ขอแสดงความยินดีกับบ้านใหม่ด้วยค่ะ และ สวัสดีปีใหม่ ขอให้พ่อพเยียและครอบครัว พบแต่สิ่งดีๆมีความสุขกันถ้วนหน้าปราศจาค ทุกข์ โศก โรค ภัย ตลอดปีและตลอดไปค่ะ

สวัสดีปีใหม่ 2553 ค่ะ
มาชื่นชมบ้านใหม่และยินดีกับมิตรภาพที่ได้รับจากเพื่อนบ้านใหม่ ๆด้วยค่ะ เฮง..เฮง..นะค๊ะพี่ชาย

สวัสดีปีใหม่ครับ โดม

เป็นความสุขของชีวิตแล้วล่ะครับ ที่ได้อยู่ในที่ที่งดงาม อากาศสดชื่น แถมมีเพื่อนบ้านดี ชุมชนอบอุ่น

นับเป็นคืนข้ามปี สู่วันเวลาใหม่-บ้านใหม่ที่น่าประทับใจจริงๆ

ยินดีด้วยครับ :)

เห็นภาพแล้วมีความสุขตามไปด้วย... ขอบคุณที่แบ่งปันความสุขให้ลอยไกลเหมือนหอมหมืนลี้...

ความรู้สึกเหมือนคนข้างบนเปี๊ยบบบค่ะ (แหะๆ บังอาจลอกเลียนนักเขียนซะเลย)
หอมหมื่นลี้ที่ดอยวาวี...
ขอชมต้นไม้ต้นต่อๆไปของพี่โดมอีกนะจ้ะ

//i228.photobucket.com/albums/ee104/cinclau/Kerst/happy_new_year.jpg

ช้าไปหลายวันนะคะ
ยังไงก็ส่งใจไปล่วงหน้า...คิดว่าคงจะได้รับ...อิอิ

จิตของเรากับสิ่งต่างต่าง ซึ้งแวดล้อมเราอยู่นั้น เป็นสิ่งสิ่งเดียวกัน ถ้าเราทำความเข้าใจ ได้ตามนี้
จริงจริง เราจะได้บรรลุถึงความรู้แจ้ง จิตเป็นเหมือนกับความว่าง ซึ้งภายในนั้นย่อมไม่มีความสับสน ดังจะเห็นได้ว่า ในวันที่ดวงอาทิตย์ผ่านไปในวันที่ว่างนั้น ย่อมส่องสว่างไปได้ทั้งโลก

......การเดินทางเปรียบได้กับอายุวัฒนะของชีวิต
โลกยังกว้าง สุดปลายฟ้ายังอีกไกล เส้นทางยังยาวไกล
ดั่งนั้น คำว่า “จุดหมาย” กับ “ระหว่างทาง” สิ่งไหนสำคัญกว่ากัน
เราอาจรับรู้และเข้าใจได้ด้วยการ “ออกเดินทาง”

....ภูเขาสูงข้าปีนป่าย จุดหมายนั่นไกล ระหว่างทางข้าเกิดความท้อ
ความกลัว ความหดหู่ท้อใจ หนาวสั่น....
คำว่าจุดหมายสำหรับข้าในตอนนั้นมันยากยิ่งที่จะปีนป่ายไปถึงได้ง่าย
แต่พอข้าได้พยายามจนกระทั่งข้าได้ยัดยืนอยู่บนยอดเขาสูง ทำให้ข้าเข้าใจว่า
“จุดหมาย” ไม่ได้ยาก ไม้ได้ไกลอย่างที่ข้ากลัวเลย.................

