จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
16 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
การเดินทางหลังฤดูเก็บเกี่ยว (วัวใครเข้าคอกคนนั้น)






















ภาพการเดินทางของผมส่วนใหญ่มักไปอยู่ในบรรยากาศภูเขาหรือทะเลอยู่เสมอ จนดูเหมือนว่าผมคุ้นเคยกับธรรมชาติสองอย่างนี้ แต่ความจริงแล้วชีวิตผมใกล้ชิดกับธรรมชาติท้องทุ่งมากกว่า ถึงแม้ครอบครัวผมไม่ได้เป็นชาวนาแต่ทว่าภาพทุ่งนาหลังบ้านก็ติดตาตรึงใจมาตั้งแต่จำความได้แล้ว จนเมื่อผมกลายมาเป็นพลเมืองในเมืองใหญ่ ก็ทำให้ผมห่างไกลทุ่งนาไปโดยปริยาย


ทุกครั้งที่ได้ผ่านทุ่งนาไม่ว่าจะเป็นฤดูกาลไหน ถ้าอยู่บนรถผมชอบมองดูทุ่งนาข้างทางเสมอ แต่ถ้ามีโอกาสผมจะลงไปเดินเล่นทันที สำหรับผมแล้วไม่ว่าทุ่งนาที่ไหนก็ให้ความรู้สึกไม่แตกต่างกัน นั่นคือนอกจากจะเป็นที่ทำมาหากินและเป็นแหล่งอาหารของชาวบ้านแล้วก็ยังเป็นภาพวิวพักสายตาสำหรับผู้ผ่านทางด้วย

ขณะที่ผมเดินทางอยู่แถบจังหวัดพะเยา - เชียงราย เพื่อนขับรถพาผมไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีจุดหมาย เพียงแต่ผมบอกให้เธอขับรถออกไปนอกเมืองเพื่อที่จะได้เห็นวิวทิวทัศน์ของท้องทุ่งยามเย็นบ้าง ผมบอกให้เธอจอดรถเป็นระยะ ๆ เมื่อเห็นภาพวิวหรือภาพชีวิตที่สวยงามถูกใจ ผมก็จะลงไปถ่ายรูปเก็บไว้

ความจริงภาพท้องทุ่งสีทองที่ผมมองเห็นก็เป็นเพียงภาพธรรมดา ๆ ที่เห็นอยู่ทั่วไป แต่ความเคลื่อนไหวของกลุ่มคนซึ่งกำลังทำงานอยู่กลางทุ่ง สีสันของเสื้อผ้า กลิ่นควันไฟ กลิ่นฟางข้าว สุนัข วัว สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้ท้องทุ่งยามเย็นมีชีวิตชีวา
ภาพที่มองเห็นอยู่เบื้องหน้าทำให้ผมนึกถึงศิลปินเขียนรูปที่ท่องไปตามหมู่บ้านชนบท แล้ววาดภาพผู้คนและท้องทุ่งด้วยพู่กันแทนที่จะกดชัตเตอร์ด้วยกล้องดิจิตอลอย่างผม อารมณ์ในขณะทำงานของเขาจะเป็นอย่างไรบ้างนะ ?

เมื่อผมลงจากรถเดินไปหาพวกเขาใกล้ ๆ จึงได้รู้ว่า พวกเขากำลังเนรมิตทุ่งนาหลังฤดูเก็บเกี่ยวให้กลายเป็นไร่หอมไร่กระเทียม ซึ่งทางภาคเหนือนิยมปลูกพืชผักชนิดนี้กันมากกว่าภาคอื่น สีหน้าของพวกเขาสนุกสนานร่าเริง ทำงานไปร้องเพลงไป บางคนกำลังประกอบอาหาร บางกลุ่มก็นั่งล้อมวงรับประทานอาหารมื้อเย็นกันอย่างเอร็ดอร่อย ซ้ำยังมีน้ำใจเรียกผมร่วมวงด้วย

สีหน้าของพวกเขาและเธอดูแปลกใจเมื่อเห็นผมถ่ายรูป จนอดไม่ได้ที่จะถามว่าผมถ่ายรูปทุ่งนาไปทำไม เพราะมองว่าไม่เห็นจะมีอะไรที่น่าถ่ายรูปเก็บเอาไว้ ผมไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรผมก็เลยตอบว่าถ่ายไปดูเล่น งานของเกษตรกรถึงแม้จะเป็นงานใช้แรงงานแต่ก็ต้องมีศิลปะในการทำงานไม่น้อยไปกว่างานอื่น ๆ ถ้าทำด้วยความโลภก็เป็นทุกข์ได้เช่นกัน

ผมนึกถึงบางหมู่บ้านแถบภาคกลางลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งปลูกพริกปลูกแตงโมที่อุดมไปด้วยพิษของยาฆ่าแมลง หรือชาวสวนบางแห่งปลูกผักแต่ไม่กล้ากินผักที่ตัวเองปลูก แต่กลับกล้าขายให้คนอื่นกิน

เมื่อเกิดมาเป็นคนก็ต้องทำงาน เพียงแต่ว่าใครจะเลือกทำงานอะไรเท่านั้นเอง ตราบใดที่ปัจจัยสี่ยังต้องใช้เงินซื้อแลกเปลี่ยนมา การทำงานหาเงินจึงยังจำเป็นสำหรับชีวิต บ้างเป็นนักการเมือง บ้างเป็นข้าราชการ เป็นทหาร ตำรวจ บ้างเป็นชาวไร่ ชาวสวน ชาวนา บ้างเป็นพ่อค้า แม่ค้า ฯลฯ

