โรงเรียนในฤดูหนาว ช่วงนี้ขอหยุด " ห่างไกล ไม่ห่างกัน" ไว้แค่ตอนที่ 16 ก่อนนะครับ รออ่านรวมเล่มเลยก็แล้วกันนะครับ ช่วงนี้รอคนออกแบบปกกับจัดหน้าอยู่นะครับ ---------------------------------------------- 8 โมงเช้า วันที่ 19 ธันวาคม 2549 ออกเดินทางจากหมอชิตด้วยรถประจำทางปรับอากาศสายกรุงเทพ-เชียงของ นานๆจะได้เดินทางไกลในเวลากลางวันสักครั้ง แต่เพื่อไม่ให้ฉุกละหุกเกินไป จึงตัดสินใจเดินทางในเวลาเช้า กว่าจะถึงเชียงคำก็เป็นเวลา 1 ทุ่มเศษๆ มีคุณครูมารับสามคน มีความสุขใจที่ได้สัมผัสอากาศต้นฤดูหนาวอย่างนี้ รู้ล่วงหน้ามาตั้งแต่เมื่อวานว่าฤดูหนาวมาถึงแล้ว และก่อนที่จะออกเดินทางได้อ่านบทความจากคอลัมนิสต์ในนิตยสารฉบับหนึ่งว่า อีกไม่กี่สิบปีฤดูหนาวจะหายไป ผมยังไม่เชื่ออะไรทันทีที่ได้ยิน ก็ได้แต่แอบหวังว่าอย่าได้เป็นเช่นนั้นเลย แต่อีกใจหนึ่งก็อดแย้งไม่ได้ว่า จะเป็นไปได้อย่างไรถ้าไม่มีฤดูหนาว...แล้วฤดูฝน ฤดูร้อนจะดำรงอยู่ได้อย่างไร ปล่อยมันไปเถอะ...เพราะนั่นมันเรื่องของวันข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง ผมขอชื่นชมและสัมผัสกับฤดูหนาวที่รักวันนี้ก่อนดีกว่า คุณครูทั้งสามมาส่งผมที่โรงแรมเชียงคำโฮเต็ล กลางคืนอากาศหนาวเย็นจนไม่อยากอาบน้ำ ไม่ต้องเปิดแอร์ก็เย็นฉ่ำ เพราะแอร์จากธรรมชาติเริ่มเปิดอากาศหนาวไปทั่วทั้งภาค ตื่นตอนเช้าตีสี่ครึ่ง เตรียมตัวต้อนรับเช้าวันนี้ด้วยจิตใจที่เบิกบาน เพื่อไปพูดให้เด็กนักเรียนที่โรงเรียนเชียงคำวิทยาคมฟัง เรื่องการเขียนสารคดี ถึงแม้จะไม่ใช่เป็นการพูดครั้งแรกของผม แต่ก็ยังถือว่าการพูดให้นักเรียนฟังยังเป็นของใหม่สำหรับผม ประสบการณ์ในเรื่องนี้ยังน้อย อาศัยการเตรียมตัว เตรียมใจและเต็มใจ ทำให้คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรยุ่งยากนัก ก่อนเดินทางได้อ่าน “การเขียนสารคดีภาคปฏิบัติ” เขียนโดย ธัญญา สังขพันธานนท์ (ไพฑูรย์ ธัญญา) นับว่าเป็นหนังสือคู่มือการเขียนสารดดีที่สามารถนำไปใช้ได้จริงเล่มหนึ่ง เมื่อย้อนทบทวนถึงการเขียนสารคดีของตัวเองที่ผ่านมาก็ทำให้รู้สึกแปลกใจว่า ตัวเราเองไม่เคยอ่านตำราการเขียนสารคดีมาก่อนเลย แต่ก็มีหลายอย่างที่เรานำมาใช้อยู่ในตำรานั้น คิดว่าเวลาพูดให้นักเรียนฟังจะไม่พูดตามตำราที่เขาเขียนไว้ แต่จะพูดจากประสบการณ์ตรงของตัวเองมากกว่า