สวัสดีป๊ใหม่ครับ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่โดม บรรยากาศงานขึ้นบ้านใหม่อบอวลไปด้วยมิตรภาพจริงๆ

บังเอิ๊ญ บังเอิญ
กะจะเข้ามาอวยพรปีใหม่ แล้วก็พบว่า คุณนักเขียนใหญ่ มาสร้างบ้านใหม่(คฤหาสน์ส่วนตัว) อยู่บนเขายายเที่ยง เอ๊ย ไม่ช่าย... (แกว่างปากอีกแล้ว)

เออ อยู่บนไหนนะ เอ๊ะอ่านแหม็บ ๆ เชียงรายหรือเปล่า กลับไปอ่านใหม่ - ไม่ทราบ เอาเป็นว่าภาคเหนือนั่นแหละ ขออวยพรแล้วกัน


สวัสดีปีใหม่และบ้านใหม่
ขอให้นักเขียนใหญ่จงสุขสันต์
มีพวกพ้องเพื่อนดีที่รักกัน
มีสุขดั่งราชันเทวา

มีผลงานใหญ่ยิ่งก้องโลก
สยบโศกพ้นเศร้าให้ชาวหล้า
มีสมองแจ่มใสนัยนา
ดั่งนกฟ้าดำเนินเหินบิน

ให้เงินทองไหลหลั่งมาคั่งบ้าน
นำฝากธนาคารร้อยล้านสิ้น
ผลงานเขียนวางขายทลายดิน
มีชื่อติดปลายลิ้นชาวโลกา

ว่า "โดม วุฒิชัย นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่แห่ง...." ยังไม่ทราบว่าท่านมาอยู่จังหวัดไหน เดี๋ยวขอกลับไปหาข้อมูลใหม่ก่อนมาเขียนต่อ

(โชคดี มาเยี่ยมคราวนี้เข้าง่ายถึงบ้าน ไม่ต้องรอนานเป็นคนที่ ๓๐๐) ฮิ ๆ ๆ

"ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็อยู่ที่นั่น"

ใครหนามาแปลงคำสุภาษิตนี้ (เสียหายหมด) ฟังทีไรรู้สึกสิ้นหวัง ห่อเหี่ยวใจ...

แต่ทว่าในที่สุดก็ได้รู้ว่า ท่านดาบสโดม วุฒิชัย มาสร้างบ้านอยู่ดอยวาวี อ.แม่สวรย จ.เชียงราย

รู้สึกตื่นเต้นดีใจ แต่ก็เศร้า ๆ เหงา ๆ ไปพร้อมกัน เพราะตอนแรกคิดว่า ทั่นย้ายครัวครอบมาอยู่ที่นี่ แต่ดูบ้านแล้วไม่น่า แต่จะเป็นบ้านหลังที่สอง ที่สามมากกว่า แบบนี้ก็ เอ้อ สมแล้วละกับคำว่า "นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่"

วันนี้มา ๒ ครั้ง ต้องขอลาแล้วครับ
(ไม่แน่ บางทีอาจจะย่อง ๆ มาเคาะฝาบ้านอีก)

ยินดีด้วยกับบ้านหลังใหม่ ประทับใจบรรยากาศอันแสนอบอุ่น
ตอนนี้ที่บ้าน ต้นวาสนายามค่ำคืนส่งกลิ่นหอมแรงมากๆๆ แข่งกับกลิ่นเจ้าดอกจำปีหน้าบ้านเลย
แต่คงหอมไม่เท่าต้นไม้คุณโดมเป็นแน่...ก็ต้นไม้คุณโดมหอมตั้งหมื่นลี้

ขโมยรูปถ่ายปกหนังสือสวยๆมาจากบล็อกของคุณsilly

สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่โดม และแฟนคลับค

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพรปีใหม่ 2553 ความว่า โลกจะมีสันติภาพเพราะเมตตายิ่ง ปีใหม่แล้ว ทุกคนขอให้เริ่มแก้ที่ตัวเองก่อน แก้ที่ใจวุ่นวาย เร่าร้อนด้วยอำนาจจิตของกิเลส ให้กลับเป็นใจที่สงบเย็นบางเบาจากกิเลส ที่เคยโลภมากก็ให้ลดลงเสียบ้าง ที่เคยโกรธแรงก็ขอให้โกรธเบาลง ที่เคยหลงจัดก็ขอให้พยายามใช้สติปัญญา ตนเองจะเป็นผู้สงบเย็นก่อน ซึ่งจะเป็นเหตุให้เกิดความสงบเย็น กว้างขวางออกไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย โลกเย็น เพราะเมตตายิ่ง โลกร้อน เมตตาหย่อน นี้เป็นความจริงที่ควรยอมรับและควรแก้ไข อันการแก้นั้นก็ต้องไม่ไปแก้ผู้อื่น ต้องแก้ที่ตัวเอง แก้ตัวเองให้ยิ่งด้วยเมตตา หรือให้มีเมตตายิ่งขึ้นนั่นเอง เมื่อมีเมตตาอย่างจริงใจแล้ว จะเป็นเหตุให้เกิดผลงานมากมาย เป็นคุณทั้งแก่ผู้รับ และเป็นคุณทั้งแก่ผู้ให้ ขออำนวยพร