แต่อาชีพของคนเราใช่จะมีแต่ที่เรียกว่าสัมมาอาชีพเท่านั้น ยังมีอีกด้านหนึ่งที่เรียกว่ามิจฉาชีพ ซึ่งหมายถึงการประกอบอาชีพที่ไม่ถูกต้อง บ้างผิดทั้งกฎหมายและศีลธรรม แม้บางอาชีพจะไม่ผิดกฎหมายแต่ทว่าผิดศีลธรรมก็มี

ผมคิดว่าคงมีใครต่อใครหลายคนที่หน้าดำคร่ำเครียดกับการทำมาหากินและทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงินมาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น โดยไม่สนใจว่าสิ่งที่เขาทำนั้นบางทีก็ไม่อาจเรียกว่าสัมมาอาชีพได้เลย ซึ่งผู้กระทำก็มักจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เสียอย่างนั้น เนื่องเพราะในยุคนี้คนเรานับถือเงินเป็นใหญ่นั่นเอง ใคร ๆ ก็ต้องการแต่เงินจนบางครั้งไม่สนใจว่าจะได้มาอย่างไร

ภาพชาวบ้านที่กำลังทำงานอย่างสนุกสนานร่าเริงในยามเย็น ทำให้ผมนึกถึงคำสอนของท่านพุทธทาสภิกขุที่พูดถึงการหาทรัพย์จากการงานเอาไว้ว่า

“ในการแสวงหาทรัพย์อย่างงดงาม มันก็ต้องเป็นสัมมาอาชีวะ ไม่ใช่เรื่องลักขโมย เรื่องคอรัปชั่น หรือเรื่องที่ว่า ‘เอาแต่ได้’ ก็แล้วกัน…

ถ้าฉลาดจริงๆแล้วมันต้องทำให้มีความสุขไปด้วย โดยทั่วไปคนจะมองเห็นหรือยึดถือเสียว่า ถ้าหาทรัพย์มันก็เหน็ดเหนื่อยเหงื่อไหลไคลย้อย ทนทุกข์ทรมาน อย่างนี้มันเป็นการหาทรัพย์ที่ไม่งาม เป็นเรื่องของคนโง่ เป็นเรื่องของคนไม่มีศิลปะ มันต้องหาทรัพย์ได้อย่างสนุกสนาน มีความสุขอยู่ในการหาทรัพย์นั้น

จะยกตัวอย่างเรื่องธรรมดาสามัญและต่ำต้อยที่สุดว่าเป็นชาวนา เลี้ยงควายพอใจสนุกสนานอยู่กับควาย เมื่อเห็นแม่ควายกินหญ้า ลูกควายกินนมก็สบายใจเหลือประมาณ เพราะเขาเป็นคนมีธรรมะ ไม่มีกิเลสตัณหาครอบงำใจ เขาจึงไม่ต้องการไปกินเหล้าเมายาที่ไหนเพื่อให้มีความสุข เมื่อเห็นแม่ควายกินหญ้าลูกควายกินนม มันก็ชื่นอกชื่นใจ เรียกว่าเลี้ยงควายอย่างมีความสุข เป็นศิลปะอยู่ในการเลี้ยงควาย”


ผมนึกถึงชีวิตของมหาเศรษฐีบางคนที่ร่ำรวยล้นฟ้า เขาหาทรัพย์สะสมไว้ราวกับว่าชีวิตนี้จะไม่มีวันตาย ถึงแม้ตายแล้วกลับมาเกิดอีกกี่ชาติก็ใช้ไม่หมด และถึงขนาดที่ว่าจะทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินโดยไม่ได้คำนึงถึงความถูกต้อง จนลืมไปว่า “เงินสามารถซื้อเตียงนอนอย่างดีอย่างไรก็ได้ แต่ไม่อาจซื้อการนอนหลับได้”

ผมสนทนากับชาวบ้านที่กลางทุ่งและถ่ายรูปชีวิตยามเย็นอย่างเพลิดเพลิน ขณะกลับที่พักดวงตะวันค่อย ๆ คล้อยต่ำลง ผมบอกให้เพื่อนจอดรถเพื่อลงไปถ่ายรูป ทุ่งนายามพลบค่ำสวยงามให้ความรู้สึกสงบ ขณะที่ถ่ายรูปตะวันตกดินอยู่นั้นก็มองเห็นฝูงวัวกำลังเดินเข้าคอกอย่างเป็นระเบียบ โดยไม่ต้องมีใครไล่ตีหรือไล่ต้อนให้เข้าคอกแต่อย่างใด

ภาพฝูงวัวที่อยู่ในคอกโดยมีดวงตะวันยามเย็นเป็นฉากหลัง นอกจากจะสวยงามแล้วยังทำให้ผมฉุกคิดถึงคำพังเพยที่ว่า “วัวใครเข้าคอกคนนั้น” ใครทำสิ่งใดไว้ สิ่งนั้นย่อมกลับมาตอบแทน ไม่มีใครจะรับเอาผลของการกระทำไปแทนได้ กรรมที่ผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง





--------------------------------------






(ช่วงนี้เขียนบล็อกไม่ทัน

เลยเอาของเก่าที่เคยตีพิมพ์แล้วมาให้อ่านกันไปก่อน

ใครอ่านแล้วข้ามๆไปก็ได้นะครับ)



Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2553 14:46:48 น. 34 comments
Counter : 3408 Pageviews.

