|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ยังไม่สิ้นกลิ่นเสียงและรูปรส
ดอกไม้ดอกนี้สมมุติว่าเป็นดอกราตรี
ทุกวันนี้ฤดูหนาวที่เวียนมาถึงในแต่ละปี จะมีอากาศหนาวเย็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หรือบางฤดูก็แทบจะไมได้สัมผัสความหนาวเย็นเลย เสื้อกันหนาวของคนเมืองหลวงถูกเก็บอยู่ในตู้จนกลิ่นอับ และรู้ดีว่าฤดูหนาวที่มีน้อยลงจนเกือบจะหายไปนี้เป็นเพราะธรรมชาติเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าส่วนหนึ่งเกิดจากน้ำมือของมนุษย์
แค่เพียงการตัดต้นไม้ทำลายป่าเพียงอย่างเดียวก็ส่งผลกระทบต่อโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว ยังมีอย่างอื่นอีกมากมายที่มนุษย์ทำร้ายธรรมชาติและฤดูกาลด้วยความโง่เขลาและรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ด้วยความคิดว่าตัวเองนั้นฉลาดกว่าสัตว์ทั้งปวง
ทุกฤดูหนาวนับตั้งแต่ผมได้มาอยู่ที่หมู่บ้านเจริญรัตน์ จังหวัดนนทบุรี นอกจากความหนาวเย็นแล้ว สิ่งที่แทรกตัวมาพร้อม ๆ กับฤดูหนาวด้วยทุกครั้งก็คือ กลิ่นดอกราตรีของเพื่อนบ้านซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน ทุกปีๆ ดอกราตรีจะอวดกลิ่นหอมในยามค่ำคืนของฤดูหนาว
ตอนแรกผมไม่ได้สนใจอะไรนัก จนกลางดึกของคืนหนึ่งผมนั่งรถแท็กซี่กลับบ้าน ทันทีที่ผมเปิดประตูก้าวลงจากรถ และหยุดยืนเปิดประตูอยู่หน้าบ้าน กลิ่นหอมเย็นยามดึกล่องลอยมาเข้าจมูกจนผมอดสอดส่ายหาที่มาของมันไม่ได้ เพราะอยากรู้ว่าดอกไม้ที่บ้านใครหนอที่ส่งกลิ่นหอมแรงเช่นนี้ แน่นอนว่าผมชอบกลิ่นของมันด้วย
เช้าวันรุ่งขึ้นผมได้พูดคุยถึงกลิ่นหอมของดอกราตรีกับเพื่อนบ้านซึ่งเป็นชาวเหนือ เธอให้ความรู้เพิ่มเติมว่าทางภาคเหนือเรียกดอกราตรีว่า ดอกหอมดึก ผมอดยิ้มไม่ได้เมื่อได้ยินชื่อเล่นซึ่งมีความหมายตรงตัวมันยิ่งนัก แต่ที่น่าแปลกก็คือในบ้านของเธอ มีคนที่ชอบกลิ่นดอกราตรีเพียงคนเดียวเท่านั้น คือคนที่ปลูกและคอยดูแลรดน้ำ ส่วนสมาชิกในบ้านคนอื่น ๆ กลับบอกว่าไม่ชอบ และยังรู้สึกเกลียดนักเวลาที่มันออกดอกและส่งกลิ่นหอมรุนแรงยามดึก
นานาจิตตัง คำตรัสของพระพุทธเจ้ายังคงเป็นจริงอยู่เสมอ ฤดูหนาวของทุกปีในช่วงที่ดอกราตรีออกดอก ถ้าผมนอนดึกผมมักจะเดินออกมาดูดอกสีขาวพราวพรายและสูดดมกลิ่นหอมของมัน หากเป็นยามเช้ามืดกลิ่นมันจะยังหลงเหลืออยู่บ้างแล้วค่อย ๆ จางไปในตอนสาย