พยายามเรียบเรียงว่าทำอย่างไร จึงจะทำให้เด็กนักเรียนชั้นมอสี่มอห้าสามารถเขียนสารคดีได้จริง คิดว่าประสบการณ์การเขียนหนังสื อที่ผ่านมาและความตั้งใจจริงจะทำให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีในการที่ผม “ริอ่าน”รับเป็นวิทยากรในงานนี้ เวลาเที่ยงครึ่งเป็นการเปิดค่ายด้วยหัวข้อ “สารคดีท้องถิ่นเมืองพุทธรสะ” (เมืองเชียงคำ) พิธีเปิดค่ายเป็นไปตามพิธีรีตองแต่ก็เรียบง่าย ต้องขอขอบคุณคณะผู้บริหาร คณะอาจารย์ที่ให้เกียรติและให้ความเป็นกันเองจนรู้สึกอบอุ่นใจ นักเรียนที่เข้าค่ายให้ความร่วมมืออย่างดี เด็กนักเรียนที่เข้ารับฟังมีร้อยกว่าคน และต้องขอขอบคุณเป็นพิเศษก็คืออาจารย์ณิชากมล บัวย้อยทำหน้าที่พีธีกรช่วยซักถามให้การพูดเข้าที่เข้าทางไปในทางที่ควรจะไป ถึงแม้จะไม่ลื่นไหลนักแต่ก็คิดว่าพอจะพูดรู้เรื่อง เวลาอยู่ในฐานะผู้พูดนั้นรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ได้อย่างที่ใจอยากจะพูดสักเท่าไร แต่ก็ให้อภัยตัวเองได้ ว่าทำได้พอใช้ได้แล้ว ถ้าพูดในครั้งต่อไปจะทำให้ดีขึ้น ใช้เวลาสำหรับการพูดไม่นานนักก่อนที่จะลงพื้นที่จริง วันนี้นักเรียนกลุ่มแรกทั้งหมดสิบกว่าคนตรงไปที่บ้านทุ่งมอก เพื่อจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับผ้าทอไทลื้อ ข้อผิดพลาดเล็กๆน้อยๆที่เห็นของทีมนี้ก็คือ จะต้องโทษตัวเองก็คือลืมสั่งไว้ล่วงหน้าว่า น่าจะหาข้อมูลแห้งทางอินเตอร์เน็ตหรือเอกสารมาก่อนจะลงพื้นที่ และควรจะเตรียมคำถามหลักๆก่อนที่จะลงพื้นที่สัมภาษณ์บุคคล โชคดีที่นี่มีข้อมูลทั้งเอกสารและบุคคลที่จะตอบคำถามเป็นอย่างดี กลับมาโรงเรียนอีกครั้งตัดสินใจย้ายมาพักที่บัวทองรีสอร์ท ซึ่งบรรยากาศโดยรอบถือว่าเงียบสงบและหนาวเย็นยิ่ง เช้าวันนี้ (วันที่ 21) ลืมตาตื่นตั้งแต่เช้าตรู่....ฝ่าลมหนาวเพื่อไปร่วมงานทอดผ้าป่าสามัคคีกับคณะครูโรงเรียนเชียงคำวิทยาคมที่วัดหย่วน และมีโอกาสได้รับประทานอาหารไทลื้อที่วัด อร่อยมาก !! ---------------------------------- เรียนและเล่นแสงแดดในฤดูหนาว เด็กสาวไทลื้อ (ตัวปลอม) โบสถ์สวยงามที่วัดหย่วน ผ้าป่าและอาหารเช้าที่วัดหย่วน   Create Date : 21 ธันวาคม 2549 19 comments Last Update : 21 ธันวาคม 2549 17:46:01 น. Counter : 1353 Pageviews. Share Tweet