 
ขอยกคอมเม้นท์เก่ามาวางไว้ก่อนนะครับ
เดี๋ยวค่อยเข้ามาตอบ


สวัสดีค่ะพี่
ในชีวิตเรามักมีมากกว่าหนึ่งทางเลือกเสมอ
การแต่งง่านเค้าว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการอยู่ด้วยกันอย่างถูกต้องตามประเพณีตามความคิดของคนส่วนมาก
แต่ สำหรับบางคน ความเข้าใจกันน่าจะสำคัญกว่า สำหรับการเดินทางด้วยกัน ร่วมชีวิตกันให้ยาวนานยิ่งขึ้นไป
ยินดีที่ได้มาทักทาย
หวังว่าคงมีความสุขกับชีวิตมากมายทุกวัน
แล้วเจอกันใหม่ค่ะ




โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 203.172.208.153 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:50:27 น.



สวัสดีครับ โดม

สุขสันต์วันตรุษจีนและวันแห่งความรักครับ

เห็นจากภาพงานศพ ที่วาวีนี่ใช้ภาษาจีนทั้งนั้นเลยหรือครับ?

ชอบลูกเล่นการบรรยายภาพของคุณมาก สั้นกระชับแต่ฮา คราวก่อนทีนึงแล้ว- - "แม่สาย" แล้วก็"แม่ยาย" คราวนี้"เสียงดัง"/"เสียงไม่ค่อยดัง?"

อารมณ์ขันแบบนี้ไม่ธรรมดาครับ :)

ขอบคุณที่นำรีวิวหนังสือจาก "อิมเมจ"มาให้อ่านครับ





โดย: ปะการัง IP: 72.197.60.18 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:27:34 น.


สวัสดีค่ะ
อยากอ่าน "ห่างไกล ไม่ห่างกัน" เหมือนกันค่ะ ชื่อเรื่องได้ใจมากๆเลย แต่ไม่รู้จะมีเวลาไปหาบรรณารักษ์โรงเรียนวาวีรึเปล่ามะรู้ค่ะ



โดย: BANK IP: 113.53.148.107 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:17:08 น.

ปลายกุมภาฯ แวะไปที่ "ชีวาโดม" บ้างได้ไหมคะ



โดย: ตาลจุง IP: 203.144.241.41 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:10:42








โดย: พ่อพเยีย วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:50:40 น.  

 
ถ้าเปลี่ยนจากวัวเป็นควาย
กรรมจะตามทันไหมคะ?
:P

(คือเคยรู้มาว่าควายมันกลับบ้านไม่ถูกน่ะ อิ อิ จริงเท็จไม่รู้นะ)


โดย: กังสดาล IP: 125.25.226.158 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:35:01 น.  

 
วันนี้อารมณ์เริ่มเป็นปกติ (เหมือนทุกวัน)
ไม่มีอะไรมาก
ชีวิตคนเรา มีโอกาสมากมายในชีวิต
เว้นแต่ว่าแต่ละคนมองเห็นโอกาสนั้นมั้ย
บางคนมองเห็นผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
แต่บางคนพยายามไขว่คว้าโอกาสนั้นไว้
ชีวิตเรา แค่มีความหวัง
แค่พยายาม
ก็คงยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย
แล้วพี่ว่าไงค่ะ


โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 203.172.208.153 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:59:33 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

วัวใครเข้าคอกคนนั้น
นั่งคิดตามหลายตลบ
คิดๆ คิด เก็บมาคิดค่ะ
ภาพประกอบบ๊อกสวยมากๆ ค่ะ
ชอบภาพที่ 2 จังเลยล่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:42:39 น.  

 
สวัสดีดอกหญ้าสีม่วง

ดีใจที่ได้พบกันในวันแต่งงาน

ขอพูดเรื่องการแต่งงานก่อน

ผมว่าพิธีแต่งงานนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก
สำคัญตอนที่อยู่ด้วยกันมากกว่า
แต่ทว่าการมีพิธีแต่งงานก็เป็นเรื่องที่ดี

ไม่มีก็ไม่เป็นไร

ความรักและความเข้าใจย่อมสำคัญกว่าสิ่งทั้งปวง

ส่วนเรื่องโอกาสที่คุณพูดถึงนั้น

ผมไม่ค่อยมั่นใจว่าคุณกำลังจะพูดถึง
โอกาสอะไร
แต่ถ้าหมายถึงเรื่องหน้าที่การงานนั้น
ถ้าเราทำตัวให้พร้อมอยู่เสมอในเรื่องนั้นๆ
เมื่อโอกาสมาเมื่อไรก็ได้สิ่งนั้นทันที

ถ้าคุณมีความหวัง ก็เท่ากับคุณมีทุกสิ่งแล้วครับ


สวัสดีครับปะการัง

ที่นี่ใช้ภาษาจีนทั้งพูดทั้งเขียนครับ

เด็กๆไปโรงเรียนจีนกันตั้งแต่ยังเล็ก

ที่นี่มีโรงเรียนจีนระดับคุณภาพนะครับ สนใจคลิกดูที่นี่เลยโรงเรียนกวงฟูวิทยาคม (ดอยวาวี)


สวัสดีครับคุณกังสดาล


แหม...มีมุข...