สวัสดีปีใหม่ค่ะ..ยินดีกับบ้านใหม่ด้วยนะคะ เด็กๆช่วยกันทำงานน่ารักดีค่ะ..

:))))

สวัสดีปีใหม่
ยินดีกับบ้านใหม่ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณโดม

ยินดีกับบ้านใหม่

บ้านที่บรรยากาศดี

สิ่ง ( คน ) แวดล้อมดีด้วยค่ะ

ยังไม่ได้ซื้อหนังสือพี่โดมเลยค่ะ

คิดว่าหนังสือดีๆ มักจะอยู่ที่แผงนานๆ...ก็เลยไม่รีบค่ะ...555

เผลอๆอาจจะซื้อตอนลดราคาในงานหนังสือ...

หนังสือดีๆอ่านช้าหน่อยก็ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ

ดูอุ่นรักป่าฝนจิ...ป่านนี้แล้วยัง...



หน้าตาแบบนี้เองเหรอ หอมหมื่นลี้...

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่โดม :)

ปีใหม่ปีนี้เป็นที่ดีเป็นพิเศษสำหรับพ่อพเยียจริงๆค่ะ
อ่านแล้วก็อบอุ่นในน้ำใจจากเพื่อนๆวาวี
เริ่มต้นดีแบบนี้ ต้องดีไปตลอดปีแน่นอนค่ะ

สวัสดีปีใหม่
จิตใจแจ่มใส
ชีวิตเบิกบาน
สร้างสรรคงานอย่างเป็นสุข
สุขภาพแข็งแรงๆค่ะ


ท่าทางฉลองปีใหม่กันอย่าง
มันเมา..อิอิ

โห.. เพิ่งเห็นบ้าน อยากไปเที่ยวๆๆๆ
ที่นั่นหนาวมากแค่ไหนนี่..

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมที่บ้านหลังนี้นานพอสมควร

วันนี้เลยแวะมา สวัสดีปีใหม่
และสวัสดีบ้านใหม่

ด้วยนะครับ

ทิดปุ๊/16เมษา

ขอบคุณที่เมนต์ 20 ยังอยู่ค่ะ..

...........

แวะไปดูบ้านพี่โดมที่บล็อกคุณภูเพยียแล้ว

เห็นวาวีเต็มๆ เห็นโจรหมวกแดงด้วย...

นักล่าฯแอบผิดหวังเล็กน้อยที่วาวีมีตึกเยอะ เจริญกว่าที่คิดค่ะ...

เป็นงั้นไปซะอีกคนเรา...เจริญก็ไม่ดีอีก

ทั้งๆที่ดัชนีความสุขมวลรวมของที่นั่นคงจะเยอะอยู่...(เห็นเดี๋ยวนี้โพลชอบสำรวจ เลยขอมั่งค่ะ แหะ)

เฮ้อ...กลับเข้าป่าตามเดิมไปดีก่านักล่าน้ำตก...

พี่โดมขึ้นไปอยู่บนดอยวาวีหรือนี่ อิจฉาจังเลย ส้มที่ปลูกกันในปี 43 ป่านนี้คงงามและให้ผลผลิตกันหมดแล้วมังคะ ตอนที่ขึ้นไปปีนั้นเค๊ากำลังโค่นต้นบ๊วยเพื่อปลูกส้มกัน เห็นแล้วเสียดายมาก
แต่เสน่ห์ของวาวี ทั้งชาอูหลง ทั้งบรรยากาศดีๆ จำได้ว่านอนโรงเเรมบนวาวีประทับใจมาก

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่โดม ขอให้มีความสุขค่ะ

สวัสดีปีใหม่ครับคุณโดม-คุณปะการัง

กำลังละเมียดอ่านหนังสือ นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน อยู่ครับ

พอดีเพิ่งซื้อมาครับ

อ่านสนุก โรแมนติกแบบผู้ชายคุยกันนะครับ...