แวะมาดูคนมีความสุขกับการเดินทาง (ไปปฏิบัติหน้าที่วิทยากร-สมัครเล่น-แต่จริงจัง) น่าสนุกนะ เด็ก ๆ น่ารักดีจ้า   โดย: หนอนฯ IP: 202.28.180.201 22 ธันวาคม 2549 10:08:57 น.

ขอบคุรครับพ่อพเยียสำหรับคำแนะนำและยั่วยุ ยินดีให้ยุและจะเริ่มต้นจริงจังแล้วครับ ฟังพี่ในห้องอบรบ ( ร.ร. เชียงคำวิทยาคม) วันนั้นประทับใจหลายประเด็น และที่ตรงประเด็นในช่วงนี้คือ "การที่จะเริ่มเขียนนั้นไม่ต้องรอให้อารมณ์ วิญญาณอยากเขียนเข้าสิง ให้มีวินัยในตนเองก็เพียงพอสำหรับการเริ่มเขียน "   โดย: ลาว ภูเขียว IP: 202.143.132.41 22 ธันวาคม 2549 11:19:51 น.

เวลาไม่มีอารมณ์สะเทือนใจหรือไม่นึกสนุกก็ไม่อยากเขียนหรือจะเรียกว่าเขียนอะไรไม่ออกจริงๆเลยนะคะคุณลาว ภูเขียว ไม่รู้ว่าจะถูกพ่อพเยียเอ็ดหรือเปล่านะนี่   โดย: ปิ่นแก้ว IP: 203.113.45.197 22 ธันวาคม 2549 22:12:49 น.

เห็นฤดูหนาวที่เชียงคำ แล้วนึกถึงตัวเองค่ะพ่อพเยีย ปีนี้ที่โน่นหนาวกว่าปีที่แล้วอีก ลมพักแรงจนกลัวว่า บ้านจะพัง บ้านมันไหวทุกครั้งที่ลมกระโชกค่ะ..คิดดู ดีที่นิกปิดเทอมในช่วงนี้ แต่ก่อนหน้านี้ก็หนาว ต้องใช้ผ้าพันคอที่พ่อพเยียหยิบผิดมาให้แม่น้องนิก พันคอไปส่งนิกที่โรงเรียนทุกเช้า ผ้าผืนนั้นมันอุ่นจริงๆนะ ทั้งๆที่มันดูบอบบาง ไว้ไปเมืองไทยอีกครั้ง..หวังว่าพ่อพเยียจะมีผืนใหม่ให้   โดย: แม่น้องนิก (Mommy and me ) 23 ธันวาคม 2549 11:22:59 น.

สวัสดีครับคุณหนอน ฝากบอกน้องแป้งด้วยว่า ลุงโดมไม่ยอมรับหรอกว่า ค่างแว่นดูดีกว่าน่ะ แล้วปัญหาอะไรเอ่ยของน้องแป้ง ให้หามาทายลุงเยอะๆ แต่ตอนนี้ลุงไม่มีปัญหาทายน้องแป้งกลับ เพราะเหนื่อยนิดหน่อย สวัสดีครับคุณ ลาว ภูเขียว อันที่จริงวันนี้ผมตั้งใจจะมาอัพบล็อกใหม่นะครับ เน็ตที่โรงเรียนเสีย โน้ตบุ๊คผมก้ต้องเข้าร้านซ่อม แต่ผมยังแอบมาใช้เน็ตที่ร้านหน้าโรงเรียน วันนี้ขึ้นไป "บ้านเล็กในป่าใหญ่" ทั้งสนุกและเหนื่อย เดินขึ้นดอยไม่ทันเด็กๆเลย ขอให้คุณลาว ภูเขียวสมัครเป็นสมาชิกบล็อกแก๊งไวๆนะครับ เรื่องที่ไม่ต้องรอให้อารมณ์ศิลปินเข้าสิงแล้วค่อยเขียนน่ะ แต่ก่อนนี้ผมกว่าจะเขียนหนังสืออยู่เรื่องต้องรอแรงบันดาลใจมากมาย รอให้อารมณ์มากระทบ แต่เมื่อฝึกฝนบ่อยๆเข้า เมื่อมีเรื่องจะเขียนอยู่เรื่อยๆเดี๋ยวอารมณ์ในการเขียนก็จะตามมาเองครับ การฝึกคิดและฝึกเขียนบ่อยๆก็จะกลายเป็นนิสัย ถ้าเขียนจนติดเป็นนิสัยแล้วหากคุณไม่ได้เขียนหนังสือนานๆคุณก็จะรู้สึกไม่เป็นสุขเองแหละครับ เขียนบล็อกมีแต่ได้กับได้ ไม่มีอะไรเสียหรอกครับ ผมยังอยู่เชียงคำจนกว่าจะถึงสิ้นเดือนนั่นแหละครับ คงได้คุยกันต่อหน้าต่อตาบ้าง คุณปิ่นแก้วครับ ที่นครสวรรค์อากาศหนาวเย็นหรือเปล่า คาดว่าคงจะหนาวสู้ที่เชียงคำไม่ได้หรอกนะ ผมคนชอบฤดูหนาว เพราะฉะนั้นเมื่ออยู่ในบรรยากาศฤดูหนาว ไม่ต้องทำอะไรก็มีความสุข แม่น้องนิกครับ เมื่อเร็วๆนี้ผมไปงานขวัญเรือนที่เลี้ยงสังสรรค์นักเขียน เร็วจังเลยนะครับ ปีนี้พาลูกสาวออกงานด้วย หากใครอายุครบ 40 ปีไปแล้ว ลองๆดูวันเวลาที่ผ่านไปเถอะมันดูเหมือนว่าจะเร็วกว่าในช่วงยี่สิบต้นๆ ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นถึงแม้จะหยิบผิดแต่ก็เต็มใจให้ครับ และยินดีที่ได้ใช้ แต่จะบอกว่ากางเกงยีนส์ตัวล่าสุดของแม่น้องนิกนี่ ผมเอาติดตัวมาตัวเดียว สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ ส่วนตัวอื่นๆเป็นขาสั้น เพราะไม่อยากพกสัมภาระมาก   โดย: พ่อพเยีย 23 ธันวาคม 2549 21:33:11 น.