ถ้าเปลี่ยนเป็นควาย
กรรมตามไม่ทันหรอกครับ
แต่ควายด้วยกันจะตามทัน


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:55:23 น.  

 
สวัสดีค่ะอาโดม
รูปบสวยทุกรูปเลยค่ะ
นาห์เองเวลานั่งรถไฟก็ชอบมองทุ่งนาห์ข้างทาง
ยิ่งไปแถวภสคกลางมีแต่ทุ่งนาสวยๆ
อาจเป็นเพราะปกติอยู่แต่สวนยางพาราก็ได้ค่ะ
แต่ช่วงนี้พยางพาราก็กำลังจะผลัดใบจากใบเขียวเริ่มแดง บางสวนก็ใบหล่นหมดแล้ว
ก็เริ่มรู้สึกเหมือนอยู่เมืองนอกไปเลย


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:55:47 น.  

 
ชอบภาพที่สองเหมือนกัน

ว่าจะรีบนอน ทำงานแล้วตาสว่าง ก็เลยแวะดูโน่นอ่านนี่อีกเล็กน้อย

บ้านชีวาโดม ฮ็อตจริง ๆ เข้าใจว่าจากนี้ไปถ้ายังอยู่ที่วาวี คงต้องจัดสรรเวลาในการทำงาน บวกกับการรับรองผู้มาเยือนให้ดี แต่คิดว่า...เจ้าของบ้านน่าจะมีความสุขเพิ่มขึ้นกว่าตะก่อนอีกแยะ เพราะฝันที่เป็นจริงนั้นสวยงามกว่าที่ฝันไว้ (นี่หนอนฯ ประเมินเอาเองจ้า) :p





โดย: หนอนฯ IP: 203.144.144.164 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:11:43 น.  

 
สวัสดีจ้ะหลานมัยดีนาห์

วิวแต่ละภาคก็แตกต่างกันไป

ภูเขาทางเหนือกับทางใต้ก็ให้ความรู้สึกแตกต่างกัน
แต่ที่เหมือนกันก็คือธรรมชาติให้ความสวยงามและสบายตาสบายใจแก่ผู้พบเห็น


สวัสดีจะหนอน

ความจริงจุดประสงค์ของบ้านชีวาโดมในตอนแรกก็คือไว้เป็นที่พักพิงช่วงฤดูหนาว

หากมีเพื่อนฝูงที่ชอบบรรยากาศเหมือนกันก็ยินดีต้อนรับ

ตอนนี้เริ่มเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างคือปลูกต้นไม้ยืนต้นลงบนพื้นที่เล็กๆเท่าที่จะปลูกได้

วันหนึ่งคิดว่าหนอนกับน้องแป้งคงจะได้มาเยือน

โดยเฉพาะน้องแป้งอยากให้มาเที่ยวเป็นพิเศษ


ความฝันก็เป็นอย่างนี้แหละ
เมื่อกลายเป็นความจริงแล้วก็ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป...
และยังมีฝันใหม่ให้ทำตามอีก


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:52:45 น.  

 


มาแจ้งข่าวว่า

สังเวียนคน

ตอนที่ 2 ตอน "กินโต"


ลงโรงฉายแล้วครับ....


โดย: ลุงแว่น วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:23:03 น.  

 


สวัสดีค่ะพี่โดม
มาอ่านตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้เขียนอะไร อยากบอกว่าชอบทุกภาพเลย โดยเฉพาะภาพแรก กับภาพสุดท้าย ไม่เคยถ่ายได้ภาพธรรมชาติแล้วสีแบบนี้เลยค่ะ
ว่าจะเลียนแบบถ่ายภาพแบบภาพที่สองบ้าง เพราะอาจจะดูสูงขึ้น :)

วิวบ้านนอกที่ภูเพยียอยู่ จะมีช่วงนึงที่ไปเก็บภาพคนงานที่สวนหอม (กระเทียม) เขาก็เขิน ๆ ยิ้มให้เราและคงงงเช่นกันว่า เราจะถ่ายภาพพวกนี้ไปทำไม ภาพเขากำลังทำงานน่ะ

ชอบเรื่องที่พี่เขียนค่ะ ไม่เคยอ่านเลย แต่รู้จักคำ ๆ นี้ วัวใครเข้าคอกคนนั้น เพราะมีประสบการณ์ส่วนตัวที่ถูกดุด้วยคำ ๆ นี้ค่ะ

ดีใจที่ได้อ่านงานเขียนดี ๆ แบบนี้อย่างสม่ำเสมอ
ขอบคุณค่ะ


--
ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้นิดนึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หนอนฯ
ภูเพยียเขียนจดหมายหาพี่ แต่กังวลว่าอาจจะถึงช้า หรือเป็นเดือน ใจความสำคัญคือ อยากขอยืมหนังสือ เนื่องในความงาม ค่ะ หาซื้อค่อนข้างยากเพราะเป็นหนังสือหายากไปแล้ว กรุณาเป็นธุระให้ด้วยนะคะ แล้วจะรีบส่งคืนค่ะ มีเรื่องที่อยากอ่านคือเรื่องที่เขียนเกี่ยวกับบุโรพุทโธน่ะค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะพี่ :)



โดย: ภูเพยีย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:56:24 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าก่อนเริ่มงานค่ะ

อ่านคำตอบคุณโดมแล้วขำกลิ้ง... โดยเฉพาะเมื่อดูนัยของข้อความ
ได้หัวเราะแต่เช้าคงทำให้วันนี้ทำงานอย่างมีอารมณ์สนุกสนานแน่นอน (เพราะข้อความนี้มันตีได้หลายนัยเน้อ...)

