|
|
ทำดี...ดี ทำชั่ว...ชั่ว
พระพุทธรูปโรงเรียนวังน้ำเขียว
ทำดี ดี ทำชั่ว ชั่ว
(เขียนวันที่ 10 เมษายน 2550)
ขณะที่นั่งเขียนอยู่นี้ ผมอยู่บ้านคนเดียว ภรรยาและลูกเดินทางไปตะกั่วป่า ทุกๆครั้งเวลาเธอและลูกจะกลับบ้าน หน้าที่ประจำของผมคือออกไปเรียกแท็กซี่ที่ปากซอยเพื่อให้มารับเธอและลูกพร้อมกระเป๋าสัมภาระ และคอยส่งเธอขึ้นรถบ๊ายบายกันนิดหน่อยตามธรรมเนียม แต่วันนี้ช่วงเย็นๆผมตัดสินใจยกเอาเครื่องคอมตัวที่อยู่ข้างล่างไปส่งซ่อม (เพราะเปิดหน้าจอไม่ได้ เครื่องนี้นับเป็นเครื่องแรกและซื้อเพราะลูก อายุมันนานพอสมควรแล้ว แต่มันก็ทำงานอย่างซื่อสัตย์ แต่มาวันนี้อาการมันรวนนิดหน่อย) เลยไม่ได้ไปเรียกแท็กซี่ให้เธอ
อันที่จริงวันที่ 11 นี้เธอจะต้องไปรับโล่บุคคลดีเด่นของที่ทำงานที่เธอทำอยู่จากมือผู้ว่ากทม. แต่เนื่องจากการมอบโล่ตรงกับการเดินทางกลับบ้านพอดี ซึ่งเธอก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้แล้ว
ถ้าถามผมว่าผมรู้สึกดีใจไหมที่ภรรยาผมทำงานแล้วได้รับรางวัลเป็นบุคคลดีเด่นในสายงานที่เธอทำอยู่ ผมบอกตามตรงว่าผมก็รู้สึกยินดีกับรางวัลที่เธอได้รับ เพราะผมถือว่าเป็นเรื่องของการให้กำลังใจในการทำงาน ซึ่งสิ่งที่ผมรู้สึกภูมิใจในตัวเธอมาตลอดก็คือ เธอเป็นคนดี ผมไม่ได้เพิ่งมาชมเธอ แต่เรื่องนี้เพื่อนฝูงหรือคนรู้จักสนิทกับผมก็จะรู้ว่าผมนั้นชมเธอมานานแล้ว และไม่ได้แกล้งชมเพื่อเอาใจเธอหรือมีเบื้องหลังอะไรที่ชมเธอ เพราะผมรู้สึกว่าเธอเป็นคนดีจริงๆ ผมรักเธอเพราะสิ่งนี้ด้วย
สำหรับตัวผมด้วยศักยภาพและคุณสมบัติชีวิตที่มีอยู่ เมื่อได้แต่งงานและอยู่กินกับเธอจนถึงวันนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของชีวิตผมแล้ว
ถ้าผมไม่ได้แต่งงานอยู่กินกับเธอ ถึงตอนนี้ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าคนที่จะเป็นภรรยาและอยู่กินกับผมนั้นเป็นใครและจะเป็นคนอย่างไร ไม่ใช่ว่าเธอแสนดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ แต่ทว่าผมคิดว่าเธอนั้นดีสำหรับผมและเหมาะสมกับผมที่สุดแล้ว
วันเวลาที่ผ่านมาทั้งความสุขและความทุกข์ที่ร่วมกันมาหลอมให้เราอยู่ด้วยกันมาจนถึงวันนี้ แต่เราจะไม่ยอมทนทุกข์เพราะการอยู่ร่วมกันอย่างเด็ดขาด
ถึงแม้เธอจะเป็นข้าราชการตำแหน่งเล็กๆ ไม่ได้มีความสำคัญต่อประเทศชาติบ้านเมืองอะไรนัก แต่ผมก็ชื่นชมเธอที่ทำงานแบบไม่เอาเปรียบเพื่อนร่วมงาน เธอทำงานเต็มกำลังความสามารถ ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่กว่าจะกลับบ้านก็เย็นย่ำบางวันก็ค่ำมืด เพราะว่าเธอต้องนั่งรถเมล์ไปทำงาน เมื่อกลับมาบ้านแล้วก็ไม่ได้หมายความงานนั้นจบอยู่ที่ออฟฟิศ บ่อยครั้งผมจะได้ยินเธอยังพูดเรื่องงานอยู่แม้กำลังอยู่บนเตียงนอน
ผมมีความเชื่อที่ว่า ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ไม่ว่างานนั้นจะเป็นงานอะไรก็ตาม
นั่นคือสิ่งที่เธอประพฤติต่อส่วนรวมที่ทำงานของเธอ แต่สำหรับส่วนตัวผมแล้ว ในฐานะภรรยาแค่เธอเต็มใจให้ผมเลือกทำงานที่ผมรักทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันที่จะร่ำรวยขึ้นมาได้ เธอไม่เคี่ยวเข็ญให้ผมต้องทำงานหาเงินเพียงอย่างเดียว แค่นี้ก็มากเกินพอแล้วสำหรับการได้เธอมาเป็นคู่ชีวิตของผม
เรื่องโล่หรือรางวัลที่ประกาศให้เกียรติเธอเป็นบุคคลดีเด่นในสายงาน แม้จะเป็นเพียงรางวัลเล็กๆไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่ผมก็พลอยรู้สึกภาคภูมิใจยินดีไปกับเธอด้วยในฐานะที่เป็นคู่ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเธอมายี่สิบปีเต็ม ไม่ว่าเธอจะได้โล่หรือไม่ได้โล่ความดีของเธอก็ยังอยู่ในใจผมเสมอ
ผมชอบประโยคที่ท่านพุทธทาสภิกขุพูดไว้เกี่ยวกับเรื่องดีๆชั่วๆไว้คมชัดว่า ไม่ใช่ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แต่ ทำดี...ดี ทำชั่ว...ชั่ว
----------------------------------------
| Create Date : 13 เมษายน 2550 |
| Last Update : 14 เมษายน 2550 10:38:47 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 950 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.136.62.67 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:8:09:45 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.115 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:9:06:13 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.19.168 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:10:27:48 น. |
|
|
|
| โดย: สายลมอิสระ IP: 124.157.170.48 วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:12:19:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร
เว้นเสียแต่ว่า
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Uploaded with ImageShack.us
สวัสดีวันปีใหม่ไทยนะคะ