ในที่สุดเมื่อปีก่อนโน้น ผมคิดที่จะเลิกเชยชมกลิ่นหอมของดอกไม้จากบ้านเพื่อนบ้านเสียที อยากจะมีต้นราตรีเพื่อมีกลิ่นหอมในบริเวณบ้านตัวเองบ้าง ผมจึงไปซื้อกิ่งตอนของต้นราตรีมาต้นหนึ่ง ผมเลือกพื้นที่ว่างตรงริมหน้าต่างเป็นที่ปลูกต้นราตรี ด้วยจินตนาการว่าเมื่อมันออกดอกแล้วมันจะส่งกลิ่นหอมโชยเข้าไปหาผมถึงโต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่างบ้าง
ต้นราตรีเป็นไม้พุ่มที่ไม่ต้องการการดูแลเอาใจใส่อะไรมากมายนัก เพียงแต่รดน้ำและได้แดดพอสมควรมันก็เจริญเติบโตแล้ว
ในที่สุดผมก็มีต้นราตรีเป็นของตัวเอง แล้ววันหนึ่งในฤดูหนาวต้นราตรีของผมก็ออกดอกบานสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมฟุ้งเช่นเดียวกับต้นราตรีของเพื่อนบ้าน ขณะผมจิบกาแฟเดินดูดอกไม้ในสวนเล็กๆ เมื่อยามเช้าตรู่ ผมนึกถึงเรื่อง กลิ่น ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าของเบญจกามคุณ ที่ผมเคยอ่านพบในหนังสือของท่านพุทธทาสภิกขุ ท่านอธิบายเรื่องกลิ่นไว้ได้อย่างน่าฟังว่า
กลิ่นก็คือแก๊สที่มีลักษณะพอเหมาะแก่ระบบประสาทที่จมูก แก๊สที่ลอยมานั้น มีลักษณะปริมาณที่พอเหมาะแก่จมูก แล้วก็ในเวลาที่ถูกต้อง สำหรับที่มันจะรู้สึกอย่างนั้น, กลิ่นที่ลอยมากระทบกับจมูกนั้นเป็นแก๊สชนิดหนึ่ง, โดยมากก็เป็นน้ำมันที่เขาเรียกกันว่า volatile ที่มันระเหยออกมาจากดอกไม้ มันเป็น volatile ที่ระเหยออกมาจากดอกไม้มันเป็นแก๊สชนิดหนึ่ง, แล้วปริมาณของมันพอเหมาะกับระบบประสาททางจมูก แล้วในเวลาอันถูกต้องมันก็รู้สึกหอม
ถ้ามันมากก็คือข้นมาก มันก็จะไม่รู้สึกหอมจะรู้สึกเป็นเหม็น, หรือว่าถ้ามันมาในการใช้เวลาที่น้อยลงหรือเวลามากขึ้นไป มันก็เปลี่ยนเป็นกลิ่นอย่างอื่น คือมันจางไปหรือมันเข้มไปก็แล้วแต่ มันต้องมาในขนาดที่พอดี ในระยะเวลาที่พอดีจะรู้สึกว่าหอม ของบางอย่างเอามาดมจะฉุนจนรู้สึกว่าเหม็น แต่ถ้าเอาไปวางไว้ให้ไกลมันกลายเป็นกลิ่นที่ดมได้และรู้สึกว่าหอม เพราะว่าเมื่อเอาไปวางไว้ให้ไกลนั้น มันมาแต่น้อยมันมาแต่พอดีในระยะเวลาที่พอดี ก็รู้สึกต่างออกไปจากที่ว่า เอามาดมถึงจมูกมันเข้มข้นในระยะสั้น
.