อ้อ, ลืมขอบคุณที่เปลี่ยนกล่องคอมเม้นท์ให้เขียนแล้วคนเขียนอ่านได้ค่ะ เมื่อก่อนเขียนไปปวดตาไป ไอ้ที่หาย ๆ ไปเนี่ย ส่วนหนึ่งก็เพราะยอมแพ้เรื่องสายตาค่ะ

ขอบคุณคุณม่านฝนเรื่องข้อความของอาจารย์จินตนาด้วยนะคะ แต่บางส่วนของข้อความนี้คนที่บ้านคงไม่ชอบใจแน่เลย ตรงนี้แหละค่ะ

"ร้องเพลง ด้วยใจเป็นสุขตามใจปาก โดยไม่คิดว่าใครจะได้ยิน
เต้นรำ ด้วยความสนุกความมันสุดฤทธิ์สุดเดช โดยไม่กลัวว่าใครจะเห็น"

ตรงนี้แหละที่มีปัญหาจนมีเรื่องทะเลาะกับลูกชายอยู่บ่อย ๆ เหตุผลก็คือคนร้องคนเต้นคือแม่ มิใช่ลูก
เหอ..เหอ...
ลูกบอกว่าแม่ร้องไม่เข้าท่าเต้นรำไม่เข้าที
:D :D :D
(วิธีสงบศึกคือยอมให้ลูกชายเป็นคนร้องแล้วแม่เป็นแค่หางเครื่อง!!)


โดย: กังสดาล IP: 125.25.86.1 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:07:48 น.  

 

สวัสดีครับพีโดม
ขอบอกตามตรงว่าผมไม่เคยอ่านหนังสือของพี่(ขอโทษด้วย)แต่ที่เข้ามารุ้จักตรงนี้ได้เพราะผมอยากจะทำสวน ปลูกต้นไม้ สร้างกระท่อมอยู่กับธรรมชาติเลยเข้ามาดูการสร้างกระท่อมในสวนก็เลยเจอbloggangเข้า พอได้อ่านเหมือนได้เจอทางเดินใหม่หรือคนชี้นำทาง ขอบพระคุณอย่างมากที่มีบทความเนื้อหาที่ทำให้เข้าใจชีวิตยิ่งขึ้น
"เพราว่าชีวิตที่เจอมันเหนื่อย เลยอยากจะพักไว้ที่ สายน้ำ
ข้างเนินเขาที่สวนผมเอง"
..ขอบคุณอีกครั้งสำหรับแรลบันดาลใจ..


โดย: โอโวน IP: 222.123.76.49 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:30:15 น.  

 
พ่อเพยียคะ

ขอบคุณค่ะ
หวังว่าคงมีโอกาสได้ไปเที่ยวบ้านชีวาโดม
น้องแป้งบ่นเหมือนกันว่าอยากไปเห็นบ้านลุงโดมที่ดอยวาวี
ถามว่าลุงโดมย้ายบ้านแล้วเหรอ

หนอนฯ ยังนึกถึงภาพวาดที่แป้งเคยเขียนให้ลุงโดมเรื่องบ้านบนดอย ที่มีลำธารไหลผ่าน มีภูเขา ต้นไม้ และมีลูกศรบอกทางเข้าบ้าน และมีป้ายชื่อบ้านด้วย

บัดนี้ บ้านในภาพวาดของแป้งได้กลายเป็นความจริงสำหรับลุงโดมแล้ว แป้งก็เลยอยากไปเห็นเหมือนกันค่ะ ถ้ามีโอกาสเหมาะ ๆ คงได้ไปเยือน

.........

ฝากข่าวถึงภูเพยียค่ะ

หนังสือ เนื่องในความงาม อาจจะหายากซะหน่อย
แล้วพี่หนอนฯ จะส่งไปให้อ่านค่ะ
ขอเวลานิดหน่อย
ยังระลึกถึงภูเพยียเสมอ


โดย: หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:29:14 น.  

 
สวัสดีครับภูเพยีย

ขอบคุณสำหรับคำชมว่าเขียนดี
ก็อย่างว่าแหละคนนามสกุล "เขียนประเสริฐ"
ก็เป็นแบบนี้แหละครับ

แปลกจังคำชมแบบนี้รับฟังไดบ่อยๆ
ไม่ยักกะเบื่อ

อยู่บ้านนอก อากาศดี ไม่รีบเร่ง
ใครต่อใครหลายคน ฝันถึง แต่ไม่กล้าทำจริง

เพราะจริงๆแล้ว ความฝันที่จะใช้ชีวิตบ้านนอกนั้นก็ต้องใช้ความกล้าหาญอยู่พอสมควร
โดยเฉพาะคนที่อยู่เมืองใหญ่จนชินแล้ว

ดีแล้วหละที่ภูเพยียอยู่บ้านนอก - แต่เห็นไปเที่ยวเมืองนอกทุกปีเลยนะ

สวัสดีครับคุณกังสดาล

ถ้าผมจำไม่ผิดเราเคยพบกันที่โรงแรมโอเรียนเต็ล ครั้งหนึ่งใช่ไหมครับ ?