ขอให้อยู่เย็นเป็นสุขในบ้านใหม่นะครับ

สวัสดียามค่ำครับทุกๆท่าน


หลายวันที่ผ่านมา ผมมัวง่วนอยู่กับการปลูกต้นไม้

ที่ลงดินไปแล้วก็คือ หอมหมื่นลี้ 8 ต้น (มีต้นใหญ่สูงท่วมหัว 1 ต้น)
นอกนั้นสูงแค่หัวเข่า

ต้นสนมังกร 10 ต้น (ราว 80 เซ็นติเมตร)

ต้นคริสต์มาส 10 ต้น ทำเป็นแนวรั้วด้านติดกับเพื่อนบ้าน เรียงระหว่างต้นสนมังกร


ด้านหลังบ้านปลูกสนเกี๊ยะเรียงแถว 10 ต้น

มุมหนึ่งของหลังบ้านปลูกต้นปีบ สามสี่ต้น

ยังมีเมเปิ้ลอีก 8 ต้น ที่ยังหามุมถูกใจไม่ได้

ต้นไม้เหล่านี้ที่ปลูกเป็นต้นไม้เล็กๆทั้งนั้น เพราะฉะนั้นต้องใช้เวลารอคอยกว่ามันจะเติบโตและสวยงามตามที่จินตนาการเอาไว้

แต่ผมก็คิดว่ามันก็สวยแบบต้นเล็กๆไปก่อน
สำหรับผมแล้วต้นไม้เมื่อลงดินแล้วมันไม่ตาย ก็ถือว่าสวยงามแล้ว เพราะคิดว่าการมีชีวิตนั้นคือความสวยงามอย่างหนึ่ง

ฃ่วงนี้จึงหน้าเกรียมเพราะแดดเผา หมดหล่อไปหลายกระบุงโกย แต่ไม่เป็นไร หล่อไม่หล่อก็ไม่เป็นไร เพราะถือว่าได้แต่งงานแล้ว


ช่วงนี้จึงเพลิดเพลินอยู่กับการปลูกต้นไม้รอบๆบ้าน และคิดว่าน่าจะลงมือทำงานได้แล้ว

เพราะทุกอย่างก็เรียบร้อยหมดแล้ว


ขอส่งเสียงถึงนักล่าน้ำตกหน่อย
เรื่องที่นักล่าน้ำตกบอกว่าผิดหวังที่ดอยวาวีเจริญกว่าที่คิด,

อันที่จริงถ้าอยากเห็นความไม่เจริญก็สามารถออกนอกตัวหมู่บ้านไปได้อีก เรียกว่าไม่มีบ้านผู้คนเลยก็มี และยังมีคนจะยกพื้นที่ให้ฟรีๆเพื่อไปปลูกบ้านอยู่เลยด้วยซ้ำ
แต่ที่นั่นไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำใช้



แต่ที่พ่อพเยียชอบและเลือกที่ในบริเวณหมู่บ้านที่มีบ้านเรือนหนาแน่นก็เพราะจริงๆแล้วพ่อพเยียเป็นคนรักความสะดวกสบาย (เท่าที่จะทำได้)


พ่อพเยียอยู่ที่ดอยวาวี เวลาไปไหน ก็ใช้วิธีเดินลูกเดียว ไม่ได้ใช้พาหนะอื่นเลย

ไม่ว่าจะไปซื้อของ ไม่ว่าจะไปหาเพื่อน ไม่ว่าจะไปวัด ไม่ว่าจะไปห้องสมุดโรงเรียน ทุกๆที่ใช้วิธีเดิน บางครั้งก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์บ้าง (แต่ก็นานๆครั้ง)


พ่อพเยียคิดว่าถ้าจะเดินทางจากบ้านนนทบุรีมาดอยวาวีด้วยรถประจำทาง (เพราะไม่มีรถยนต์ใช้และไม่คิดจะขับรถยนต์อยู่แล้ว)

