกันแล้วค่ะ อาจได้ลดน้ำหนักกะเขาได้บ้าง

สวัสดีก่อนนอนครับ

สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

ข้าวห่อใบตองประมาณ 12 หรือ 17 บาทประมาณนี้แหละ จำราคาไม่ได้
เก่งจังนะใกล้เคียง

รูปถ่ายรถฟลุ้คมาก คือเห็นตึกเก่าๆคล้ายศาลเจ้าสวยดี ยกกล้องขึ้นมาว่าจะถ่าย พอดีรถวิ่งสวนกันพอดี เลยรถหัวขาดไปเลย ถ้าได้ครบคงดีกว่านี้

เสียดายกดได้ครั้งเดียว เป็นรูปที่ชอบมากรูปหนึ่ง

วันนี้ไม่มีรูปแหม่มหรอก มีรูปสาวอินเดีย เอามาให้ดูเล่นๆ



สาวสวยจาก little india ในปีนัง ( ถ่ายจากใบปิดหนังน่ะ !)


สวัสดีครับคุณเพ็ญ

ไม่เห็นโรงเรียน แต่จำได้ว่าผ่านวิทยาลัยนาฏศิลป์ฯ

อันที่จริงวันนี้ห้องพักเขาก็เต็มหมด โทรมาจองตั้งแต่ขึ้นรถตู้ บอกถ้าว่างให้โทรบอกด้วย รถยังไม่ถึงนครเขาก็โทรไปบอกว่ามีเช็คเอ๊าทืห้องหนึ่ง

ห้องเดิมก็ดีเหมือนกัน คุ้นเคยแล้ว

วันก่อนที่ถ่ายวีดีโอไว้น่ะ ปรากกว่าไมค์อุปกรณ์เสริมไม่ทำงาน เสียงพูดของเธอเลยดังเบามาก

พรุ่งนี้ว่าจะไปลองดูใหม่ แล้วจะบอกวิสรรชนีย์ให้นะ

อย่าอดอาหารมากนะเดี๋ยวจะผอม

เข้ามาแล้วนะเพื่อนเดินทางปลอดภัย

แสดงว่า พี่โดมผ่านเส้นทาง สงขลา-นคร ถ้าเส้นนี้ ไม่ผ่านโรงเรียน ต้องเส้นทาง หาดใหญ่-พัทลุง-นคร ค่ะ จึงจะผ่าน

เสียดายจังเลยนะคะ ที่ได้เสียงเบาไป เพราะถึงลองใหม่ก็คงไม่ได้ถ้อยคำที่เหมือนเดิม

อิอิ ตื่นมาทานมื้อแรกค่ะ ต้องทานก่อนประมาณ ตีห้า ลืมไปเลยเมื่อกี้ ก็รับข้าวไปสองจาน มีบราวนี่อร่อยๆ มาจากภูเก็ต ตามไปอีกหลายชิ้น

หวัดดีค่ะพี่โดม

เข้ามาถึง เจอดวงตาสาวแขก

เหมือนโดนมนต์สะกด นะจังงัง...

.........

อยู่ปีนัง 10 วัน

มีบล็อกปีนัง 3 บล็อก...ดูน้อยๆยังไงไม่รู้ค่ะ

แต่ไม่เป็นไร...บล็อกนี้ไม่เคยแล้งเรื่องเล่า

กุ้ง หอย ปู ปลา ก็เป็นเรื่องน่าอ่านไปซะหมด ด้วยฝีมือการรังสรรค์ของนักเขียนรางวัลลูกรักอวอร์ด

ค่ำๆค่อยมาดูอีกทีนะคะว่า พี่โดมมีอะไรจะเล่าบ้าง

พ่อพเยีย
เป็นการท่องเที่ยวที่น่าประทับใจ ตราตรึงใจอีกแห่งแล้วสินะ
ได้ภาพสวยๆเยอะสิ
รวมภาพหมายเลข13 "ลัคกี้นัมเบอร์"
ได้เยอะยัง
คงไม่หลงรักแบบมองหาที่ดินที่นั่นอีกนะ
ขอให้เดินทางกลับโชคดีและ ปลอดภัยจ้า

โดม
คงไม่ทันแน่เลย
เพิ่งเข้ามา แวะนคร ฝากความรักปรารถนาดีถึงอ้นด้วย
ขอให้สุขภาพดีวันดีคืน เราไม่รู้ว่าอ้นอยู่นคร เพราะเดือนก่อนก็ไปนครมา