ตอนนี้จำหน้าไม่ได้แล้ว
คราวต่อไปถ้าพบกันอีกกรุณาทักผมบ้างนะครับ


สวัสดีครับคุณโอโวน

ไม่ต้องขอโทษหรอกครับที่ไม่ได้อ่านหนังสือที่ผมเขียน
แค่เข้ามาทักทายพุดคุยกันในบล็อกผมก็ยินดีแล้ว
ดีใจที่คุณอยากปลุกต้นไม้ทำสวน
เพราะตอนนี้ผมกำลังปลูกต้นไม้
แต่ไม่ได้ทำสวน ผมมีเนื้อที่เพียงหนึ่งงานเท่านั้นสำหรับการปลูกต้นไม้

แต่ตั้งใจว่าจะปลูกให้เป็นป่าเลย

ถ้าไม่ปิดบังอยากรู้จังว่าบ้านคุณอยู่จังหวัดอะไร
หมายถึงสวนของคุณที่กำลังจะปลูกต้นไม้นะครับ
แล้วเข้ามาคุยกันอีกนะครับ


สวัสดีจ้ะหนอน

หนาวนี้เห็นท่าจะไม่ทันเสียแล้ว
ขอเป็นหนาวหน้าก็แล้วกัน
เพราะบ้านหลังนี้ ไฮไลท์อยู่ในช่วงฤดูหนาวเท่านั้น

แต่ฤดุหนาวที่นี่ก็ยาวนานพอสมควรนะ
ตั้งแต่พฤศจิกาถึงกุมภาพันธ์นั่นแหละ
บอกน้องแป้งว่าให้หัดพูดภาษาจีนไว้ก้แล้วกัน



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:01:46 น.  

 
ว่าจะไปถึงที่โน่น 27 เช้าค่ะ
ถ้าอย่างไร รบกวนขอเบอร์ พี่โดมอีกทีได้ไหมค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ


โดย: ตาลจุง IP: 203.144.241.41 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:20:22 น.  

 
หวัดดีค่ะ สบายดีนะคะ


โดย: บินหลาแสนสวย IP: 118.173.184.230 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:46:59 น.  

 
หนาวนี้ไม่ทันจริง ๆ ค่ะ
รอหนาวหน้า หรือหนาวต่อ ๆ ไป ค่อยไปเยือน

เวลาผ่านเร็วจริง ๆ เนอะ

หนูแป้งฝากความคิดถึงมาให้ค่ะ ตอนนี้ต้องเตรียมตัวสอบปลายภาคแล้ว เลยต้องกำกับกันนิดหน่อยค่ะ


โดย: หนอนฯ IP: 203.144.144.164 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:26:40 น.  

 
“新年快乐“ ค่ะ พี่โดม
มาช้ายังดีกว่าไม่มา อิอิ ..
หายไปหลายวัน..
ขอบคุณ คุณหนอนฯมากๆ น่ะค่ะ ที่อุตส่าห์จะส่งหนังสือมาให้ ขอที่อยู่ด้วยน่ะค่ะ (จาส่งกาแฟสดดอยช้างไปให้ชิมค่ะ..ไม่รู้อยากชิมหรือเปล่า?)


โดย: คนวาวี IP: 119.31.126.141 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:26:39 น.  

 
ยังอยากอ่านทุกๆ เล่มค่ะ
วันนี้พี่คงไปร่วมงานทอดผ้าป่าซินะค่ะ
ด้วยงานที่ทำเลยไม่มีโอกาสไปนะค่ะ
แต่ก็ร่วมทำบุญไปแล้วค่ะ


โดย: BANK IP: 118.172.68.76 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:35:40 น.  

 
สวัสดีครับคุณตาลจุง

ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะกลับนนทบุรีสิ้นเดือนกุมภาพันธ์นี้

แต่ต้นไม้ผมยังไม่ค่อยแข็งแรงเลย
อาจจะต่อวีซ่าทางบ้านนิดหน่อย
เดี๋ยวผมจะให้เบอร์นะครับ


สวัสดีครับคุณบินหลา

สบายดีครับ เป็นอะไรเงียบหายไปไหน ยุ่งกับงานอยู่ใช่ไหม
เรื่องเขียนหนังสือและถ่ายรูปไปถึงไหนแล้วครับ ?


สวัสดีจ้ะหนอน

คงได้มาเที่ยวบ้านหลังนี้สักวันอย่างแน่นอน
ฝากความคิดถึงน้องแป้งด้วยนะ
ขอให้สอบทำคะแนนได้ดีๆและมีความสุขกับการเรียนหนังสือและเล่น


สวัสดีครับคนวาวี

เมื่อวานเห็นใครก็ไม่รู้ลงจากรถสีเหลือง หน้าบ้านพ่อเลี้ยงตง

คลับคล้ายคลับคลาคนวาวี
ไม่มั่นใจว่าใช่หรือเปล่า ?