โดย: ปลายแปรง IP: 203.113.17.130 24 ธันวาคม 2549 21:13:44 น.

คงจะช้าเกินไปสำหรับการซื้อตั๋วเดินทางตามคนหนึ่งคน วันนี้เปิดหน้าต่างออกมาจึงต้องกล่าวสวัสดีเสียหน่อย....แดดหน้าหนาวสวยไหม แสงแดดที่ไม่ร้อนระอุแต่อุ่นไอจนอยากทอดกายให้พระอาทิตย์โลมเสียได้ทั้งวัน รู้หรือยังว่าทำไมฝรั่งหิวแดดเหลือเกิน ไม่รู้ว่าบ้านที่ตะกั่วป่าคืบหน้าถึงไหนอยากไว้ดีใจกันเองเหมือนกัน เพราะที่ปลายวากำลังสนุกสนานกับการเตรียมรับปีใหม่ ปีน้พ่อสดใสเป็นพิเศษ ขอบคุณพี่โดมมากๆค่ะที่มีส่วนช่วยให้พ่อลูกเขาหัวเราะร่วมกันได้อีกครั้ง ไม่อยากบอกเลยว่า 4 ปีที่ลงมาพังงา ปีนี้เพิ่งสัมผัสลมเย็สะท้าน พี่โดมพูดไม่ผิดหรอกค่ะ ฤดูกาลกำลังจะหายไป อากาศที่ไม่คุ้นเคยกำลังจะมาสู่ช่วงชีวิตเรา.....เราต้องยอมรับว่าโลกเกิดมา 24 ชั่วโมง มนุษย์เข้ามาเพียงเวลา 18.00 น. แล้วเปลี่ยนโลกทั้งโลก.....เราอาจอยู่ไม่ถึงรุงสาง ไดโนเสาร์ยังสูญพันธ์ไปแล้วนี่นา ปีใหม่ไมรู้พี่โดมอยู่ที่ไหนนะ....ถ้ามีโอกาสซื้อกรุงเทพธุรกิจวันอาทิตย์ฉบับวันที่ 31 ธันวาอ่านด้วยนะ บกกอจุดประกายเขาโทรมาหาบอกว่าจะลงให้ฉบับนั้น คงต้องไปสั่งร้านหนังสือที่ตลาดเก่าไว้เหมือนกัน เขาเคยบอกว่ามีขายน้อย ไม่มีคนอ่าน....อยากได้คำวิพากษ์วิจารณ์บ้างค่ะ วันนี้เขียนมายาวมาก...ไม่แน่ใจว่าอีกกี่วันถึงจะได้เปิดเข้ามา ก็ยุ่งๆพอสมควรค่ะกับเทศกาลพี่น้อง เราต้องทำให้ดีเพราะครอบครัวไม่ใช่หาได้ง่ายจริงไหม.....ฝากหายใจให้ลมหนาวบอกคนที่พะเยาด้วยนะคะว่ารักและคิดถึง พี่โดมรักษาสุขภาพนะ อย่าอยู่กับน้ำค้างแข็งมากระวังจะเป็นไฮโปทีเมีย.....คนเขาแย่งกันดูแลจะลำบาก....ฝากความคิดถึงมาตะกั่วป่าก็ยินดีเป็นไปรษณีย์ค่ะ   โดย: ปลายแปรง IP: 203.113.17.130 24 ธันวาคม 2549 21:27:03 น.