เรื่องงานรักลูก
เรามอบให้ตุ๊ไปรับแทน
เพราะไม่สะดวก
หลายอย่าง

สวัสดี

สวัสดีแดงเพื่อนรัก



ดีใจทุกครั้งที่เห็นชื่อแดงที่กล่องคอมเม้นท์
ถ้าจะนับปีกันแล้วเรารู้จักกับแดงมาก่อนใครเพื่อนเลยนะ

ไม่น่าเชื่อเลยว่ามิตรภาพตั้งแต่อายุ 16 - 17 ปี ตั้งแต่วัยหนุ่มสาว จะเจริญเติบโตมาจนถึงวันนี้เลย

ดีใจจริงๆ แล้วอย่าลืมไปถ่ายรูปที่ปีนังนะ

สวัสดีครับคุณเพ็ญ

เรื่องที่ถ่ายวีดีโวไว้วันนั้น ไม่ซีเรียสหรอก ถึงแม้ถ้าถ่ายใหม่แล้วพุดไม่เหมือนเดิมก้ไม่เป็นไร แต่ไม่ต้องห่วงเธอพูดเก่ง
ว่าแต่เธอจะยอมให้ถ่ายใหม่หรือไม่เท่านั้นเอง

สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

รูปสาวแขกนั่นขนาดถ่ายจากกระดาษนะ ถ้าถ่ายจากคนจริงต้องมีชีวิตชีวากว่านี้แน่

ช่วงนี้ก็พักทำงานหน่อยสิ

สิบวันสามบล็อก ถือว่าไม่น้อยแล้วนะ ไม่ใช่บล็อกรายวันนี่


สวัสดีจ้ะวีดวาด

อยากให้วีดวาดได้มาด้วยจริงๆ
เห้นปีนังเกือบลืมตะกั่วป่าไปเลยหละ
หมายถึงตึกเก่าทรงชิโนโปรตุกีสสวยนับไม่ถ้วนเลย


ไม่ชอบถึงขนาดอยากอยู่หรอกจะ อยากแค่เป็นนักเดินทางท่องเที่ยวเท่านั้นแหละจ้า


สวัสดีครับพี่ปอน

เห็นที่บล็อกเงียบหายไปนาน
ไม่ได้ติดต่อกันเลย

วันนี้ผมว่าจะไปหาอ้นแล้วจะบอกให้นะครับ

ปีนังกระจายแล้วมั้งกว่าสองลุงจะกลับได้เนี่ย

ได้พลังงานมาอีกพะเรอเกวียนใช่ไหมพี่โดม
เจอกันรอบนี้คงมีเรื่องได้คุยกันเฉาหูแหงมๆ....ปลายแปรงก็มีอื้อเหมือนกัน

อุบไว้ก่อนเนอะ.....อิ...อิ

ขอให้คุณโดมโชคดีกลับถึงบ้านโดยปลอดภัยนะคะ

โธ่้อ๊ย เจ๊เอ เราก็คิดว่าหายไปไหน
ตามหาทั่ว มาอยู่ตรงนี้เอง
ที่ว่าจะให้ช่วยทำโปสการ์ดหน้าปกนิยายของเราน่ะ...มาหาข้อมูลตรงนี้สินะ

สวัสดีค่ะพี่โดม...อย่างไรก็ไปเล่าอะไรๆให้แฟนๆฟังที่บอร์ดขวางเรือนบ้างนะคะ อิฮั้นเฝ้าบอร์ดอยู่คนเดียว เหงาแล้วฮ่ะ

ได้ยินชื่อปีนังทีไร สิ่งแรกที่นึกถึงคือเป็นที่ ๆ นางเอกลูกผู้ดีมีเงินในนิยายสมัยก่อนมักจะไปเรียนต่อ โดยเฉพาะของป้าอี๊ด ทมยันตีน่ะค่ะ อ่านเจอจนชักอยากจะรู้จักปีนังขึ้นมาตะหงิด ๆ

ขอบคุณที่แนะนำปีนังให้ได้รู้จักมากขึ้นนะคะ เห็นแล้วก็อยากลองข้าวห่อใบตองดูบ้าง แต่ทำไมมันแดงจังเลยคะ นึกว่าข้าวหมูแดงห่อใบตองซะอีก อิอิ

สวัสดีคะ เป็นแฟน ริมรั้วหัวใจ ในขวัญเรือน ตามลิ้งค์มาจากบล๊อกคุณยาหยีแม่น้องเควินและจัสมินค่า