แต่ว่า...จำโทรศัพท์ในมือได้


สวัสดีครับคุณ BANK

วันนี้ผมไม่ได้ไปงานทอดผ้าป่าบนพระธาตุหรอก แต่ไปร่วมทำบุญมาแล้วเมื่อวานนี้

พอดีวันนี้มีงานเร่งด่วนต้องทำก่อน


แล้วว่างๆผมจะติดหนังสือไปฝากให้ยืมอ่านครับ











โดย: พ่อพเยีย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:32:31 น.  

 
ใช่แล้ว หนูเอง อิอิ...
ออ พี่โดมค่ะ หนูมีรากหอมชูจะให้พี่ชิมด้วยน่ะค่ะ..แต่ไม่รู้จะเอาไปให้พี่ได้อย่างไร?


โดย: คนวาวี IP: 119.31.126.141 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:36:12 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับทุกๆท่าน


ต้นไม้ที่ซื้อมาจากเมืองฝางวันก่อนนี้ผมปลูกเกือบหมดทุกต้นแล้ว
ถาเจอต้นไม้ที่ชอบๆคิดว่ายังปลูกตามช่องว่างได้อีก

เพราะต้นไม้ที่ปลูกเราต้องเผื่อตายและไม่โตบ้าง

แต่ถึงตอนนี้ก็แนนขนัดพอสมควรแล้ว ก็ได้แต่ลุ้นว่าฤดูแล้งของที่นี่จะรุนแรงสักเพียงไหน


วันนี้น่าจะเป็นการปิดท้ายการปลูกต้นไม้ให้เรียบร้อย ให้เหลือแต่ที่อยู่ในถุงชำและในกระถางบ้างเล็กน้อย


วันนี้เพิ่งลองคลิกเข้าไปดู 20 คอมเม้นท์ล่าสุด ก็เห็นคอมเม้นในเอ็นทรี่เก่า...

ถ้ามีโอกาสขอคน"ท้ายเหมืองไปเที่ยวบ้างได้ไหมครับ"
ผมได้อ่านแต่ล่ะบล็อกของคุณทำให้อยากกลับไปหาธรรมมากยิ่งขึ้น กลับมาที่ตะกั่วป่าเมื่อไรขอไปเยี่ยมเยียนได้ไหมครับ



โดย: โอโซน IP: 222.123.76.49 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:08:43



ก็ทำให้เข้าใจว่าคุณโอโวน ก็คือคุณโอโซน นั่นเอง

ขอตอบสั้นๆว่า ยินดีครับ ว่าแต่ถ้าผมไปตะกั่วป่าคราวหน้า ถ้าโอกาสดีเราคงได้พบกัน เพราะท้ายเหมืองกับตะกั่วป่านั้นไม่ไกลกัน และอยากบอกคุณว่าผมเป็นเขยตะกั่วป่านะครับ


สวัสดีครับคนวาวี

ขอบคุณมากสำหรับรากหอมชูที่จะให้ชิม

แต่ช่วงวันที่ 19-23 นี้ ผมมีน้องสาวมาเยี่ยมและคงต้องพาเขาไปดอยแม่สลอง ,แม่สาย ,แม่ต่างๆอีกหลายแม่
จากนั้นผมก็จะกลับมาอยู่ที่บ้านชีวาโดมอีกสักระยะหนึ่งจึงจะกลับบ้านนนทบุรี

เอาไว้รอคุณและคุณBANK มาเที่ยวบ้าน ผมชำกิ่งพุชชี่ วิลโลว์ไว้

และมีไม้กระถางบางชนิดอยากแบ่งให้ไปปลูก
ถ้าคุณชอบต้นไม้ แต่ถ้าคุณไม่ชอบผมก็เอาไว้ให้คนอื่น
เด็กแถวนี้ขอต้นพุชชีวิลโลว์ไปปลูกหลายคนแล้วนะครับ

คุณรู้จักหรือเปล่าครับต้นพุชชี่ วิลโลว์ ?

แต่ถ้าคุณชอบอ่านผมมีหนังสือให้ยืมอ่านนะ แต่ไม่ใช่หนังสือที่ผมเขียนทั้งหมดหรอก (หนังสือของนักเขียนท่านอื่นๆน่ะ)



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:7:32:20 น.  

 
พี่โดมคะ ไว้คราหน้าค่อยแวะไปชม "ชีวาโดม" แล้วกันนะคะ แต่ยังขอรบกวนขอเบอร์ไว้ก่อนนะคะ

ขอบคุณพี่โดมมากค่ะ



โดย: ตาลจุง IP: 203.144.144.165 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:15:02 น.  

 
สวัสดีค่ะ พ่อพเยีย
หนูกำลังถักผ้าพันคอแสนสวย สีหวานเจี๊ยบ...ให้พ่อพเยียไว้ใช้ที่วาวี
กะว่าคงทันหนาวหน้า...จริงนะ ไม่ได้พูดเล่น


โดย: ตะเบบูญ่า IP: 203.209.101.244 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:44:19 น.  

 
ต้นพุชชี่ วิลโลว์ ? หนูไม่รู้จักหรอกค่ะ ฟังชื่อแล้วดูเหมือนจะไฮโซมากๆ เลยน่ะค่ะ (ถ้าพี่เสนอ หนูก็จะสนองด้วยการขอปลูกด้วยคนค่ะ) หนูกับ พี่ BANK จะพยายามหาโอกาสไปเที่ยวบ้านพี่ให้ได้แน่ ๆ ก่อนที่พี่กลับบ้านนนทบุรี (คือเราได้แต่แอบ ๆ มอง และหาทิศทางในการไปมานานแล้ว )
สำหรับหนังสือถ้าพี่กรุณาให้ยืม พวกหนู ๆ ก็คงไม่ปฏิเสธที่จะอ่าน แน่ๆ ค่ะ


โดย: คนวาวี IP: 119.31.126.141 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:12:23 น.  