นั่งรถทัวร์กรุงเทพมาลงปากทางแม่สรวย จากปากทางแม่สรวยนั่งรถสองแถวต่อเข้ามาที่ตัวอำเภอ จากนั้นขึ้นรถสองแถวเล็กสีเหลืองขึ้นดอยวาวี

ถ้ารถทุกเที่ยวตรงเวลา ออกจากหมอชิตตอนเย็นย่ำ ก็จะถึงดอยวาวีราวๆก่อนเที่ยงวันอีกวันหนึ่ง

สำหรับพ่อพเยียก็ถือว่าเป็นการเดินทางทีสบายสูงสุดแล้ว

สำหรับบ้านที่พ่อพเยียอยู่และกำลังพิมพ์คอมเม้นท์อยู่นี้ก็นับว่าห่างออกมาจากตัวตลาดพอสมควร ขึ้นเนินเล็กน้อย กลางคืนเงียบสงัด และมืดสนิท

เวลาต้องการข้าวของเครื่องใช้จำเป็นก็สามารถเดินไปซื้อของแถบที่มีตึกเยอะๆได้โดยไม่รู้สึกว่าเหน็ดเหนื่อยนัก

ที่อธิบายเสียยืดยาวก็ไม่ใช่อะไรหรอก เพียงแต่จะบอกว่า...ที่นักล่าน้ำตกบอกว่าแอบผิดหวังว่าดอยวาวีเจริญกว่าที่คิดนั้น พอจะเข้าใจความรู้สึกของนักล่าน้ำตกได้

ตอนแรกที่ยังไม่เห็นดอยวาวีนั้น ไม่รู้มาก่อนเหมือนกันว่าเป็นอย่างไร โทรศัพท์มาหาแก้มหอมว่าจะต้องเตรียมอะไรไปบ้าง จะมีกาแฟขายไหม มาม่าล่ะ ?

แก้มหอมตอบกลับมาว่า..."พี่ที่นี่เจริญแล้ว"

ตอนนั้นก็ยังประเมินไม่ถูกว่าดอยวาวีจะเจริญขนาดไหน แต่เมื่อมาได้เห็นจึงรู้ว่าที่นี่แหละเรียกว่า "เวียงในดอย" ได้เลย

และทันทีที่ได้เห็นว่าดอยวาวีเจริญกว่าที่คิดนั้น ความรู้สึกของพ่อพเยียไม่ได้รู้สึกผิดหวังเหมือนที่นักล่าน้ำตกรู้สึก

แต่กลายเป็นว่าพ่อพเยียกลับชอบที่ดอยวาวีเจริญระดับนี้ เพราะนั่นหมายถึงทำให้ชีวิตประจำวันของเราก็สะดวกสบายตามอัตภาพ
อยากซื้อหาอะไรก็หาซื้อได้ตามสมควร

ส่วนหนังสือรายสัปดาห์อย่างมติชนและเนชั่นที่อ่านประจำนั้นก็ฝากไปรษณีย์ซื้อทุกวันศุกร์

หนังสือพิมพ์รายวัน ถ้าอยากอ่านตามร้านค้าก็มี

ไม่ว่าดอยวาวีจะเจริญอย่างไรก็ตาม แต่ดอยวาวีก็ยังอยู่ในอ้อมกอดของภูเขา มองไปทิศทางไหนก็เห็นแต่ภูเขา
ค่ำลงยังไม่ทันสามทุ่มก็เงียบเชียบแล้ว


และพ่อพเยียก็รู้อยู่แล้วว่า... ไม่ใช่ว่าใครมาเห็นหรือมาเที่ยวดอยวาวีแล้วจะต้องชอบดอยวาวีเหมือนกับที่พ่อพเยียชอบเสมอไปหรอก

เพราะของแบบนี้นานาจิตตังอยู่แล้ว

วันก่อนเพื่อนคนหนึ่งขับรถมาถึงเชียงรายแล้ว ถามว่าดอยวาวีมีอะไรบ้าง พ่อพเยียก็บอกเขาไปตามตรงว่าดอยวาวีไม่มีอะไรให้เที่ยวเหมือนสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆหรอก

มีโรงเรียนจีน,มีสวนชา,มีคนเก็บชา มีภูมิประเทศสูงๆต่ำๆ มีวิถีชีวิตชาวบ้าน

พอบอกเสร็จเธอก็ตอบทันทีว่า ไม่ขึ้นไปหรอก เพราะไม่รู้จะดูอะไร

บางคนก็ชอบมากมาแล้วก็อยากมาอีก,อย่างพ่อพเยียอาจจะชอบมากเป็นพิเศษถึงกับมาปลูกบ้านช่องห้องหอเอาไว้ที่นี่

บางคนขับรถตามพ่อพเยียมาจากดอยช้างเพราะอยากรู้ว่าทำไมพ่อพเยียจึงชอบวาวีเป็นนักหนา เขามายืนมองอยู่พักก็ขับรถต่อไป โดยไม่แม้จะเดินเล่นในตลาดด้วยซ้ำ

วันก่อนเพื่อนสมัยเรียนหนังสือด้วยกัน ขับรถพาครอบครัวมาเที่ยว พร้อมเต๊นท์กางนอนได้พร้อมสรรพ

ทั้งที่มีที่กางเต๊นท์ให้ เขาก็ขอขึ้นไปกางที่ดอยช้าง

แม้แต่คนดอยวาวีเองก็ตาม บางทีเขาก็อยากจะย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น บ้างก็ย้ายได้สมใจอยาก แต่บางคนย้ายไม่ได้ก็ต้องอยู่อย่างจำยอมต่อไป

เพราะฉะนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลก หรือไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไร ที่ใครบางคนอาจจะหลงรักปาย, รักแม่ฮ่องสอน, รักเชียงคาน, รักเกาะเสม็ด ,รักหัวหิน และอื่นๆอีกมากมาย

แต่สำหรับพ่อพเยียในตอนนี้กำลังรักดอยวาวีอย่างเต็มหัวใจ

ส่วนวันข้างหน้านั้นจะเป็นอย่างไรก็ปล่อยตามแต่เหตุและปัจจัยที่เกิดขึ้นก็แล้วกัน

สวัสดีจ้ะ

สวัสดีปีใหม่ 2553 โดม
ผมขอยืนยันอีกคนว่าวาวีน่าอยู่มากๆ วันนั้นที่ผมขอไปนอนที่ดอยช้างเนื่องจากยังไม่เคยไปเที่ยวประกอบกับเวลาค่อนข้างจำกัดเลยถือโอกาสเที่ยวสองที่ในหนึ่งวัน เห็นทำเลปลูกบ้านของโดมผมและแฟนยังคิดอยากได้เลย ถ้ามีตังค์อยากมาซื้อปลูกบ้านไว้พักผ่อนเหมือนโดมบ้าง
คิดถึงเสมอ
เรวัตร

"หล่อไม่หล่อก็ไม่เป็นไร เพราะถือว่าได้แต่งงานแล้ว"

....อิอิ...

แต่งงานนะคะ ไม่ใช่บวช...ยังหล่อได้อยู่ค่ะพี่โดม...อย่าเพิ่งปลง

.............

ขอบคุณค่ะที่ตอบเรื่องวาวีเจริญแล้ว

นักล่าฯก็ชอบอยู่ที่เจริญเหมือนกัน

ยิ่งมีห้างใหญ่ๆระดับพารากอนยิ่งชอบ

แต่เวลาไปเที่ยว ชอบไปเที่ยวที่กันดาร มีแต่ต้นไม้ ทุ่งนา ภูเขา อะไรแบบนั้นอะค่ะ

........

ดูรายชื่อต้นไม้แล้ว

สรุปว่าไม่มีจำปา หรือลีลาวดีซักต้นจริงๆเหรอคะ

จริงอยู่ มันอาจจะเกร่อไปหน่อย เป็นดอกไม้ประจำสปาหรือรีสอร์ททั่วประเทศ

แต่นักล่าฯว่ามันก็...สวยพิศ สวยนานดีนะ...(แค่ออกความเห็นเจ๋ยๆ เปล่ากดดัน)

เก๊าะขนาด อ.วัธนา ยังหาจำปาลาวมาปลูกหน้าบ้านเลย (เคยอ่านในหนังสือค่ะ ไม่รู้ป่านนี้โค่นไปหรือยัง)

บ้านนักล่าฯที่ตจว.ก็ปลูกสองต้น ปลูกมาหลายปีแล้ว แต่จนบัดนี้มีแต่ใบ ไม่มีดอก

อาภัพจริงๆ นักล่าฯกับลีลาวดี...