สนุกกับการเดินทาง ทุกวันเลยนะค่ะ เดินทางปลอดภัยนะค่ะ

เดินทางปลอดภัยนะคะ

เจ.เจ.ซังจ๊ะ

อุตสาหะหนีมาถึงนี่ แน้... ยังตามมาถูกอีกแน่ะ ถ้าจะปรึกษาเรื่องใส่ภาพโปสการ์ดทำหน้าปกหนังสือล่ะก็ เจ๊ว่าลองถามคุณโดมดีกว่ามั๊ง เพราะเจ๊

จานโจ๊กเอย... กว่าเจ๊จะได้เกาะติดกระแสนักเขียนดังในยุค 2009 ได้ตะละท่าน ไม่ง่ายนัก เพราะฉะนั้นถ้าเจ๊ได้ทำความรู้จักแล้ว อย่าหวังว่าเจ๊จะยอมถูกทิ้งง่าย ๆ นะจ๊ะ ขอบอก เกาะติดหลังหนับเหมือนเท้าตุ๊กแกเลย อิอิ...

อ่านและดูภาพเรื่องราวของปีนังแล้วทำให้นึกถึงปู่กับย่าค่ะ...ทั้งสองท่านไม่อยู่เกือบสามสิบปีแล้วล่ะค่ะ...แต่สิ่งที่ท่านได้ให้เป็นของฝากแก่ดิฉันหลังจากที่ท่านทั้งสองได้กลับจากไปเที่ยวปีนังเมื่อสมัยสี่สิบปีที่ผ่านมาคือขวดที่ข้างในมีครอบแก้วเล็กๆที่ครอบตุ๊กตาหญิง-ชายกำลังเต้นรำ ซึ่งเมื่อเราไขลานที่ฐานขวดก็จะมีเสียงทำนองที่เพราะมาก...ดิฉันเก็บรักษาไว้เหมือนเป็นของมีค่ามาตลอดเพื่อระลึกถึงความรักและความห่วงใยที่ท่านทั้งสองมีต่อดิฉัน...รูปภาพที่ท่านไปเที่ยวในสมัยนั้นดิฉันจึงเอามาดูอีกครั้งพร้อมๆกับการดูภาพที่คุณโดมถ่ายไว้ด้วยค่ะ...ขอบคุณคุณมากที่ทำให้ดิฉันได้กลับไปสู่วัยเยาว์อีกครั้ง

พี่โดม ได้ไปดูหนังมาแล้วด้วย
ว่าจะบอกว่า ดูเหมือนพี่โดม อ้วนขึ้นหรือเปล่าค่ะ กลับจากปีนัง ระวัง วันที่ 25 นี้ เสื้อจะคับนะคะ เดือนนี้ รับรางวัล 2 ครั้งเลยนะคะ

สวัสดีค่ะ

วันนี้เข้าวันที่ 24 สิงหาแล้ว
เข้าใจว่าสาย ๆ ของวันนี้พ่อพเยียคงถึงบ้านเพิงพเยียแล้ว

ขอต้อนรับการคืนสู่เมืองอีกครั้งค่ะ

หลังจากนี้คงได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางผ่านคอลัมน์ริมรั้วหั วใจอีกมากมายหลายเรื่องแน่ ๆ รอติดตามจ้า

ว่าแต่อย่าลืมทำตามที่คุณเพ็ญแนะนำนะ

สบายดีไหมครับมาทักทายครับ

สวัสดีวันฝนตกค่ะ,
ดีจังเดินทางอีกแล้ว
สบายดีนะคะ

โปสการ์ดเดินทางมาถึงแล้วนะคะ ขอบคุณมากมาย

ผมนั่งอ่านหนังสือของพี่ไป 6 บทแล้วครับ

อ่านไป ช็อตโน๊ตไป
คิดไปด้วยว่าจะเขียนแนะนำหนังสือของพี่อย่างไรดี 5555


ช่วงนี้งานที่ร้านเงียบมาก
นักท่องเที่ยวไม่มี
เป็นโอกาสให้ผมได้อ่านหนัง
สือและเลี้ยงลูกไปด้วยครับพี่ 5555


พี่โดมเดินทางบ่อยจริงๆครับ
เป็นสิ่งที่ผมอิจฉามากครับ 5555



ผมสนใจศึกษาธรรมะในระดับที่ผมอยากจะไปถึงครับพี่

ผมอยากไปถึงนิพพาน

พี่ ค่ารถถูกมากเลยนะนั่น

ตอนที่ศิลป์ไป ลงแค่บัตเตอร์เวิร์ธ ค่ารถตั้ง 350 บาท แน่ะ จากหาดใหญ่เหมือนกัน โธ่ะ ....แค้น

อ้อ ศิลป์ไปป่าทามัน นาการ่า รัฐปาหังวันที่ 12 - 18 สค. ค่ะ

เฉียดกันนิดเดียว