 
อ๋อ!! ต้นพุชชี่ วิลโลว์ หนูรู้จักแล้วค่ะ (เพิ่งsearch หาดูในgoogle) ที่ผ่านมาเคยแต่เห็นรูปลักษณ์ แต่ไม่เคยรู้จักชื่อคราวนี้ รู้แล้วค่ะ ว่า ไอ้ก้านยาว ๆ มีตุ่มขาวๆ ตามก้าน เค้าเรียกกัน ว่า "ต้นพุชชี่ วิลโลว์"


โดย: คนวาวี IP: 119.31.126.141 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:37:37 น.  

 
สวัสดีครับคุณตาลจุง

ทำไมเปลี่ยนใจเร็วจังล่ะ ?
ผมให้เบอร์ไปแล้วนะ
แล้วค่อยคุยกันนะครับ


สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่าผู้น่ารัก

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับผ้าพันคอรอหนาวปีหน้า

ไม่ได้คุยกันเสียนานหวังว่าคงสบายดีนะ


สวัสดีครับคนวาวี

บางคนก้เรียก พุซซี่ วิลโลว์

บ้างก็ออกเสียงพุชชี่ วิลโลว์

อย่างที่คุณเห็นในกูเกิ้ลนั่นแหละครับ

ช่วงที่ผมไปงานคุณ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ที่เชียงใหม่
ผมไปเดินถนนคนเดินมา
ซื้อมาสองสามกำ แล้วตัดท่อนล่างมาทดลองชำดู ปรากฏว่าตอนนี้แตกใบพรึ่บแล้ว

คิดว่าอากาศบนดอยวาวีน่าจะปลูกได้


แล้วคงได้พบคุณกับคุณ BANK ในสถานที่ที่ไม่ใช่ ที่ทำงานของคุณ บ้างนะครับ






โดย: พ่อพเยีย วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:57:55 น.  

 

สังเวียนคน ภาค 3

"ผู้ชนะ"





ลงโรงฉายแล้วครับ

เชิญติดตามวิถีชีิวิตของเด็กหนุ่มที่กำลังเดินทางมาถึงจุดหักเหสำคัญ ได้แล้วครับ.....


โดย: ลุงแว่น วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:40:17 น.  

 
หัวกระไดเพิ่งแห้ง
วันนี้รับแขกอีกแล้วนะครับพี่
วันนี้ผมขี้เกียจยังไงไม่รู้
สงสัยนอนทั้งวัน
ไม่ไปวิ่งแล้วครับ
ไปวิ่งพรุ่งนี้เช้าดีกว่า...
เดินทางท่องเที่ยวเชียงรายด้วยความปลอดภัยครับ


โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:06:40 น.  

 
พี่โดมเดินสัมผัสท้องทุ่ง
ของผมตอนนี้ การงานทำให้ต้องมาเดินท่ามกลางแสงสีเมืองพัทยาอยู่ครับ :)) เมืองท่องเที่ยวจริงๆ

มาถึงวันแรก เจอน้ำใจเล็กๆน้อยๆจากคนที่นี่ คอยบอกไปไหนให้นั่งรถอะไรไป จะได้ไม่ต้องเสียตังค์แพงๆ

อยู่บนรถ บางคนลงรถไปก่อน
อุตสาห์ไปบอกคนขับรถให้ว่าผมจะลงตรงไหน ให้จอดให้ด้วย เพราะผมถามทางจากเธอ ก่อนเธอลงรถ

งานนี้ ผมเป็นบ้านนอกเข้าพัทยาตัวจริงเสียงจริงเลยครับ


โดย: J IP: 203.144.144.164 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:31:06 น.  

 

Hi, Na Dom

I'm alway smile when read your blog ; seem as you and your fanclub send me the happiness.

Thanks ka.



โดย: PJJ. IP: 203.144.144.164 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:32:42 น.  

 
ไม่แบ่งและไม่แย่งค่ะ
แค่ส่งคืนกลับ
รอยยิ้มและความอบอุ่นใจถึงคุณม่านฝนและคนอื่น ๆ แถว ๆ นี้ค่ะ


โดย: กังสดาล IP: 125.25.20.153 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:43:59 น.  

 
ขอบคุณครับสำหรับการแบ่งปัน

"วัวใครเข้าคอกคนนั้น"

เห็นภาพเลยครับ
เห็นทีผมคงต้องสั่งสมความดีไว้ให้มากนะครับ ความดีจะได้เข้าคอกของผมเยอะๆ


โดย: กลิ่นดอย วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:04:22 น.  

 

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม
+---------------------------+

สบายดีนะคะ
"สะบายดีหลวงพระบาง" ภาค 4 Up แล้วค่ะ
เชิญชมสาวบ้านนอก อะกึ๊ย!
ชมความงาม ณ บ้านนอกนะค๊า

ปล. ขณะนี้ฝนตกที่บ้านนอก ในฤดูกาลที่แปรปรวน ฤ โลกกำลังเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:47:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.