เราก็ไปหลงในส่วนที่พอดีกับจมูกของเราแล้วรู้สึกว่าหอมๆ ๆ ถ้าหากว่ามันมีสัญลักษณ์หรือความหมายอย่างอื่นเข้ามาปนก็อีกเรื่องหนึ่ง, เช่นเป็นกลิ่นของผู้หญิงหรือผู้ชายต่างเพศ ที่มีความหมายมากเป็นพิเศษ, อย่างนี้กลิ่นนั้นก็มีความหมายเปลี่ยนไปอีก ที่จะจับใจคนที่รู้สึกนั้นมากหรือน้อยยิ่งขึ้นไปอีก (จากหนังสือ พุทธศาสนาในฐานะวิทยาศาสตร์ ของพุทธทาสภิกขุ)
เช้าวันหนึ่งเพื่อนบ้านคนเดิมเข้ามาทักทายแล้วพูดถึงกลิ่นดอกราตรีซึ่งกำลังอบอวลอยู่และค่อย ๆ จางไปกับแสงแรกของยามเช้า เราพูดถึงกลิ่นดอกราตรีที่กำลังได้กลิ่นกันอยู่ขณะนั้น เธอบอกว่ากลิ่นดอกราตรีที่บ้านเธอหอมฟุ้งกระจายส่งมาถึงบ้านผม ทั้งที่เธอยืนอยู่ใกล้ต้นราตรีที่บ้านผมมากกว่า แต่เธอยังบอกว่ากลิ่นที่กำลังอบอวลอยู่ในขณะนี้คือกลิ่นจากต้นราตรีของเธอ
ผมรับฟังแล้วได้เพียงแต่ยิ้ม ๆ พลางนึกไปถึงความหนักแน่นหรือการติดยึดของผู้คนที่ส่วนใหญ่มักชอบแสดงตนเป็นเจ้าของสิ่งโน้นสิ่งนี้เสมอ แม้กระทั่งแค่กลิ่นหอมของดอกไม้ยังหลงว่าเป็นของตัว ในขณะที่ดอกไม้ผู้ผลิตกลิ่นมันไม่เคยคิดว่ามันเป็นเจ้าของ มันเพียงแต่ทำหน้าที่ส่งกลิ่นหอมออกไปให้ใครก็ได้รับกลิ่นหอมของมัน โดยไม่เลือกว่าคนผู้นั้นจะเป็นเจ้าของผู้ปลูกมันหรือไม่
--------------------------------
Create Date : 22 เมษายน 2553 |
|
28 comments |
Last Update : 22 เมษายน 2553 6:26:00 น. |
Counter : 4441 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Moneyjr 22 เมษายน 2553 0:57:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 22 เมษายน 2553 7:30:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 180.210.216.68 22 เมษายน 2553 8:13:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขมเตย 22 เมษายน 2553 15:14:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 22 เมษายน 2553 17:21:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 22 เมษายน 2553 17:24:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 22 เมษายน 2553 17:29:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขมเตย 22 เมษายน 2553 17:34:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่น้องนิก IP: 10.0.3.92, 58.8.16.210 22 เมษายน 2553 19:04:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกหญ้าสีม่วง IP: 222.123.214.10 22 เมษายน 2553 23:14:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.119.43 23 เมษายน 2553 10:17:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.119.43 23 เมษายน 2553 10:21:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 23 เมษายน 2553 20:25:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตาลจุง IP: 125.24.124.188 23 เมษายน 2553 22:30:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: นักล่าน้ำตก IP: 180.210.216.68 24 เมษายน 2553 23:20:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ยิงไตใหญ่ IP: 10.0.0.165, 125.25.252.49 29 สิงหาคม 2553 12:08:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิง IP: 118.172.179.120 4 กรกฎาคม 2554 9:22:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
ด้วยความยินดี... หากมีผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่าย,บทความ หรือข้อเขียนต่างๆ ใน Blog นี้ไปใช้ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด สามารถทำได้เลยทันที โดยไม่ต้องขออนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
เว้นเสียแต่ว่า
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย
|
|
|
|
|
|
|