สวัสดีครับเรวัตร

ฤดุหนาวปีหน้า
ถ้าคุณมาดอยวาวีอีก เชิญมาพักที่บ้านหลังนี้ได้
ยินดีต้อนรับครับ



สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก


ลืมสนิทเลยว่าต้นลั่นทมนั้นปลูกไว้เยื้องๆกับหน้าต่างข้างบันได
ลำต้นสูงกว่าเอวผู้ใหญ่เล็กน้อย

มีแต่กิ่งเก้งกางสองกิ่ง ไม่มีใบสักใบ
และยังไม่รู้ว่าสีอะไรด้วยซ้ำ
แต่ท่าทางรอดแน่ๆ

ต้นไม้ชนิดนี้ ใครๆก็ชอบ
เพราะฉะนั้นมาบอกว่าปลูกเรียบร้อยแล้วจ้ะ

สวัสดีปีใหม่โดม
มาขึ้นบ้านใหม่
เห็นบรรยากาศสดใสอบอุ่นด้วยมิตรภาพ
ก็ชื่นใจยิ่งนัก
ไปอยู่ที่ไหนให้เป็นคนที่นั่น
คำเก่านี้ยังใช้ได้ดีอยู่
เชื่ออยู่แล้วว่าโดมอยู่ที่วาวีหรือทุกที่บนโลกนี้ได้อย่างมีความสุข
และทำให้คนรอบข้างมีความสุขด้วย

ยินดีและปรีติด้วยจริง ๆ
เหมือนตัวเองได้นั่งอยู่ที่ระเบียงนั้นด้วยมองดูบ้านจากมุมบ้านเช่า ดูสวยแปลกตา ลาดเนินเขาอย่างนี้แหละ
ฝันอยากมีบ้านอยู่
ดีจัง ที่ได้รู้สึกว่า "มีแล้ว"
และพอใจในสิ่งมี ที่เป็น มากกว่าเดิม

ชีวิตก็คงแค่นี้แหละ
คือพอใจ พอเพียง
สบายใจ
ในปัจจุบันขณะ(ให้ได้เถอะ)

วันนี้ได้ฤกษ์อัพบล็อกแรกของปีขาลแล้วครับ...




....เป็นบ้านน้อย ร้อยฝัน รังสรรค์สวย

ใช่โชคช่วย ล้วนแรงฉุด ด้วยอุตส่าห์

เอาใจสู้ เอามือทำ ตรากตรำมา

เป็นชีวา เป็นรากฐาน เป็นบ้านเรา.....

สวัสดีปีใหม่ 2553
ยินดีด้วยกับบ้านใหม่ และมิตรภาพที่มีอย่างเต็มเปี่ยมดอยวาวี

มาทักทายเจ้าคะ

มีความสุขมากๆ นะเจ้าคะ

สวัสดีโดม

คราวนี้คุณทำในสิ่งที่ช็อคความรู้สึกของผมจริง ๆ ดูซิ วันก่อนจะไปอยู่ตะกั่วป่า มาวันนี้มาปลูกบ้านที่นี่เสียแล้ว

โฮ้ นึกถึงตนเองตอนที่ยังอายุ ๒๕-๒๖ การมาอยู่แบบอิสระแบบนี้ ไม่ยักกะหวนหา แต่เวลานี้ถ้าสามารถทำแบบโดมได้คงจะทำเลยทีเดียว

วันก่อน ไปที่เขาชะเมา บ้านพักของวัฒนา บุญยัง เห็นที่ดินข้างบ้านวัฒนาเขาขายถูกๆ ก็อยากจะซื้อและไปอยู่ แต่ก็เป็นได้แค่ฝัน ในความเป็นจริงตอนนี้หมดสิทธิ์ที่จะทำแบบโดมแล้ว นอกจากกินแห้วอยู่ที่บ้าน

ขอยกนิ้วให้สิบนิ้วเลย