เอ..รู้ได้ไงว่า..เวลาหมุนเร็วสำหรับคนอายุเกิน40 ไปแล้ว แต่ถึงแม้เวลามันจะหมุนเร็วอย่างไรก็ตาม มันก็สอนให้เราใช้มันอย่างคุ้มค่า..ตอนนี้น่ะ ลด..ละ..เลิกความรู้สึกหลายๆอย่างไปได้เยอะ เพราะอายุมันเกิน40 ที่ยังเหลือก็มีค่ะ..เหลือที่ ไม่น่าจะเหลือ..คือความเกลียดชัง ความโกรธ ที่มันยังลดไม่ค่อยจะได้ซักที เวลาที่เกิดอารมณ์ไม่ดีทั้งหลาย แม่น้องนิกจะคิดถึงหน้า พ่อพเยีย..พี่หนอนฯ..พี่โน..ให้มันเกิดความอายเล่น ว่า..เราเป็นไม่ได้อย่างพี่เขาหรอก..ที่นิ่งๆ..ยังต้อง อาศัยเวลาอีกหลายปีกว่าจะนิ่งทัน   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.179 25 ธันวาคม 2549 11:31:10 น.

ผมสมัครสมาชิก บล็อกแก๊งได้แล้วนะครับ ขณะที่เขียนตอบพ่อพเยียกำลังพยายามหาทางเขียนของตนเองอยู่ ขอบคุณครับ   โดย: ลาว ภูเขียว IP: 202.143.132.41 25 ธันวาคม 2549 13:40:13 น.

สวัสดีค่ะ...ไม่รู้ยุ่งอะไรนักหนา ไม่ได้เข้ามาในนี้เลย อย่างอนกันนะคะ ยังไงหนูก็เย็นใจว่า จะได้อ่านเหล่านี้ในหนังสือที่กำลังจะคลอดไม่นานนี้ เลยรออ่านหนังสือดีกว่าเพราะ อ่านบนหน้ากระดาษได้อรรถรสกว่าอ่านหน้าจอเยอะค่ะ ชอบแบบนั้นมากกว่า สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้สิ่งดีๆมีมาสู่พ่อพเยียไม่ขาดนะคะ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.136.62.242 25 ธันวาคม 2549 22:58:08 น.

สวัสดีครับทุกคน แวะเข้ามาบล็อก ตามประสาคนติดบล็อก เดี๋ยวจะต้องออกไปกับเด็กๆอีก แต่วันนี้ไม่ไกล แต่ก็คงกลับเย็น ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาทักทายพูดคุย   โดย: พ่อพเยีย IP: 202.143.132.41 26 ธันวาคม 2549 14:00:04 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย ปีใหม่ที่จะมาถึง ครอบครัวเราขอให้พ่อพเยียและครอบครัว มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขในทุกๆวันในช่วงปีใหม่ และก้าวหน้าในหน้าที่การงานนะคะ   โดย: แม่น้องนิก..จอห์น..อนิก..อลีนา (Mommy and me ) 29 ธันวาคม 2549 5:57:46 น.

ปีใหม่วันใหม่ แสงแดดสดใส จิตใจสำราญ นกน้อยร้องเพลง ครื้นเครงประสาน ดอกไม้แย้มบาน ทุกคนสุขใจ ขอให้คุณโดมและครอบครัวมีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ   โดย: ปิ่นแก้ว IP: 203.113.45.196 30 ธันวาคม 2549 20:16:19 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ วาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขออัญเชิญเทพไททุกทิศ อวยชัยให้พรมวลมิตร ลิขิตอักษรส่งมา ให้ประสบแต่สุข ปลอดทุกข์ ปลอดโรค โรคา เงินทองไหลมาเทมา ตลอดปี ๒๕๕๐ เทอญ. ขอให้ท่องเที่ยวแม่ฮ่องสอนให้สนุกนะคะ และขอให้หาบ้านที่ต้องการได้ไวๆ คนเมืองกาญจน์   โดย: คนเมืองกาญจน์ IP: 222.123.37.80 2 มกราคม 2550 10:02:50 น.

สวัสดีปีใหม่ครับพี่โดม ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงปกป้องคุ้มครองพี่โดมและครอบครัวให้มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขตลอดไป คิดปรารถนาสิ่งใดขอให้สมหวังทุกประการเทอญ ขออภัยนะครับที่ไม่ได้ส่ง ไม่ได้ดูแลพี่เท่าที่ควรจะทำเอาไว้มาคราวหน้า ขอแก้ตัวใหม่ หากผมได้วางแผนงาน ธุรกิจ ดี ๆ คงมีเวลาได้คุยกับพี่มากกว่านี้   โดย: ลาว ภูเขียว IP: 202.143.132.41 3 มกราคม 2550 8:47:47 น.

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระพรปีใหม่ 2550 ความว่า “เจริญพร ท่านสาธุชนทั้งหลาย ปีใหม่พุทธศักราช 2550 ได้เวียนมาถึง เป็นโอกาสที่ท่านทั้งหลายควรได้คิดคำนึงถึงกาลที่ผ่านไปว่า ความดีอะไรที่ได้ทำแล้ว ความดีอะไรที่ยังไม่ได้ทำ ส่วนที่ได้ทำแล้วก็ควรปีติอิ่มใจ ส่วนที่ยังไม่ได้ทำก็ควรรีบเร่งทำให้ครบถ้วนสมบูรณ์ เพื่อความสุขสมบูรณ์ของชีวิต และชาติบ้านเมืองสืบไป เนื่องในโอกาสขึ้นปีใหม่ ขออำนวยพรให้ท่านทั้งหลาย ปราศจากทุกข์ ภัยโรค และเจริญ อายุ วรรณ สุข พล ทั่วกัน ขออำนวยพร”.. สวัสดีปีใหม่ค่ะ..สาธุ ขออนุโมทนา   โดย: ป่ามืด 3 มกราคม 2550 13:52:00 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ   โดย: filmgus 4 มกราคม 2550 0:49:24 น.

สวัสดีปีใหม่ 2550 ค่ะครูใหม่ชื่อโดม สบายดีไหมคะ เราไปฉลองปีใหม่ที่กรุงเทพ รอดตายมาได้หวุดหวิดค่ะ เป็นเริ่มต้นของปีที่ชวนระทึกค่ะ แม่มาแวะอ่านเรื่องที่นี่เรื่อยๆ แกบอกว่าได้รับรู้เรื่องลูกเขยของแกน่ะ เป็นครูนักเขียนไปแล้วเหรอคะ อย่าลืมโปสการ์ดถึงน้องคนเล็กด้วยเด้อ..พี่เด้อ..   โดย: วีดวาด IP: 222.123.136.59 4 มกราคม 2550 13:28:33 น.

ขอบคุณที่เขียนให้อ่าน คิดถึงเชียงคำจัง,,, ลื้อก็จังเป็นลื้อไม่ว่าจะเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม คุณเคยเห็นเด็กลื้อขี่จักรยานมาโรงเรียนเชียงคำวิทยาคมไหมละ ตอนน่าหนาวของปีเก่าๆนานมาแล้ว จูงรถจักรยานเข้ามาเก็บในโรงเรียน น่ารักมาก   โดย: ศรา อินทร IP: 61.19.65.173 20 มีนาคม 2552 0:49:30 น.